Agencje prasowe w Polsce

TYPY I SPECJALIZACJA AGENCJ PRASOWYCH


W oficjalnych nazwach agencji występują 3 terminy charakterystyczne dla tego typu instytucji:
- agencja telegraficzna- dla agencji założonych w XIX wieku lub na początku XX, jak na przykład Polska Agencja Telegraficzna założona w 1918 roku.
- agencja prasowa- Polska Agencja Prasowa
- agencja informacyjna- Allgemeiner Deutscher Nachrichtendienst.

Pierwsze dwa typy agencji przekazywały materiały telegraficznie, albo tylko wyłącznie dla prasy drukowanej.
Trzecia nazwa staje się też powoli historyczna, jako że w praktyce nie ma już agencji, która rozpowszechniałaby wyłącznie informacje proste, czyli wiadomości, lub informacje rozszerzone.
Termin agencja prasowe w dziedzinie środków masowego przekazu stosuje się dla instytucji, która gromadzi, opracowuje i rozpowszechnia materiały.
Rozwój środków masowego przekazu oraz ich światowy zasięg powoduje, że agencje prasowe zaczynają się specjalizować, w zależności od gromadzonego materiału. Niezależnie od oficjalnej nazwy wyróżniamy agencje prasowe:
- informacyjna
- publicystyczna
- fotograficzna
- reklamowa (ogłoszeniowa).





Z wyjątkiem agencji reklamowej, nie ma prasowych agencji o bardzo ścisłym profilu. A agencjach informacyjnych czasami gromadzony jest materiał publicystyczny i odwrotnie.
Wielkie agencje mają na przykład swoje własne działy fotograficzne.

INFORMACYJNA AGENCJA PRASOWA

Jest to typ najstarszy i najbardziej reprezentatywny dla tego rodzaju usług.
Zajmuje się zbieraniem aktualnych informacji, selekcjonowaniem, obróbkom i uzupełnianiem, a następnie rozpowszechnianiem wiadomości. Agencje nadają im kształt informacji prostej, rozszerzonej a czasami nawet skomentowanej.


Współcześnie prawie każdy kraj posiada swoją własną agencje prasową typu informacyjnego. W niektórych państwach istnieje nawet kilka takich agencji, ale zwykle jedna wiedzie prym przed innymi. Najczęściej to właśnie ona ma bogatsze zaplecze techniczne, rozleglejsze siatki korespondentów i oddziałów obejmujących cały obszar kraju.

Europejskie Stowarzyszenie Agencji Prasowych przewiduje w swoim statucie, że do ESAP może być przyjęta tylko jedna agencja prasowa z każdego kraju.

Wśród agencji krajowych kilka agencji wyróżnią się swoim światowym zasięgiem w zakresie gromadzenia i rozpowszechniania informacji. Są to tak zwane agencje światowe.

AGENCJA PUBLICYSTYCZNA

Agencja tego typu gromadzi, opracowuje i rozpowszechnia zagraniczne i krajowe korespondencje, oraz artykuły problemowe z różnych dziedzin życia kraju, reportaże, komentarze, felietony oraz opracowania źródłowe, dokumentacyjne- słowne o obrazowe- dla potrzeb środków masowego przekazu. Czasami wykonuje również usługi pozaprasowe wydającą na przykład foldery turystyczno- krajoznawcze, broszury informujące o działalności i osiągnięcia własnego kraju.
Rozwój tych agencji notuje się na lata 60- te. W ciągu kilku lat w krajach socjalistycznych powstały jako samodzielne instytucje (PA Interpress- Polska, Budapress- Węgry, Sofiapress- Bułgaria).
W krajach kapitalistycznych agencje publicystyczne rozwijały się jako agendy większych typowo informacyjnych krajowych i światowych agencji prasowych. M. In. agencja AFP we Francji, w 1971 założyła sekcje publicystyczną.
W Stanach Zjednoczonych od XIX wieku powstawały liczne drobne agencje publicystyczne, tzw. newspapers syndicates. Sprzedawały one materiały publicystyczne do lokalnej prasy z wyłącznym prawem do ich publikacji. Po drugiej wojnie nastąpił jednak proces koncentracji w rękach wielkich agencji prasowych. Obecnie tego typu serwisy wydaje: New York Times, Los Angeles Times( łącznie z Washington Post) i Chicago Daily News (łącznie z Chcicago Sun Times), a abonamentuje je przeszło 400 dzienników ze Stanów Zjednoczonych i 200 z zagranicy.
Nadal postępuje specyfikacja agencji prasowych:
- pod względem tematyki gromadzenia i rozpowszechniania materiału prasowego(agencje prasowo- ekonomiczne)
- pod względem reprezentowania określonej społeczności (katolicka, murzyńska)

W powyższych agencjach dominuje materiał publicystyczny. Są to najczęściej małe agencje, o wąskiej specjalności i ograniczonym kręgu odbiorców. Czasami tworzą też wyodrębnione autonomiczne działy w większych agencjach informacyjnych. Na przykład Stowarzyszenie Krajowych Agencji Prasowych zrzesza 80 agencji spośród 450 instytucji prasowych tego typu działających we Włoszech.


FOTOGRAFICZNA AGENCJA PRASOWA

Agencje tego typu zajmują się gromadzeniem utrwalonych w obrazie najważniejszych przejawów życia kraju dla potrzeb prasy codziennej i czasopism, dla kroniki filmowej oraz dla telewizji i jej najnowocześniejszych odmian: telewizji kasetowej i przewodowej. Z usług agencji fotograficznych korzystają:
- agencje i wydawnictwa zagraniczne
- instytucje wydawnicze
- instytucje propagandowe
- instytucje kulturalne

Zazwyczaj agencje fotograficzne stanowią autonomiczny pion agencji prasowych typu informacyjnego lub publicystycznego.
Wiele agencji spełnia również usługi w zakresie fotoinformacji i fotoreportażu.
Krajowe agencje prasowe najczęściej posiadają własne wyodrębnione działy fotografii prasowej, poza tym w każdym kraju istnieje kilkanaście drobnych agencji fotograficznych, najczęściej o wydzielonym profilu środowiskowym i tematycznym. W Polsce to tego typu agencji specjalistycznych należy Wojskowa Agencja Fotograficzna.

Agencje fotograficzne i prasowe o wydzielonym pionie fotoserwisu często zrzeszają się w organizacjach międzynarodowych (Photo International, European Press Photo Agencies Union) w celu wymiany usług.

Pierwsze serwisy fotograficzne przy agencjach prasowych powstały na początku XX wieku.

REKALMOWA AGNECJA PRASOWA

Agencja taka zajmuje się przyjmowaniem dla środków masowego przekazu informacji reklamowych. Zajmuje się opracowaniem graficznym, technicznym i rozprowadzaniem ich do właściwej instytucji masowego przekazu.

Ten typ agencji prasowych jest rozwinięty szczególnie w krajach kapitalistycznych, gdzie reklama jest podstawową dźwignią handlu.

Wielkość agencji reklamowych przyjęło się określać na podstawie wysokości obrotów. Prym wiodą agencje ze Stanów Zjednoczonych m.in. „J. Walter Thompson”.

Na rynkach istnieje również wiele mniejszych i drobnych agencji reklamowych.
Krajowe agencje reklamowe zrzeszane są w krajowych związkach, stowarzyszeniach np. Advertising Association (Wielka Brytania). Organizacją międzynarodową agencji reklamowych jest International Advertising Association z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.
Oprócz tego w niektórych krajach aktywizują się różne instytuty i stowarzyszenia naukowe, badające rynek reklam- Austriackie Naukowe Stowarzyszenie do Spraw Reklamy.
Te i inne instytucje zajmują się analizą form działalności agencji reklamowych, problematyką percepcji w środkach masowego przekazu, wytyczaniem najlepszych metod dotarcia do odbiorcy.




AGENCJE INFORMACYJNE






KRAJOWE AGENCJE INFORMACYJNE

Powstanie i rozwój informacyjnych agencji prasowych o zasięgu krajowym związane jest z powstaniem i rozwojem danego państwa. Charakterystyczne są pod tym względem daty utworzenia informacyjnych agencji prasowych w krajach, które po I wojnie światowej uzyskały niepodległość lub ukształtowały nowy ustrój polityczny: czechosłowacka CTK (20 X 1918), radziecka ROSTA-TASS(1. XII 1917/ 10 VII 1925); po II wojnie światowej: polska PAP, francuska APF.
Następna fala ekspansji krajowych agencji prasowych wystąpiła w latach 1960- 1962, zostały wówczas utworzone 23 agencje w nowych niepodległych państwach w Afryce, Azji i strefie Pacyfiku.

