Prawo gospodarcze
WYKŁAD 1 21-10-04
Akty prawne:
1. Konstytucja – 2. IV. 1997
Ustawy:
2. Prawo działalności gospodarczej (19.XI.99) zastąpiono ustawę z działalności gospodarczej (23.XII.88).
3. Kodeks spółek handlowych (15.IX.2000), do 2000r. Kodeks handlowy
4. Kodeks cywilny (def. Przedsiębiorstwa, przedsiębiorcy)
5. Ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym KRS.
Działalność gospodarcza to – zarobkowa działalność:
- wytwórcza;
- handlowa;
- usługowa;
- budowlana;
oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły.
Cechy działalności gospodarczej:
1. Charakter zawodowy.
2. Powtarzalność podejmowanych zadań.
3. Podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania.
4. Uczestnictwo w obrocie gospodarczym.
Podstawowe wyznaczniki działalności gospodarczej (przesłanki):
1. Gospodarczy charakter prowadzonej działalności;
2. Ukierunkowanie na osiąganie zysków;
3. Samoistny charakter działalności gospodarczej.
Przesłanki działalności gospodarczej:
1. Wykonywanie działalności w celach zarobkowych;
2. Na własny rachunek;
3. Wykonywanie jako formy działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej.
Przedsiębiorca (w ustawie KRS) – podmiot gospodarczy – przedsiębiorcą może być
osoba fizyczna, osoba prawna, a także spółka jawna i komandytowa.
Ponadto osoby fizyczne .................. spółki z o.o., spółki akcyjne,
spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe, jednostki badawczo rozwojowe,
przedsiębiorcy zagraniczni prowadzący działalność gospodarczą na terenie
Polski na podstawie prawa polskiego towarzystwa ubezpieczeń i oddziału
zagranicznych spółek akcyjnych, z o.o. i komandytowo-akcyjnych
działających w Polsce. Inne osoby prawne o ile prowadzą działalność
gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do Rejestru Przedsiębiorców.
Rejestr przedsiębiorców składa się z 6-ciu działów.
KRS składa się z trzech rejestrów:
1. Rejestr przedsiębiorców.
2. Rejestr stowarzyszeń i innych organizacji społecznych.
3. Rejestr dłużników niewypłacalnych.
Ad 2
Stowarzyszenia, fundacje, publiczne zakłady opieki zdrowotnej, związki zawodowe, związki zawodowe rolników indywidualnych, organizacje pracodawców itp.
Informacje o wpisie przedsiębiorcy do KRS publikuje się w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (obowiązkowe).
Ad 3
Do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych wpisuje się z urzędu:
1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jeżeli ogłoszono upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszeniu upadłości został prawomocnie oddalony z powodu braku wystarczającego majątku na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.
2. Wspólnicy ponoszący odpowiedzialność całym majątkiem za zobowiązania spółki, jeżeli ogłoszono jej upadłość, lub jeżeli wniosek o ogłoszeniu upadłości został prawomocnie oddalony z powodu braku wystarczającego majątku na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.
3. Dłużnicy, którzy zostali zobowiązani do wyjawienia majątku w trybie przepisów Kodeksu Postępowania Cywilnego w postępowaniu egzekucyjnym.
Podmioty, które są zwolnione z wpisu:
1. Osoby fizyczne, prowadzące działalność gospodarczą, której zarobek stanowi dodatkowe źródło dochodu, jeżeli podmiotem tej działalności są:
a) wytwarzanie przedmiotów użytku osobistego oraz rękodzieła ludowego i artystycznego;
b) gdy dotyczy naprawy i konserwacji przedmiotów użytku osobistego, domowego i gospodarczego oraz mieszkań, a także wykonywanie innych usług z użyciem materiałów i narzędzi własnych lub powierzonych, z wyjątkiem zarobkowego przewozu osób;
c) czynności handlowe polegające na sprzedaży nieprzetworzonych produktów rolnych, ogrodniczych (owoce4 leśne, posiłki domowe).
2. Osoby fizyczne podejmujące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, ogrodnictwa i sadownictwa.
WYKŁAD 2 27-11-04
PRZEDSIĘBIORSTWA
A. Definicja przedsiębiorcy
B. Mały przedsiębiorca pyt
C. Średni przedsiębiorca egzaminacyjne
D. Przedsiębiorstwo
E. Ustawa z dnia 17.XII.1999
Prawo działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz.U. z 99r Nr 101, poz 1178). Ustawa z dnia 23.IV.1964, Kodeks Cywilny, KC.
