Terroryzm

? Pojęcie terroryzmu
Terroryzm jest najczęściej definiowany jako użycie siły lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i w ten sposób wymuszenie na danej grupie ludzi realizacji określonych celów. Działania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych zmusić do odpowiednich zachowań.Termin "terroryzm" wywodzi się od jężyka greckiego ????/tero - ?drżeć, bać się?; ?stchórzyć, uciec? oraz łacińskiego terror, -oris - ?strach, trwoga, przerażenie?; ?straszne słowo, straszna wieść? i pochodnego czasownika łacińskiego terreo - ?wywoływać przerażenie, straszyć?. Na tej podstawie można bardzo ogólnie zdefiniować terroryzm jako sianie strachu i grozy. Bardziej szczegółowo terroryzm niepaństwowy można zdefiniować roboczo jako ?nieuzasadnione lub bezprawne użycie siły bądź przemocy wobec osób lub mienia, aby zastraszyć lub wywrzeć przymus na rząd, ludność cywilną lub ich część, co zmierza do promocji celów politycznych, społecznych lub finansowych?. Istotą terroryzmu jest to, że przedmiotem działania terrorystycznego są osoby, które nie mają bezpośredniego wpływu na realizację celów, jakie chcą osiągnąć organizacje terrorystyczne. Zatem działania terrorystyczne muszą się charakteryzować znacznym efektem psychologicznym i potencjalnie dużym ?efektem? społecznym i medialnym, aby mogły być skuteczne. Jednak tego typu definicje są zbyt ogólnikowe i w żaden sposób nie pozwalają autorytatywnie stwierdzić co jest, a co nie jest terroryzmem i kogo możemy określić terrorystą. Są one niewystarczające do uchwycenia niezwykle złożonego zjawiska, jakim jest terroryzm. Brak ogólnie przyjętej definicji terroryzmu jest poważnym utrudnieniem natury prawnej w międzynarodowej współpracy instytucjonalnej w zakresie zwalczania terroryzmu oraz osadzania i przekazywania schwytanych organizatorów i sprawców zamachów terrorystycznych.

? Rodzaje terroryzmu
Terroryzm międzynarodowy charakteryzuje się: stosowaniem systematycznej przemocy przez państwo lub grupę polityczną przeciwko innemu państwu lub grupie politycznej, sięganiem po wszelkie metody i środki ? morderstwa, porwania, środki wybuchowe i trujące, stawianiem sobie za cel wywołanie powszechnego strachu i stanu terroru. . Za początek międzynarodowego terroryzmu uznaje się porwanie samolotu izraelskich linii lotniczych EL AL.

Bioterroryzm to bezprawne, nielegalne użycie czynników biologicznych wobec ludzi z zamiarem wymuszenia jakiegoś działania lub zastraszenia rządu i ludności cywilnej dla osiągnięcia celów osobistych, politycznych, społecznych lub religijnych. W tym celu mogą być użyte bakterie, riketsje, wirusy lub materiały z nich pochodzące oraz różnego rodzaju toksyny przez nie wytwarzane. Nie wdając się w szczegóły można powiedzieć, że czynniki biologiczne mogą skazić powietrze, wodę, żywność i przedmioty codziennego użytku wegetatywnymi lub przetrwalnikowymi formami drobnoustrojów chorobotwórczych.
Najbardziej niebezpieczną formą zastosowania jest wariant aerozolowy lub rozpylenie czynnika w systemach wentylacyjnych. Jest on jednak bardzo niebezpieczny również dla terrorysty. Rozpylenie czynnika biologicznego powoduje wtedy szybkie i masowe zachorowania oraz wysoką śmiertelność. Jako broni używa się bakterie i wirusy. Bakterie: laseczka wąglika, pałeczka dżumy, pałeczka tularemii, pałeczki z rodzaju Brucella i inne. Wirusy: wirusy gorączek krwotocznych, wirus ospy prawdziwej i inne. Toksyny: bakteryjne: beztlenowa laseczka botulizmu i inne roślinne: rycyna i inne. Broń biologiczna jest skuteczna, prosta w produkcji i tania