Krajowe agencje prasowe gromadzą i rozpowszechniają materiały prasowe własnego kraju. Od korespondentów zagranicznych oczekują materiałów nawiązujących do wydarzeń i polityki własnego kraju i zainteresowań własnego społeczeństwa.
Wiele agencji wymienia się informacjami z innymi agencjami krajowymi.

ŚWIATOWE AGENCJE PRASOWE

Nie ma wyraźnej linii podziału między krajową a światową agencja informacyjną. Obie informują swoich odbiorców o sprawach krajowych i zagranicznych. Wachlarz informacji obejmuje najprostsze informacje lokalne (np. poziom wód) po wielkie problemy polityczne i społeczne. Jak kryterium podziału przyjmuje się zasięg terytorialny zbierania i rozpowszechniania materiału prasowego, oraz wielkości środków finansowych i technicznych, którymi dysponują agencje.

Do agencji o zasięgu światowym zalicza się:
- AFP- Agence France Presse (Francja)
- AP- Associated Press (Stany Zjednoczone)
- Reuter- Reuters (Wielka Brytania)
- UPI- United Press International (Stany Zjednoczone)
- TASS- Tielegrafnoje Agenstvo Sovietskogo Sojuza (Związek Radziecki)

Agencje światowe dysponują rozległą siecią korespondentów rozmieszczonych w najważniejszych punktach świata. W stolicach mniejszych krajów agencje mają najczęściej swoich korespondentów nieetatowych, lub specjalnych wysłanników krótkookresowych.
Agencje te, ze względu na ogromy zasięg, tworzą biura lokalne, których zadaniem jest wstępna selekcja informacji, wydzielanie informacji wyłącznie o znaczeniu lokalnym, regionalnym, opracowywanie loklanego i regionalnego serwisu oraz przekazywanie informacji o szerszym kontynentalnym lub światowym znaczeniu do centrali. Odbiorcami największych agencji są wielkie koncerny prasowo- telewizyjne i praktycznie wszystkie krajowe agencje.

Za istnieniem i rozwojem światowych agencji prasowych przemawiają wysokie koszty gromadzenia informacji, które zwracają się jedynie w wyniku koncentracji rynku informacji. Żadna agencja krajowa nie jest wstanie utrzymać tak dużej liczby korespondentów w tylko miejscach na świcie.

REGIONALNE AGENCJE PRASOWE

Między agencjami światowymi i krajowymi znajdują się jeszcze agencje regionalne. Obejmują swym zasięgiem strefę jednego kontynentu lub grupę państw zbliżonych do siebie kulturowo lub politycznie.

Do najważniejszych agencji należą:
- Kyodo (Japonia)- usługi agencyjne w Azji Południwo- Wschodniej i na Dalekim Wschodzie;
- MENA (Egipt)-dążąca do integracji w współpracy agencji arabskich i afrykańskich w strefie Bliskiego wschodu oraz północnej i środkowej Afryki;
- Prensa Latina reprezentująca podstawowe tendencje w Ameryce Łacińskiej


KOSZTY UTRZYMANIA AGENCJI

Najważniejszy jest nowoczesny sprzęt techniczny taki jak własne łącza kablowe, sprawne dalekopisy, bardzo kosztowny elektroniczny sprzęt nadawczy, odbiorczy i rozdzielczy, oraz komputerowe systemy gromadzenia i rozdziału informacji.

Koszty są więc bardzo duże, i rzadko kiedy zyski pokrywają wydatki. Niestety dane na ten temat są fragmentaryczne i często nie oddają wiernie sytuacji.

Kolejnym problemem jest koncentracja prasy wielkonakładowej o zasięgu ogólnokrajowym lub światowym. Konsekwencją tego jest zmniejszając się liczba odbiorców materiałów agencyjnych. Coraz bardziej wzrasta znacznie prasy lokalnej, której nie stać na współprace w wielkimi agencjami. Prasa ta najczęściej korzysta z usług o wiele tańszych lokalnych agencji.

Agencje reperują swój budżet podczas nadzwyczajnych wydarzeń zarówno tych przewidywanych jak i niespodziewanych( na przykład podczas olimpiad).

Wzrost wydatków jest związany w dużej mierze z postępem technicznym, oraz z chęcią dotarcia i przekazania najważniejszych informacji jako pierwsi.

Konkurencja między wielkim agencjami światowymi często doprowadza jednak do fabrykowania wiadomości, czy nawet zmieniania danych. Spowodowane jest to przede wszystkim pogonią za informacją sensacyjną przez prasę.

Korzystne we współzawodnictwie miedzy agencyjnym jest dążenie do specjalizacji usługowej o charakterze monopolistycznym( UPI i AP za serwsi telefoto, REUTER- serwis giełdowy).

Niektóre agencje prowadzą też pozaagencyjną działalność handlową, przemysłową, reklamową lub wydawniczą, która zapewnia im dodatkowe wpływy.

Byt agencji krajowych jest jednak sprawą zarówno prestiżu jak i potrzeb polityczno- informacyjnych. Dlatego tez wiele z nich jest dotowane zarówno droga oficjalną jak i nieoficjalną w formie różnego rodzaju usług w kosztach łączności w taryfach pocztowych oraz opłat” bez zniżki” za udostępnienie informacji organom państwowym.


WSPÓŁPRACA AGENCYJNA

Kierownictwo informacyjnych agencji prasowych jest przekonane o konieczności współpracy ze względu na korzyści natury ekonomicznej, zmniejszające koszty utrzymania agencji.

Poszczególne agencje krajowe są powiązane umowami dwustronnymi, gwarantującymi wymianę usług przeważnie na zasadach równości.
Nie są to niestety umowy równorzędne, ponieważ serwis agencji światowych jest znacznie obszerniejszy, dlatego tez agencje krajowe muszą do niego dopłacać.
Umowy międzyagencyjne obejmują również pomoc techniczną dla korespondentów na prawach wzajemności.

Wyrazem ściślejszej współpracy są regionalne stowarzyszenia agencji prasowych zrzeszające reprezentatywne agencje prasowe w Europie, z siedzibą sekretariatu przy agencji Belga. Ich celem jest współpraca techniczna, badawcza, oraz ochrona wspólnych interesów.

W zakresie współpracy technicznej i łączności działają międzynarodowe systemy łączności agencyjnej SCANPLEX (kraje skandynawskie) oraz EUROPLEX (Zachodnia Europa).

Inną formą współpracy są wielostronne porozumienia co do systemów łączności.(np. kablowy pierścień dookoła agencji socjalistycznych- jest to stała siatka dalekopisów łączących 6 agencji).

Agencje prasowe krajów socjalistycznych prowadziły również wymianę dziennikarzy i innych pracowników agencyjnych w celu wymiany doświadczeń pomiędzy poszczególnymi krajami.


STATUS AGENCJI PRASOWYCH

Pod względem prawnym wyróżnia się:

- agencje oficjalne- które reprezentują stanowiska rządowe i są upoważnione m.in. do wydawania komunikatów w imieniu władz;
- agencje półoficjalne- które wyrażają stanowisko zbliżone do sfer rządzących w danym kraju.

Ze względu na tytuł ważności wyróżniamy agencje prasowe o statusie:
- spółki akcyjnej
- spółdzielni dziennikarskiej
- spółdzielni środowiskowej
- przedsiębiorstwa prywatnego
- agencji państwowej.

Z uwagi na szczególną role informacyjną i polityczną agencji prasowych, są one najczęściej kontrolowane przez aparat państwowy poprzez:
- udziały w spółkach
- dotacje tzw. agencji oficjalnej
- wpływanie na obsadę kierownictwa
- mianując swoich reprezentantów w różnych organach kierowniczych, nadzorczych i konsultacyjnych.

FUNKCJA AGENCJI PRASOWEJ

FUNKCJA INFORMACYJNA

Agencje prasowe zawsze były wykładnikiem warunków politycznych, społecznych i klasowych w danym społeczeństwie.

Agencja prasowa jest naczelnym dystrybutorem zebranych informacji, dlatego też nie może przestać istnieć. W dzisiejszych czasach żaden środek masowego przekazu nie może się obejść bez jej usług. Jednak rozwój środków masowego przekazu narzuca agencji konieczność specjalizacji serwisów agencyjnych, dyktuje zmiany stosowne do potrzeb swoich odbiorców. Każde medium ze względu na swoją linie programową, żąda od agencji innego doboru materiałów. Dlatego też agencje muszą się do tego ciągle przystosowywać. Kiedy mówiono o dominacji radia, przygotowano specjalne serwisy radiowe, które w sposób błyskawiczny streszczały i dostarczały dziennikarzom najważniejszych informacji.

Polska Agencja Prasowa uruchomiła w 1970 roku głównie dla potrzeb radia i telewizji tzw. ekstra- serwis, który nadaje krótkie informacje o wydarzeniach na świecie. Dziennikarze, którzy opracowują ten serwis są niezależni technicznie( pracują na własnym bloku nadawczym lub dyktują informacje bezpośrednio telepisarce), dlatego też informacje dociera do agencji parę minut po wydarzeniu.