Ad A.
W Kodeksie Cywilnym (podstawa prawna) art. 431 KC przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna (spółka prawa handlowego) prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
Forma działalności przedsiębiorcy:
Przedsiębiorca działa pod firmą.
Art. 434 KC Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko, nie wyklucza to do włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsca jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.
Art. 435 KC Firmą osoby prawnej jest jej nazwa, firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia dobrowolnie dobrane.
Firma osoby prawnej może zawierać nazwisko lub pseudonim osoby fizycznej, jeżeli służy to ukazaniu związku tej osoby z powstaniem lub działalnością przedsiębiorstwa. Umieszczenie w firmie nazwiska lub pseudonimu osoby fizycznej wymaga pisemnej zgody tej osoby, a w razie śmierci zgody jej małżonka i dzieci.
Ad B
Ustawa Prawo Działalności Gospodarczej z 1999 Art. 54 za Małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w poprzednim roku obrotowym:
1 zatrudniał mniej niż 50 pracowników średnio rocznie;
2 osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji
finansowych nie przekraczający w równowartości w złotych 7 mln euro, lub
suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku
obrotowego równowartości w złotych 5 mln euro.
Ad C
Art. 54 za Średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w poprzednim roku obrotowym:
1 zatrudniał mniej niż 250 pracowników średnio rocznie;
2 osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji
finansowych nie przekraczający w równowartości w złotych 40 mln euro, lub
suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku
obrotowego równowartości w złotych 27 mln euro.
Ad D
Art. 551 KC
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obecnie o przedsiębiorstwie świadczy:
1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiału, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu, dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa wynikające z korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
SPÓŁKI PRAWA HANDLOWEGO
Osobowe Kapitałowe
spółka jawna spółka z o.o.
spółka partnerska spółka akcyjna
spółka komandytowa
Spółka Cywilna – spółka prawa cywilnego
Kodeks Spółek Handlowych 15.IX.2000
SPÓŁKA JAWNA – jest spółką osobową, która (art. 22 KSH) prowadzi przedsiębiorstwo
przez własną firmę, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik
odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem
solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką z uwzględnieniem art.
31. Każdy wspólnik ma prawo reprezentować spółkę jawną a majątek spółki
należy tylko do niej.
SPÓŁKI
Posiadające Nieposiadające
osobowość prawną osobowości prawnej
spółka z o.o. spółka jawna
spółka akcyjna spółka komandytowa
Tworzona przez zawarcie umowy.
Zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.
Składniki umowy spółki:
1. Firma i siedziba spółki.
2. Określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość.
3. Przedmiot działalności spółki.
4. Czas jej trwania jeżeli jest określony.
5. Jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru.
Wpis do rejestru powinien obejmować:
a) firmę, siedzibę, adres działalności gospodarczej;
b) przedmiot działalności spółki;
c) nazwiska i imiona albo firmy, albo ich adresy do doręczeń;
d) nazwiska i imiona osób uprawnionych do reprezentowania spółki i sposób ich reprezentacji.
Prokurent – osoba uprawniona do reprezentowania spółki.
Wszyscy wspólnicy muszą wyrazić zgodę aby osoba trzecia mogła je reprezentować.
Majątek – współwłasność łączna.
Zdolność procesowa – może pozywać i być pozywana.
Prowadzenie spółki może być powierzone jednej lub kilku wspólnikom na mocy umowy lub podstawie późniejszej uchwały.
Zyski spółki powinny być wypłacane przynajmniej raz do roku.
Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i stratach spółki w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wniesionego wkładu.
Wspólni ma prawo żądać co rocznie wypłacenia odsetek w wysokości 5% od swojego udziału kapitałowego, nawet gdy spółka poniosła straty.
Spółka cywilna z mocy prawa przekształca się w jawną gdy przychody netto ze sprzedaży towarów i usług w każdym z dwóch kolejnych lat obrotowych osiągnęły równowartość w złotych co najmniej 40 tys. euro to z chwilą wpisu do rejestru spółka cywilna staje się spółką jawną.
