Prowansja -walory przyrodnicze i antropogeniczne

Prowansja rozciaga sie po obu stronach Rodanu, od Orange na pólnocy do wybrzeza sródziemnomorskiego i wzdluz poludniowego wybrzeza Francji – od slonych bagien Camargue na zachodzie po ksiestwo Monako na wschodzie.
Zamieszkiwali ja niegdys "Liguryjczycy, Grecy i Celtowie. Powolny, lecz znaczacy rozkwit regionu nastapil dopiero po rzymskim podboju i przylaczeniu jako Provincia Romana do imperium. W doskonalym stanie zachowaly sie ówczesne amfiteatry, akwedukty, laznie i inne budowle rozsiane w wielu miejscowosciach, m.in. w Arles, czy Orange. Po upadku imperium Prowansja stala sie widownia najazdu barbarzynców: Wizygotów, Burgundów i Ostrogotów. Arabowie, którzy panowali na Pólwyspie Iberyjskim i w czesci Francji, zostali ostatecznie pokonani w VIII w. W XIV w. rozdarty wewnetrznymi sporami Kosciól katolicki przeniósl siedzibe z Rzymu do Awinionu". Pod rzadami papiezy miasto przezylo najwiekszy rozkwit. W 1481 r. Prowansja stala sie czescia Francji, ale Awinion i Comtat Venaissin ze stolica w Carpentras pozostaly pod kontrola Stolicy Apostolskiej do 1791 r.

Rozwinely sie róznorakie formy turystyki. Stacje klimatyczne i balneologiczne wybrzeza sródziemnomorskiego i bretonskiego, z 1200 sklasyfikowanych zródel mineralnych i cieplic, zapewniaja obok wypoczynku mozliwosc leczenia.
Z rozwojem zeglarstwa wiaze sie rozwój turystyki wodnej. W 900 basenach jachtowych zacumowanych jest ponad 560 tys. jachtów.
450 stacji w Alpach, Pirenejach umozliwia uprawianie sportów zimowych i alpinizmu.
Wogezy i Jura dostarczaja terenów o mniejszym stopniu trudnosci.
Osrodkami turystycznymi sa takze przyrodnicze parki regionalne, zlokalizowane obok wielkich miast, jak Vercors dla Grenoble czy Pilat dla Saint Etienne oraz parki narodowe w Alpach, Pirenejach, Sewennach.



MIASTA PROWANSJI:

Marsylia – jest drugim pod wzgledem liczby mieszkanców miastem i trzecia aglomeracja we Francji. Jest to ruchliwe i niespokojne miasto zamieszkane przez miedzynarodowa spolecznosc, która tworza imigranci lub ich potomkowie, wywodzacy sie z Grecji, Wloch, Hiszpanii, Indochin, Afryki Pólnocnej i Zachodniej.To takze najwazniejszy port Francji i drugi, po Rotterdamie, w Europie.
Miasto zyskalo niestety ponura slawe siedliska licznych organizacji przestepczych. Marsylia posiada jednak szczególna, niepowtarzalna atmosfere, która stwarza to wielkie, niejednolite miasto tetniace zyciem. Wlsnie z tad wywodzi sie Marsylianka, skoczna piesn ktora spiewali podczas marszu ochotnicy, wyslani do obrony Paryza w 1792 r. awansowala ona do rangi hymnu narodowego (14.07.1795 r.)

Najpopulsrniejszymi z zabytkow miasta sa :