Kiedy na rynku zaczęła triumfować telewizja, światowa agencja TESS przekazywała do moskiewskiego centrum telewizyjnego krótkie informacje o bieżących wydarzeniach.

W dzisiejszych czasach podział ról między mass media rozkłada się w następujący sposób. Radio i telewizja informują nas co się stało?, kiedy? i gdzie?, natomiast prasa odpowiada na pytania jak? i dlaczego?.

Biorąc pod uwagę wzrost zainteresowania przez społeczeństwo informacjami lokalnymi, agencje krajowe zwiększają objętość serwisów regionalnych. Na przykład Polska Agencja Prasowa nadaje serwis informacyjny o krajach nadbałtyckich dla środków masowego przekazu województw północnych.

FUNKCJA POLITYCZNA

Agencja prasowa odgrywa kluczową rolę w gromadzeniu i rozpowszechnianiu informacji na skale krajową i światową, jest głównym pośrednikiem między rynkiem informacji a rynkiem prasy.

CIEKAWOSTKA
Przyjmuje dziennie od swoich korespondentów i innych agencji około pół miliona słów, z tego po selekcji wysyła zaledwie około 100 tysięcy słów.

Selekcja jest bardzo ważnym elementem pracy każdej agencji. Dzięki niej odbiorca otrzymuje wybrany serwis informacyjny według swoich potrzeb, na miarę swoich zainteresowań i intelektu, ale zarazem na miarę potrzeb i tendencji ideowo- politycznych środowiska, społeczeństwa, narodu w którym żyje, działa lub współtworzy.

Selekcja informacji odbywa się zarówno pod kątem jakościowym jak i ilościowym. Agencja pełni więc społecznie bardzo odpowiedzialną funkcję i ma ogromne znaczenie ideowo polityczne.

Na wybór informacji wpływa:
- obiektywny zespół czynników o charakterze polityczno- społecznym, jak waga, doniosłość wydarzenia na skale krajową lub światową
- subiektywny zespół cech dziennikarza- jak jego postawa ideowo- polityczna, umysłowość, zasób wiedzy czy nawet przejściowe czynniki psychowfilologiczne, czy nawet czynniki psychofizyczne( tj. stres, niedyspozycje organizmu)

W praktyce dziennikarz agencyjny wybiera ze strumienia informacji to co jest najważniejsze jego zdaniem. Musi on więc dysponować szerokim zakresem wiedzy ogólnej o makro i mikroregionie, która pozwoli mu odpowiednio wyselekcjonować informacje.

Wiarygodność przekazywanych treści to wstępny i podstawowy warunek selekcji. Dlatego też agencje coraz więcej wagi przywiązują do bogatych i świetnie zorganizowanych dokumentacji prasowych (w APF każdy kto informuje musi się powołać na źródło i starać się o konfrontację informacji).

Działanie dziennikarza i agencji służy włączeniu jednostki w obręb spraw społecznie i politycznie ważnych oraz celom systemu społeczno- politycznego w którym działa.


AGENCJA PRASOWA- ŚRODEK MASOWEGO PRZEKAZU

Agencje prasowe historycznie są związane z prasą, z jej wielkim rozwojem w XIX wieku i siła tradycji zalicza się je do prasy w podręcznikach, encyklopediach i informatorach.

Jednak wraz z rozwojem środków masowego przekazu rola agencji prasowych zmieniła się radykalnie. Obsługa prasy stała się jedynie wąskim wycinkiem działalności informacyjnej agencji prasowej, która dostarcza informacji dla radia, telewizji, kroniki filmowej, dostosowując swój serwis do wymogów innych środków masowego przekazu.

Współcześnie krajowe i światowe agencje informacyjne stały się monopolistą w dziedzinie informacji. To one decydują co i jak przekazywać, a co za tym idzie wpływają w sposób istotny na opinie publiczną.

Serwis agencyjny jest współcześnie określany jako „gazeta dla dziennikarzy”. A więc ma elitarny krąg czytelników. Rozwój techniki trochę zniwelował brak masowości. Gazeta elektroniczna, może być dowodem bezpośredniego oddziaływania agencji prasowej na indywidualnego odbiorcę.

Agencja prasowa staje się powoli jednym z nowocześniejszych środków masowego przekazu informacji i równorzędnym partnerem prasy, radia i telewizji.


PODSTAWOWE ZASADY DZIAŁANIA AGENCJI PRASOWEJ


Szczególna pozycja jaką agencje prasowe zajmują wśród środków masowego przekazu sprawia, że mam ona kilka cech zasadniczych.
Działalność agencji prasowych koncentruje się na dostarczeniu informacji bieżącej, dlatego też w jej pracy przeważają elementy, które są charakterystyczne dla stylu informacyjnego, a szczególnie:
- rzeczowość prezentacji
- zwięzłość wyrazu
- zrozumiałość


RZECZOWOŚĆ

Jest to najważniejsza i podstawowa zasada pracy agencji.
Rzeczowy charakter materiału odzwierciedla się w ukierunkowaniu jego zawartości treściowej. Agencje interesuje tylko i wyłącznie rzeczywistość, to co faktycznie miało miejsce, a nie potencjalność lub hipotetyczność.

Informacja agencji prasowej jest konkretna, ponieważ podaje dokładnie czas i miejsce akcji opisywanego zdarzenia, identyfikuje podmioty, jakie wzięły udział w zdarzeniu, określa samą akcję i jej przebieg, ale również skutek, czasami także przyczyny. Wszystko to powinno być dokładne i rzeczowe w najbardziej możliwy sposób.
W stylistyce języka prasowego zasady te podsumowane są w postaci tzw. reguły pięciu pytań głównych.

Zasada rzeczowości znajduje odbicie w dokładnym podawaniu nazwisk i stanowisk osób, które wzięły udział w danym zdarzeniu, a także w ich dalszej identyfikacji (miejscu zatrudnienia, wieku itp.). Podaje się również dokładne dane liczbowe i inne istotne informacje, oraz wiernie przytacza cytowane oświadczenia.

Agencje informacyjne przytaczają również źródła swoich informacji. Starają się również odróżnić bezpośrednią relacje od pośredniej.
Ograniczono również bezpośrednią ocenę bieżących zdarzeń. Tendencja ta prowadzi do bezosobowej informacji, co eliminuje subiektywność przekazu.

Dziennikarz agencyjny powinien również ze szczególną starannością dobierać słownictwo relacji. Preferuje się pewne zwroty a inne eliminuje.
Stylistyka agencyjna preferuje rzeczowniki konkretne (tj. imiona własne). Pierwszeństwo mają rzeczowniki zawierające większą ilość treści ( np. buk zamiast drzewo).

Treść przymiotników jest określana w sposób jak najbardziej dokładny. Stylistyka agencyjna daje pierwszeństwo liczebnikom, przed przymiotnikami. Stosując przymiotniki przytacza, te które mają charakter opisowy( lepiej użyć słowa czerwono-zielony niż kolorowy).
Pierwszeństwo mają czasowniki, które mają określony charakter i pełne niedwuznaczne znaczenie (lepiej napisać zastrzelił ją niż zabił ją).
Reporterzy i dziennikarze muszą unikać zwrotów niewiele mówiących, styl agencyjny odrzuca wszelką twórczość literacką.


ZWIĘZŁOŚĆ WYRAZU

Wymóg zwięzłości wywodzi się z efektywności i oszczędności wyrazu, wiąże się też z zagadnieniem zrozumiałości informacji.
Zwięzłość informacji często staje się sprawą o charakterze finansowym (koszty obróbki, nadania informacji itp.). Wiadomo również, że o wiele łatwiej i szybciej nadaje się informacje krótką.

Zwięzłość i zrozumiałość są dwoma podstawowymi kryteriami efektywności.
W praktyce międzynarodowej przeciętna długość informacji bieżącej nie przekracza 10- 20 wierszy.

Zwięzłość uzyskuje się przez eliminowanie informacji o charakterze drugorzędnym (są to opisowe zdarzenia, które nie są ważne lub charakterystyczne dla całego wydarzenia) lub przez odpowiedni układ kolejności faktów unikając powtórzeń.

Autor doniesienia agencyjnego powinien koncentrować się bezpośrednio na sednie sprawy o której informuje.