Cyberterroryzm można zdefiniować jako nielegalne wykorzystywanie zasobów komputerowych. Najbardziej oczywiste to ataki w cyberprzestrzeni, które mogą przyjmować różną postać- od wysyłania pocztą elektroniczną wirusów, takich jak np. Melissa, po włamywanie się do systemów komputerowych i ich destabilizowanie lub przejmowanie nad nimi kontroli. Sieć może też służyć terrorystom do zbierania informacji na temat potencjalnych celów ataków
- pozyskiwać znacznie więcej członków i sympatyków
- terroryści rozpowszechniają różnego rodzaju informacje, które mogą posłużyć do przeprowadzania ataków - Internet służy również terrorystom do komunikowania się. Często korzystają z technik szyfrowania informacji - Głównymi celami dla cyberterrorystów są banki, sieci telekomunikacyjne, elektrownie, centra kontroli lotów, instalacje wojskowe, a także policja, służby medyczne, systemy ratownicze, itd.

Narkoterroryzm, terrorystyczne działania podejmowane przez kartele narkotykowe wobec państwa w celu ochrony swych interesów. Są to: morderstwa polityków, funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości wypowiadających walkę narkomanii, produkcji czy sprzedaży narkotyków, porwanie, zastraszanie, przekupstwo, dezorganizowanie struktur państwowych
Terroryzm polityczny ma on na celu zmianę ekipy rządzącej, zmianę systemu politycznego, wymuszenie wprowadzenia pewnych rozwiązań prawnych, bądź oderwanie części terytorium od danego państwa i założenie nowego państwa lub przyłączenie go do już istniejącego.
Terroryzm krajowy są to akcje podejmowane przez osoby, które dążą do przekonania ?do" albo zakazania ?czegoś" rządowi lub ludziom z ich własnego kraju poprzez używanie brutalnych środków mających na celu wystraszenie lub wymuszenie, począwszy od gróźb do bezprawnych aktów przemocy takich jak porwania, pobicia czy zabójstwo.

? Historia terroryzmu
Terroryzm jako metoda walki politycznej przeżywał swój rozkwit w XIX wieku i wtedy też zaczęto pracować nad teoretycznym uzasadnieniem jego stosowania. Jednak już dużo wcześniej pojawiały się rozważania na ten temat. Był on używany (oczywiście nie pod tą nazwą) od początków historii ludzkości. O stosowaniu terroryzmu można mówić np. w przypadku antycznej Grecji. Zabójca tyrana w starożytnej Grecji cieszył się mianem bohatera. Wtedy też Platon, Arystoteles i inni myśliciele pisali na temat terroryzmu. Rządy tyranów nazywali przestępstwami, a ich zabójstwo uznawali za usprawiedliwione. Seneka wprost stwierdził, iż dla bogów nie ma milszej ofiary, niż krew tyrana.
Pierwsze opisane akty terroryzmu miały miejsce ok. 2 tysiące lat temu. Do najbardziej znanych grup terrorystycznych należeli:
? Zeloci ? sekta żydowska walcząca z rzymską okupacją na terenie obecnego Izraela. Dokonywali indywidualnych zabójstw sztyletem, ale też zatruwali studnie i spichlerze.
? Thugowie ? dokonywali rytualnych mordów na cześć bogini Kali w Indiach od VII do XIX wieku ? dusząc przypadkowych podróżnych (800 osób rocznie).
? Assesini ? radykalna sekta muzułmańska w XI-XIII wieku walcząca z krzyżowcami na terenie Syrii i Iranu. Działali m.in. w nadziei, że jeśli poniosą śmierć w czasie dokonywania nakazanych przez boga zabójstw ? będą zbawieni.

? Pochodzenie terminu terroryzm
Podczas rewolucji francuskiej najstraszliwszy okres rządów Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego, został nazwany "Terrorem", a zasiadających w komitecie jakobinów zwano terrorystami. Zamachowcy z XIX wieku podczas prób dokonania zamachów brali pod uwagę postronne ofiary. Właśnie z obawy przed zabiciem lub zranieniem osób niewinnych rosyjscy radykałowie kilka razy odwołali zamachy na cara Aleksandra II (ostatecznie zginął w zamachu w 1881 roku). Jednak z czasem celem terrorystów przestali być indywidualni politycy, a stało się nim społeczeństwo lub określone jego grupy (urzędnicy państwowi, kapitaliści, itp.). Celem ataków na społeczeństwo miało być wywołanie niechęci do rządu. Przełom XIX/XX wieku to okres, w którym jeszcze prym wiedli zamachowcy celujący w głowy państwa. W 1903 roku anarchista zastrzelił prezydenta USA McKinleya. Zamach na życie następcy tronu Austro-Węgier arcyksięcia Franciszka Ferdynanda stał się bezpośrednim powodem wybuchu I wojny światowej. W trakcie jej trwania powstała też najstarsza z organizacji określanych współcześnie jako terrorystyczne - IRA.

