Budowanie potencjału konkurencyjności przedsiębiorstwa
BUDOWANIE POTENCJAŁU KONKURENCYJNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTWA
Konkurencja wiąże się ściśle z występowaniem podmiotów konkurencyjnych. Interesy tych podmiotów są przynajmniej częściowo niezgodne co prowadzi do ujawnienia się konfliktu.
Konkurencja jest to proces rywalizacji jednostek, które dążą do tych samych korzyści w tym samym czasie i przy tych samych regułach, a realizacja interesów jednych zagraża realizacji interesów pozostałych.
Konkurencja (z łaciny concurrentia – współzawodnictwo) proces, w którym uczestnicy rynku dążą do realizacji swoich interesów poprzez przedstawienie jak najkorzystniejszej oferty, w skład której wchodzi nie tylko cena, ale także np. jakość wyrobu, serwis gwarancyjny i pogwarancyjny. Kupujący konkurują, chcąc zdobyć ograniczoną ilość dóbr na rynku, natomiast sprzedający walczą o pieniądze kupujących.
Warunki konkurencyjności:
– samodzielne przedsiębiorstwo;
– prywatna własność środków produkcji;
– gospodarka tokardowa.
Powyższe warunki muszą być spełnione równocześnie.
Kompleks działań podmiotów gospodarczych, które zmierzają do uzyskania wygranej na rynku nazywany jest mechanizmem konkurencyjności.
DWIE FAZY MECHANIZMU KONKURENCJI:
1) ataku (zachowanie kreatywne)
2) pościgu (zachowanie przystosowawcze)
Jest to trwały element gospodarki rynkowej.
Przedmioty konkurencji:
• oferta (produkt i/lub usługa) (konkurowanie o odbiorcę)
Konkurencja ofertowa zachodzi między sprzedającymi “na wyjściach” ich systemów.
• zasób ( o sam zasób lub/i warunki jego pozyskania)
Zasobowa konkurencja zachodzi między kupującymi “na wejściach” systemów podmiotów konkurujących.
ROZMIAR KONKURENCJI:
Wielopoziomowy proces konkurowania:
WYNIKI ROZWÓJ
Przewaga rynkowa
Rynek
A
B C D
Instrumenty konkurencyjne
1 2 3 4
Przewagi konkurencyjne
Potencjał konkurencyjności
Zasoby i umiejętności
M.E. Porter stwierdził, że stan konkurencji w danym sektorze, który jest definiowany jako grupa firm wytwarzających wyroby będące substytutami (o podobnym znaczeniu) określa pięć podstawowych sił konkurencyjnych, których połączona moc wyznacza ostateczny potencjał zysku sektora, mierzony dwufazową stopą zysku. Pięć sił konkurencyjności to: zagrożenie ze strony potencjalnych wchodzących, groźba substytucji, siła przetargowa nabywców, siła przetargowa odbiorców, rywalizacja obecnych konkurentów.
SIŁY NAPĘDOWE KONKURENCJI WEWNĄTRZ SEKTORA:
Kategoria intensywności konkurencji opisuje skłonność i zdolność uczestników rynku do uczestniczenia w płynnych procesach dostosowawczych w zmieniających się warunkach rynkowych.
Intensywność konkurencji może być wyrażona za pomocą dwóch wzajemnie powiązanych zjawisk:
– stopnia zależności każdego sprzedawcy od postępowania konkurentów oraz stosowanych przez nich instrumentów działania na rynku;
– stopnia zdolności do wywierania przez każdego sprzedawcę wpływu na postępowanie konkurentów w zakresie operowania instrumentami działania na rynku;
Intensyfikacja konkurencji:
Współczesną konkurencję według Potera cechuje przede wszystkim:
- przyśpieszenie zmian technologicznych i coraz krótsze cykle życia wyrobów
- dostępność czynników wytwórczych o zbliżonej jakości i cenie
- rozwijająca się globalizacja coraz to nowych przemysłów
Konkurencyjność najogólniej biorąc jest to zdolność przedsiębiorstwa (lub kraju) do przeciwstawienia się konkurencji, a więc skutecznego konkurowania.
Inne definicje:
Konkurencyjność jest to właściwość , która określa możliwość ciągłego kreowania tendencji rozwojowe, wzrostu produktywności oraz do skutecznego rozwijania rynków zbytu w warunkach oferowania przez konkurentów dóbr nowych, lepszych i tańszych. Za konkurencyjne uważa się także przedsiębiorstwa, które dostarczą lepsze, nowocześniejsze oraz tańsze produkty i usługi niż inne podobne jednostki.
Konkurencyjność jest przede wszystkim cechą relatywną, a więc taką, która zakłada jakiś typ relacji łączącej obiekt charakteryzowany, z jakimś innymi obiektami. Precyzując jeszcze bardziej – konkurencyjność zaliczana jest do tej kategorii cech relatywnych, które określane jest jako własności porównawcze. Wartości porównawcze obiektów polegają na przypisaniu im pewnych własności w wyniku porównania ich z innymi obiektami lub jakimś standardem porównania (np. średnią dla całości...).