ZROZUMIAŁOŚĆ

Osiąga się ją dzięki tzw. „strukturze pierwszego akapity” co oznacza, że najistotniejsza część informacji jest zawarta w pierwszym akapicie.
Zasada zrozumiałość doniesienia agencyjnego wymaga także prostoty stylu. Oznacza to konieczność używania zdań względnie krótkich, zwykle oznajmiających, prostych lub niezbyt rozbudowanych.
Pierwszeństwo daje się słowom będącym w powszechnym użyciu, lub kolokwializmom języka gazetowego, których znaczenie jest jasne dla przeciętnego czytelnika. Terminy specjalne i niezrozumiałe muszą być zawsze wyjaśnione.
Oprócz wyjaśnienia terminów konieczne jest również wyjaśnienie istotnych towarzyszących wydarzeniom okoliczności.

Wymóg zrozumiałości zakłada również jednoznaczność sformułowań i rzeczową prezentacje materiału.


RÓŻNORODNOŚĆ

Każdy środek masowego komunikowania ma swoje specyficzne możliwości i ograniczenia (radio potrzebuje dużej liczy krótki informacji, natomiast gazety informacji najważniejszych, ale bardziej szczegółowych).Co za tym idzie agencja prasowa musi uwzględnić wymagania swoich odbiorców. Oznacza to, że serwis teletekstowy , będący podstawą pracy różnych mediów, musi być zredagowany w sposób maksymalnie ułatwiający dalsze zróżnicowanie i specyficzną obróbkę materiałów agencyjnych. Informacje agencyjne muszą więc spełniać równocześnie rolę produktu gotowego do bezpośredniego wykorzystania, jak i półproduktu, który można łatwo i szybko przystosować do potrzeb poszczególnych redakcji.
Wymóg różnorodności w wiadomościach agencyjnych znajduje swoje odbicie między innymi w używaniu tzw. struktury bloków, tj. zestawienia względnie dużej ilości stosunkowo krótkich paragrafów, które można w trakcie dalszej obróbki łatwo rozdzielić lub przestawić.

Aby agencja zaspokoiła odmienne wymagania odbiorców jej informacja musi zawierać:
- wszechstronnie użyteczną część zasadniczą (jest najważniejsza, ponieważ może być wydrukowana niezależnie od tekstu)
- dodatkowe fragmenty(które niekoniecznie muszą być używane przez wszystkich odbiorców)


STRUKTURA AKAPITU PRZEWODNIEGO


Struktura akapity przewodniego ma swoje specjalne uzasadnienie. Żaden z czytelników nigdy nie przeczytał gazety od deski do deski. Dlatego też akapit ten pozwala przeciętnemu odbiorcy wyselekcjonować interesujące go informacje. Wstęp może też zachęcić lub odstraszyć czytelnika.

Pierwszy akapit mus więc wprowadzić i zaprezentować temat, przykuć uwagę, skondensować elementy zasadnicze, stanowić zamkniętą całość.

Pierwszy akapit często jest określany jest mianem LEAD-u. Zwykle zawiera on krótki opis tematu.


SZYBKOŚĆ

Wymóg ten jest jednym z zasadniczych warunków narzuconych agencjom. Ograniczony czas, narzuca konieczność zwięzłego redagowania informacji.

Zasada ciągłego i odcinkowego polega na nadawania polega na publikacji wiadomości o początku, przebiegu i innych ważnych elementach wydarzenia jak najszybciej, bez niepotrzebnej zwłoki.


AUTENTYCZNOŚĆ

Autentyczność informacji inaczej zwane czysto rzeczowym sprawozdaniem jest czynnikiem zasadniczym i często decydującym o skutki i wpływie jaki dana wiadomość może wywrzeć na czytelniku.

Oprócz akcentowania rzeczowego charakteru użytych wyrażeń metoda ta polega na dokładnym rozróżnieniu rzeczowego opisu lub odtwarzania poglądów osób tzecich od opinii autora informacji.



Agencje prasowe

Do roku 1989, do upadku w Polsce reżimu tzw. realnego socjalizmu, obieg informacji był jedną z najpilniej strzeżonych dziedzin życia publicznego w kraju. Rządząca partia kontrolowała prasę, radio i telewizję poprzez rozmaite formy prewencyjnej cenzury, zarówno instytucjonalnej, jak i nieformalnej. Taka sytuacja otwierała szerokie pole dla informacyjnej manipulacji. Do oficjalnego obiegu informacji nie miały też dostępu media krajów demokratycznych, w różnych okresach na różny sposób blokowane: przez zagłuszanie fal radiowych, ścisłą reglamentację dopływu zagranicznej prasy.
Kluczową rolę w tym systemie odgrywała Polska agencja Prasowa (PAP), założona w roku 1944 w Moskwie pod nazwą Polpress. Było to monopolistyczne źródło informacji o wydarzeniach w kraju i na świecie.
Agencją o odmiennym charakterze i zadaniach była Polska Agencja Interpress. Powstała ona w roku 1967 z połączenia kilku istniejących wcześniej instytucji i przedsiębiorstw prasowych i wydawniczych. Interpress stanowił autonomiczną część wielkiego koncernu RSW Prasa-Książka-Ruch i wkrótce stał się sprawnym narzędziem propagandy, adresowanej głównie za granicę.
W obu przypadkach – i w PAP i w Interpressie – stanowiska kierownicze były objęte ścisłą nomenklaturą partyjną, zwłaszcza obsada kadrowa placówek zagranicznych pozostawała w kręgu zainteresowań służb specjalnych.
Trzecią agencją oficjalną była Centralna Agencja Fotograficzna (CAF), także wchodząca w skład koncernu RSW. Większość zdjęć ukazujących się w prasie, wszystkie relacje fotograficzne przedstawiające wydarzenia o charakterze państwowym i centralnym, pochodziły od fotoreporterów CAF. Zdjęcia otrzymywane z agencji zagranicznych również musiały przechodzić przez CAF. Nadzór cenzury był i tu ścisły, a sposób pokazywania osób należących do kierownictwa partii i państwa podlegał drobiazgowej wręcz kontroli.

Oto krótka charakterystyka wybranych agencji prasowych i informacyjnych działających w Polsce.
























Polska Agencja Prasowa (PAP)

Poprzedniczką PAP była Polska Agencja Telegraficzna. Polska Agencja Telegraficzna została prawnie usankcjonowana 26.IX 1924 r. rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej, kiedy to powołano PAT jako przedsiębiorstwo państwowe. Początki PAT są wcześniejsze. Powstała ona z inicjatywy grupy dziennikarzy z Franciszkiem Orzechowskim na czele (31.X 1918), gdy Austriacy opuścili Kraków i Lwów. Wówczas polscy dziennikarze przejęli oddziały krakowski i lwowski Wiedeńskiego Biura Korespondencyjnego.
W 1920 roku, wobec zbliżania się frontu polsko – bolszewickiego, działalność PAT zawieszono, a środki łączności przeznaczono na potrzeby Armii Polskiej. Ponownie PAT wznowiła działalność w lipcu 1921 r.
Po wybuchu wojny w 1939 roku PAT została ewakuowana wraz z rządem RP i wznowiła pracę najpierw w Paryżu, a następnie w Londynie. Podczas Powstania Warszawskiego działała krótko w kraju a następnie aż do początku 19991 roku, kiedy to 8 stycznia tego roku nadała ostatnią depeszę, działała przy rządzie emigracyjnym w Londynie. Na początku Marca 1991 roku odbyła się symboliczna uroczystość połączenia PAP z PAT.
W Moskwie Związek Patriotów Polskich utworzył (10.III 1944r) Polską Agencję Prasową POLPRESS, której centrala w sierpniu 1944 roku została przeniesiona do Lublina, w lutym 1945 – do Łodzi, a we wrześniu do Warszawy. W miesiąc później (26.X 1945) dekretem Rady Ministrów została w miejsce POLPRESSU powołana Polska Agencja Prasowa. Dekret stanowił, że PAP jest przedsiębiorstwem państwowym, którego dyrektora i Radę Nadzorczą powoływał Prezes Rady Ministrów.

28.VII 1983 roku ustawa sejmowa przekształca PAP w agencję rządową – zakład budżetowy.
PAP, podobnie jak cała polska prasa była sterowana przez komórki odpowiedzialne za prasę i propagandę KC PZPR. Było to, z mocy ustawy i faktycznie, monopolistyczne źródło informacji o wydarzeniach w kraju i na świecie. Ten monopol rozciągał się również na wymianę informacji z agencjami zagranicznymi, do których i z których informacje przechodzić musiały wyłącznie przez PAP. W powszechnym odbiorze skrót PAP kojarzył się często z urzędowymi kłamstwami lub przemilczeniami. Działo się tak zwłaszcza w momentach dramatycznych , takich jak robotniczy protest w Poznaniu w 1956, krwawe wypadki na Wybrzeżu w roku 1970 czy stan wojenny ogłoszony w grudniu 1981 roku. W czasach PRL był jednak PAP nie tyle agencją prasowo-informacyjną, we właściwym rozumieniu tego słowa, ile tubą informacyjno-propagandową rządzącej partii. Liczne sita kontrolne, przez które musiała przedzierać się informacja, wraz z technicznym zapóźnieniem agencji sprawiały, że złośliwi odczytywali skrót PAP jako: powolna agencja propagandowa.