? Zbrojne organizacje uznawane za terrorystyczne

Nazwa organizacji Kraj macierzysty Deklarowany cel działania
Al-Kaida
Afganistan
wyzwolenie "świętych miejsc islamu" spod okupacji amerykańskiej i izraelskiej, utworzenie kalifatu

Armata Corsa (Armia Korsykańska) Francja
niepodległość Korsyki

Aum Shinrikyo (Aum - Najwyższa Prawda) Japonia

Brygada Bader-Meinhoff
Niemcy

Czarny Wrzesień
Palestyna
niepodległość Palestyny

Czerwone Brygady
Włochy

Czerwoni Khmerzy
Kambodża

Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny
Palestyna
niepodległość Palestyny

Egipski Dżihad
Egipt

ELA (Ludowa Walka Rewolucyjna) Grecja

ETA
Hiszpania
niepodległość Kraju Basków

Fatah
Palestyna
niepodległość Palestyny

Front Patriotyczny im. Manuela Rodrigueza
Chile

Front Wyzwolenia Palestyny
Irak
niepodległość Palestyny

Front Wyzwolenia Quebecu (FLQ) Kanada
niepodległość Quebecu

Grupos Antiterroristas de Liberación (GAL)
Hiszpania
walka z separatyzmem baskijskim
Grupa Abu Sajjafa
Filipiny

Grupa Islamska
Egipt

Hamas
Palestyna
niepodległość Palestyny

Harakat ul-Mujahedin
Pakistan

Hezbollah
Liban

Hizb ul-Mujahedin
Pakistan

Irgun
Izrael

Irlandzka Armia Republikańska (IRA)
Irlandia Północna
zjednoczenie Irlandii Północnej z Republiką Irlandii

Islamski Front Wyzwolenia Moro
Filipiny

Japońska Czerwona Armia
Japonia

Kach i Kahane Chai
Izrael

Komisja Nestora Paz Zamory
Boliwia

Lehi
Izrael

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny
Palestyna
niepodległość Palestyny

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny - Dowództwo Generalne
Palestyna
niepodległość Palestyny

Męczennicy al-Aksy
Palestyna
niepodległość Palestyny

Mujahedin e-Khalq
Iran

Narodowa Armia Wyzwolenia Kolumbii (ELN) Kolumbia

Narodowy Front Wyzwolenia Korsyki (FLNC) Francja
niepodległość Korsyki

Nowa Armia Ludowa
Filipiny

Obrońcy Czerwonej Ręki (RHD) Irlandia Północna
walka z organizacjami mającymi na celu odłączenie Irlandii Północnej od Wielkiej Brytanii

Ochotnicze Siły Lojalistyczne (LVF)
Irlandia Północna
walka z organizacjami mającymi na celu odłączenie Irlandii Północnej od Wielkiej Brytanii

Oddziały Ochotników Ulsteru (UFV)
Irlandia Północna
walka z organizacjami mającymi na celu odłączenie Irlandii Północnej od Wielkiej Brytanii
Organizacja 17 października
Grecja

Organizacja Abu Nidala (Fatah - Rada Rewolucyjna) Liban
niepodległość Palestyny

Organizacja Tajnej Armii
Francja

Palestyński Islamski Dżihad
Palestyna
niepodległość Palestyny

Partia Pracujących Kurdystanu
Turcja
niepodległość Kurdystanu

Patriotyczny Front Moranzanistów
Honduras

Prawdziwa IRA (RIRA)
Irlandia Północna
zjednoczenie Irlandii Północnej z Republiką Irlandii

Qibla i Ludność przeciwko gangsteryzmowi i narkotykom (PAGAD)
RPA

RAF
Niemcy
rewolucja komunistyczna w Niemczech
Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii (FARC)
Kolumbia

Ruch Młodych im. Lautaro
Chile

Ruch Rewolucyjny im. Tupaca Amaru (MRTA)
Peru

Sokoły Wyzwolenia Kurdystanu
Turcja
niepodległość Kurdystanu

Stowarzyszenie Obrońców Ulsteru
Irlandia Północna
walka z organizacjami mającymi na celu odłączenie Irlandii Północnej od Wielkiej Brytanii
Świetlisty Szlak
Peru

