Prace statystyczne graficzne

Graficzne przedstawienie danych statystycznych
1.Wykresy 2 zmiennych
a/Wykresy liniowe(,proste,złożone,sumaryczne,strukturalne)
2.wykresy liniowe – modyfikowane(częstotliwości,Lorenza,bilansowy)
3.Wykresy słupkowe (proste-stojące,leżące;złożone-grupowane,sumarycz,struktural)
4.Wykresy słupkowe zmodyfikowane
5.Wykresy kołowe-strukturaalne
6.Wykresy wstęgowe
7.Wykresy biegunowe
Wykresy podpisujemy na dole.
WYKRES 2 ZMIENNYCH – oparty na ukł.wsp. prostokątnych, w zal. od możliwości graficznych, dzielimy na 3 grupy:
1.Wykres liniowy – przedst ciąglości zjawisk w zal. Od funkcyjnej(zależności w każdym punkcie, w postaci arytmetycznej,czyli osie podzielone na równe odcinki wg.postępu artym)
• liniowy prosty – przedst tylko 1 funkcję w postaci linii, czasem dla zwiększenia sugestywności lub czytelności powierzchnie między linią wykresu a 1 z osi pokrywa się znakiem powierzchniowym ( barwa lub grafika) lub przedstawia się jako figurę przestrzenną
• liniowy złożony – przedstawia jednocześnie kilka funkcji w postaci kilku linii ( przybierają różną postać i nazwę )
• liniowy złożony równoważny – pokazuje kilka zjawisk, przedst. za pom. Różnych graficznie linii,wszystkie są odniesione do tej samej osi,tego samego ukl.wspł.
• liniowy złożony ( sumaryczny ) – przedstawia kilka zjawisk cząstkowych,traktowanych jako składniki większej całości i w tym sensie przedstawionych
• liniowy złożony strukturalny – również odnosi się do przedst. Wzajemnego stosunku skłądników większej ilości, lecz w ujęciu procentowym
• liniowy zmodyfikowany –
a/Wykres częstotliwości ( frekfencji) – ukazuje rozmieszczenie częstotliwości zjawiska, podobne formy danych statystycznych. Rysowany jest w układzie wspólrzędnych prostokatnych
b/Wykres bilansowy – skłąda się z 2 linii reprezentujących zjawiska bilansujące się wzajemnie, wzajemny przebieg obu linii wykazuje przewagę 1 zjawiska
c/ wykres wieloskalowy- dwuosiowy-złożony przynajmniej z 2 linii,których przebieg jednej jest określamy na osi Y umiescz.po lewej stronie wykresu, a wykres drugiej na osi Y umieszczonej po prawej stronie. Na osi X istnieje jedna wspólna podziałka.
2.Wykresy słupkowe – najb.uniwersalne do prezentacji
• Słupkowe złożone – grupowane grupy słupków rysuje się obok siebie(nawiązują do tej samej wartości na osi X),przy czym zachowuje się tę samą kolejność.Wyr. tu sumaryczne, strukturalne
• Słupkowe modyfikacje – histogramy-są to słupkowe odpowiedniki wykresow częstotliwości.Cały zbiór danych liczbowych jest uprzednio zgrupowany w przedzialy klasowe. Pow każdego słupka reprezentuje odpowiednią klasę częstotliwości.
• Słupkowe modyfikacje – histogram parzysty – to specj.połącz.2 histogr. Odnoszących się do tych samych przedziałów klasowych,lecz reprezent. 2 przeciwstawne części tego samego zjawiska.
3.Wykresy kołowe, wykresy wstęgowe ( diagramy wstęgowe- do przest. Natężenia przepływów(np.Sam)
4.Wykres biegunowy – posiada 4 kategorie – pokazuje natężenie cech, przydatność przestrzenną turystyki nie tylko ogółem, ale też zależnościami ( strukturą). Mamy tu tabelę krzyżową+ obraz graficzny. Dane do wykresu biegunowego otrzymujemy po uzyskaniu procentów.
KARTODIAGRAMY I KARTOGRAMY
Do oznaczania na mapie obiektów,zjawisk,procesów.Za pom. Symboli.
