Prawo gospodarcze – Spółki

W dokonującym się w Polsce procesie przekształcania gospodarki ze sterowanej centralnie na gospodarkę rynkową bardzo istotną rolę do odegrania mają spółki.
Pod pojęciem spółki rozumiemy umowny związek, co najmniej dwóch osób, działających dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego lub mających na celu wspólne prowadzenie gospodarstwa zarobkowego. Osiąganie wspólnego celu winien zapewnić wnoszony do spółki kapitał w formie pieniężnej i niepieniężnej. Wspólnikami mogą być osoby fizyczne i prawne, a także jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej.
Podstawowymi źródłami prawa o spółkach są:
• Kodeks cywilny (ustawa z 23 kwietnia 1964r. z późniejszymi zmianami)
• Kodeks spółek handlowych (ustawa z 26 lipca 2000r)
Zatem spółki, w zależności od tego na gruncie jakich przepisów prawnych powstają, dzielą się na spółki prawa cywilnego (spółki cywilne) i na spółki prawa handlowego (spółki handlowe).
Kodeks cywilny reguluje najstarszą ze wszystkich form spółek, tj. spółkę cywilną. Jest to jednocześnie najprostsza forma spółki. Ta właśnie forma spółki stała się wzorem, na którym oparto konstrukcje innych, bardziej złożonych, form spółek.
Natomiast w kodeksie spółek handlowych znalazły uregulowania:
• Spółka jawna
• Spółka partnerska
• Spółka komandytowa
• Spółka komandytowo-akcyjna
• Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
• Spółka akcyjna

Istotne różnice między wymienionymi spółkami wyrażają się szczególnie w:
• Składzie osobowym, reprezentacji i prowadzeniu spraw spółki
• Sposobie tworzenia i wielkości kapitału
• Celach i rozmiarach rozwijanej działalności gospodarczej
• Odpowiedzialności za zobowiązania spółki


Z punktu widzenia składu osobowego i zaangażowania w nich kapitału spółki prawa handlowego dzielą się na:
• spółki osobowe (jawna, komandytowa i komandytowo-akcyjna) dominujące znaczenie maja w nich konkretne osoby tworzące spółkę
• spółki kapitałowe (spółka z ograniczona odpowiedzialnością i spółka akcyjna) – w nich główne znaczenie posiada zgromadzony kapitał, dotyczy to zwłaszcza spółek akcyjnych.
W spółkach osobowych prowadzenie spraw i reprezentowanie ich na zewnątrz jest prawem i obowiązkiem każdego wspólnika (wyjątek w spółce komandytowej i komandytowo-akcyjnej), natomiast w spółce kapitałowej są do tego celu powołane specjalne organy. Kapitał spółek osobowych powstaje z wkładów poszczególnych wspólników, natomiast na kapitał w spółkach kapitałowych składają się udziały wspólników (spółki z o.o.) lub wykupione przez wspólników akcje (spółki akcyjne).
Spółki osobowe nie mają osobowości prawnej, toteż za zobowiązania w tych spółkach nie odpowiada sama spółka, lecz jej wspólnicy. Odpowiedzialność wspólników jest przy tym bardzo rygorystyczna, za zobowiązania spółki bowiem odpowiadają oni całym swoim majątkiem. W spółkach kapitałowych, w których osoby wspólników i ich cechy schodzą na plan dalszy, na czoło wysuwa się sama spółka. Toteż spółki kapitałowe są samodzielnymi osobami prawnymi i jako takie wpisywane są do rejestru osób prawnych prowadzonego przez sądy. Ponieważ spółki te są osobami prawnymi, odpowiadają one same za swoje zobowiązania. Toteż ryzyko wspólników tych spółek jest znacznie mniejsze niż w spółkach osobowych. W spółkach osobowych wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem (także osobistym) za zobowiązania spółki, w spółkach kapitałowych odpowiedzialność wspólników jest ograniczona. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają oni tylko do wysokości posiadanych udziałów, zaś w spółce akcyjnej do wysokości sumy posiadanych akcji.