Rozwiązanie spółki jawnej przewiduje:
przyczyny przewidziane w umowie spółki;
zgoda wszystkich wspólników;
ogłoszenie upadłości spółki;
śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela spółki;
prawomocne orzeczenie sądowe.
Jeżeli zaszła przyczyna rozwiązania spółki należy dokonać:
Likwidacji – likwidatorami są wszyscy wspólnicy, mogą też powołać na likwidatorów tylko niektórych spośród siebie lub inne osoby spoza swojego grona.
Do takiej decyzji – musi być jednomyślna uchwała wszystkich wspólników.
Co zgłosić w procesie likwidacji spółki:
1. otoczenie likwidacji.
2. nazwiska i imiona likwidatorów, ich adresy;
3. sposób reprezentowania spółki przez likwidatorów oraz wszelkie w tym zakresie zmiany.
Każdy likwidator powinien zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o
wykreślenie z rejestru.
Rozwiązanie następuje z chwilą wykreślenia z rejestru.
Księgi i rejestry spółki jawnej muszą być przechowywane przez okres nie krótszy niż 5 lat przez osobę wyznaczoną przez wspólników bądź sąd.
WYKŁAD 4
SPÓŁKA KOMANDYTOWA
Art. 102 KSH
SPÓŁKĄ KOMANDYTOWĄ – jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie
przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli, za
zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia
(komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika
jest ograniczona (komandytariusz).
Firma spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku
komplementariuszy, oraz dodatkowe oznaczenie „spółka komandytowa” lub
„sp.k.”.
Umowa spółki komandytowej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego i zawierać:
1. firmę i siedzibę spółki;
2. przedmiot działalności;
3. czas trwania spółki jeśli jest oznaczony;
4. oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość;
5. oznaczony kwotowo zakres odpowiedzialności każdego komplementariusza wobec wierzycieli (suma komandytowa).
Aport – świadczenie niepieniężne wniesione do spółki.
Jeśli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne umowa spółki określa podmiot tego świadczenia, jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne.
Jeśli umowa nie stanowi inaczej nakład komandytariusza może być wniesiony w wartości niższej niż suma komandytowa.
Reprezentacja sp. komandytowej.
Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki lub prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.
Komandytariusz może reprezentować spółkę, ale jedynie jako pełnomocnik (pełnomocnik działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy).
Obniżenie sumy komandytowej nie ma skutku prawnego wobec wierzycieli, których wierzytelności powstały przed chwilą wpisu obniżenia do rejestru.
Prawa i obowiązki komandytariusza:
Część praw i obowiązków komandytariusza
I może być zmieniona lub ograniczona postanowieniami czy zapisami w umowie spółki, natomiast część praw i obowiązków
II nie może być zmieniona czy ograniczona postanowieniami umowy.
I grupa – zaliczymy tu zasady wg których:
1. komandytariusz nie ma ani prawa, ani obowiązku prowadzenia spraw spółki;
2. w sprawach przekraczających zakres zwykłego zarządu spółki zawsze potrzebna jest zgoda komandytariusza
3. komandytariusz nie reprezentujący spółki, a także nie mający uprawnień do prowadzenia jej spraw (pełnomocnictwa) nie jest związany z zakazami konkurencji.
II grupa – należą tu przede wszystkim:
1. na nabywcę praw komandytariusza przechodzą wszystkie prawa i obowiązki zbywcy z wyłączeniem prawa prowadzenia spraw spółki;
2. komandytariusz ma prawo sądzić odpisu rocznego sprawozdania finansowego oraz przeglądać księgi i inne dokumenty celem sprawdzenia ich pod kątem rzetelności;
3. na wniosek komandytariusza sąd rejestrowy może z ważnych powodów zarządzić udostępnienie mu sprawozdania finansowego lub złożenia innych wyjaśnień, jak również zezwolić komandytariuszowi na przejrzenie ksiąg i innych dokumentów.
W przypadku zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza, na nabywcę nie
przechodzi prawo do prowadzenia spraw spółki.
Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki.
Rozwiązanie spółki i wystąpienie wspólnika.
Śmierć komandytariusza nie stanowi przyczyny rozwiązania spółki. Spadkobiercy komandytariusza powinni wskazać jedną osobę do wykonywania ich praw.
Śmierć komplementariusza też nie stanowi przyczyny do rozwiązania spółki, chyba że jest tylko jeden.