Bazylika Notre-Dame-de-la-Garde – polozona jest w najwyzszym punkcie miasta (162 m), dzieki czemu mozna z niej podziwiac piekna panorame miasta. Bazylika, w stylu bizantyjskim jest zdobiona warstwami kolorowych marmurów, sciennymi malowidlami i zloceniami zostala ona wzniesiona w latach 1853 – 1864. Dzwonnice wienczy dziewieciometrowa zlocona statua Matki Boskiej. Olbrzymi dzwon umieszczony wewnatrz ma 2,5 m wysokosci i wazy ponad 8 ton. Od strony pólnocnej na fasadzie sa widoczne slady po pociskach z czasów bitwy o wyzwolenie Marsylii (15-25 sierpien 1944 r.)
Nouvelle Cathedrale – gigantycznych rozmiarów, zwienczona kopulami, basztami i wiezami katedra w stylu pseudobizantyjskim. Budowla ma 140 m dlugosci i 60 m wysokosci. Zbudowana zostala w latach 1852 – 1893.
Zamek If – znajduje sie na skalistej wysepce If, w odleglosci 3,5 km od wejscia do portu. Zbudowany w XVI w., otoczony jest XVII-wiecznymi umocnieniami. Pelniaca funkcje wiezienia budowla zyskala ponura slawe dzieki powiesci Dumasa „Hrabia Monte Christo". Umieszczano tu wiezniów politycznych i setki protestantów, z których wielu zginelo w tutejszych lochach.
Wyspy Frioul – polozone sa kilkaset metrów na zachód od If. Obie maja po 2,5 km dlugosci i jeszcze w 1820 r. Polaczone byly grobla. W okresie od XVII do XIX w. Sluzyly jako miejsce kwarantanny dla osób podejrzanych o zakazenie cholera, dzuma lub inna choroba zakazna. Obecnie spalone w sloncu wyspy sa siedliskiem mew i rzadkiej roslinnosci. Na wybrzezu znajduja sie ruiny umocnien z czasów II wojny swiatowej oraz pozostalosci starego szpitala i fortu. Przybijaja tutaj statki plynace na wyspe If.



Marsylia posiada takze liczne muzea:

Muzeum Historii Marsylii – wsród eksponatów znajduja sie pozostalosci statku handlowego z poczatku III w., odkrytego w porcie w 1974 r.
Muzeum Cantini – prezentuje stala i bogata kolekcje XVII i XVIII-wiecznej ceramiki prowansalskiej i dziela sztuki wspólczesnej oraz najnowszej.
Muzeum Mody – przedstawia trendy we francuskiej modzie w ostatnich latach i pokazuje ponad 2000 róznych ubran i dodatków. W holu mozna obejrzec wystawy wspólczesnej fotografii i sztuki.
Najstarsze to Muzeum Sztuk Pieknych, które prezentuje malarstwo z okresu od XV do XIX w., a miesci sie ono w jednym ze skrzydel Palacu Longchamp.

Marsylia ma dobrze rozwinieta baze noclegowa i gastronomiczna. Znakiem szczególnym marsylskiej gastronomii jest imponujaca liczba lokali proponujacych wytwory rozmaitych tradycji kulinarnych.


Aix-en-Provence – nalezy do najliczniej odwiedzanych i najbardziej urokliwych miast Francji. Niepowtarzalna atmosfere zawdziecza m.in. fontannom i wodotryskom z epoki Ludwika XV, subtelnie wkomponowanym w inne elementy urbanistyczne: ocienione aleje i majestatyczne place. Ponad 200 palaców miejskich zdradzajacych wplyw wloskiego baroku i pomalowanych na typowy dla Prowansji zólty kolor wzniesiono w XVII i XVIII w. Do ozywienia atmosfery miasta przyczynia sie duza liczba studentów (ok.30 000) miejscowego uniwersytetu . Stary uniwersytet, poprzednik uniwersytetu Aix-Marseille zalozony zostal w 1409 r.

Niewatpliwym zabytkiem jest Katedra Swietego Zbawiciela – laczaca rozmaite style architektoniczne od V do XVIII w. Gotycka budowla wznoszona w latach 1285 – 1350 zawiera w poludniowym skrzydle romanska nawe XII-wiecznego kosciola. Kaplice dobudowane zostaly w XIV i XV w. Znajduje sie tam równiez sarkofag pochodzacy z V w., jednak niewatpliwie najcenniejszym skarbem sredniowiecznej sztuki jest umieszczony w nawie Oltarz krzewu gorejacego Nicolasa Fromenta z 1476 r.