SPÓŁKA CYWILNA

Według artykułu 860 1 kodeksu cywilnego przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony.
Z definicji spółki cywilnej wynika, że:
• powstaje ona w drodze umowy zawieranej pomiędzy wspólnikami
• zobowiązuje wspólników do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego
• określa, w jaki sposób wyznaczony cel gospodarczy powinien być osiągnięty (dotyczy to w szczególności wniesienia wkładów)
Cel gospodarczy określony w umowie spółki może mieć charakter zarobkowy lub inny materialny nie związany z działalnością zarobkową.
Zawarcie umowy spółki cywilnej przebiega w sposób niesformalizowany. Wystarcza do jej zawarcia zgodne oświadczenie woli wspólników. Dla celów dowodowych kodeks cywilny przewiduje jednak, że umowa spółki powinna być stwierdzona pismem. Umowa może być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony. Wspólnikami spółki cywilnej mogą być zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne.
Szczególnym obowiązkiem wspólników spółki cywilnej jest wniesienie wkładu. Wkład ten może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (np. w postaci prowadzenia księgowości i rachunku spółki). Wniesione przez wspólników wkłady, na przykład w postaci własności i innych praw majątkowych, a także nabyte przedmioty własności i prawa oraz środki pieniężne składają się na wspólny majątek wspólników. Trzeba podkreślić, że ponieważ spółka cywilna należy do grupy spółek osobowych i nie ma osobowości prawnej, nie jest właścicielem wspólnego majątku. Właścicielem wspólnego majątku, aczkolwiek jest to majątek wyodrębniony, są wspólnicy, a nie spółka. Każdy ze wspólników posiada swój udział w majątku wspólnym. Za zobowiązania spółki cywilnej wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie. Oznacza to, że odpowiadają oni zarówno swym majątkiem wspólnym, jak i każdy z nich odpowiada solidarnie całym swym majątkiem indywidualnym.
Każdy ze wspólników jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki. Jednak umowa spółki może przewidywać inne rozwiązania, choćby takie, że prowadzenie spraw spółki powierzone zostaje tylko jednemu wspólnikowi, a nawet osobie trzeciej. Każdy wspólnik może prowadzić sprawy nie przekraczające zakresu zwykłych czynności spółki. Jeżeli jednak jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się ich prowadzeniu, to konieczna jest uchwała pozostałych wspólników.
Kodeks cywilny odróżnia prowadzenie spraw spółki od jej reprezentacji. Przez reprezentowanie rozumie się reprezentację wszystkich wspólników w stosunkach zewnętrznych, a więc przede wszystkim możliwość składania i przyjmowania oświadczeń woli w zakresie praw majątkowych.
Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i zobowiązany do równego pokrywania strat spółki, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Umowa spółki może przewidywać jednak inny udział w zyskach i stratach.
Umowa spółki może przewidywać, że na wypadek śmierci wspólnika wejdą do spółki jego spadkobiercy, z wszystkimi jego prawami i obowiązkami. Zdarzeniami powodującymi rozwiązanie spółki są:
• osiągnięcie zamierzonego celu, np. zbudowanie lokalnej drogi
• upływ czasu, na który została zawarta
• jednomyślna uchwała wspólników w sprawie rozwiązania spółki
• pozostanie w spółce tylko jednego wspólnika
• rozwiązanie spółki przez sąd na żądanie każdego wspólnika z ważnych powodów – sprawą sądu jest wówczas uznanie, czy powód jest dostatecznie ważny i uzasadnia rozwiązanie spółki, czy też uznać za wystarczające wystąpienie wspólnika ze spółki bez jej rozwiązania.
Następstwem rozwiązania spółki jest jej likwidacja. Polega ona na zrealizowaniu wierzytelności spółki oraz na zapłaceniu jej długów. Z majątku pozostałego zwraca się wspólnikom ich wkłady. Pozostałą nadwyżkę dzieli się między wspólników.