Pozytywne aspekty posiadania spółki komandytowej:
1. silna ochrona prawna;
2. możliwość korzystania z prostych, zryczałtowanych form opodatkowania;
3. możliwość prowadzenia przedsiębiorstwa na większą skalę;
4. skala działalności jest nieograniczona ilościowo.
Negatywne aspekty prowadzenia spółki komandytowej:
1. pełna odpowiedzialność wspólników (komplementariuszy) za zobowiązania spółki;
2. koszt aktu notarialnego, wpisu do KRS;
3. wymóg prowadzenia pełniej księgowości.
WYKŁAD 5
SPÓŁKA KOMANDYTOWO – AKCYJNA
Spółka osobowa nie posiadająca osobowości prawnej
W zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, a także do wkładów tych że wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy zastosowanie mają przepisy dotyczące spółki komandytowej.
Zgodnie z definicją zawartą w KSH art. 125
SPÓŁKĄ KOMANDYTOWO – AKCYJNĄ – jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie
przedsiębiorstwa poza większą firmą, w której wobec wierzycieli za
zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez
ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest
akcjonariuszem.
Firma spółki komandytowo – akcyjnej powinna zawierać:
1. nazwiska jednego lub kilku komplementariuszy
2. dodatkowe oznaczenie „spółka komandytowo – akcyjna” lub „s.k.a”
Nazwisko albo firma akcjonariusza nie może być zamieszczona w firmie s.k.a. W
przypadku zamieszczenia nazwiska lub firmy akcjonariusza w nazwie s.k.a. akcjonariusz ten odpowiada wobec osób trzecich tak jak komplementariusz.
Powstanie spółki k-a:
Wspólnicy którzy decydują się na prowadzenie działalności w formie s.k.a. muszą zgromadzić kapitał zakładowy w wysokości co najmniej 50 tys. zł.
Do założenia s.k.a. konieczne jest sporządzenie w formie aktu notarialnego jej statutu.
Elementy statutu s.k.a.:
1. firmę i siedzibę spółki;
2. przedmiot działalności sp.;
3. czas trwania spółki jeśli jest oznaczony;
4. oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość;
5. wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem czy akcje są wymienne czy na okaziciela;
6. liczbę akcji poszczególnych rodzajów i związane z nimi uprawnienia, jeżeli maja być wprowadzone akcje różnych rodzajów;
7. nazwiska i imiona osób firmy komplementariuszy oraz ich siedziby, adresy albo adresy do doręczeń;
8. organizację walnego zgromadzenia i rady nadzorczej, jeżeli ustawa lub statut przewiduje ustanowienie rady nadzorczej.
S.k.a powstaje z chwilą wpisu do KRS.
Odpowiedzialność komplementariusza w s.k.a jest nieograniczona.
Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki.
Do reprezentowania spółki są uprawnieni komplementariusze, choć mogą być oni pozbawieni tego prawa poprzez postanowienie statusu lub prawomocne orzeczenie sądu.
Akcjonariusz może reprezentować s.k.a. jedynie jako pełnomocnik.
Jeżeli akcjonariusz dokona czynności prawnej w imieniu spółki nie ujawniając swojego pełnomocnictwa odpowiada za skutki tej czynności wobec osób trzecich bez ograniczenia.
Jeżeli status dopuszcza przyjęcie do spółki nowego komplementariusza, dotychczasowy akcjonariusz może wykorzystać statut komplementariusza, albo osoba trzecia może przystąpić do spółki w charakterze komplementariusza za zgodą wszystkich dotychczasowych komplementariuszy.
Orzeczenie nowego komplementariusza, a także oznaczenie wartości jego wkładów oraz zgoda na oznaczenie statutu wymaga formy aktu notarialnego.
Prowadzenie spraw spółki i stosunki wewnętrzne s.k.a.:
Co do zasady prowadzenia spraw spółki upoważnieni są komplementariusze z zastrzeżeniem kompetencji przekazanych w ustawie i statucie do kompetencji walnego zgromadzenia lub rady nadzorczej.
Rada Nadzorcza – można ją ustanowić w s.k.a. jeżeli liczba akcjonariuszy przekracza
25 osób. Ustanowienie Rady Nadzorczej jest obowiązkowe. Członków RN
powołuje i odwołuje walne zgromadzenie. Komplementariusz ani nikt z
zatrudnionych przez niego zatrudnionych pracowników nie może być członkiem
RN. Jeżeli komplementariusz objął lub nabył akcje s.k.a. nie wykonuje on
prawa głosu z tych akcji przy podejmowaniu uchwał, nie może być również
pełnomocnikiem pozostałych akcjonariuszy na walnym zgromadzeniu przy
podejmowaniu takich uchwał.
