Reformacja
Reformacja - ruch rel.-społ. w chrześcijaństwie zach. XVI w., który przez wprowadzenie istotnych zmian w doktrynie i ustroju kośc. doprowadził do podziału w Kościele zach. i wyodrębnienia się niezależnych od papiestwa Kościołów protest; bezpośrednim celem pierwszych reformatorów była odnowa życia rel., zarówno w samym Kościele, jak i w całym społeczeństwie.
Marcin Luter jest twórcą reformacji, on w 1517r. wywiesił 95 tez w kościele w Wittenberdze z najważniejszymi problemami kościoła.
Protestanci nie uznawali władzy papieża, chcieli znieść celibat księży, zlikwidować klasztory.
Najważniejszym miejscem w zborze protestanckim była kazalnica, a w kościele katolickim ołtarz. Antytrynitarze nie uznawali Trójcy Świętej.
Wspólne cechy większości protestantów i katolików to: autorytet Pisma Świętego, sakrament Chrztu i Eucharystii oraz dogmat o Trójcy Świetej.
Skutki soboru trydenckiego:
- protestantów uznano za heretyków, a ich książki umieszczono w indeksie ksiąg zakazanych, ich autorów można było poddac inkwizycji włącznie ze spaleniem na stosie,
- wprowadzono jednolita liturgie katolicką, na nowo sformułowano zasady wiary katolickiej,
- nakazano biskupom budowę seminariów i kolegiów,
- coraz częściej drukowano katechizmy i modlitewniki w językach narodowych.