Vincent Van Gogh i jego malarstwo

Vincent Willem van Gogh (ur. 30 marcaa 18533, zm. 29 lipcaa 1890 ) ? holenderskii malarz, którego twórczość należy do kierunku zwanego postimpresjonizmem. Kolor u van Gogha był środkiem do wyrażenia wewnętrznych przeżyć w stopniu o wiele większym niż u innych artystów. Obrazy van Gogha nie podobały się ówczesnej publiczności która odbierała je według własnych, odmiennych kryteriów estetycznych
Rodzice od jego najmłodszych lat zachęcali go do malowania i rysowania. W wieku szesnastu lat Vincent zakończył naukę, lecz wciąż nie wiedział co chce robić w życiu. Jego stryj, również Vincent, był marszandem sztuki i zatrudnił bratanka w filii paryskiej galerii Goupil & Co. w Hadze. Dzięki przejściowym pobytom w Londynie i Paryżu Vincent poznaje ówczesne metropolie.
Jego prawdziwa natura jednak nie zniosła tradycyjnych postaw mieszczańskiej klienteli. W 1876r. rzuca pracę w salonie sztuki i wraca do rodzinnego domu w Holandii
Nadal niepewny w wyborze życiowej drogi, po krótkim epizodzie z pracą w księgarni, czując powołanie religijne zostaje pomocnikiem nauczyciela w anglikańskiej szkole w Ramsgate (Kent) w Anglii, a następnie przenosi się na przedmieście Londynu do Isleworth. Coraz bardziej opanowany religijnymi wyobrażeniami mającymi swe źródła w miłości bliźniego pierwszych wyznawców, a nie w praktycznej wersji chrześcijaństwa mieszczańskiego, przygotowuje się do studiów teologicznych w Amsterdamie. Jednak ponosi klęskę także na studiach, gdyż. Coraz wyraźniej odczuwa nieodpartą skłonność do rysowania, ale traktuje to jako odwrócenie uwagi od właściwego powołania.
W październiku 1880 r. Vincent przenosi się do Brukseli. Chce studiować anatomię i zagadnienia perspektywy. Niestety ustawiczne problemy finansowe zmuszają go do powrotu do rodziny. Jednakże nieobliczalne zachowanie Vincenta powoduje częste konflikty. Zakochuje się szaleńczo w owdowiałej kuzynce, która odtrąca jego zaloty. Jest zrozpaczony i rozczarowany. Ostatecznie po ostrej kłótni z ojcem na temat planów na przyszłość wyjeżdża do Hagi.
Pracuje intensywnie, efektem jest przeszło 200 obrazów i o wiele więcej szkiców. Wtedy też powstaje między innymi kilka wersji "Jedzących kartofle" i serie rysunków przedstawiające tkaczy przy pracy i chłopów na polu. Równocześnie, mocniej niż kiedykolwiek wcześniej czuje się odsunięty na margines społeczeństwa. Ma teraz trzydzieści lat i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, nie udaje mu się sprzedać ani jednego obrazu.
Van Gogh namawia do wspólnej pracy Paula Gauguina jednak przeciwieństwa charakteru obydwu wielkich indywidualności stają się przyczyną niesamowitych napięć. 23 grudnia po kolejnej gwałtownej kłótni, Vincent grozi przyjacielowi brzytwą i w stanie najwyższego wzburzenia sam sobie obcina ucho i zanosi je do miejscowego burdelu. W wyniku upływu krwi i niepoczytalności umysłowej Vincent zostaje umieszczony w szpitalu, gdzie zostaje do połowy stycznia