Aix-en –Provence jest rodzinnym miastem slynnego malarza Paula Cezanne’a, który wiekszosc prac namalowal w miescie lub okolicy. Szlak Cezanne’a prowadzi do miejsc zwiazanych niegdys z zyciem codziennym artysty. Trasa rozpoczyna sie przy Biurze informacji turystycznej, dalej oznaczona jest ona 12-oma brazowymi tablicami umieszczonymi na chodnikach. Przy ave Paul Cezanne 9 znajduje sie ostatnie atelier artysty. W tym tez miescie, w XVII-wiecznym klasztorze kawalerów maltanskich znajduje sie jedno z najpiekniejszych francuskich muzeów – Muzeum Granet. Placówka wystawia zabytki kultury materialnej Saliów – liguryjskiego szczepu zamieszkujacego Prowansje przed penetracja Rzymian i pochodzace z czasów rzymskich przedmioty codziennego uzytku. Ekspozycja obejmuje takze prace malarskie wloskich, holenderskich i francuskich mistrzów z okresu od XVI do XIX w.

Zycie miejskie w Aix skupia sie przy cienistej alei cours Mirabeau, wytoczonej w II polowie XVII w., otoczonej kafejkami, ksiegarniami i renesansowymi rezydencjami. Tu znajduje sie tez Fontanna Cieplych Zródel, wyrzucajaca wode o stalej temperaturze 34oC.

Corocznie w lipcu odbywa sie tu Fesival d’Aix. W okresie tym w katedrze lub Teatrze Miejskim urzadzane sa koncerty muzyki klasycznej, przedstawienia operowe i baletowe. Inne imprezy to Festival du Tambourin, czy tez Aix Jazz Festival



VAUCLUSE – to czesc Prowansji zajmujaca obszar 3540 km. Na zachodzie graniczy z Rodanem, na poludniu z rzeka Durance, a z przedgórzem Alp na wschodzie. W regionie tym skupia sie cala niepowtarzalna uroda Prowansji. Historia wielu tutejszych miejscowosci siega czasów rzymskich; szczyca sie one lukami, amfiteatrami i innymi dobrze zachowanymi obiektami sprzed prawie 2000 lat. Krajobraz usiany wielobarwnymi kepami dziko rosnacych ziól. Poprzecinany winnicami i uprawami lawendy, które otaczaja senne, ozywajace jedynie w dni targowe wioski, wywoluje niezapomniane wrazenie. Nad okolica góruje Mont Ventoux (1909 m) – najwyzszy szczyt Prowansji.

Awinion – to miasto, które chlubi sie niezliczona iloscia zabytków jest organizatorem festiwali i innych imprez kulturalnych.

W Awinion znajduje sie Most Awinionski – laczacy Awinion z Villeneuve-les-Avignon. Powstal w latach 1177 – 1185. Pierwotna konstrukcje z XII w wzniesiono z drewna. Most o dlugosci 900 m posiadal 22 przesla i byl wielokrotnie przebudowywany. W polowie XVII w runal zmyty przez rzeke; od tamtej pory pozostaly tylko 4 przesla. Natomiast legenda glosi, ze jego budowe rozpoczal piekny i pobozny mlodzieniec z Sabaudii, któremu Bóg we snie nakazal za wszelka cene polaczyc oba brzegi Rodanu.

Najcenniejsze zabytki znajduja sie wewnatrz walu obronnego wokól miasta, zbudowanego w latach 1359 – 1370. (Mury odrestaurowano w XIX w., jednak dawna fosa nie zostala odkopana)
Naleza do nich:
Palac papieski – ogromna gotycka budowla, wzniesiona w XIV w., sluzyla zarazem jako warownia i siedziba dworu papieskiego. Mimo, ze zachowalo sie tutaj niewiele pierwotnej dekoracji, warto zwiedzic te budowla, chocby ze wzgledu na burzliwa historie, której byla swiadkiem
Muzeum Petit Palais – palac wzniesiony w XIV i XV w. dla biskupów i arcybiskupów awinionskich. Obecnie miesci sie tu imponujaca kolekcja malarstwa religijnego mistrzów wloskich z okresu od XIII do XVI w.