Budowanie nowego wizerunku Polskiej Agencji Prasowej – jako agencji wiarygodnej, obiektywnej i szybkiej odpowiadającej standardom agencji zachodnich – wymagało procesu demokratyzacji i modernizacji agencji. Proces ten rozpoczął się dopiero jesienią 1990 roku. Odwołanie dotychczasowego prezesa, wyznaczonego przez dawny reżim komunistyczny, odejście całego dotychczasowego kierownictwa, zmiany na stanowiskach korespondentów zagranicznych – wszystko to sugerowało otwarcie nowej epoki.
Zmiana wizerunku PAP zależała jednak w głównym stopniu od zmian w stylu i jakości serwisów informacyjnych. Do praktyki redakcyjnej trzeba było wprowadzić normy i standardy obowiązujące w demokratycznym dziennikarstwie agencyjnym: przekazywanie przez agencję jedynie informacji i materiałów backgroundowych, z wyłączeniem komentarzy i opinii własnych, bezstronność i rzetelność, weryfikowanie wiadomości w kilku źródłach, przedstawianie w kwestiach kontrowersyjnych stanowiska wszystkich stron konfliktu. Z języka i stylu depesz należało usunąć naleciałości tzw. nowomowy i jako regułę przyjąć zwięzłość i jasność relacji.

Po decyzji Sejmowej Komisji Kultury o przekazaniu PAP dodatkowych środków na unowocześnienie techniczne, rozpoczęto systematyczną modernizację agencji, głównie komputeryzację, w celu wdrożenia nowoczesnego systemu informatycznego, obejmującego zbieranie, przetwarzanie i archiwizowanie informacji.
Powstał również pomysł wydawania przez PAP komercyjnej gazety, zawierającej informacje i relacje z wydarzeń, a także sprawozdania sejmowe i senackie. Jednakże inicjatywa ta, jak i późniejsza, w sprawie powołania radia PAP, pozostała w sferze projektów.
Znakiem nowego była wizyta (9.IV 1990) sekretarza Konferencji Episkopatu Polski, ks. biskupa Alojzego Orszulika, podczas której podpisano umowę o współpracy między biurem prasowym Episkopatu a PAP. Celem umowy było zapewnienie wszystkim mediom, a nie tylko prasie katolickiej, informacji o ważniejszych wydarzeniach w życiu Kościoła w Polsce.
Tymczasem 10.IV 1990 r. w agencji zawiązała się zakładowa „Solidarność”. Rozplakatowała ona szereg postulatów, w tym także dotyczących odwołania kierownictwa PAP i zmian w rekrutacji na stanowiska korespondentów zagranicznych.
Stu pracowników Polskiej Agencji Prasowej wystosowało list do premiera Tadeusza Mazowieckiego z apelem o szybkie zmiany kadrowe, przyznanie środków na inwestycje i powrót do przedwojennej nazwy Polskiej Agencji Telegraficznej. Zmiana nastąpiła w ciągu kilku tygodni. Ze stanowisk zostali odwołani: dotychczasowy prezes Bogdan Jachacz, wiceprezesi Zbigniew Klimas i Zdzisław Tyblewski oraz dyrektor generalny Janusz Solecki. Na stanowisko prezesa powołano Ignacego Rutkiewicza. Zapowiedział on rozpoczęcie procesu reformowania i modernizowania PAP. Funkcje wiceprezesów połączono z funkcjami redaktorów naczelnych redakcji krajowej i zagranicznej. Dokonano przeglądu kadr, oraz przeprowadzono analizę celowości i opłacalności wydawania poszczególnych biuletynów. Zmieniono zasady rekrutacji i odwoływania korespondentów zagranicznych PAP.

W 1990 roku na mocy odpowiednich umów rozpoczęto bliższą współpracę z wieloma agencjami zarówno tzw. światowymi – jak Reuter, Associated Press, Agence France Presse, ITAR – TASS i tzw. krajowymi jak Deutsche Presse – Agentur, włoską ANSA, czeską C`TK, węgierską MTI.
Od połowy października 1990 roku zespół byłej Redakcji dla Zagranicy, który został włączony do Redakcji Krajowej, rozpoczął codzienne wydawanie telegazety w języku angielski na zamówienia TVP. Składało się na nią 8 – 10 krótkich wiadomości o najważniejszych wydarzeniach dnia w kraju. Raz w tygodniu był także przygotowywany serwis informacyjny dla Radia Liege przeznaczony dla Polaków w Belgii, jak również serwis dla Polskiej sekcji Radia Sztokholm.
Podjęto również działania w celu przekształcenia Polskiej Agencji Prasowej z agencji rządowej w agencję niezależną.
Innymi elementami reformowania i modernizacji PAP była wymiana na stanowiskach korespondentów zagranicznych. Pierwsze ważne zmiany nastąpiły na placówkach w Bonn i w Rzymie.
Rozpoczęły się prace nad organizacyjnym wyodrębnieniem i wyeksponowaniem działu handlu i sprzedaży, ogłoszono konkurs na dyrektora. Wielu dziennikarzy skorzystało ze szkolenia i konsultacji technicznych i organizacyjnych w wielkich agencjach prasowych, takich jak Reuter, DPA i AFP.
Oferta handlowa poszerzyła się w stosunku do okresu poprzedniego, gdy w roku 1991 do PAP została włączona Centralna Agencja Fotograficzna (CAF). Odtąd już jako redakcja fotograficzna PAP dostarcza krajowym gazetom codzienny serwis fotograficzny. Serwis obejmuje również zdjęcia z zagranicy otrzymywane w drodze wymiany z agencjami AP i EPA. Dla zachowania blisko 40-letniej tradycji wszystkie zdjęcia są podpisywane PAP/CAF.
W roku 1991 zintensyfikowano prace nad projektem ustawy o PAP i całościową prywatyzacją agencji. Miałaby ona zastąpić formalnie obowiązującą ustawę z 1983 roku. Projekt restrukturyzacji i przekształceń własnościowych został zatwierdzony na naradzie wewnętrznej w PAP. Przewidywał on, że PAP zostanie przekształcona w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa o specyficznym charakterze a następnie w drodze emisji akcji stałaby się własnością mediów. Rada Programowa miała strzec wiarygodności i niezależności PAP, a Rada Nadzorcza spraw ekonomiczno - finansowych i technicznych. Organem wykonawczym ma być Zarząd wybrany na 4 lata przez obie Rady. Pozwoliłoby to uniknąć powoływania nowego prezesa PAP przez każdego kolejnego premiera.

Zmiana rządu pod koniec roku 1991 rzutowała na działanie agencji w pierwszym półroczu 1992 roku. Przygrywką do mających nastąpić zmian była polemika na łamach „Nowego Świata” pomiędzy Jackiem Maziarskim i dziennikarzami PAPu a Wiesławem Stefaniakiem dziennikarzem tego pisma, poprzednio redaktorem PAP.
W trakcie tej prasowej przepychanki dymisję otrzymał prezes Ignacy Rutkiewicz, którego zastąpił Krzysztof Czabański.
Nowy prezes zapowiadał, że przebuduje strukturalnie Polską Agencję Prasową. Powołał zespół konsultacyjny, który miał opracować projekt przekształcenia PAP w agencję państwową. Tymczasem wbrew wcześniejszym wypowiedziom prezes Czabański stwierdził, że PAP pozostanie agencją rządową przy zachowaniu wpływu prezydenta i premiera na tę instytucję. Efektem pracy zespołu było jeszcze większe uzależnienie agencji od rządu.
Sytuacja skomplikowała się, gdy premierem został Waldemar Pawlak. Chaos jaki wówczas zapanował na linii PAP – rząd spowodował, że premier zdymisjonował Czabańskiego.
6.X 1992 roku na stanowisko prezesa powrócił Ignacy Rutkiewicz. Wtedy też powołano 10 – osobową Radę Konsultacyjną ds. Przekształcenia Polskiej Agencji Prasowej. Po przeanalizowaniu różnych wariantów przekształcenia agencji, dostarczonych przez PAP, przyjęto, że najsłuszniejszym będzie utworzenie spółki akcyjnej, ze stuprocentowym udziałem Skarbu Państwa, a następnie jej prywatyzacja przez emisję i sprzedaż akcji.
Na koniec roku 1992 w PAP działały redakcje: Redakcja Krajowa, Redakcja Zagraniczna, Redakcja Serwisów Ekonomicznych „BOSS”, Redakcja Fotograficzna i Redakcja Sportowa.
W ramach programu unowocześniania PAP podpisany został kontrakt z amerykańską firmą GTE przewidujący uruchomienie, na potrzeby emisji serwisów PAP, pierwszego w Polsce, systemu łączności satelitarnej. Nadawanie serwisów za pośrednictwem satelity rozpoczęto w roku 1993.
W 1995 roku wprowadzono cyfrową obróbkę i przekaz zdjęć. W tym samym roku uruchomiono również nowy system dostępu do własnych produktów informacyjnych w postaci komputerowego systemu baz danych PAP on – line.