2 metody: mapa atrakcji turystycznych i wskaźniki
KARTOGRAM – kiedy mówimy o przestrzeni
Reguły i zasady- odniesienie średniej wartości danego zjawiska do pow. jednostki badanej ( średnia intensywność).
EGZ Konstruowanie kartogramu:przy kartogramie musi być skala !!!
- sposób przedst średniej intensywności dowolnego zjawiska w granicach określonych jednostek przestrz.,najczęsciej admin.
- skala powinna zawierać się od 5-7 przedziałów klasowych
- konstrukcja przedziałów :histogram – nie najlepszy lub odchylenie standardowe – najlepszy, aby skonstruować skalę
Za pomocą kartogramu określ gęstość bazy nocleg (wartość absolutna w kartodiagramie),np. liczbę mieszkańców wg.jedn admin. Otrzymane wskaźniki względne w wyniku dzielenia 2 szeregów wartośći bezwzgl. odnoszących się do tych samych jednostek przestrzennych, to również wartości %. Jednostki muszą wejść w przedziały stand(aby zróżnicować zjawisko).Zależy to od tego,jakie dane są ( czy mogą być skoncentrowane wokół średniej), aby uzyskać jak najbardziej zbliżony wynik ( problem z dostosowaniem skal do kartogramu)
KARTODIAGRAM
- nazywamy sposób przedstawienia dowolnego zjawiska za pom. diagramów ( wykresów- najczęściej słupkowych lub kołowych) rozmieszczonych na mapie i wyrażających sumaryczne wlk zjawiska występ w odpowiedniej jednostce przestrzennej ( dokładnie w danym miejscu oznaczamy, tj w punkcie lub centrum danego regionu) lub wzdłuż linii.
- Stos się np. do porównywania liczby turystów wg. Regionów
- Nie mamy tutaj średniej – tylko wartość bezwzględną
Rodzaje wykresów :
- Powierzchniowy ( cała powierzchnia z zazn.centrum)
- Punktowy ( słupek lub kółko będzie dokładnie w tym punkcie,gdzie występuje, mogą być różnej wielkości,gdyż w każdym regionie są różne dane).
PODSTAWOWE METODY OCENY ATRAKCYJNOŚCI ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I KULTUROWEGO
należy przebadać wszystkie elementy środ.geograf. i społ.(zasoby),które mogą być wykorzystywane do uprawiania turystyki.Można to zrobic posługujac się odpowiednim schematem postępowania, który uwzg zastosowanie odpowiednich metod tego badania potencjału.
A/ OPIS - Etap I Wstępny – dokonujemy opisu analizowanego obszaru na podst. zgromadzonego materiału
B/ ETAP II Porządkowania – dokonujemy oceny istotności poszczególnych elementów potencjału turyst. Przy zastos. pewnych spos. i metod badawczych ( bonitacja pkt., tabela inwentaryzacyjna, tabela determinanta). Integralną częścią tego procesu jest sporządzenie mapy obrazującej przestrzenne rozmieszczenie elem. Potencjału turystycznego.
* tabela inwentaryzacyjna – * tabela determinantad/ bonitacja punktowa * z tych 3 skł mapa
C/ ETAP III Analiza i wnioski, w którym najlepiej jest wykonać analizę SWOT
możliwe ścieżki postępowania
TRUDNOŚĆ w kompleksowej ocenie środowiska geograf. Stanowi sprowadzenie do wspólnego mianownika różnych wartości odnoszących się do różnych jakości ( cech) tego środowiska.Priorytetową rolę w dotychczasowych opracowaniach dotyczącą ilościowej oceny walorów tur. Odgrywa:
METODA BONITACJI PUNKTOWEJ
Polega na przyporządkowaniu wartości liczbowych ( punktów) poszczególnym elementom walorów środowiska przyrodniczego wg. Przyjętej skali wartości.
Mimo pewnej dozy subiektywności metoda ta pozwala na uzyskanie w miarę obiejtywnego, wymiernego obrazu walorów turyst. Na danycm obszarze.