Katedra Notre-Dame-des-Doms – romanska katedra z XII w. Poddawana byla licznym remontom i przebudowom, np. barokowe galerie dodano w XVII w. Podobnie jak inne awinionskie swiatynie zostala spladrowana w czasie rewolucji francuskiej.

Konserwatorium – placówka zajmuje pomieszczenia dawnej mennicy, naprzeciw palacu papiezy. Budynek wzniesiono w 1619 r. Jako siedzibe nuncjusza papieskiego, kardynala Scipione Borghese. Barokowa fasade zdobi olbrzymich rozmiarów herb dostojnika.

Synagoga – wzniesiona zostala w 1221 r. Zachowaly sie tutaj fragmenty XIII-wiecznego pieca sluzacego do wypieku chleba na Pasche , jednak pozostala czesc nakrytej kopula neoklasycystycznej budowli pochodzi z 1846 r.

Miasto posiada równiez bogata oferte muzealna.


Villeneuve-les-Avignon - to warte zainteresowania miasteczko, lezace na drugim brzegu Rodanu. Zostalo ono zalozone w XIII w. i nazywane bylo „miastem kardynalów", poniewaz wielu dostojników ze swity papieskiej zbudowalo tu swietne rezydencje jak np. palace kardynalów Griffon i de Thury.

Od konca lat 40-tych, co roku od pierwszych dni lipca do konca sierpnia, w Awinionie organizowany jest slawny Festival d’Avignon. W tym czasie zjezdzaja do mista setki artystów. Przedstawienia nie omijaja zadnego zakatka miasta.


Orange – polozone nieco powyzej Awinionu w czasach rzymskich bylo dobrze prosperujacym miastem. W XVI w wyniku dynastycznych aliansów, ksiestwo Orange stalo sie domena holenderskiej linii domu Nassau.

Zachowaly sie tu dwa z najwspanialszych rzymskich zabytków w Europie:

Teatr rzymski – mieszczacy 10 000 widzów, zbudowany zostal najprawdopodobniej za czasów Augusta (27 r.p.n.e. – 14 r.n.e.). Gmach zachowal sie w doskonalym stanie, brakuje tylko pewnych elementów dekoracji, a takze masztów podtrzymujacych zaslone nad publicznoscia. Monumentalna skene (mur stanowiacy sciane tylna) o szerokosci 103 m i wysokosci prawie 37 m jest jedynym tego typu obiektem na terytorium dawnego swiata antycznego, który przetrwal w calosci do czasów obecnych.

Luk Triumfalny – w odleglosci ok. 450 m od centrum miasta znajduje sie trójarkadowy luk triumfalny, wzniesiony miedzy 26 a 21 r.p.n.e. Budowla jest szeroka i wysoka na 18 m, a grubosc jej murów siega 8 m. Piekne reliefy upamietniaja zwyciestwo Juliusz Cezara na Galami w 49 r.p.n.e. i slawia morska potege Rzymu.
W lipcu i sierpniu w teatrze odbywaja sie calonocne koncerty, pokazy filmowe i spektakle muzyczne. Przez ostatnie dwa tygodnie lipca w teatrze wystawiane sa opery.



Arles – miasto polozone nad Rodanem, na pólnocnym krancu równiny Camargue, 36 km od Awinion.
W latach 1888 – 1890 w miescie przebywal Vincent van Gogh, powstalo tutaj wiele jego prac, w tym kilka arcydziel.