Walne zgromadzenie – może być zwyczajne i nadzwyczajne.
Prawo uczestnictwa w WZ ma akcjonariusz oraz komplementariusz także w
przypadku gdy nie jest akcjonariuszem s.k.a.
Akcjonariusze wykonują swoje prawo głosu proporcjonalnie do przysługujących im akcji, chyba że statut stanowi inaczej.
Zgody WSZYSTKICH komplementariuszy pod rygorem nieważności uchwały WZ wymagają sprawy:
1. powierzenia prowadzenia spraw oraz reprezentowania spółki jednemu lub kilku komplementariuszom;
2. podział zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom;
3. zbycia i wydzierżawienia przedsiębiorstwa, spółki lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienie na nim prawa do użytkowania;
4. zbycia nieruchomości spółki;
5. podwyższenia i obniżenia kapitału zakładowego spółki;
6. emisji obligacji;
7. połączenia i przekształcenia spółki;
8. rozwiązania spółki;
9. zmiany statutu;
10. oraz innych czynności przewidzianych w statucie.
Zgody WIĘKSZOŚCI komplementariuszy wymagają pod rygorem nieważności uchwały WZ sprawy:
1. podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej komplementariuszom;
2. sposób pokrycia straty za poprzedni rok obrotowy;
3. inne czynności przewidziane w statucie.
Rozwiązanie spółki:
Może być spowodowane następującymi przyczynami:
1. przewidzianymi w statucie spółki;
2. uchwałą WZ o rozwiązaniu spółki;
3. ogłoszeniem upadłości spółki;
4. śmiercią jedynego komplementariusza;
5. ogłoszenie upadłości lub wystąpienie jedynego komplementariusza chyba ze statut stanowi inaczej;
6. innymi przyczynami przewidzianymi w statucie.
Do rozwiązania i likwidacji s.k.a. stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
likwidacji sp. akcyjnej , z tą różnicą, że w przypadku s.k.a. likwidatorami są komplementariusze mający prawo do prowadzenia spraw spółki. Ten przepis nie ma zastosowania w sytuacji której statut lub uchwała WZ powzięta za zgodą wszystkich komplementariuszy stanowi inaczej.
Zalety spółki komandytowo – akcyjnej:
1. możliwość emitowania akcji i pozyskiwania tą drogą kapitału;
2. możliwość ograniczenia odpowiedzialności niektórych wspólników;
3. możliwość korzystania z prostych, zryczałtowanych form opodatkowania.
Wady spółki komandytowo – akcyjnej:
1. pełna, solidarna choć subsydiarna odpowiedzialność własnym majątkiem niektórych wspólników za zobowiązania spółki;
2. wysoki kapitał zakładowy;
3. pełna księgowość.
WYKŁAD 6 15-01-2005
SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
Okoliczności założenia spółki z o.o.
Art. 151 KSH
Spółka może być utworzona przez jedną lub więcej osób, w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Generalnie wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki, kapitał spółki dzieli się na udziały o równej i nierównej wysokości nominalnej.
Umowa spółki przewiduje że wspólnik może mieć jeden lub większą liczbę udziałów. Jeżeli wspólnik może mieć więcej niż jeden udział to wszystkie udziały w kapitale zakładowym powinny być równe i niepodzielne.
Obecnie kapitał zakładowy spółki wynosi minimum 50 tys. zł, a wartość nominalna udziału nie może być mniejsza niż 500 zł.
Spółka z o.o. może być zawiązana przez inną jednoosobową spółkę z o.o.
Umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu notarialnego i zawierać:
firmę i siedzibę spółki;
przedmiot działalności spółki;
wysokość kapitału zakładowego;
informacje czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział;
liczbę i wysokość udziałów objętych przez poszczególnych wspólników;
czas trwania spółki jeśli umowa jest zawarta na czas określony.
Jeśli wkładem do spółki, w celu pokrycia udziału ma być w całości lub w części
świadczenie niepieniężne (Aport) umowa spółki musi szczegółowo określać przedmiot tego świadczenia oraz osobę wspólnika wnoszącego aport, jak również liczbę i wysokość objętych w zamian udziałów.