(Nadanie wart. Punktowych – im większy zasób walorów tym lepiej, ale jest więcej pracy)
EGZ Punktem wyjścia do przeprowadzenia bonitacji pkt. Jest wybór podstawowych jednostek badawczych: *jedn pkt.(mogą mieć różną wartość)*jedn admin *siatka kwadratów)np. trójkąty itp.). Poszczególnym podstawowym jednostkom badawczym przypisuje się sumę punktów bonistacji za występujące na ich terenie walory turystyczne.
Przyporządkowanie punktów następuje na podst. przyjetej przez badacza skali wartości.
Problem konstrukcji skali
Ogólny wskaźnik atrakcyjności : A = At + A1 Aw
np. Strefa brzegowa :las 6 pkt, łąka 4 pkt,
skala np. okres powstania, liczba nagrobków , itp.
A/ wielkość punktów
B/ wypełnienie barwą i zacieniowanie
C/ wypełnienie barwą
MAPA ATRAKCJI TURYSTYCZNYCH
jest przestrzennym obrazem rozmieszczenia wszystkich lub wybranych walorów turystycznych.(bonit.pkt) Zaletą tego sposobu prezentacji jest jej poglądowość.
X,y,z – początek klasyfikacji, suma na mapie 3 elementów – nawarstwienie w 1 miejscu.
Najważniejsze elementy ostają zaznaczone i rozpisane w legendzie.
WSKAŹNIK ATRAKCYJNOŚCI TURYSTYCZNEJ
1. Wskaźnik waloryzacji krajozbrazu wg. S,Ziemożyńskiego
Ww = Pl+Pw/ Pr ( las,woda,obszar)
2. Wskaźnik okreslajacy piekno krajobrazu wg. Ziemożyńskiego
Wk = Ld/Pw , gdzie Ld- ogólna długość linii brzegowej jezior na badanym obszarze ( m)
Pw – ogólna powierzchnia wód (ha)
INWENTARYZACJA
To Sposób ilości i jakości opisu materialnej części zasobów turystycznych
Podstawą jest zbieranie materiałów i praca w terenie
Rezultatem mogą być zestawienia statystyczne uzupełnione opisem.
STATYSTYKA I JEJ ROLA W NAUKOWYM POZNANIU TURYSTYKI
Statystyka-nauka w ilościowych metodach badania prawidłowości,które zachodzą w zjawiskach masowych (badane są w dużej liczbie powtarzaj.sięczęsto,wykazuj.właściwą sobie prawidłowość),nie dającą się zaobserw. W poj. Przyp. Turystyka będąca podzbiorem szerszego zjawiska jakim są podróże,można uznać za typowy przykład procesu masowego.
Właściwości prawidłowości wyst.w naszej rzeczywistości są kształtowane i przejawiają się tylko w procesie masowym. Określany jest przez duże liczby.
Znaczenie statystyki w odniesieniu do roli turyst.
*daje ilościowy wyraz pojęcia ruchu turyst
*impuls do naukowego badania ruchu tur.
-znaczenie w badaniach następstw turystyki tj. po fakcie.
Statystyka turyst. Szybko rozwinęła się w l.60 XXw.Miała w swej istocie spełnić 2 role:
1.mierzenie skutków inwestycji,liczby transakcji lub wartość transakcji,lub rezultatów finans.itp.
2.dawanie wskazówek dla przyszłej polityki poprzez lepszą wiedzę o konsumencie lub towarach i usł. ,oferowanych na rynku tur.(prognozowanie)
Najtrafniej zobrazował to M.Arancini 1960: Statyst.tur.-zbieranie, za pom.odpow. syst .badawczych danych i wiadomości odnoszących się do wszystkich zjawisk związ z tur. obserwowanie, rejestrowanie cech char. tych zjawisk,a także mierzenie ich właściwości wg. rozmieszczenia w czasie i przestrzeni w tym celu, aby dostarczyć materiał do formułowania przewidywań na przyszłość ,które będą mogły przychylić się do postępu i rozwoju tur.
Obszary badań stat.tur.
1.badanie samego ruchu tur. I jego rozmiarów. struktury, rozmieszcz.przestrz. ,dynamiki, rozkładu w czasie. Popyt turyst.
2. badanie podaży ruchu tur. Związ z przem. tur..Dostarcza inf.o zakł.nocleg.,ich liczbie, pojemności, gastronom. Itp.