Szczególną odmianą spółki cywilnej spółka cicha stanowiąca w istocie typ umowy nienazwanej, nie ma ona uregulowania prawnego. Jej jedyna podstawą jest umowa między zawierającymi ją osobami. Wspólnik cichy nie prowadzi spraw spółki i nie reprezentuje jej wobec osób trzecich, jego nazwisko nie figuruje też w nazwie spółki. Może on wnosić do spółki wkład pieniężny lub rzeczowy, ale jego udział może też sprowadzać się do świadczenia na rzecz spółki określonej działalności, np. pełnienie funkcji tłumacza i załatwianie korespondencji.

SPÓŁKI PRAWA HANDLOWEGO

Nazwa „spółki handlowe” nie może sugerować, że przedmiotem ich działalności jest wyłącznie działalność handlowa. Działalność spółek handlowych osobowych może dotyczyć wielorakiej działalności gospodarczej podejmowanej przez przedsiębiorców, natomiast spółek handlowych kapitałowych wszystkich rodzajów działalności gospodarki narodowej.
Pierwotnym aktem kreującym spółki prawa handlowego jest umowa zawierana pomiędzy wspólnikami, a w spółce akcyjnej podpisanie statutu przez założycieli. W spółkach jednoosobowych jest nim akt założycielski. Dalszą czynnością prawną, jakiej powinni dokonać powołujący spółkę do życia, jest dokonanie jej rejestru w sądzie rejestrowym.
Spółki kapitałowe (z ograniczona odpowiedzialnością i akcyjna) z chwila zarejestrowania otrzymują osobowość prawną. Nadanie spółce osobowości prawnej oznacza, że podmiotem uprawnionym do zawierania transakcji gospodarczych z różnymi kontrahentami jest spółka jako taka, a nie poszczególni zrzeszeni w niej wspólnicy. Prowadzenie spraw tych spółek i reprezentowanie ich na zewnątrz zostaje powierzone specjalnie do tych celów powołanym organom (członkowie zarządu, prokurenci)
Inne niż dla spółek kapitałowych jest znaczenie prawne faktu zarejestrowania dla spółek osobowych. Mianowicie – zarejestrowanie tych spółek nie oznacza równocześnie nabycia przez nie osobowości prawnej. Takiej osobowości spółki te w ogóle nie uzyskują . Nie mając osobowości prawnej, mogą jednak nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być stroną pozywaną. Oznacza to, że posiadają zdolność prawną, zdolność do czynności prawnych oraz zdolność procesową.
W spółkach może funkcjonować prokura. Prokura jest to pełnomocnictwo udzielane przez poszczególne rodzaje spółek handlowych, uprawniające do reprezentowania spółki. Prokurent jest upoważniony do wykonywania wszystkich czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem jakiegokolwiek przedsiębiorstwa zarobkowego. Prokura może być udzielona kilku osobom oddzielnie lub łącznie. Nie można ograniczyć prokury ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich, można ja natomiast w każdej chwili odwołać. Zarówno udzielenie jak i wygaśnięcie prokury wymaga odpowiedniego wpisu do rejestru.
Spółki handlowe działają na podstawie ustawy z 26 lipca 2000r – kodeks spółek handlowych. Ustawa – kodeks spółek handlowych, która obowiązuje od 1 stycznia 2001r reguluje tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych. Zastąpiła ona przepisy kodeksu handlowego z 1934r.
Spółkami handlowymi są:
• spółka jawna
• spółka partnerska
• spółka komandytowa
• spółka komandytowo – akcyjna
• spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
• spółka akcyjna