Tamilskie Tygrysy
Sri Lanka
niepodległość tamilskiego Ilamu

The Order
USA

Ulsterskie Siły Ochotnicze
Irlandia Północna
walka z organizacjami mającymi na celu odłączenie Irlandii Północnej od Wielkiej Brytanii
Zjednoczone Siły Samoobrony Kolumbii (AUC) Kolumbia

? Podłoże terroryzmu
Cele i idee przyświecające terrorystom w ich atakach i akcjach są tak zróżnicowane jak cele kierujące każdym innym ludzkim postępowaniem:
? uzyskanie dóbr majątkowych (okup, kradzież)
? ucieczka z państwa z powodów politycznych czy kryminalnych (porwania samolotów)
? walka o prawa religijne
? walka o własną państwowość i wolność z okupantem
? walka z terrorem i zbrodniami silniejszego agresora
Działania terrorystyczne są powszechnie, jednoznacznie i bezdyskusyjnie potępiane przez wszystkie mocarstwa niezależnie od podłoża powodującego ich powstanie.

? Najbardziej znana organizacja terrorystyczna
Al-Kaida, Al-Qa?ida (arab. zasada), organizacja terrorystyczna o międzynarodowym zasięgu założona w 1988 przez Osamę ben Ladena. Jednym z jej przywódców był M. Atef, szef operacji militarnych. Najprawdopodobniej działa jako sieć ugrupowań terrorystycznych na całym świecie.
Początkowo wspierała ekstremistyczne ugrupowania islamskie walczące z armią radziecką podczas wojny afgańskiej, w 1991 przekształciła się w organizację terrorystyczną, na początku XXI w. już kilkadziesiąt krajów znalazło się w jej zasięgu. 1989?1991 kwatera główna Al-Kaidy znajdowała się w Pakistanie, potem w Sudanie, od 1996 w Afganistanie.
Według deklaracji wojny ogłoszonej przez Osamę ben Ladena celem Al-Kaidy jest radykalizacja istniejących ugrupowań islamskich i ich tworzenie w miejscach gdzie nie występują; zniszczenie Stanów Zjednoczonych, których obecność i polityka zagraniczna postrzegana jest jako główna przeszkoda w reformowaniu muzułmańskich społeczeństw; popieranie muzułmańskich wojowników w Afganistanie, Algierii, Bośnii, Kosowie, Pakistanie, Somalii, Tadżykistanie i Jemenie. Za cel uznano również usunięcie wojsk amerykańskich z terytorium Arabii Saudyjskiej, na którym znajdują święte miejsca islamu.
1998 ben Laden ogłosił powstanie Światowego Frontu Islamskiego na Rzecz Walki z Żydami i Krzyżowcami (Al-Jabhah al-Islamiyyah al-`Alamiyyah li-Qital al-Yahud wal-Salibiyyin), w skład którego weszły egipskie organizacje terrorystyczne Gamaat al-Islamiya i Dżihad.

? Zamachy Al.-Kaidy
Organizacji przypisuje się m.in. następujące zamachy:
1993 ? eksplozja furgonetki-bomby w podziemnym garażu World Trade Center
1996 ? zabicie 19 amerykańskich żołnierzy w Arabii Saudyjskiej
1998 ? zamach na amerykańskie ambasady w Nairobi (Kenia) i Dar es Salaam (Tanzania). Po zamachach na ambasady Amerykanie dokonali ataków rakietowych na bazy Al Kaidy w Sudanie i Afganistanie i wymusili na władzach w Chartumie wydalenie bin Ladena, który udał się do Afganistanu, gdzie wspierał rząd talibów.
2000 ? uszkodzenie w Jemenie amerykańskiego niszczyciela USS Cole
11 września 2001 ? zamach na World Trade Center i Pentagon.
15 listopada 2003 ? Zamach w Stambule Dwa samochody-pułapki prowadzone przez zamachowców-samobójców eksplodują przed dwiema synagogami w Stambule (Turcja). Ginie 25 osób, a ponad 300 odnosi rany. Al-Kaida przyznała się do ataku, rząd turecki oświadczył, że zamachowcy mieli "zagraniczne powiązania".
11 marca 2004 ? zamach na pociągi pasażerskie w Madrycie
7 lipca 2005 ? zamachy w metrze i komunikacji miejskiej w Londynie
24 lipca 2005 ? zamach bombowy w egipskim kurorcie Szarm el-Szejk
9 listopada 2005 ? zamachy bombowe w hotelach w stolicy Jordanii Ammanie