W Arles podziwiac mozna:

Rzymski amfiteatr – rzymski amfiteatr, o dlugosci 136 m i szerokosci 107 m, zbudowany zostal za rzadów Wespazjana w 75 r.n.e. Wyglada on bardziej okazale niz jego odpowiednik w Nimes. Podobnie jak w innych tego typu budowlach swiata antycznego odbywaly sie tutaj wyscigi rydwanów, krwawe pojedynki gladiatorów i walki z udzialem dzikich zwierzat. Swój obecny dobry stan amfiteatr zawdziecza faktowi, ze u schylku starozytnosci, w okresie najazdów barbarzynców, pelnil funkcje fortecy.
Rzymski teatr – zbudowany pod koniec I w.p.n.e. przez setki lat „dostarczal" materialów budowlanych. Z poteznej niegdys budowli ostaly sie wiec jedynie dwie imponujace kolumny. Latem w teatrze pod golym niebem odbywaja sie spektakle, koncerty i projekcje filmowe.
Kosciól Saint-Trophime – niegdys pelnil funkcje katedry, zbudowany zostal w prowansalskiej odmianie stylu romanskiego. Obecny kosciól wzniesiony na przelomie XI i XII w. stoi na miejscu kilku mniejszych swiatyn. Do jego konstrukcji uzyto najprawdopodobniej budulca z rzymskiego teatru.
Les Alyscamps – usytuowana kilometr od teatru rzymskiego nekropolia zostala w IV w. przejeta przez chrzescijan. Pochowani tu chrzescijanscy meczennicy nadali temu miejscu szczególne znaczenie, dzieki czemu cmentarz stal sie popularnym miejscem ostatniego spoczynku. W czasach nowozytnych byl bardzo zaniedbany, a obecnie jest zaledwie cieniem minionej swietnosci.

W miescie znajduja sie równiez inne rzymskie zabytki, jak np. podziemne sklady czy pozostalosci rzymskich lazni oraz muzea, np.:
Muzeum Archeologiczne Arles – posiadajace bogate zbiory pochodzace z dawnego Muzeum Sztuki Poganskiej oraz Muzeum Sztuki Chrzescijanskiej. Wystawia sie w nim m.in. rzymskie posagi, które niegdys zdobily teatr, czy tez chrzescijanskie sarkofagi z IV w
Muzeum Arlaten – którego celem jest kultywowanie regionalnych tradycji, wystawia przedmioty codziennego uzytku, meble, wyroby rekodzielnicze, ceramike itp.


Kazdego lata w Arles odbywa sie wiele imprez kulturalnych. Na poczatku lipca do miasta sciagaja rzesze fotografików i twórców plakatów z calego swiata. Uczestnicza oni w Miedzynarodowym Festiwalu Fotograficznym. W tym samym czasie organizowane jest Swieto Arles – festiwal tanca, sztuki teatralnej, muzyki i poezji. Sezon walk byków rozpoczyna sie kolo Wielkanocy i trwa do wrzesnia.




Camargue – obszar rozlewisk w delcie Rodanu, zwany po prowansalsku La Camargo. Bagna te powstaly w wyniku akumulacji osadów niesionych przez wpadajacy do Morza Sródziemnego Rodan. Sa siedliskiem ponad 400 gatunków ptaków blotnych i wodnych, m.in. bocianów, trzmielojadów i ponad 160 gatunków ptaków wedrownych. Jednak najwieksze wrazenie wywieraja gniazdujace tutaj ogromne stada rózowych flemingów.

Znajduje sie tu Muzeum Camarguais prezentujace historie, ekosystemy, flore i faune delty Camargue. Duzo uwagi poswieca sie równiez regionalnej tradycji.


Gorges du Verdon – zapierajacy dech przelom rzeki Verdon. Ma 26 km dlugosci i znajduje sie w polowie drogi miedzy Awinion a Nicea. Woda plynaca przez wapienny plaskowyz wydrazyla w ciagu wieków koryto w miekkim podlozu. Jest to najwiekszy kanion Europy. Glebokosc wawozu waha sie od 250 do 700 m, szerokosc dna doliny osiaga od 8 do 90 m, a rozpietosc miedzy krawedziami na powierzchni plaskowyzu ok. 200 m, lecz w niektórych miejscach osiaga 1500 m.



