Międzynarodowy Fundusz Walutowy-cele i ich realizacja

Praca zaliczeniowa z przedmiotu: Globalizacja

„MIĘDZYNARODOWY FUNDUSZ WALUTOWY:
CELE I ICH REALIZACJA”

Międzynarodowy Fundusz Walutowy, MFW
(International Monetary Fund)

Został powołany w grudniu w 1945 r. na mocy porozumienia na Konferencji Walutowej i Finansowej Narodów Zjednoczonych w 1944 r. (podobnie jak Bank Światowy).Rozpoczął działalność w 1947. MFW jest wyspecjalizowaną agendą ONZ, organizacją międzyrządową.
Obecnie posiada 182 członków. Siedziba MFW znajduje się w Waszyngtonie. Celem MFW jest:
• rozwój międzynarodowej współpracy walutowej,
• ochrona stabilnych kursów walutowych,
• monitoring zadłużenia międzynarodowego.
Działalność MFW wpływa także na poszerzenie zakresu międzynarodowej współpracy gospodarczej i rozwoju handlu światowego. Wkłady państw członkowskich są głównym źródłem puli pożyczkowej. W 1996 roku wynosiła 143.3 mld SDR (Od 1969 roku MFW posiada swoją jednostkę rozrachunkową SDR Special Drawing Rights). Skład koszyka SDR to obecnie: dolar amerykański, euro (Niemcy), jen, euro (Francja), funt brytyjski. Państwo dysponuje w MFW tzw. „głosem ważonym". Członek ma przypisanych 250 głosów, a za każde 100 tyś. SDR wnoszone do kapitału zakładowego Funduszu, otrzymuje dodatkowy głos. Wysokość kwoty jest ustalana w oparciu o wskaźniki importu, eksportu, rezerwy złota, walut wymienialnych, wartość bilansu obrotów bieżących i inne. Najwięcej wnoszą Stany Zjednoczone, co daje im około 18% głosów.
MFW czerpie środki także z Rachunku Wydatków Specjalnych, który powstał w oparciu o sprzedaż rezerw złota MFW oraz ESAF Trust administrowanego przez Fundusz. Znaczenie pomocy udzielanej przez MFW wykracza poza jej bezpośredni wymiar. Porozumienia zawierane przez państwa z MFW zwiększają ich wiarygodność na rynkach międzynarodowych. Dobre stosunki z Funduszem „otwierają" wiele możliwości kredytowych, min. w BŚ, EBOiR, EBI.
Renoma MFW i znaczenie jego raportów oraz zaleceń są bardzo duże. Dyrektor Wykonawczy jest stałym uczestnikiem spotkań ministrów i szefów banków centralnych państw grupy G-7/G-8.

Polska w Funduszu

Polska powróciła do MFW w 1986 roku (była członkiem założycielem, ale pod presją Związku Radzieckiego opuściła go w 1950 roku). Pierwsze porozumienia kredytowe stand-by zostały zrealizowane w okresie 1990-1991. W ramach kolejnego porozumienia dotyczącego programu dostosowawczego (Extended Fund Facility) środki udostępnione Polsce wynosiły 1.8 mld SDR. Jednocześnie to porozumienie ułatwiło dostęp do pożyczek BŚ, Międzynarodowej Korporacji Finansowej, EBOiR oraz umożliwiło zawarcie umowy z Klubem Paryskim, dotyczącej reorganizacji polskiego zadłużenia (1 etap redukcji). Następne porozumienia (lata 1993-1994) pozwoliły na częściową redukcję zadłużeń w Klubie Londyńskim. Dodatkowo rozpoczął się II etap redukcji zadłużenia w Klubie Paryskim. W 1995 roku Polska spłaciła zaciągnięte wcześniej długi, a 1 czerwca 1996 roku mogła przyjąć zobowiązania, wynikające z art. 8 statutu MFW, dotyczące wymienialności waluty w zakresie obrotów bieżących.
MFW ściśle monitoruje przebieg przemian w Polsce w dziedzinach liberalizacji międzynarodowych stosunków handlowych, liberalizacji przepływu kapitału, a także reform związanych z administracją centralną czy reforma ubezpieczeń społecznych.
Działania MFW wobec Polski były realizowane zgodnie z dążeniami integracyjnymi naszego kraju do Unii Europejskiej. Władze Funduszu pozytywnie przyjęły przystąpienie Polski do WTO i OECD jako wyraz
adoptowania przez Polskę zasad współpracy międzynarodowej.
Oddziaływanie stosunków MFW - Polska miało jednocześnie silny wpływ na pozytywne rozpatrzenie wniosków o członkostwo w tych organizacjach. Obecnie stosunki Polski z MFW są regulowane art.4 Statutu MFW. Dotyczy on państw, które nie korzystają z kredytów (jak obecnie Polska) lub korzystają z niewielkiej pomocy (mniejszej niż 25% kwoty danego państwa w MFW). Przegląd stanu polskiej gospodarki odbywa się dwa razy do roku i pozbawiony jest kryteriów wykonawczych.

Organy:
• Dyrektor Zarządzający - jest jednocześnie prezesem Rady Wykonawczej, która go wybiera.
• Rada Gubernatorów - najwyższy organ zarządzający, składa się z reprezentantów ministrów finansów i prezesów banków centralnych
• Komitet Wykonawczy - organ zarządzający, w jego skład wchodzi 24 członków