3. efekty fin-ekonom. Ruchu tur. Najb.uznawany jest effektdewizowy,czyli funkcja płatnicza(skutki fin.)
Co daje zastosow. Statyst.w tur.
1.porządkowanie i klasyfikacja danych
2.dokładniejszy opis badanego zjawiska
3.badanie róż.rodz. powiązań
4.formułow.uogólnień(do rozpoznawania mech.które tur. Rządzą)
5.prognozowanie analizowanych wlkosci.
JEDNOSTKI ZBIOROWOŚCI STATYST. Ruchu tur.
Przedm.badań jest zbiór ob.posiadających właściwości wspólne.
PODMIOT
1.człowiek,jako fiz.jedn.uczestn. w różnych rodz. Ruchu tur.
2.osoby, korzystające z noclegów, itp., długość pobytu poza domem itp.
B.duża liczba cech,wg.których można klasyfikoać uczestników ruchu tur. Powoduje konieczność łączenia ich w kilka większych grup:
A/cechy demograficzno-społ/( wiek,płeć,charakter msc zamieszk,zawod,stan spol,wykszt itp.
B/cechy ekonom-dochod na rodzine,wysokosc wydatkow w czasie podróży,podczas pobytu,sposób finans.podróży,użte środki lokom.
C/cechy geograf-miejsce recepcji,ruchu przyjazdowego,msc stalego zamieszk,msc przekrocz.granicy
D/cechy chronologiczne-dzien przyj i wyjazdu, długość,ilość dni, miesiąc, w którym odbywa się ruch tur.,rok, pora roku,sezon
E/cechy specyficzne turystycznie
PODST.MIARY SYNTETYCZNE STOS. W BAD. NAD ZJAWISKAMI TUR.
1.WSKAŹNIK BARETJA i DEFERTA- Wskaźnik rozwoju funkcji tur.,mozliwość Potencjału,stopień rozwoju
Tb.d = 100 N/L,
N-l.turyst.msc.nocleg, L-ludność mscowa (na 100 mieszkanców)
1a/ ZMODYFIKOWANY
Tb.d = 100N/Lo+KN,
Lo-l.msc.ludności nie zwiaz. z tur.,K-wskaź ludności w usł.tur.,uzalezniony od l.tur.msc.nocl i kateg.ob. (0-1), N-liczba tur.na danym obsz.
Interpretacja
Funkcję tur. Uważa się za rozwinięta ,gdy wskaź osiąga poziom >100
Graficzna : słupek od dołu ilość 1...10..100(średnia)..1000... itd.
< 1 – wsie,osiedla górnicze, <10-osiedla handl,miasta przem <100-miasta ośr.kult,miasta kongresowe,główne m.regional,> 100 –uzdrowiska,ośr.tur.górsk,ośr.sportów zim> ośr. Docelowe pielgrzymkowe > 1000 miasta ośr.rozrywk, planowane uzdrowiska, > 10tys –poj.ob.tur.oddalone od stref osiedl., aglomeracje wyp.
2.WSKAŹNIK ROZWOJU FUNKCJI TUR.MSCOWOŚCI
Wskaźnik Schreidera
Ts=100 T/L Tch=100 No/L
T-l.turystów,No-l.uśredn.nocl udzielonych,L-l.ludn na 100 osób
Ruch turyst. – gęstość
Gt = T/S , Gb = N/S
Gt-ruchu turyst,T-l.turystów,S-pow.; Gb-bazy nocl , N-msc nocleg
Odnosić można np. na 100km2
Turystyka międzynarodowa
Wskażnik wzgl. Siły przyciagania
Pt= 100 T/Ld
T-suma przyj.tur. do kraju docelow.,Ld-l.ludn.kraju docel.