Konkurencyjność przedsiębiorstw może być rozumiana jako agregat (system), złożony z czterech elementów:
- potencjału konkurencyjności;
- przewagi konkurencyjnej;
- instrumentami konkurowania;
- uzyskana pozycja konkurencyjna przedsiębiorstwa na rynku;
ROMB PRZEWAGI NARODOWEJ (Portera)
Dodatkowo mówi się też o:
- szansy
- polityka państwa / działalność państwa
na warunki zew. Przedsiębiorstwa nie ma wpływu może tylko wykorzystać.
Konkurencyjność można interpretować w dwojaki sposób:
1) jako zdolność do walki konkurencyjnej (umiejętność walki konkurencyjnej);
2) ocenę rezultatu tej walki (wyniku walki)
Wyniki walki konkurencyjność jest nazywany konkurencyjnością ex post, czyli konkurencyjność osiągniętą czy inaczej wynikową. Umiejętność walki konkurencyjności jest określana konkurencyjnością ex ante. Jest określana między innymi relatywną (czyli odniesioną do rywali) zdolność przedsiębiorstwa do konkurowania w przyszłości, czyli poprzez jego potencjał konkurencyjności. Można nazywać ją konkurencyjnością projekcyjną, o przyszłości której możne orzekać.
Zasoby są aktywami stosowanymi w działaniach i procesach w organizacji. Podział w organizacji na zasoby materialne i niematerialne (aktywa).
ZASOBY GENEROWANE
W zasobach zawierają się trzy oddzielne podgrupy: zasoby widzialne (odpow. Zasobów materialnych), zasoby niewidzialne oraz zdolności (umiejętności).
Zasoby widzialne oznaczają stałe i obecne aktywa w organizacji i mają długoterminową produktywność (są w odzwierciedlone w bilansie).
Zasoby niewidzialne zawiera się własność intelektualna, taka jak: znaki firmowe, patenty, marki, reputacje firm, jej sieci, bazy danych.
Zdolności, umiejętności okazały się trudniejsze do ....... i często są określane jako aktywa niewidoczne lub dobra pośrednie. Zdolności odnoszą się do umiejętności firmy odpowiedniego spożytkowania zasobów.
ZASOBY STRATEGICZNE są definiowane jako zestaw trudnych do zbycia i imitacji, rzadkich, odpowiednich i wyspecjalizowanych zasobów i zdolności, które dają przedsiębiorstwu przewagę konkurencyjną. Zasoby strategiczne są konstruowane na poziomie firmy odnoszą się do zbioru specyficznych dla danej firmy zasobów i zdolności wykreowanych w drodze odpowiedniego zarządzenia jako podstawa do otrzymania i ochrony przewagi konkurencyjnej.
KLASYFIKACJA ZASOBÓW:
ŁAŃCUCH WARTOŚCI DODANEJ
Infrastruktura przedsiębiorstwa
Zarządzanie czynnikiem ludzkim
Rozwój technologii
Zaopatrzenie materiałowe
Logistyka zaopatrzenia Produkcja Logistyka dystrybucji Marketing i sprzedaż Obsługa
POTENCJAŁ KONKURENCYJNOŚCI
11 obszarów funkcjonalnych (tego nie mam)
Potencjał konkur. zdef. jako system zasobów materialnych i niematerialnych umożliwiających przedsiębiorstwu zastosowanie optymalnych instrumentów skutecznego konkurowania na rynkach globalnych.
Potencjał konkurencyjności oznacza aktualne możliwości firmy do skutecznego konkurowania, uwarunkowane posiadanymi zasobami i umiejętnościami firmy w zakresie rozbudowy, wzmacniania własnej bazy zasobów i umiejętności.
ŁAŃCUCH WARTOŚCI DODANEJ
Infrastruktura przedsiębiorstwa
Zarządzanie czynnikiem ludzkim
Rozwój technologii
Zaopatrzenie materiałowe
Logistyka zaopatrzenia Produkcja Logistyka dystrybucji Marketing i sprzedaż Obsługa
POTENCJAŁ KONKURENCYJNOŚCI
11 obszarów funkcjonalnych (tego nie mam)
Potencjał konkur. zdef. jako system zasobów materialnych i niematerialnych umożliwiających przedsiębiorstwu zastosowanie optymalnych instrumentów skutecznego konkurowania na rynkach globalnych.
Potencjał konkurencyjności oznacza aktualne możliwości firmy do skutecznego konkurowania, uwarunkowane posiadanymi zasobami i umiejętnościami firmy w zakresie rozbudowy, wzmacniania własnej bazy zasobów i umiejętności.