Zasięgiem działania obejmuje Agencja całą Polskę, ponadto posiada korespondentów lub stałych współpracowników m.in. w: Austrii, Białorusi, Czechach, Francji Jugosławii, Litwie, Niemczech, Rosji, USA, Węgrzech i we Włoszech.
Szacuje się, że około 2/3 wszystkich najważniejszych informacji politycznych czy gospodarczych, jakie się pojawiają w polskiej prasie radio i telewizji pochodzi z serwisów PAP. Agencja ma blisko 130 odbiorców krajowych oraz 30 zagranicznych.
Na koniec należy dodać, że PAP jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Agencji prasowych (Alliance) z siedzibą w Zurychu, a prezes-redaktor naczelny PAP był wiceprezydentem Alliance w latach 1991 – 1992.

Informacja o produktach PAP SA :
1. Codzienny Serwis Informacyjny
Podstawowy produkt PAP, dostarcza bieżące wiadomości z kraju i ze świata. Zawiera informacje z zakresu polityki, problematyki społecznej, gospodarki, ekonomii, nauki, kultury, sportu. Serwis tworzony jest przez doświadczonych dziennikarzy, licznych korespondentów PAP w kraju i za granicą, uzupełniany informacjami czołowych światowych agencji prasowych. Z serwisu korzystają prasa, radio, telewizje, instytucje finansowe, przedsiębiorstwa urzędy państwowe. Formy przekazu: internet, satelita.
2. Serwis Fotograficzny PAP
Zawiera kompletny pakiet zdjęciowy obrazujący najważniejsze wydarzenia w Polsce i na świecie. Każdego dnia klienci otrzymują siedemdziesiąt kolorowych zdjęć ilustrujących wydarzenia polityczne, kulturalne, gospodarcze, sportowe a także zwykłe ciekawostki. Zestaw zdjęć wykonanych przez fotoreporterów PAP wzbogacony zdjęciami światowych agencji fotograficznych AP i EPA, współpracujących z PAP. Dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technik teleinformatycznych serwisy są odbierane, przetwarzane i rozsyłane w postaci cyfrowej drogą satelitarną lub za pośrednictwem komputerowego systemu BBS-PAP.
3. Serwis Infograficzny
Jest doskonałym uzupełnieniem serwisów tekstowych. Ułatwia zrozumienie, lokalizację i analizę zdarzeń. Odbiorcy serwisu otrzymują graficzną ilustrację wydarzeń politycznych, gospodarczych, kulturalnych i społecznych w kraju i na świecie. Każdego dnia w serwisie znajdują się grafy dotyczącą prognozy pogody, sytuacji na giełdzie, kursów walut NBP oraz notowań walut w kantorach. Serwis przygotowywany jest we współpracy z agencją AFP dzięki czemu, zawiera szereg grafów obrazujących wydarzenia na świecie. Serwis dystrybuowany jest poprzez internet, BBS oraz satelitę.
4. Serwis Ekonomiczny
Najpełniejszy polski serwis gospodarczo-finansowy zawiera:
 Bieżące informacje ekonomiczne, polityczno-gospodarcze z kraju i ze świata
 Notowania z giełd papierów wartościowych i towarowych, kursy walut
 Komentarze i analizy z rynków pieniężnego, kapitałowego i towarowego
 Dane statystyczne, wskaźniki makroekonomiczne
 Raporty emitentów, komunikaty PTE i OFE
Dostępne formy przekazu: internet, satelita.


5. Serwis Naukowy
Serwis Naukowy zawiera około 20 depesz dziennie (dni robocze), tworzonych na podstawie: badań prowadzonych w polskich i zagranicznych instytutach naukowych, jak również informacji własnych zdobywanych przez krajowych i zagranicznych korespondentów PAP. Informacje ze źródeł zagranicznych uzupełniane są w miarę potrzeby polskimi realiami (np. danymi dotyczącymi konkretnej choroby w Polsce, komentarzami polskich naukowców). Serwis obejmuje następujące dziedziny nauk: biologia, medycyna, paleontologia, paleoantropologia, astronomia, fizyka, ekologia, archeologia, chemia, technika. Niektóre informacje są ilustrowane grafami i zdjęciami.
6. Serwis Samorządowy
Dostarcza informacji o wszelkich działaniach jednostek samorządu terytorialnego oraz związków i stowarzyszeń samorządowych. Każdego dnia zamieszczanych jest od 20 do 50 nowych depesz z całego kraju.W szczególności są to informacje z zakresu:
 przedsiębiorczości
 edukacji, zdrowia, kultury, ekologii
 pracy
 parlamentu i rządu - w zakresie dotyczącym samorządów
 prawa
Zawiera też "niezbędnik" - wykaz samorządowych aktów prawnych z aktywnymi linkami do dokumentów źródłowych, a także najpotrzebniejsze adresy i telefony do parlamentu, rządu i organizacji samorządowych.

7. Serwis radiowy
"Wiadomości Dnia" to przygotowywany specjalnie dla rozgłośni radiowych serwis informacyjny. Serwis zawiera skrót najważniejszych wydarzeń politycznych, gospodarczych, społecznych, kulturalnych i sportowych. Dziennik nadawany jest na 20 minut przed pełną godziną od 6.00. do 22.00. w dni powszednie, w soboty, niedziele i święta - co dwie godziny. Czas antenowy dziennika nie przekracza 6 minut. Wiadomości Dnia przygotowane są w formie gotowej do odczytania na antenie. Serwis radiowy jest dostępny w BBS-PAP lub pocztą elektroniczną.
8. Serwis dla prowajderów internetowych
Pakiet bieżących informacji z kraju i ze świata do wykorzystania w serwisach internetowych. Zawiera informacje na tematy społeczno-polityczne, gospodarcze, kulturalne, sportowe przesyłane w trybie on-line wraz z aktualnymi zdjęciami oraz elementami infograficznymi (wykresy, tabele, ilustracje).