Wskaźnik siły turyst. Kraju pochodzenia
St = 100 Tp/Lp
Tp (statyst WTO)-suma przyj.tur.do kraju docel.(poziom z konkretnego kraju dokraju docel)
Lp (statyst GUS) – liczba ludn. Kraju pochodzenia
Wskaźnik określający stopień rozwoju funkcji tur:
Wskaźnik lokalizacji:
WL i = Ti/Li
Ti- liczba msc nocleg(l.turystów itp.) w jedn.przestrz”i”
Li-wlkość danego zjawiska na całym badanym obszarze
Wskaźnik nawiązujący do wspłcz.lokalizacji
PTGI = Nc/Nw//Pc/Pw
Nc-l.turystów wyjeźdź. Z kraju; Nw-l.tur.wyjeżdż.na świecie, Pc-l.ludności kraju,Pw-l.lud świata
Wnioski: relacje dot. Społeczeństw generujacych ruch turyst. Na świecie
Wskaźnik rozwoju bazy nocl
Wrbn = l.turystów/l.miejsc nocl.
Wskaźnik rozwoju bazy gastronom.
Wrbg = l.turystów+l.ludności mscowej/ l. Msc. konsumpc

CECHY RUCHU TURYST.
Aktywność tur, Potrzeby tur, Popyt i podaż tur.
Czynniki(determinanty) - wyzn.granicę aktywności tur.,jej poziom,danego społ.
Maja charkakter zewn.-ozn.to,że podmiotem ruchu tur. Jest człowiek,na którego odzział.wiele uwarunkowań(determinantów),większość leży poza człowiekiem(egzogeniczne)
Czynniki wewn. – czynniki(endogeniczne) uzaleznione są od danej jedn.ludzkiej
Cechą char.oddział. większości D.:
*oddziaływują podobnie na różnych obszarach,nie różnią się przestrzennie
*zasób czynności jest ten sam
*popyt tur. Uzal. Jest od tej samej grupy czynników(ok.130), mogą oddział. w poszcz. obsz.
Mogą mieć różny stopień oddział.(siłe)
To zróżnicowanie czynników może zal. Od:*poziomu dochodu,grupy społ,strukt. demograf.
METODY BADANIA RUCHU TUR. I określania aktywności
Ogólny model struktury procesu badawczego –etapy:
1.Obserwacja-stwierdzamy co to jest-metody wywiadu,pomiar,kwerenda
2.Opis-stwierdzenie własności,co to jest,jakie-met.kartograf,statyst,matemat
3.Wyjaśnienia – stwierdzenie związków co od czego zalezy-met.wspólzależn,motywacji,użyteczn zasobów,dostępności,przestrzenne, korelacji
4.Przemiany i skutki – stwierdz. Skutków,co i jak ulega zmianie- met. Rejestracje, pomiar,wywiad,eksperyment
5.Przewidywanie- co i jak będzie – met. Ekstrapolacji,grawitacji,symulacja, pośrednie, szanse
Taki model postepowania umożliwia całościowe i wnikliwe zbadanie proces i jego skutków społ-ekonom. W ujęciu ilościowym i przestrzennym.
Badania w tur.odbywaja się w dwojaki sposób:
1.Sposób 1-b.całościowe,obejmują wszystkie jedn.wchodzace w skład danej zbiorowości statyst.(np.spis powsz). Badania te sa rzadko prowadzone,gdyz są drogie i trudne do przeprow.. Przykładem jest bad.hotelowe(niedoskonałe)
2.Sposób 2 – badania częsciowe- obejm,część osobników danej zbiorowości.Stos tu bad.monograficzne,spisy częściowe, rejestry,statystyki pomocnicze.
Najważniejsze w tur. To wywiad i ankieta, pozwalaja okreslić poziom i strukturę aktywności tur. Całej badanej populacji. Cechuje je duża różnorodność stos. Metod i technik badawczych.
Badania reprezentacyjne – powinny opierać się na takim doborze próby,aby odzwierc. Strukturę,charakter całej próby-musza mieć cechę reprezentatywności, Wlk. Próby zal. Od zakresu i stopnia szczegółowości oczekiwanych wyników.Ilość planowanych ankiet pozwoli określić błąd statystyczny próby.Są to bad. B.rekomendowane.,niższe koszty oraz większa szczegółowość badań.Wady-obciążenie wyników błędem statystycznym.