? Bin Laden ? przywódca Al.-Kaidy
Urodził się 10 marca 1957 roku w bogatej rodzinie w Arabii Saudyjskiej. Jego ojciec był Jemeńczykiem, a matka Syryjką. W trakcie lat szkolnych przyłączył się do Bractwa muzułmańskiego. Gdy w roku 1979 wojska radzieckie najechały Afganistan Bin Laden udał się do Pakistanu i zajął się organizowaniem pieniędzy i zaopatrzenia dla afgańskich bojowników. W swojej działalności korzystał też ze znacznego majątku odziedziczonego po ojcu - ustosunkowanym przedsiębiorcy budowlanym. Dzięki swoim organizacyjnym zdolnościom stworzył z arabskich ochotników (tzw. arabskich Afganów) sprawną organizację - Al Kaidę (baza), która w tamtym okresie korzystała z hojnego wsparcia USA, Arabii Saudyjskiej i Pakistanu. Gdy Armia Radziecka opuściła Afganistan ochotnicy zaczęli wracać do domu. Po zajęciu Kuwejtu przez Irak bin Laden zaproponował Saudom utworzenie armii ochotników do obrony Arabii Saudyjskiej. Władcy Arabii odrzucili jednak jego ofertę i poprosili o pomoc Stany Zjednoczone. W 1991 roku bin Laden został wydalony z Arabii Saudyjskiej za antyrządową postawę. Kolejne lata spędził w Sudanie, gdzie wspierał miejscowy islamski rząd. W tym czasie za swoich głównych wrogów uznał Saudów i USA. Al Kaida zaczęła nawiązywać ścisłą współpracę z licznymi ugrupowaniami islamskich fundamentalistów. Jest nieuleczalnie chory na leukemię.

? Najkrwawsze ataki terrorystyczne ostatnich lat:
11 września 2001 roku doszło do największego w historii zamachu terrorystycznego na świecie. Dwa pasażerskie samoloty Boeing 767, należące do linii United Airlines, uderzyły w odstępie 18 minut w bliźniacze, 110- piętrowe budynki WORLD TRADE CENTERS na Manhattanie Manhattanie Nowym Yorku w Stanach Zjednoczonych. Mniej więcej w tym samym czasie trzeci samolot, Boeing 767, uderzył w skrzydło PENTAGONU w Waszyngtonie, mieszczące dowództwo sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Część budynku zawaliła się. Czwarty samolot, Boeing 757, spadł w pobliżu Pittsburga, w północnej części Stanów Zjednoczonych, najprawdopodobniej zmierzał w kierunku posiadłości prezydenta w Camp Davis lub BIAŁEGO DOMU. Kolejny, piąty samolot, linii United Airlines, który wystartował z Bostonu i leciał do Los Angeles rozbił się. Samochód ? pułapka eksplodował przed budynkiem Departamentu Stanu w Waszyngtonie.
Wszystkie samoloty zostały porwane rankiem tego samego dnia z lotnisk na wschodnim wybrzeżu USA, na ich pokładzie byli pasażerowie. Zamach spowodował śmierć ok. 3 tysięcy osób. Sprawcami zamachu byli terroryści związani z międzynarodową organizacją terrorystyczną Al. ? Kaida.
Bezpośrednim skutkiem tego ataku terrorystycznego było zamknięte lotnisk w stanach Zjednoczonych, zamkniecie przestrzeni powietrznej nad Nowym Yorkiem i Waszyngtonem, ewakuacja gmachu publicznych, publicznych, miedzy innymi siedzib ONZ i CIA, giełdy, wielkich korporacji, ambasad na świecie. W Waszyngtonie ogłoszono stan wyjątkowy, a stan maksymalnego pogotowia w siedzibach NATO w Brukseli oraz w europejskich stolicach. Zamach wywołał wzrost napięcia międzynarodowego.
Pod koniec 2001 roku pod auspicjami ONZ zawiązana została szeroka koalicja antyterrorystyczna, której przewodziły Stany Zjednoczone. Koalicja rozpoczęła interwencję w Afganistanie (operacja ?Anakonda?), który popierał i udzielał poparcia Al ? Kadzie i jej przywódcy Osamie ben Lodenowi.
Atak na WTC w Nowym Yorku zapoczątkował kolejne zamachy terrorystyczne na świecie, do największych doszło w Madrycie (marzec 2004 rok) w Północnej Osetii ? 1 września 2004 r. przeprowadzony przez komando czeczeńskich i arabskich terrorystów, terrorystów Londynie (czerwiec 2005 rok) i Egipcie (lipiec 2005 rok). Zginęło w nich łącznie prawie kilkaset osób. Ofiary to w większości przypadkowi przechodnie i zagraniczni turyści. Inne ugrupowania związane z Al ? Kaidą również ostrzegają przed atakami. Grożą miedzy innymi Włochom, Danii i Polsce.
Liczba śmiertelnych ofiar terroryzmu międzynarodowego w tych zamachach zamyka się liczbą 4 tysięcy niewinnych ludzi.