9. Serwis sportowy dla prowajderów internetowych
Serwis poświęcony najważniejszym wydarzeniom sportowym. Zawiera informacje i wyniki o międzynarodowych zawodach w różnych dyscyplinach sportu.
10. Serwis Motoryzacyjny
Najbardziej aktualne wiadomości o tym, co się dzieje zarówno na polskim, jak i na międzynarodowym rynku motoryzacyjnym. Serwis zawiera depesze dziennikarzy Polskiej Agencji Prasowej i światowych agencji informacyjnych oraz doniesienia z koncernów samochodowych. Znajdują się w nim także wiadomości o sytuacji na drogach i przejściach granicznych oraz prezentacje nowych modeli samochodów.
11. Serwis gospodarczy dla prowajderów internetowych
Zestaw informacji ekonomicznych do wykorzystania w serwisach internetowych. Zawiera: informacje makroekonomiczne, gospodarcze, polityczno-gospodarcze, z rynku kapitałowego, o funduszach emerytalnych i inwestycyjnych, wiadomości o rynku ubezpieczeniowym i bankowym. Serwis wysyłany do odbiorcy kilka razy dziennie.
12. Serwis Informacji Zleconych
Serwis Informacji Zleconych jest przeznaczony dla podmiotów życia gospodarczego i publicznego, które zamierzają jak najszerzej informować o swojej działalności. Materiał prasowy dostarczony przez firmę jest przesyłany drogą satelitarną i internetową w oryginalnym brzmieniu do dziennikarzy największych redakcji prasowych, radiowych i telewizyjnych w Polsce. Dzięki mediom ma on szansę trafić do klientów i inwestorów. Informację otrzymają też przedsiębiorstwa, instytucje, urzędy centralne oraz międzynarodowe agencje prasowe, z którymi współpracuje PAP. Drogą e-mailową przesyła się wiadomość do redakcji ponad 500 czasopism. Informację prasową wraz z dołączoną grafiką zamieszcza się również na stronie internetowej Agencji (http://www.siz.pap.pl/). Na życzenie zostanie przetłumaczona i dostarczona do dziennikarzy w dowolnym kraju. Można zlecić redaktorom PAP napisanie lub zredagowanie informacji oraz zilustrowanie jej za pomocą statycznej lub dynamicznej grafiki.
13. Serwisy specjalne
Serwisy tematyczne na zamówienie Polska Agencja Prasowa SA przygotowuje serwisy tematyczne dostosowane formą, zawartością oraz przekazem do wymagań Klientów wśród nich: SMS i WAP - codzienne i okazjonalne serwisy informacyjne oraz tematyczne, dystrybuowane w sieciach telefonii komórkowej, wśród nich min. polityka, informacje sportowe, gospodarcze, rozrywka, kalendarium kulturalne, super newsy. Serwis kulturalny dla prowajderów internetowych - serwis zawiera najważniejsze wiadomości w zakresie kultury z kraju i ze świata, informacje o wydarzeniach kulturalnych, rocznicach, imprezach itd. Serwis Repertuarowy - serwis bazodanowy zawierający informacje o aktualnym repertuarze kin i teatrów w Polsce. Serwis zawiera min. krótkie streszczenie filmu, informacje o aktorach, godzinach projekcji, cenie biletów,wyposażeniu sal kinowych i teatralnych itd. Serwis Imprezowy - zawiera kompleksowe informacje i zapowiedzi na temat imprez odbywających się w Polsce wg kategorii imprezy targowe, imprezy sportowe, imprezy naukowe, imprezy kulturalne, imprezy masowe, wystawy. Serwis dostępny w calości jak i w wybranych kategoriach tematycznych.
14. Dziennik Internetowy PAP
Zawiera skrót najważniejszych wydarzeń z kraju i ze świata, z dziedziny: polityki, gospodarki, nauki, kultury, sportu. Informacje o sytuacji na giełdach papierów wartościowych, notowaniach walut w NBP, kursach walut na giełdach światowych, prognozę pogody. Wiadomości są bogato ilustrowane zdjęciami oraz grafiką. Na stronach internetowych Dziennika można zamieszczać bannery reklamowe.
15. Serwis Dokumentacji Prasowej i Monitoringu Mediów
Zespół Dokumentacji Prasowej i Monitoringu Mediów PAP oferuje usługi w zakresie wyszukiwania, selekcji i opracowania materiałów informacyjnych o Polsce i współczesnym świecie. Korzysta z bogatego i stale aktualizowanego zbioru informacji z serwisów PAP. Monitoruje szereg tytułów prasy ogólnopolskiej, regionalnej i zagranicznej. Dysponuje zbiorami wycinków prasowych na temat polityki, gospodarki i finansów, nauki, kultury, ochrony zdrowia i sportu, demografii i zjawisk społecznych. Dostarcza informacji o ważnych wydarzeniach, rocznicach, terminach imprez, spotkań, konferencji. Redaguje i aktualizuje na bieżąco tematyczne bazy danych (bazy dostępne są przez internet):
 Who is Who
 Kraje Świata
 Informator Terminowy
 Unia Europejska
 Watykan
 Partie polityczne w Polsce
 Kluczowe wydarzenia w Polsce po 1945 r.
 Katastrofy komunikacyjne
 Katastrofy ekologiczne
 Katastrofy górnicze
 Klęski żywiołowe
 Próby atomowe
 Nagrody Nobla państw świata
Zespół Dokumentacji Prasowej PAP redaguje również biuletyny w formie drukowanej:
Informator Terminowy - zwiastun wydarzeń, imprez i zbliżających się rocznic
Informator Polityczny - informacje o ustroju i sytuacji społeczno politycznej wszystkich państw świata. Noty Biograficzne - sylwetki polskich polityków i wybitnych osobistości świata
16. Daily News
Biuletyn w języku angielskim, zawierający aktualne informacje o wydarzeniach politycznych, kulturalnych, społecznych i ekonomicznych w Polsce. Wydawany w formie elektronicznej i rozsyłany do odbiorców w postaci wiadomości e-mail.





Ważniejsze daty w historii PAP
31 października 1918: grupa polskich dziennikarzy przejmuje biura Austriackiej Agencji Prasowej w Krakowie i Lwowie, powstaje Polska Agencja Telegraficzna
5 grudnia 1918: PAT staje się urzędową agencją prasowo-informacyjną Rzeczypospolitej Polskiej, podporządkowaną Prezydium Rady Ministrów
26 czerwca 1924: rozporządzenie Prezydenta RP określa PAT jako przedsiębiorstwo państwowe
rok 1928: tworzy się Kronika Filmowa PAT
wrzesień 1939: PAT opuszcza kraj w ślad za ewakuacją rządu RP, wznawia pracę najpierw w Paryżu, a następnie w Londynie przy rządzie polskim na uchodźstwie
10 marca 1944: Związek Patriotów Polskich w Moskwie organizuje Polską Agencję Prasową "Polpress", w sierpniu przenosi się ona do Lublina, w lutym 1945 do Łodzi, a we wrześniu do Warszawy
26 października 1945: Prezydent Krajowej Rady Narodowej powołuje Polską Agencję Prasową jako przedsiębiorstwo państwowe
koniec 1957: PAP przenosi się z dotychczasowej siedziby przy ulicy Foksal 9 do gmachu przy Al. Jerozolimskich 7 w Warszawie
28 lipca 1983: przyjęta przez Sejm ustawa przekształca PAP w agencję rządową - zakład budżetowy
10 września 1990: całkowita zmiana kierownictwa Agencji - zaczyna się praca nad budową nowego wizerunku PAP
od 1990: trwa proces reformy i modernizacji PAP, którego celem jest uzyskanie statusu organizacyjnego i prawnego oraz poziomu technicznego w pełni odpowiadającego współczesnym standardom państw demokratycznych
27 lutego 1991: symboliczne połączenie Polskiej Agencji Telegraficznej (PAT) z Polską Agencją Prasową (PAP)
22 kwietnia 1991: do PAP zostaje włączona Centralna Agencja Fotograficzna (CAF)
1 marca 1993: wprowadzenie transmisji satelitarnej serwisów PAP za pośrednictwem własnej stacji satelitarnej
1994-1996: wprowadzenie nowego wewnętrznego systemu edytorskiego TYPLAN
styczeń 1995: wprowadzenie technologii PAP-on line umożliwiającej udostępnienie produktów tekstowych PAP oraz uruchomienie pierwszych elektronicznych baz danych PAP
1 lipca 1995: wprowadzenie cyfrowej technologii przy generowaniu i udostępnianiu serwisów fotograficznych
31 lipca 1997: Sejm uchwalił ustawę o PAP, przewidującą przekształcenie agencji w spółkę akcyjną ze stuprocentowym udziałem Skarbu Państwa. W dalszej kolejności 49% udziałów może być udostępnione innym podmiotom i osobom. 14 sierpnia1997 r. ustawę tę przyjął bez poprawek Senat.
12 stycznia 1998: Sąd Rejonowy dla Miasta Warszawy wpisał Spółkę Polska Agencja Prasowa S.A. do rejestru handlowego.
19 lutego 1999: PAP rozpoczyna rozsyłanie e-mailem Dziennika Internetowego - pierwszej w Polsce gazety internetowej
Listopad 1999: PAP rozpoczął nadawanie serwisu dla providerów internetowych. Odbiorcami tego produktu mają być firmy działające w Internecie i posiadające internetowe witryny obsługiwane w trybie on-line.
Styczeń 2000 PAP wdraża nowy system edycyjny. Typlana zastąpił edytor Kwazar przygotowany przez firmę Rodan System.

10 lutego 2000
Polska Agencja Prasowa SA i firma Von der Heyden Group utworzyły spółkę "Mysia 5 Sp. z.o.o", która ma wybudować nową siedzibę PAP w miejscu dawnego urzędu cenzury
17 lipca 2000: ruszył EuroPAP - internetowy serwis PAP na temat Unii Europejskiej
1 stycznia 2001: Polska Agencja Prasowa, jako pierwsza agencja spoza Europy Zachodniej została przyjęta do grona członków Europejskiej Agencji Fotograficznej znanej pod inicjałami "EPA"
Styczeń 2001 PAP przeprowadził się do nowej, tymczasowej, siedziby.
Przy ul. Pawiej 55 Agencja ma pozostać do czasu wybudowania gmachu na ul. Mysiej