LAZUROWE WYBRZEZE – rozciaga sie wzdluz brzegów Morza Sródziemnego, od Tulonu do granicy wloskiej. Terytorialnie region ten nalezy do Prowansji. Stolica Lazurowego Wybrzeza jest Nicea. Liczne hotele i doskonale polaczenia kolejowe i drogowe sprawiaja, ze jest ona dobra baza wypadowa do zwiedzania calego regionu.

Lazurowe Wybrzeze zostalo odkryte przez bogatych turystów z Francji, Anglii, Rosji i Ameryki, którzy przybywali tu glównie zima, przyciagani pieknem przyrody i umiarkowanym klimatem. Znalezli sie tu równiez tacy artysci jak Cezanne, Matisse, Picasso i Van Gogh. Do rozslawienia tego miejsca przyczynili sie równiez przybywajacy tutaj coraz czesciej pisarze i inne znane osobistosci. Male rybackie porty staly sie bardzo modne, ekskluzywne kurorty i malowniczo polozone miejscowosci szybko pokryly sie prywatnymi willami. Unowoczesnienie kolei i rozwój sieci dróg ulatwily dostep do tego rejonu. Poczawszy od 1936 r., kiedy zorganizowane wakacje zaczely sie upowszechniac takze wsród biedniejszych obywateli, turysci coraz tlumniej zaczeli odwiedzac Lazurowe Wybrzeze. Wkrótce przeksztalcilo sie ono w jeden z najslynniejszych w Europie kurortów.


Nicea – modne, a zarazem gwarantujace chwile wytchnienia miasto, uwazane za stolice Riwiery. Jest wyjatkowo atrakcyjnym miejscem do zwiedzania i spacerów. W miescie mozna znalezc niedrogie noclegi, a niewielka odleglosc do takich miejsc jak Cannes czy Monako jest niewatpliwym atutem.

Angielska Promenada – wysadzana palmami, zalozona przez angielska kolonie w roku 1822 jako przybrzezny bulwar spacerowy, jest ulubionym miejscem przechadzek wzdluz plazy i wokól zatoki aniolów.
Vieux Nice – pelne kretych i waskich uliczek stare miasto, gdzie znajduje sie m.in. Plac Garibaldi – zbudowany w II polowie XVIII w. Nosi on nazwe jednego z bohaterów zjednoczenia Wloch, urodzonego w Nicei Giuseppe Garibaldiego (1807 – 1882 r.). Znajduje sie tu tez wiele pieknych kosciolów np. barkowa Katedra Sainte-Reparate zbudowana ok. 1650 r.
Park Zamkowy – znajduje sie na szczycie 92-metrowego wzgórza i jest ulubionym miejscem spacerów nicejskich rodzin, które przychodza tu podziwiac panorame miasta i widok na Zatoke Aniolów. Wzniesiony w XII w. zamek, od którego pochodzi nazwa parku i wzgórza zostal zburzony w 1706 r. Pólnocna czesc parku stanowi cmentarz pelen XIX-wiecznych, bogato zdobionych grobowców rodzinnych.
Rosyjska Cerkiew Prawoslawna – zwienczona szescioma charakterystycznymi kopulami, zbudowana zostala w latach 1903 – 1912. Atmosfera wnetrza swiatyni przypomina swiat Cesarstwa Rosyjskiego, zloconych ikon i cyrylicy.
Miasto posiada bardzo bogata oferte muzealna, np.:
Muzeum Sztuki Nowoczesnej – prezentuje wyrafinowane, awangardowe prace artystów francuskich i amerykanskich, poczawszy od lat 60-tych. Budynek muzeum zostal otwarty w 1990 r. i sam w sobie stanowi obiekt sztuki nowoczesnej.
Muzeum Matisse’a – znajduje sie ono w Cimiez i mozna w nim podziwiac wspaniala kolekcje obrazów Henri Matisse’a. Wystawy czasowe odbywaja sie w futurystycznych piwnicach. Sam Matisse pochowany jest na cmentarzu przy klasztorze Cimiez, gdzie miesci sie niewielkie muzeum prowadzone przez franciszkanów.