? Najważniejsze ataki terrorystyczne w latach 1988-2004
Data Miejsce wydarzenia Opis wydarzenia Liczba ofiar
- 21 grudnia 1988 Szkocja, Wielka Brytania Wybuch bomby na pokładzie Boeinga 747 linii Pan American World Airways. Samolot rozbił się w Lockerbie. Zginęło 259 osób na pokładzie samolotu i 11 mieszkańców Lockerbie.
- 18 lipca 1994 Buenos Aires, Argentyna Wybuch bomby w Jewish Community Center. Zginęło 96 osób.
- 19 kwietnia 1995 Oklahoma, Stany Zjednoczone Wybuch bomby w samochodzie przy budynku federalnym. Skazani za atak dwaj amerykańscy ekstremiści. Zginęło 168 osób.
- 25 lipca 1995 Paryż, Francja Wybuch w metrze, odpowiedzialni algierscy ekstremiści. Zginęło 8 osób, rannych 86.
- 31 stycznia 1996 Sri Lanka Wybuch w Central Banku w Colombo. Zginęło 90 osób.
- 9 lutego 1996 Londyn, Wielka Brytania Wybuch w londyńskich dokach. Zginęły 2 osoby, 100 rannych.
- 25 lutego 1996 Jerozolima, Izrael Eksplozja autobusu w pobliżu dworca autobusowego w Jerozolimie. Zginęło 26 osób.
- 24 lipca 1996 Colombo, Sri Lanca Eksplozja bomb w pociągu. Zginęło 78 osób, rannych 450.
- 28 lipca 1996 Atlanta, Stany Zjednoczone Wybuch bomby w czasie koncertu Atlanta Olympic Games. Zginęło 110, rannych 110 osób.
- 23 listopada 1996 Komory Porwany Boeing 767 etiopskich linii lotniczych spada do morza w pobliżu Komorów. Zginęło 125 osób na pokładzie.
- 30 grudnia 1996 Indie Zbombardowanie pociągu przez separatystów z ugrupowania Bodo. Zginęło 300 osób.
- 7 sierpnia 1998 Stany Zjednoczone, Tanzania, Kenia Wybuchy w ambasadach. Zginęły 224 osoby, tysiące rannych.
- 15 sierpnia 1998 Irlandia Wybuch bomby w Omagh, do zamachu przyznała się Real IRA. Zginęło 29 osób.
- 19 marca 1999 Rosja Wybuch bomby we Władykaukazie. Zginęło 50 osób.
- 4 września 1999 Dagestan Wybuch bomby w samochodzie-pułapce. Zginęły 64 osoby.
- 9 września 1999 Rosja Wybuch bomby w bloku w Moskwie. Zginęły 94 osoby, rannych 200 osób.
- 13 września 1999 Rosja Wybuch bomby w bloku w Moskwie. Obwiniono Czeczenów. Zginęło 118 osób.
- 21 października 1999 Czeczenia Atak rakietowy na plac w Groznym. Zginęło 110 osób.
- 25 lutego 2000 Filipiny Eksplozja na promie płynącym do Ozamis. Zginęło 45 osób.
- 12 października 2000 Jemen Wybuch na amerykańskim niszczycielu. Zginęło 17 marynarzy.
- 1 czerwca 2001 Izrael Zamach w nocnym klubie w Tel Awiwie. Zginęły 22 osoby.
- 9 sierpnia 2001 Izrael Zamach w pizzerii w Jerozolimie. Zginęło 15 osób, 90 zostało rannych.
- 10 sierpnia 2001 Angola Zamach w pociągu pasażerskim w Luandzie. Zginęły 252 osoby.
- 11 września 2001 Nowy Jork, Waszyngton, Stany Zjednoczone Atak terrorystyczny na World Trade Center, Pentagon, Departament Stanu w Waszyngtonie Zginęło ok. 3000 osób.
