Higiena dziecka w przedszkolu

Higiena – nauka badająca wpływ czynników środowiska oraz zachowań człowieka na jego zdrowie fizyczne i psychiczne; opracowuje zasady zapobiegania chorobom oraz sposoby utrzymania zdrowia.
„Wszystko, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu – o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat” Robert Fulghum (autor książki pt. „Wszystkiego, co mi w życiu potrzebne, nauczyłem się w przedszkolu”)
Przedszkole jest często pierwszą instytucją jakiej rodzice powierzają swoje dzieci. Jest to wydarzenie wiążące się z wieloma emocjami ze strony jednych, jak i drugich.
Dla dziecka przekroczenie przedszkolnego progu będzie oznaczać wejście w zupełnie nowe środowisko, dostosowanie się do nowych reguł, rytmu dnia, poradzenie sobie z rozstaniem z rodzicami, byciem w grupie rówieśniczej i tym, co się z tym wiąże (umiejętność dzielenia się zabawkami, nawiązywaniem nowych znajomości, poradzeniem sobie z sytuacjami konfliktowymi), nowymi wymaganiami dotyczącymi czynności samoobsługowych, lękiem czy dziś też zostanie odebrany do domu.
Przedszkole wywiera nieoceniony wpływ na rozwój dziecka. Siłę jego oddziaływania można porównać do katalizatora wyzwalającego „uśpione” reakcje w związkach chemicznych. Środowisko przedszkolne:
 Przygotowuje dziecko do pójścia do szkoły
 Inspiruje dziecko do bycia bardziej samodzielnym
 Pozytywnie wpływa na rozwój motoryczny dziecka
 Kształtuje i rozwija chłonny i elastyczny umysł dziecka
 Uczestnictwo w nim jest jednym z poważnych kroków w dorosłość
 Stwarza dziecku okazję do poznawania świata, zdobywania wiedzy
Dziecko pod jego wpływem uczy się czerpać radość z relacji z dorosłymi i rówieśnikami, poznaje reguły rządzące życiem społecznym.
Okres przedszkolny sprzyja kształtowaniu nawyków i przyzwyczajeń higieniczno- kulturalnych, zamiłowania do czystości, dbałość o swój estetyczny wygląd- na zasadzie tworzenia się odruchów warunkowych.
Odruchy te wymagają ustawicznego powtarzania, w przeciwnym bowiem razie ulęgają wygaszeniu. Dobrze tez jest podawać dzieciom pewne informacje np. w jakim celu to robię, do czego mi się to przyda, dlaczego tak a nie inaczej należy to wykonywać?
Powodzenie w kształtowaniu tych przyzwyczajeń zależy od doskonałości wykonywanych czynności oraz systematyczności i wspólnej linii postępowania z dziećmi w domu i w przedszkolu. Na niektóre tematy trzeba rozmawiać nie tylko z dziećmi, ale także z rodzicami, a to dlatego ze zdane są one, zwłaszcza młodsze dzieciaki, na całkowita zależność od dorosłych. Wiele zadań sanitarno- higienicznych i kulturalno- higienicznych realizujemy w poszczególnych pomieszczeniach i obiektach przedszkola: dlatego dobrze by było aby w drugim dniu pobytu dzieci w przedszkolu, zapoznać je z nimi. Może to przybrać formę zabawy- wycieczki autobusowej (pociąg) w czasie której dzieci odwiedzają poszczególne pomieszczenia i urządzenia poznając sposoby korzystania z nich. Do obiektów tych zaliczamy w kolejności wejście do przedszkola (wycieraczki do obuwia), ubikacja i łazienka, jadalnia i kuchnia, sala zajęć (często pełniącą funkcje sali zajęć i odpoczynku), plac zabaw i ogródek.
Jedna z podstawowych czynności zachowania higieny osobistej jest mycie się. Mówiąc o myciu mamy na myśli mycie całego ciała lub pewnych jego części np. rąk, nóg, twarzy, uszu. Kształtowanie przyzwyczajeń z tego zakresu wymaga wielu warunków, a miedzy innymi wiedzy o znaczeniu i sposobach realizacji tej czynności.
W celu zachowania higieny trzeba myć ręce dość często, a przede wszystkim: przed każdym posiłkiem, przed i po skorzystaniu z ubikacji, po zabawie ze zwierzętami, a także zawsze wtedy, gdy jest się spoconym, zatłuszczony i zabrudzonym.
Jama ustna to początkowy odcinek przewodu pokarmowego, pielęgnacja jamy gębowej sprowadza się przede wszystkim do pielęgnacji zębów i dziąseł. Czyste żeby to warunek zachowania ich w dobrym stanie, a to zapewnia właściwe żucie, a w tym samym dobre funkcjonowanie przewodu pokarmowego, wyraźną mowę, ładny uśmiech i lepsze samopoczucie.

Nos jest doskonałym narządem klimatyzacyjnym, gdyż działa jako grzejnik ocieplając powietrze docierające do płuc. Ponadto w nosie powietrze jest doskonale dezynfekowane, tzn. niszczone są duże ilości mikrobów. Zmysł powonienia chroni także przed rożnymi niebezpieczeństwami wielu substancji chemicznych wdychanych z powietrzem. Dlatego tez musimy zwracać uwagę na to by dziecko oddychało w miarę możności głęboko i rytmicznie nosem, zarówno w czasie spokojnych zajęć jak i wymagających znacznego wysiłku.
Do kultury zdrowotno- estetycznej należy pielęgnacja włosów. Dziecko powinno nie tylko mieć ta świadomość ze włosy są umyte, ale przede wszystkim musi same utrzymywać higienę włosów poprzez codzienne czesanie.
W zakres edukacji zdrowotnej wchodzi również higiena ubioru zewnętrznego a także ubioru bielizny i obuwia. Higiena obuwia polega na właściwym doborze butów dla dziecka dostosowanych do pory roku i okoliczności w jakich znajduje się dziecko, zmianie w ciągu dnia obuwia na kapcie.
W tym wszystkim ważna role również odgrywa higiena odpoczynku. Po parogodzinnym wysiłku dziecko powinno zregenerować swe siły podczas snu lub leżakowania w ciszy.