Metoda Reprezentacyjna
-losowy dobór próby(reprezentacji),ze skończonej zbiorowości generalnej, opis próby za pom. Char. Statyst, a nast. Na uogólnienie otrzymanych wyników na całość zbiorowości generalnej
3 etapy w badaniu części
1.Przygot. operatu losowania, jeśli zakładamy że będziemy prow. Bad. Reprez. Musimy dysponować OL-jest jednoznacznie odwzorowana zbiorowość generalna zawier.inf. dot. Zakresu terytorialn.,czasowego,populacji,żródło danych
2.Zapewnienie reprezentatywności próby
3.Przeprowadzenie losowania
Żródłem danych w OL jest ewidencja bieżąca ludności(Pesel,adres,miasto).Musi być kompletny (uwzgl.wszystkie jednostki wyst.w bad.)i powinien być rozłaczny(każda z tych jednostek może wystapić tylko raz).
Zapewnienie reprez. grupy wiąże się z wlk. próby pobranej z danej populacji(im wieksza tym lepiejnp. 5tys.osób) oraz sposobu doboru próby,np.dobór losowy-lepszy, celowy-gorszy oraz ze sposobem prowadzenia badań-listownie,ankieterzy, jak i z poprawności konstrukcji formalnej ankiet-kwestionariusz.
METODY SZACOWANIA I OKREŚLANIA AKTYWNOŚCI TUR.LUDNOŚCI
1.STOPA AKTYWNOŚCI TUR.(LABEAU)
stosunek % osób uczestn. w tur. /do ogółu badanej populacji
pokazuje zaawans. Turystyczne społ. I tez wskaxn. Stopy życiowej społ.
Interpretacja: odsetek osób upraw. Tur. W całej populacji/ liczba wyj.tur przez l. Mieszk.
2.Mierniki Schmidhausera – jest dokładnieszja od Labeau, uwzgl. Czestotl. I wprow. Uśrednienie wyników.
a/skłonność do podróżowania netto (NTP)-pokrywa się z Labeau
b/ skłonność do podróżowania brutto ( GrossTravelPropensity)-śr.czestotl.podróży w danej populacji
c/częstotliwość podróżowania (TF) – rodzaj dwóch wcześniejszych-uśrednienie wyników
NTP= Np./Tpx100%
Tp-liczebność populacji, Np.-l.osób wyjeżdż tur 1 raz
3. Index Hurdmana (poziom aktywności tur)
głównym miernikiem jest liczba wyj.tur. przypadających na 1 mieszkańca
CPGI = Ne/Nw//Pe/Pw
Ne-l.wyj.tur.w danym kraju, Nw-l.wyj.tur.w świecie;Pe-l.mieszk.danego kraju,Pw-l.mieskz.świata
Górny iloraz-otrzym.udział wyj.tur. ludności danego kraju w śwaitowym ruchu tur
Dolny iloraz – udział ludności danego kraju w populacji światowej
Wykorz.jest przy porównaniach miedzynar.(aktywn.tur.ludności danego kraju do aktywn.tur. całej popul), do ukazywania róznic regionalnych, państwowych
Jeżeli uzyskanym wynikiem jest 1, ozn.to,że l. Wyj.tur.generowanych przez dany kraj jest proporcjonalna do udziału tego kraju w populacji światowej. Jeśli zaś >1- zdolnośc jest wieksza od przeciętnej.
4. Szacunki statystyczne
*różnorodność i charakter uprawianych form turystyki *częstotliwość i czas trwania wyj.
*wlkość i strukturę wydatków tur. *członkostwo i działalność w organizacjach tur.
METODY BADANIA JAKOŚĆI W TURYSTYCE
Zawsze jakość zwiąż. Jest z produktem tur.
1.MAPA PRODUKTU-klasyczna podstawowa-
2 cechy-dwa przeciwst.znaczenia, np. oś X –tania-droga +;oś Y atrakcyjna-nieatr.
A/negat.-tylko 2 cechy na ukl.wspł
B/pozyt –pogladowośc cechy-widzimy jednoznaczne oceny
2.MAPA PRODUKTU – wersja SKWANTYFIKOWANA +
negat-posiada 2 cechy, pozytyw- jest pogladowa, posiada skalę jakości ocen,opinia jest szczegółowa,istnieje mozliwość usrednienia jakości świadcz.usług
3. MAPA PROFILU SEMANTYCZNEGO
A/oparta na zastos. 2 cech przeciwst., jest to układ o wielu cechach,które sa oceniane.
