Ochrona środowiska - podstawy

Pisząc o ochronie środowiska i jej formach nie sposób zacząć inaczej, niż przez zdefiniowanie samego pojęcia ochrony środowiska. Wg Leksykonu Ekologii i Ochrony Środowiska jest to dział ochrony przyrody, zajmujący się ochrona wód, gleb, powietrza przed ich zanieczyszczeniem. Rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań umożliwiające zachowanie bądź przywracanie równowagi biologicznej. Ochrona ta wyraża się w szczególności w racjonalnym kształtowaniu środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom oraz przywracaniu do właściwego stanu elementów przyrodniczych. Problemy związane z ochrona środowiska rozwiązuje ustawa „Prawo ochrony środowiska” z dn. 27 kwietnia 2001r. Ochrona środowiska jest ściśle związana z ochrona przyrody, o jej formach również wiec wspomnę. Ochrona przyrody to pojecie złożone, zawierają się w niej następujące aspekty: dbałość o harmonijne funkcjonowanie krajobrazu, która wyraża się przez dbałość o trwale funkcjonowanie systemu elementów przyrody. Ochrona przyrody to tez zapewnienie miejsca do życia wszystkim organizmom i miejsca dla spontanicznych procesów przyrodniczych. Ochrona przyrody nazywamy tez ochronę swoistości lokalnej, zabezpieczenie resztek pierwotności oraz tworzenie korzystnych planów zagospodarowania.
Po co chronić środowisko oraz przyrodę? Odpowiedz jest prosta, z miłości do samego siebie! O ileż przyjemniej i zdrowiej żyje się roślinami niż w oparach dymu i wśród powycinanych drzew! Chronić środowisko musimy gdyż jest to warunek do zachowania pełnego, urozmaiconego krajobrazu, równowagi ekologicznej oraz stałości warunków klimatycznych. Z powodu niewłaściwych działań, jak choćby przez wypalanie traw, zakłócamy lokalny ekosystem i psujemy łańcuchy pokarmowe przez niszczenie kolejnych ogniw. Giną trawy, większe i mniejsze owady, ptaki, gryzonie, głodują drapieżniki. Przez nieprzestrzeganie norm zanieczyszczenia powietrz przyczyniamy się do niszczenia ozonu, powstawania dziur ozonowych i efektu cieplarnianego, a w efekcie zmian klimatu, ocieplania się go, topnienia lodowców, podwyższania poziomu oceany światowego, zalewania obszarów nadbrzeżnych czyli transgresji morza. Zmiany są olbrzymie, wręcz niewyobrażalne. Należy do tego dodać tez kwaśne deszcze degradujące i wyjaławiające gleby oraz powodujące choroby tak samo jak większa ilość przenikającego przez ozon promieniowania UV. Całość procesów niszczących prowadzi do zatracenia bioróżnorodności organizmów.
Jak wiec chronić nasze środowisko i przyrodę? Otóż poprzez ochronę poszczególnych jego działów . ochrona wód polega na zapobieganiu i usuwaniu następstw zanieczyszczenia i zaśmiecania wód, jak również na zapobieganiu wyczerpania się zasobów wodnych. Ochrona przed promieniowanie elektromagnetycznym prowadzi do zmniejszania tego pola. Ochrona przed odpadami ustala zasady minimalizacji ilości odpadów i ich usuwania oraz unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych. Ochrona przed hałasem zapewnia jak najlepszy stan akustyczny środowiska, zmniejszenie hałasu i wprowadzenie jego norm. Ochrona powietrza zapewnia jak najlepszy jego stan, utrzymywanie się poziomów zanieczyszczenia poniżej dopuszczalnego poziomu. Ochrona powierzchni ziemi zapewnia jak najlepsza jakość powierzchni przez jej racjonalne gospodarowanie, ograniczenie zmian naturalnego zagospodarowania, zachowanie wartości przyrodniczych i produkcyjnych. Ochrona „in situ” polega na zakładaniu parków narodowych, krajobrazowych i rezerwatów i jest nazywana ochrona bierną. Ochrona rolnych i leśnych ogranicza wykorzystanie gruntów rolnych i leśnych w innym celu niż produkcja leśna i rolna. Ochrona gatunkowa zabezpiecza dziko rosnące rośliny i zwierzęta, występujące rzadko lub zagrożone wyniszczeniem przez działalność człowieka. Ochrona „ex situ” zachowuje elementy różnorodności biologicznej w warunkach sztucznych kontrolowanych przez człowieka. Ochrona biologiczna to zwalczanie szkodników roślin przez ich naturalnych drapieżników. W praktyce ochrona środowiska i przyrody polega na obserwacjach, monitoringu i badaniach oraz na redukcji zanieczyszczeń. Ustala się obszary chronione, zakłada parki i rezerwaty. Obecnie w Polsce mamy 82 parki krajobrazowe. Ochrona w nich polega na czuwaniu nad działalnością człowieka. Mamy tez 23 parki narodowe, na których działalność człowieka ogranicza się jedynie do prac zachowujących lub przywracających pierwotne cechy. Wokół parków wyznacza się strefę zwana otuliną, w której ustala się zaostrzone zasady ochronne. Chronić można tez poszczególne ekosystemy, jak np. ujścia rzek, morsie pokłady muszli, jeziora dystroficzne, górskie murawy bliźniaczkowe, suche wrzosowiska i górskie borówczyska. Wprowadza się tez ustawy o chronionych gatunkach roślin i zwierząt. Może być to ochrona ścisła i okresowa. Ochrona okresowa może dotyczyć np. okresu rozrodczego. Gatunkami chronionymi w Polsce są np.: cis, limba, kosodrzewina, grążel żółty, storczyk, paź królowej, kret, jeż, jesiotr zachodni, bocian czarny i biały, wiewiórka, zając bielak, żubr, łasica, wydra, morświn i wiele innych. Często ochronę wprowadza się nie ze względu ma małą liczbę osobników, ale aby nie psuć łańcuchów pokarmowych, jak w przypadku kreta.