Spółka jawna jest spółką osobową wspólników odpowiadających za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Spółka jawna wyrosła i rozwinęła się ze spółki cywilnej i dlatego wiele uregulowań prawnych jest identycznych jak w spółce cywilnej, np. wkłady wnoszone przez wspólników, współwłasność, odpowiedzialność za zobowiązania, prawa i obowiązki wspólników, reprezentowanie spółki, udział w zyskach i pokrywanie strat, wystąpienie ze spółki i jej rozwiązanie.
Umowa spółki jawnej powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności oraz zawierać: firmę i siedzibę spółki, określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, przedmiot działalności i czas trwania. Firma spółki jawnej, która jest nazwą jej przedsiębiorstwa , powinna zawierać nazwiska (lub firmy) wszystkich wspólników albo przynajmniej jednego (lub jednej firmy wspólnika) z dodatkiem, że jest to spółka jawna. Spółka jawna powstaje z chwila wpisu do rejestru przedsiębiorców. Mimo rejestracji nie ma osobowości prawnej, ale może we własnym imieniu nabywać prawa (np. własności), zaciągać zobowiązania oraz pozywać i być pozywana do sądu. Każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Na mocy umowy spółki lub uchwały wspólników prowadzenie spraw spółki może być powierzone jednemu lub kilku wspólnikom. Za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. Z tytułu udziału w spółce wspólnik ma prawo do:
• równego udziału w zyskach bez względu na wartość wniesionego kapitału
• żądania podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego
• żądania corocznego wypłacania odsetek w wysokości 5% od swojego udziału kapitałowego, nawet gdy spółka poniosła straty

Rozwiązanie spółki może nastąpić z przyczyn przewidzianych w umowie spółki za zgodą wszystkich wspólników, z powodu ogłoszenia upadłości, śmierci wspólnika lub ogłoszenia jego upadłości, a także na skutek wyroku sądowego. Następstwem rozwiązania spółki jest jej likwidacja i wykreślenie z rejestru przedsiębiorców.

Spółka partnerska jest spółką osobową, utworzoną przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Partnerami w spółce mogą być wyłącznie osoby fizyczne, uprawnione do wykonywania wolnych zawodów (adwokaci, aptekarze, architekci, księgowi, lekarze itp.) a za pracę w tym zakresie pobierają indywidualne honoraria, których część przekazywana jest na utrzymanie spółki. Umowa spółki partnerskiej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Może ona przewidywać, że prowadzenie spraw i reprezentowanie spółki partnerskiej powierza się zarządowi. Pozostałe sprawy regulowane są podobnie jak w spółce jawnej.

Spółka komandytowa jest spółką osobową, prowadzącą przedsiębiorstwo pod własną firmą, w której co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz) ponosi nieograniczoną odpowiedzialność i co najmniej jeden wspólnik (komandytariusz) ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki. Komandytariusze odpowiadają do wysokości sumy komandytowej, która może być wyższa od ich wkładu. Jest ona ustalona w umowie spółki komandytowej zawartej w formie aktu notarialnego i wpisania do rejestru przedsiębiorców. Prawo prowadzenia spraw i reprezentowania spółki komandytowej mają tylko komplementariusze. Pozostałe sprawy regulowane są podobnie jak w spółce jawnej.
Spółka komandytowo – akcyjna jest spółką osobową, prowadzącą przedsiębiorstwo pod własną firmą, w której co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz) ponosi nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki i co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Kapitał zakładowy spółki komandytowo – akcyjnej powinien wynosić co najmniej 50 000zł. W zakresie stosunku prawnego komplementariuszy w spółce komandytowo – akcyjnej obowiązują przepisy spółek komandytowych. Wszystkie pozostałe sprawy regulowane są przepisami dotyczącymi spółek akcyjnych.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest aktualnie dominującym typem spółek handlowych. Jest spółką typu kapitałowego, tzn. że podstawowe znaczenie ma połączenie kapitałów, a nie osób, co jednak nie oznacza zupełnego braku więzi osobowych.
Spółka z o.o. posiada osobowość prawną. Do powstania spółki z o.o. potrzeba:
• zawarcia umowy
• wniesienia całego kapitału zakładowego
• ustanowienia władz spółki
• wpisu do rejestru sądowego
Spółka z o.o. może być utworzona przez jedną lub więcej osób (wspólników), które nie odpowiadają za zobowiązania spółki, a są zobowiązane do świadczeń określonych w umowie (głównie do wniesienie wkładów).
Umowa spółki z o.o. musi być zawarta w formie aktu notarialnego. Gdy spółka z o.o. zakładana jest tylko przez jedynego wspólnika, wówczas w miejsce umowy sporządzany zostaje tzw. akt założycielski.
W przeciwieństwie do spółki jawnej powstanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością obwarowane jest dodatkowymi wymogami. Poza samym zawarciem umowy spółki i wpisaniem do rejestru sądowego, kodeksu spółek handlowych wymaga:
• wniesienia całego kapitału zakładowego
• ustanowienia władz spółki.



Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinna określać:
• firmę i siedzibę spółki
• przedmiot działalności spółki
• wysokość kapitału zakładowego
• ilość udziałów wspólnika
• ilość i wysokość udziałów objętych przez poszczególnych wspólników
• czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony
Organami władz spółki z o.o. są :
• zarząd
• rada nadzorcza lub komisja rewizyjna albo jedna i druga
• zgromadzenie wspólników
Zarząd spółki może być jednoosobowy lub wieloosobowy. Członkiem zarządu może być wspólnik lub osoba spoza grona wspólników, np. menedżer. Zarząd ma prawo reprezentowania spółki. Prawo to rozciąga się na wszystkie czynności sądowe i pozasądowe. Nie może być ograniczone ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich. W zarządzie wieloosobowym – o ile umowa nie stanowi inaczej – każdy członek zarządu ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. W zasadzie do składania oświadczeń wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego z nich łącznie z prokurentem.
Rada nadzorcza musi się składać przynajmniej z trzech członków powoływanych przez wspólników. Do szczególnych kompetencji rady nadzorczej należą: badanie bilansu, rachunku zysków i strat , badanie sprawozdania zarządu oraz jego wniosków dotyczących podziału zysku i pokrycia strat. Do obowiązków rady nadzorczej należy też składanie przed zgromadzeniem wspólników dorocznego sprawozdania z wyników przeprowadzonego badania.
Zgromadzenie wspólników jest najwyższym organem spółki. Przedmiotem zwyczajnego zgromadzenia, odbywającego się w ciągu sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrachunkowego, powinno być rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu, bilansu oraz rachunku zysków i strat za rok ubiegły, powzięcie uchwały o podziale zysków lub o pokryciu strat oraz udzielenie organom spółki pokwitowania z wykonywanych przez nie obowiązków.


Na zgromadzeniu wspólników zapadają też uchwały dotyczące połączenia spółek, rozwiązania spółki i zbycia części lub całości przedsiębiorstwa. W tych sprawach wymagana jest większość 2/3 głosów, w pozostałych w zasadzie większość bezwzględna.
Kapitał spółki z o.o. składa się z udziałów członków, które mogą być udziałami pieniężnymi lub niepieniężnymi zwanymi aportami. Kapitał zakładowy spółki z o.o. powinien wynosić co najmniej 50 000zł. Każdy wspólnik ma prawo do nadzorowania działalności spółki.
Zarząd zgłasza spółkę do sądu celem wpisania do rejestru sądowego. Z chwilą dokonania wpisu spółka nabywa osobowość prawną. Do zgłoszenia spółki powinny być dołączone:
• umowa spółki
• oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wkłady pieniężne zostały wpłacone
• jeżeli pierwsze władze spółki nie zostały ustanowione w umowie spółki – dowód ich ustanowienia z wyszczególnieniem ich składu osobowego
Zgłaszając spółkę do rejestru, należy też złożyć podpisaną przez zarząd listę wspólników z podaniem imienia i nazwiska (lub firm) oraz ilości i wysokości udziałów każdego z nich.
Rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością następuje:
• z przyczyn przewidzianych w umowie
• na mocy uchwały wspólników stwierdzonej protokołem notarialnym
• na skutek upadłości
• z innych przyczyn przewidzianych w kodeksie
Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego następuje wykreślenie spółki z rejestru.