- 12 października 2002 Bali, Indonezja Zamach islamskich terrorystów w kurorcie Kuta na Bali. Jednym z organizatorów był Imam Samudra. Zginęło ok. 200 osób.
- 23-26 października 2002 Moskwa, Rosja Atak czeczeńskich terrorystów na Centrum Teatralne na Dubrowce i akcja rosyjskiego oddziału specjalnego. Ocalono ok. 700 zakładników. Zginęło 170 osób, w tym 41 terrorystów.
- 27 grudnia 2002 Grozny, Czeczenia Zamach bombowy na siedzibę prorosyjskiego rządu Czeczenii w Groznym. Zamachu dokonali czeczeńscy partyzanci. Zginęło 80 osób.
- 5 stycznia 2003 Tel Awiw, Izrael Dwa wybuchy bombowe. Zginęły 23 osoby, ponad 100 rannych.
- 11 czerwca 2003 Jerozolima, Izrael Wybuch w pobliżu bazaru. Do zamachu przyznaje się Hamas. Zginęło 17 osób, ponad 100 rannych.
- 1 sierpnia 2003 Mozdok, Północna Osetia Eksplozja ciężarówki z materiałem wybuchowym na dziedzińcu szpitala Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego. Zginęło 50 osób.
- 7 sierpnia 2003 Nadżaf, Irak Zamach na ajatollaha al-Hakima. Przed meczetem, w pobliżu bazaru, wybuchł samochód-pułapka. Zginął al-Hakim i ponad 80 osób.
- 19 sierpnia 2003 Jerozolima, Izrael Samobójczy atak na autobus. Do zamachy przyznał się Islamski Dżihad. Zginęło 20 osób, ponad 100 rannych.
- 19 sierpnia 2003 Bagdad, Irak Wyładowana materiałami wybuchowymi ciężarówka eksplodowała przed siedzibą ONZ. Zginęło 17 osób, w tym szef misji ONZ. Brazylijczyk Sergio Vieira de Mello. Rannych ponad 80.
- 12 listopada 2003 Nasiria, Irak Zamach na kwaterę włoskiej policji. Zginęło 28 osób, w tym 19 Włochów.
- 15 listopada 2003 Stambuł, Turcja Zamach na dwie synagogi. Zginęły 23 osoby.
- 18 stycznia 2004 Bagdad, Irak Eksplozja samochodu pułapki. Zginęło co najmniej 25 osób, a ponad 130 zostało rannych.
- 6 lutego 2004 Moskwa, Rosja Eksplozja w metrze. O zamach podejrzewani są separatyści czczeńscy. Zginęło 39 osób, a 122 zostały ranne.
- 10 lutego 2004 Iskandarija, Irak Wybuch samochodu pułapki koło posterunku policji. Zginęło około 50 osób.
- 11 lutego 2004 Bagdad, Irak Zamach samobójczy przed ośrodkiem rekrutacyjnym do armii irackiej. Zginęło 47 osób, ponad 60 zostało rannych.
- 2 marca 2004 Bagdad i Karbala, Irak Podczas ważnego dal szyitów święta Aszura doszło do serii wybuchów w obu miastach. Zginęło ponad 180 osób, a ponad 500 zostało rannych.
- 11 marca 2004 Madryt, Hiszpania Cztery eksplozje na stacjach kolejowych w godzinach porannego szczytu. Zginęło 198 osób, ponad 1500 rannych.
- 1-3 września 2004 Biesłan, Północna Osetia Podczas rozpoczęcia roku szkolnego uzbrojeni napastnicy opanowali szkołę biorąc kilkuset zakładników. Po trzech dniach rosyjskie służby specjalne odbiły szkołę. Według oficjalnych danych zginęło 322 zakładników, w tym 155 dzieci.