Firma spółki może być obrana dowolnie, nie może jednak wprowadzać w błąd, co do określonego w umowie spółki zakresu jej działalności, oraz powinna zawierać dodatkowe oznaczenia „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”, „spółka z o.o.”, „sp. z.o.o.”.
Do powstania spółki z o.o. wymaga się:
1. zawarcia umowy spółki;
2. wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego;
3. powołania zarządu spółki;
4. powołania rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej jeżeli wymaga tego umowa spółki;
5. wpisu do rejestru.
Z chwilą zawarcia umowy spółki z o.o. powstaje spółka w organizacji. Spółka
w organizacji jest reprezentowana przez zarząd lub pełnomocnika powołanego jednomyślną uchwałą wspólników.
Główne czynności prawne od momentu zawarcia umowy do chwili wpisu do rejestru:
zgłoszenie zawiązania spółki przez zarząd do sądu rejestrowego;
jeżeli nie dokonano zgłoszenia w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki lub jeżeli postanowienie sądu odmawiające zarejestrowania stało się prawomocne umowa traci moc obowiązującą
Prawa i obowiązki wspólników.
Jeżeli umowa lub ustawa nie stanowi inaczej to wspólnicy mają równe obowiązki w spółce. Jeżeli umowa spółki przewiduje udziały o szczególnych uprawnieniach, udziały te powinny być dokładnie określone – udziały uprzywilejowane.
Uprzywilejowanie może dotyczyć:
1. Prawa głosu – nie można przyznawać uprawnionemu więcej niż 3 głosy za jeden udział;
2. Prawa do dywidendy;
3. Sposobu uczestniczenia w podziale majątku w razie likwidacji spółki.
Organy spółki z o.o.:
1. ZARZĄD – prowadzi sprawy spółki i reprezentuje ją. Składa się z jednego lub
więcej członków i do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników
lub spoza ich grona. Każdy członek zarządu jest powoływany i odwoływany
uchwałą wszystkich wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.
Do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie
minimum dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem.
Jeśli zarząd jest wieloosobowy to sposób reprezentowania określa umowa spółki.
Prawo członków zarządu do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania
dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki.
Oświadczenia składane spółce mogą być dokonywane wobec jednego członka
zarządu lub wobec prokurenta.
Uchwały zarządu.
Wszystkie uchwały zarządu mogą być powzięte jeżeli wszyscy członkowie zostali zawiadomieni o posiedzeniu zarządu, a decyzje zapadają bezwzględną większością głosów.
W przypadku równości głosów umowa spółki może przewidywać że decyduje głos prezesa zarządu.
Zakaz konkurencji.
Członek zarządu nie może bez zgody spółki zajmować się interesami konkurencyjnymi ani też uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, spółki osobowej lub jako członek organu spółki kapitałowej, bądź uczestniczyć w innej konkurencyjnej osobie prawnej jako członek organów.
Nadzór nad spółką z o.o.
Każdemu ze wspólników przysługuje prawo kontroli, w tym celu wspólnik lub wspólnik z upoważnioną przez siebie osobą może w każdym czasie przeglądać księgi i dokumenty spółki, a także sporządzać bilans dla swego użytku lub żądać wyjaśnień od zarządu.
Umowa spółki może ustanowić Radę Nadzorczą lub Komisję Rewizyjną, albo obydwa organy łącznie.
W spółkach w których kapitał zakładowy przewyższa kwotę 500 tys. zł., a wspólników jest więcej niż 25 powinna być ustanowiona Rada Nadzorcza lub Komisja Rewizyjna.
2. RADA NADZORCZA – składa się co najmniej z 3 członków powoływanych i
odwoływanych uchwałą wspólników. Członków Rady Nadzorczej powołuje się na rok, chyba że umowa stanowi inaczej.
Członkowie Rady Nadzorczej mogą być odwoływani w każdym czasie
odpowiednią uchwałą wspólników.
Obowiązki Rady Nadzorczej:
ocena sprawozdań podziału zysku albo pokrycia strat;
ocena wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty;
składanie zgromadzeniu wspólników co rocznego, pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny.
Rada Nadzorcza podejmuje uchwały gdy na posiedzeniu obecna jest minimum połowa jej członków, a wszyscy członkowie zostali powiadomieni o posiedzeniu.