Katolicka Agencja Informacyjna.
Katolicka Agencja Informacyjna jest drugą co do wielkości agencją religijną w Europie, a pierwszą i największą na terenie Europy Środkowo-Wschodniej. Na polskim rynku medialnym stanowi dla dziennikarzy podstawowe źródło informacji o Kościele. Codzienne serwisy informacyjne KAI, przygotowywane przez dziennikarzy specjalizujących się w tematyce religijnej, docierają za pośrednictwem internetu i przekazu satelitarnego do niemal wszystkich większych redakcji w Polsce. Wykorzystuje je zarówno prasa, jak też rozgłośnie i stacje telewizyjne. Dzięki ponad 50 korespondentom krajowym i zagranicznym wszystkie znaczące w życiu Kościoła wydarzenia odnotowywane są na bieżąco. Katolicka Agencja Informacyjna jest własnością Konferencji Episkopatu Polski. Powołanie jej w 1993 roku było odpowiedzią na kryzys relacji Kościół-media, jaki nastąpił po przełomie 1989 r. Założenia programowe KAI wybiegają jednak poza standardy i praktykę typowych agencji prasowych. Głównym celem postawionym Agencji było i jest przełamywanie bariery milczenia wokół problematyki kościelnej i zagwarantowanie obecności informacji religijnej w strumieniu informacyjnym, jaki dociera każdego dnia do milionów Polaków. Swoim odbiorcom dostarcza więc wiadomości o życiu religijnym i zjawiskach religijno-społecznych w kraju oraz zagranicą, zwłaszcza w Europie Środkowej i Wschodniej. Nie konkuruje natomiast z innymi agencjami w dziedzinie informacji politycznych, gospodarczych czy kulturalnych.
Katolicka Agencja Informacyjna jest najmłodszą wśród działających obecnie w Polsce agencji prasowych. Proces uruchamiania agencji rozłożony był na kilka etapów. 31.III 1993 roku Konferencja Episkopatu Polski mianowała Radę Programową KAT w składzie: bp. Józef Życiński (przewodniczący Rady), bp. Tadeusz Pieronek (wiceprzewodniczący Rady), bp. Jan Chrapek, bp. Stanisław Gądecki i bp. Jan Tyrawa. 15.X 1993 roku w oparciu o decyzję Rady Programowej Konferencji Episkopatu Polski powołano do życia Fundację na rzecz Wymiany Informacji Katolickiej, której organem miała być KAI. 24.XI 1993 roku Fundacja na rzecz Wymiany Informacji Katolickiej powołała Spółkę z o.o. nazwie KAI, której celem jest prowadzenie właściwej działalności agencji. 1.XII nastąpiło uroczyste otwarcie KAI z udziałem Prymasa Polski kardynała Józefa Glempa, abp. Theodore Mc Carricka z Network, Nuncjusz Apostolskiego w Polsce abp. Józefa Kowalczyka oraz około 200 przedstawicieli najważniejszych mediów w Polsce. Otwarcie agencji zostało bardzo przychylnie przyjęte przez wszystkie środki społecznego przekazu w Polsce.
Agencja posiada sieć korespondentów w całej Polsce. Powstała ona jako 19 agencja katolicka w świecie. Kadrę zarządzającą agencji, jak i jej personel, w przeważającej większości stanowią ludzie świeccy. Agencja ma własnych korespondentów we wszystkich diecezjach kraju, posiada również korespondentów zagranicznych w kilkunastu państwach. Działalność KAI finansowana jest przez Episkopat Polski, a jej pracę koordynuje Rada Programowa. Agencja powstała przy pomocy finansowej i szkoleniowej Catholic News Serwice, współpracuje także z siecią europejskich katolickich agencji prasowych. Prace i usługi wykonywane przez KAI to między innymi wydawanie książek i dokumentów kościelnych, wydawanie informatorów o Kościele w Polsce i na świecie, organizowanie konferencji prasowych dla dziennikarzy krajowych i zagranicznych, reklamy w biuletynie KAI.
Koncepcja - towarzysząca utworzeniu agencji - wyrastała z założenia, że w coraz bardziej zróżnicowanym rynku medialnym, konieczne jest istnienie instytucji, która w sposób profesjonalny informowałaby media o bieżącej działalności i stanowisku Kościoła, a zarazem prowadziła z nimi dialog. W ciągu 7 lat istnienia KAI na trwałe wpisała się w pejzaż medialny w Polsce. Jej informacje niemal codziennie cytują najważniejsze tytuły prasowe. Główną formą działania agencji jest wydawanie codziennych serwisów informacyjnych. Są one kilka razy dziennie przekazywane odbiorcom przez modem, faks lub drogą satelitarną. Dwa razy tygodniowo ukazuje się biuletyn drukowany dla prasy, a raz w tygodniu dla odbiorców indywidualnych. Obok informacji zawiera analizy, komentarze i wywiady oraz streszczenia lub omówienia dokumentów Kościoła. Agencja posiada również własny serwis fotograficzny. KAI jest źródłem ponad 75 proc. informacji religijnych drukowanych w prasie katolickiej; ma ponad 150 odbiorców prasowych, wśród których są redakcje najważniejszych mediów ogólnokrajowych oraz wszystkie ogólnopolskie gazety codzienne. Serwis KAI stanowi także podstawę informacyjną dla najważniejszych tytułów prasy katolickiej oraz katolickiej radiofonii i telewizji. Agencja prowadzi też typową działalność promocyjną Kościoła w postaci częstych konferencji prasowych i problemowych spotkań dla dziennikarzy. Ważną rolę odgrywają systematycznie organizowane przez Agencję konferencje prasowe, towarzyszące niemal wszystkim istotnym w skali kraju wydarzeniom kościelnym w Polsce. Dzięki temu udało się na trwałe związać z agencją poważną grupę dziennikarzy na stałe zajmujących się problematyką religijną w najbardziej opiniotwórczych polskich mediach. Są oni systematycznie - niejako z pierwszego źródła - informowani o stanowisku Kościoła w określonych sprawach. Owocuje to coraz bardziej wiarygodnym przedstawianiem w mass mediach autentycznego stanowiska Kościoła, w sposób wolny od różnorodnych uprzedzeń bądź stereotypowych schematów myślenia. Tak więc działalność KAI w dużej mierze wpłynęła na zmianę sposobu przedstawiania Kościoła i jego stanowiska w ogólnym strumieniu informacyjnym docierających do każdego obywatela.
Radio. Agencja ma stały gwarantowany czas w dziennikach Radia Watykańskiego ("Dwie minuty dla KAI"), zawierający najważniejsze informacje dnia z życia Kościoła w Polsce.

Polska Agencja Informacyjna(PAI)

PAI S.A jest firmą młodą, ale doświadczenie czerpie z ponad ćwierćwiecznej tradycji. Jako PAI powstała w 17.VI 1991 roku w wyniku przejęcia i przekształcenia działającej od 1.I 1967 roku Polskiej Agencji Prasowej Interpress.
Podobnie jak PAP, również Polska Agencja Interpress (PAI) musiała uwolnić się od ciążącego na niej odium instytucji związanej z reżimem komunistycznym, dla którego była dogodnym instrumentem propagandy skierowanej do zagranicznych mediów i środowisk opiniotwórczych. Temu celowi służyły wielojęzyczne biuletyny prasowe, wydawnictwa dokumentacyjne, serwisy fotograficzne i filmowe oraz tzw. Obsługa dziennikarzy zagranicznych. Pod firmą Interpressu ukazywał się też w kilu wersjach językowych miesięcznik „Polska” - magazyn promocji polskiej kultury i nauki.
Upadek partyjnego koncernu RSW Prasa-Książka-Ruch doprowadził do daleko idących przekształceń formalnych i programowych. Agencja mogła teraz przekształcić się w instytucję publicznej dyplomacji, której priorytetem jest promocja Polski w świecie, kreowanie pozytywnego wizerunku kraju, w którym zachodzą demokratyczne przemiany i rozwija się gospodarka wolnorynkowa.
Wyraziło się to – na zewnątrz – najpierw zmianą nazwy Interpressu na Polska Agencja Informacyjna.
Zmieniony został status formalny agencji, która stała się spółką akcyjną o 100- procentowym udziale skarbu państwa, z radą nadzorczą, w której skład weszli przedstawiciele kilku zainteresowanych ministerstw i komisji sejmowych oraz Kancelarii Prezydenta RP. Ma to podkreślać z jednej strony samodzielność agencji, działającej odtąd na zasadach handlowych, jak i jej merytoryczny związek z głównymi instytucjami państwa. Zmiany te nastąpiły w lutym 1991 roku. Wtedy również zostało odwołane dotychczasowe kierownictwo PAI, pochodzące jeszcze z dawnego nadania partii komunistycznej.

Doświadczenia byłego Interpressu i przejęty potencjał organizacyjny służyły wypracowaniu nowego modelu funkcjonowania agencji, czemu służyło też wejście nowych, kompetentnych dziennikarzy i menedżerów.
Wśród głównych działów agencji na pierwszym miejscu należy wymienić centrum prasowe, które ogniskuje działalność na polu kontaktów międzynarodowych. Jego zadaniem jest niesienie pod tym względem pomocy dziennikarzom tak zagranicznym, jak i polskim. PAI przygotowuje dla nich materiały backgroundowe, ułatwia nawiązywanie roboczych kontaktów. Dla akredytowanych w Polsce korespondentów zagranicznych mediów i odwiedzających Polskę specjalnych wysłanników organizuje podróże informacyjne, zapewnia obsługę translatorską. Z okazji ważniejszych wizyt zagranicznych uruchamiane jest specjalne bi