? Walka z terroryzmem
Walka z terroryzmem nie jest kwestią nową czy też nieznaną współczesnym państwom. Wszak problem terroryzmu nie pojawił się dopiero z nadejściem XXI wieku. Z większą lub mniejszą intensywnością pojawiał się od zarania dziejów. Jego największa ?aktywność? przypadła na drugą połowę XX wieku i trwa do dnia dzisiejszego. Determinacja władzy w zaangażowaniu w walkę z terroryzmem jest określona miarą stopnia zagrożenia nim państwa w danym okresie czasu. Gdy poziom ten jest na tyle duży, że zaczyna zagrażać stabilności sprawowania władzy w państwie, następuje skierowanie maksymalnego wysiłku (sił i środków) na walkę z terroryzmem. W okresach względnego spokoju można zaobserwować wyraźne ?wyciszenie? tej aktywności. Stan taki nie jest domeną jakiegoś jednego, konkretnego państwa. Żaden kraj na świecie nie jest wolny od tego typu zachowań władzy wobec eskalacji i uspokojenia niebezpieczeństwa natury zarówno militarnej, jak też pozamilitarnej. Największym zagrożeniem dla głównych filarów działania państwa i koalicji w czasie asymetrycznej wojny nie jest brak środków, ograniczoność możliwości czy inne czynniki natury materialnej, lecz brak woli. Oby nie sprawdziło się cyniczne stwierdzenie, że szok, nawet najgłębszy, z czasem mija. Wtedy zza zdecydowanych deklaracji wyzierać zaczyna codzienność. Złudny spokój zwyczajnych dni powoli zaczyna przesłaniać ogrom zagrożenia. Wdrożone początkowo działania tracą swój impet, w ramach oszczędności obcinane są fundusze na przedsięwzięcia jeszcze kontynuowane i błogostan trwa ... do następnego zamachu. W Polsce nazywa się to symptomem powodzi tysiąclecia, która to stanowi właściwy przykład na występowanie tego typu ?prawidłowości?. Olbrzymie zaangażowanie władzy podczas klęski powodzi nie przekłada się na późniejszą konieczność właściwego przygotowania państwa i podmiotów służących do tego celu, do wcześniejszego ostrzegania o możliwości pojawienia się kataklizmu, podejmowania skutecznych działań w walce z żywiołem po skuteczną i wymierną pomoc podczas usuwania jego skutków. Terroryzm jest tym współczesnym zagrożeniem pozamilitarnym, którego nie wolno w żaden sposób bagatelizować. Nie można nie dostrzegać zagrożeń, jakie płyną z faktu przynależności Polski do NATO oraz dążeń do integracji ze strukturami Unii Europejskiej. Nowe położenie polityczno-militarne Polski sprawia, że nasz kraj może być wciągnięty, o ile już nie jest, na listę państw, przeciwko którym fundamentaliści islamscy będą prowadzić ?świętą wojnę? ? dżihad. Z założenia bowiem kierują oni swoją agresję na wszystkich, którzy popierają czynnie lub chociażby politycznie Stany Zjednoczone i Izrael, które są uznawane przez islamistów za źródło ?nauk szatana?. Z tego też względu Polska musi mieć świadomość, iż jej prozachodnia orientacja może być przyczynkiem do wkroczenia na jej terytorium międzynarodowego terroryzmu
Organizacją zajmująca się terroryzmem międzynarodowym jest m.in. ONZ

Walkę z terroryzmem można podzielić na dwa rodzaje ? pierwszy to walka doraźna ? walka z terrorystami, oraz organizacjami terrorystycznymi. Jest to sposób mało skuteczny ? wszystkich terrorystów nie da się zabić, co chwilę mogą powstać nowi. Porównać to można do zwalczania efektów choroby bez usuwania przyczyn.
Drugim ? skutecznym sposobem jest likwidowanie przyczyn terroryzmu ? przyczyną jest zwykle niezadowolenie społeczne połączone z przekonaniem, że terroryzm jest najlepszą, a często jedyna droga do poprawienia sytuacji. Likwidować przyczyny można poprzez poprawienie sytuacji ekonomicznej ludzi w obszarach, gdzie terroryzm jest największy; zaspokajanie ich innych potrzeb (wolność ? religijna, światopoglądowa, akceptowany system polityczny) łączone z edukacja, która tworzy dojrzałe społeczeństwo będące w stanie zmieniać swoja sytuację za pomocą innych środków niż terror, społeczeństwo niepoddające się łatwo manipulacjom prowadzącym do stosowania przemocy.