Sekty.
Sekta, pierwotnie określenie grupy wyznawców, których poglądy religijne są przez tradycyjne Kościoły uznane za niezgodne z oficjalną, dominującą doktryną.
Doktryna religijna - poglądy dotyczące natury i cech charakterystycznych sfery sacrum.
Współcześnie, najszersza definicja, w myśl której, sekta to grupa społeczna, charakteryzująca się ostrą izolacją względem otoczenia, wynikającą z własnego, odrębnego, najczęściej opozycyjnego systemu warości i z mocno akcetnowaną rolą przywódcy.
Grupę taką cechują bardzo silne więzi wewnętrzne, praktycznie dla jej członków jedyne oraz wymóg bezwględnej lojalności.
Wiele jest definicji sekt, także trudno o tę jedną właściwą, lecz pomimo tego możemy wyróżnić pewne cechy, które charakteryzują wszystkie sekty. Są nimi.
Misjonarska gorliwość, czyli wiara w to, że tylko wyznawcy sekty znają prawdę o Bogu.
Przywództwo charyzmatyczne, w którym przywódca stoi na czele sekty, otaczany czcią, jako ktoś inny od zwykłych śmiertelników.
Prawda wyłączna, czyli że sekta posiada wyłączne prawo do prawdy, że prawdziwe zbawienie można znaleźć tylko u nich, akceptując ich wierzenia, praktyki i techniki.
Nadrzędność grupy, która staje się dla jednostki najważniejsza, zastępuje jej przyjaciół, rodzine i innych ludzi.
Ścisła dyscyplina, w której sekta przyjmuję formę kontroli nad niemal wszystkimi aspektami życia członków, tak że niewiele zostaje czasu na coś więcej niż działalność w sekcie.
Dławienie indywidualości, gdyż w sekcie nie ma miejsca dla buntowników.
Elitarność, członkowie sekty myślą, że są elitą ludzkości;wybrańcami Boga.
Odchylenia doktrynalne,
- Autorytet. Sekty dodają do Biblii ludzkie źródła autorytetu utrzymując, źe jedynie słuszna interpetacja Biblii proponowana jest przez ich przywódcę bądź organizację.
- Bóg. Obraz Boga róźny od Biblii, który ukazany jest w osobie Chrystusa.
- Chrystus. Staje się szczególną istotą ludzką, która bardziej niż inne istoty ludzkie pokazuje nam, jaki jest Bóg.
- Zbawienie. Sekty wymagają, aby jej członkowie sami przygotowywali swoje zbawienia.
Ze względu na prowadzoną działalność sekty mogą mieć charakter religijny, polityczny, edukacyjny i handlowy. Najliczniejsze i najbardziej znane są sekty religijne, których podstawą jest doktryna religijna. Część z nich odwołuje się do Biblii, inne do wschodnich systemów religijnych, jeszcze inne czerpią z okultyzmu. Są i takie, których doktryna jest wyłącznym dziełem ich przywódcy. Większość sekt twierdzi, że ich działalność ma czysto duchowy charakter, mimo że elita przywódców jest powiązana ze światem biznesu i plasują się oni na krajowych listach najbogatszych ludzi.
Przykład sekty:
Świadkowie Jehowy ? najpopularniejsza sekta w Polsce.
Świadkowie Jehowy nazywani również Strażnicą ? Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, założona przez Charlesa T. Russella (1852-1916). Świadowie Jehowy uważają, że jako jedyni kontynuują dzieło Apostołów głosząc dobra nowinę.
Odrzucają oni naukę o :
Trójcy Świętej
O duszy nieśmiertelnej
O śmierci krzyżowej Jezusa ( według nich Jezus umarł na palu)
O kulcie Maryi i świętych obrazów.
O prymacie św. Piotra.
O święceniu niedzieli, Bożego narodzenia, Wielkanocy (jedynym świętem u ŚJ jest pamiątka śmierci Jezusa)??
Głoszą nauki:
o 1000-letnim królestwie na ziemi (Raju na ziemi)
o Armageddonie, krwawej wojnie, w której Bóg Jehowa zniszczy wszystkich nie należących do ŚJ
o 144000 wybranych ŚJ, którzy będą królować w niebie
o powstrzymaniu się od krwi we wszelkiej postaci (także transfuzji)
o bliskim końcu świata
Świadkowie Jehowy wydali własne Pismo Święte (New World Translation ? Przekład Nowego Świata), który dostosowali do własnych praktyk religijnych.