Spółka akcyjna jest spółką kapitałową zawiązaną przez jedną lub więcej osób (akcjonariuszy), który są jej założycielami, a której akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki, a są zobowiązani jedynie do świadczeń określonych w statucie (głównie wniesienie wkładów na pokrycie kapitału zakładowego). Spółka akcyjna jest formą, w jakiej prowadzą działalność największe organizacje gospodarcze. Jest spółką typowo kapitałową, tzn. że podstawę jej działalności stanowi wniesiony przez wspólników kapitał zakładowy (akcyjny) podzielony na udziały zwane akcjami. Kapitał spółki akcyjnej jest często anonimowy. Akcje opiewają na jednakowe kwoty pieniężne. Istnieją akcje imienne i akcje na okaziciela, które stanowią przedmiot obrotu handlowego.
Prawa akcjonariuszy z tytułu posiadania akcji mają charakter praw majątkowych, a więc mogą być zbywane. Liczba posiadanych akcji decyduje o liczbie głosów na walnym zgromadzeniu, o udziale w zyskach oraz o udziale w podziale masy majątkowej w przypadku likwidacji.
Decydujący wpływ na działalność spółki mają posiadacze dużej liczby akcji, określanej mianem kontrolnego pakietu akcji.
Do powstania spółki akcyjnej wymaga się:
• aktu notarialnego o jej zawiązaniu
• statutu podpisanego przez założycieli
• wniesienia przez akcjonariuszy wkładów na pokrycie kapitału zakładowego
• ustanowienia zarządu i rady nadzorczej
• wpisu do rejestru sądowego
Po zarejestrowaniu spółki akcyjnej w rejestrze sądowym uzyskuj ona osobowość prawną, a kapitał zakładowy S.A. powinien wynosić co najmniej 500 000zł.
Organami spółki są:
• zarząd
• rada nadzorcza
• walne zgromadzenie akcjonariuszy
Zadania poszczególnych organów są podobne do zadań analogicznych organów w spółce z o.o.
Rada nadzorcza składa się co najmniej z trzech członków powoływanych i odwoływanych przez walne zgromadzenie na okres nie dłuższy niż 5 lat. Sprawuje ona stały nadzór nad działalnością S.A. we wszystkich dziedzinach jej działalności.
Zarząd S.A. składa się z jednego lub większej liczby członków, wybieranych i odwoływanych przez radę nadzorczą na okres nie dłuższy niż 5 lat. Zarząd prowadzi sprawy S.A. i reprezentuje ją na zewnątrz.



Podstawowym dokumentem normującym ustrój spółki jest jej statut sporządzony w formie aktu notarialnego. Powinien on określać m.in.:
• firmę i siedzibę spółki
• przedmiot działalności spółki
• czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony
• wysokość kapitału zakładowego
• wartość nominalną akcji i ich liczbę
• ilość akcji poszczególnych rodzajów i przywiązane do nich uprawnienia, jeżeli mają być wprowadzone akcje różnych rodzajów
• imiona i nazwiska (lub firmy) oraz adresy (siedziby) założycieli
• organizację władz zarządzających i nadzorczych
Kapitał spółki akcyjnej może być pokryty albo w gotówce, albo wkładami niepieniężnymi, albo też w jeden i drugi sposób łącznie.
Do zgłoszenia spółki do rejestru powinny być dołączone m.in.:
• statut
• akty notarialne o zawiązaniu spółki i objęciu akcji
• oświadczenie wszystkich członków zarządu
• stwierdzenie ustanowienia władz spółki z wyszczególnieniem ich składu osobowego
• zezwolenie lub dowód zatwierdzenia statutu, jeżeli są one wymagane do powstania spółki

Rozwiązanie spółki następuje z przyczyn podobnych do rozwiązania spółki z o.o. Następstwem likwidacji jest wykreślenie jej z rejestru.










Bibliografia:

1. Ryszard Seidel „Elementy prawa” Oficyna Edukacyjna Wydawnictwa eMPI² Poznań 2000r.
2. Jerzy Lewandowski „Elementy prawa” Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Warszawa 1998r.