Wersja podst – wektor- cechy pożądane ___cechy pożadane np. drogi---tani, itp.
Profil symantyczny prod.- wyjazd na wakacje do ośr. Wczasowego Syrenka ( kolor linii- kolejne cechy jednostkowe)
B/ do wersji skwatyfikowanej – dodajemy skale. Możemy obl. Średnią, można skonstruowac wersję uśrednioną
4. METODA DELPHY’EGO
Jest to met. Ekspercka”delficka” lub naz.panel delficki.
Służy do oceny elem.potencjału tur. Lub prod.tur. przez dwie rupy respondentow,tj. turystów(T)oceniających subiektywnie i ekspertów(E),oceniających w spos. Bardziej obiejtywny.
Ocenę można przeprowadzac w dwojaki sposób:
1. Gdzie turyści wymieniają najw. Cechy prod.,z których do dalszej analizy wybieramy max.30 pojawiajacych się najczęsciej.Te same ( wybrane wcześniej) cechy oceniane są przez grupe expertów.Efektem sa dwie różne hierarchie tych samych cech(każda wybrana cecha posiada 2 różne,lub takie same oceny)
2. Sposób zamknięty – gdzie badaniu podlegają tylko te cechy prod.,które interesują producenta(np.cecha ,spsób organiz.,dostepność).Dalsza droga jest taka sama.
Zasadą konstrukcji oceny jest przyporządkowanie wybranym cechom okrslonych wartości. Przy czym „1” otrzymuje cecha najwazniejsza.,natomiast wartość”n” najmniej istotna.Uzyskane współrzędne(przez T i E) możemy przedst. W prostym ukł.współrz.
Graficzne przedst. Jest nierozłączne.Na osi poziomej zazn.T („1” od lewej),pion E-(„1” od góry)oceny stawia się w środku kratki. Jeśli jest duża zbiezność oceny jest to dobre zjawisko w K1 i K4, gorsze w K2,K3
Koncentracja pktów na przekątnej lub w jej pobliżu świadczy o dużej zbiezności ocen.
Schemat postep. W Met.Delphiego
1.Wybór problemu
2.Wybór sposobu oceny(otwarty,zamkniety) i dobór cech. Cechy nieistotne odrzuca się
3.Podwójne uporzadkowanie cech-stworzenie 2 hierarchii ocen tej samej cechy(TiE)
4.Porównanie ocen,konstrukcja ukł.wspł..Nie robimy uśrednień.Nanosimy pkty
5.Podsumowanie i wnioski końcowe+propozycje pewnych zmian.
Zalety metody:
*można porównać cechy niemierzalne z mierzalnymi
*porównanie ocen subiektywnych zi obiektywnych
*wgląd w potrzeby obszaru popytu i podaży
*regulowanie stopnia prowadz. Analiz(w 2 ujeciach-otwarta,zamknieta-wybór opinii)
*nie ma granic onszarowych
*znaczenie aplikacyjne-ma dobre zastos.,szybko można ją stos. W diagramach,opracow.
*możliwośc graf.przedst.wyników
Wady metody:
*tylko 30 cech
*prowadzenie badań bezpośr(ankiety w terenie)
*brak możliwości uogólnień otrzymanych wyników
*kłopoty techn. W prow. Badań przy wyborze > il. Cech
*wielorakość interpretacji,wieloznaczność i nieostrość stos. Sformułowań
Interpretacja:
K1- wysoka ocena T i E Grupa elem. Najb. Pożądanych, należy je utrzymać
K2- wys. Oc.T, niska oc. E
Dla turystów to cechy ważne,a dla ekspertów nie, duża rozbiezność,szczególny sektor na który trzeba zwrócić uwagę, , należy spróbowac to poprawić
K3-wys oc. E, i niska T Np. turysta mieszka daleko od atrakcji, pewne cechy nie są ważne dla T, potrzeba b.dużej promocji
K4- niskie oceny T i E
Negatywny odbior cech,mają najmniejsze znaczenie w wyborze danego produktu, działaniem pozytywnym byłoby realne podniesienie jakości elem. Tych cech ( b. Wyraźna zmiana wizerunku)
INNE MET> BADAWCZE JAKOŚCI
*badanie ankietowe - jakość=zadowolenie