3. KOMISJA REWIZYJNA – składa się z co najmniej trzech członków powoływanych
i odwoływanych wg tych samych zasad co komisja w Radzie Nadzorczej.
Do obowiązków Komisji Rewizyjnej należy:
ocena sprawozdań podziału zysku albo pokrycia strat;
ocena wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty;
składanie zgromadzeniu wspólników co rocznego, pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny.
Sposób podejmowania uchwał w Komisji Rewizyjnej jest taki sam jak w Radzie Nadzorczej.
4. ZGROMADZENIE WSPÓLNIKÓW – wszystkie uchwały wspólników są
podejmowane na zgromadzeniu wspólników. Wspólnicy reprezentują
wniesiony wkład w kapitał zakładowy. Jeżeli wszyscy wspólnicy wyrażą na
piśmie zgodę na postanowienie które ma być powzięte albo na głosowanie
pisemne, wtedy uchwały mogą być powzięte bez odbycia zgromadzenia
wspólników.
Zgromadzenie wspólników powoływane jest przez zarząd.
Kompetencje zgromadzenia wspólników:
Rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdań zarządu z działalności spółki, oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy;
Powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty;
Udzielenie członkom organów spółki absolutorium wykonywania przez nich obowiązków;
Zbycie i wydzierżawienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części albo ustanowienie na nim ograniczonego prawa rzeczowego.
Uchwały zgromadzenia wspólników zapadają bezwzględną większością głosów,
jeżeli umowa nie stanowi inaczej. Wszelkie uchwały dotyczące zmiany umowy spółki, rozwiązania spółki lub zbycia przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części, zapadają większością ⅔ głosów.
Uchwała dotycząca istotnej zmiany przedmiotu działalności spółki wymaga
większości ¾ głosów.
Za każdy udział o równej wartości nominalnej przypada 1 głos, chyba że umowa stanowi inaczej. Głosowanie jest jawne. Tajne głosowanie zarządza się przy wyborach, oraz nad wnioskami o odwołanie członków organów spółki, o pociągnięcie ich do odpowiedzialności jak również w sprawach osobowych.
Rozwiązanie i likwidacja.
Przyczyny rozwiązania spółki:
1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2. uchwałą wspólników o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę;
3. ogłoszenie o upadłości spółki;
4. inne przyczyny przewidziane prawem;
5. w określonych przypadkach sąd może wyrokiem orzec rozwiązanie spółki:
a) na żądanie wspólnika, lub członka organu spółki, jeżeli osiągniecie celu spółki stało się niemożliwe albo jeżeli zaszły inne przyczyny wywołane stosunkami spółki;
b) na żądanie oznaczonego w odrębnej ustawie organu państwowego, jeżeli działalność spółki naruszająca prawo zagraża interesowi publicznemu.
Rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji z chwilą wykreślenia spółki z rejestru. Spółka wykreślona z rejestru na podstawie nieprawomocnego postanowienia sądu rejestrowego zachowuje osobowość prawną do chwili uprawomocnienia się tego postanowienia.
W okresie likwidacji nie wolno ani częściowo wypłacać zysków, ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.
Likwidatorami spółki z o.o. są członkowie zarządu, chyba że umowa spółki lub uchwała wspólników stanowi inaczej. Gdy o rozwiązaniu spółki orzeka sąd, może on jednocześnie ustanowić likwidatorów, nie mogą być oni odwołani uchwałą wspólników tak jak zwykli likwidatorzy nie ustanowieni decyzją sądu.
Czynności likwidacyjne
Likwidatorzy powinni:
zakończyć interesy bieżące spółki,
ściągnąć wierzytelności,
wypełnić zobowiązania,
upłynnić majątek spółki.
Nowe interesy mogą podejmować tylko wówczas, gdy jest to potrzebne do ukończenia spraw w toku.
Po zakończeniu likwidacji i zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji – likwidatorzy powinni ogłosić siedzibie spółki sprawozdanie likwidacyjne i złożyć je sądowi rejestrowemu z jednoczesnym zgłoszeniem wniosku o wykreślenie spółki z rejestru.
W przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje z chwilą wykreślenia z rejestru. Wniosek o wykreślenie z rejestru składa sędzia.
Opracować!??
Spółka akcyjna
Spółka partnerska