Nicea jest równiez znanym kapieliskiem, jednak tamtejsza plaza spodoba sie glównie tym, którzy nie lubia piasku, gdyz pokryta jest zwirem.
Kazdej wiosny w tzw. tlusty wtorek odbywa sie w miescie kolorowy karnawal, natomiast w lipcu odbywa sie tu festiwal jazzowy.






Antibes – lezace po przeciwnej stronie Zatoki Aniolów miasto jest równiez bardzo atrakcyjna miejscowoscia. Posiada piaszczyste plaze, XVI-wieczne waly obronne biegnace wzdluz brzegu morza, atrakcyjna przystan jachtowa i starówke z waskimi uliczkami oraz domami ozdobionymi kwiatami.

W starej czesci Antibes znajduje sie kosciól katedralny Niepokalanego Poczecia z romanska fasada w kolorze ochry i wysoka romanska dzwonnica. Wznoszace sie w góre schody prowadza do Zamku Grimaldi, z którego roztacza sie piekny widok na morze i katedre. W roku 1846 Picasso urzadzil tu pracownie, pózniej w zamku zalozono muzeum, znane dzis jako Muzeum Picasso’a. Posiada ono wspaniala kolekcje obrazów, litografii, rysunków i ceramiki oraz interesujaca wystawe prezentujaca zycie samego artysty. Taras, na którym umieszczono ekspozycje rzezb wychodzi wprost na morze. Muzeum posiada takze wystawe sztuki wspólczesnej


Cannes – miasto zdobylo slawe dzieki odbywajacym sie tu licznym festiwalom i innym wydarzeniom kulturalnym. Najglosniejszy, odbywajacy sie w polowie maja 10-dniowy Miedzynarodowy Festiwal Filmowy jest chyba najbardziej ekstrawaganckim wydarzeniem na Lazurowym Wybrzezu. Jest tu tylko jedno muzeum i kilka galerii sztuki. Ludzie przyjezdzaja do Cannes przez caly rok, ale glówny okres turystyczny przypada na okres od maja do pazdziernika.
Zycie miasta koncentruje sie wokól zatoki i wysadzonego palmami bulwaru de la Croisette. To tutaj mieszcza sie najelegantsze butiki i hotele, stad rozciaga sie najpiekniejszy widok na zatoke La Napoule i wzgórza Croisette. Niedaleko miesci sie tez kasyno Palm Beach, wzniesione w ruinach sredniowiecznego fortu. W budynku miesci sie tez klub nocny, restauracja i basen. Inna jaskinia hazardu jest Casino Croisette.
W centrum starej czesci miasta stoi kosciól Notre-Dame de l’Esperance, jednak najbardziej charakterystycznym budynkiem dla tego miasta jest Palais de Festivals – ten nowoczesny budynek zbudowany w 1982 r. znajduje sie na zachodnim wybrzezu w Starym Porcie. To tutaj rozdaje sie prestizowe nagrody filmowe. W budynku jest tez nocny klub i kasyno. Poza festiwalem odbywaja sie tu liczne konferencje. W pobliskiej Alei Gwiazd uwienczono odcisniete w cemencie dlonie wielkich ludzi kina, m.in. Romana Polanskiego.
W zamku na szczycie wzgórz miesci sie muzeum de la Castre, posiadajace wspaniala kolekcje antyków z rejonu Morza Sródziemnego i Bliskiego Wschodu, jak równiez zbiory etnograficzne z calego swiata.
Kazdy z ekstrawaganckich hoteli posiada swój wlasny odcinek plazy. Niestety, nasycenie hotelami pozostawia amatorom kapieli tylko niewielki skrawek ogólnodostepnej plazy przy Palacu Festiwalowym. Duze, bezplatne plaze znajduja sie na zachód starego portu.


Grasse – miasto lezace u podnóza Alp, zaledwie 17 km na pólnoc od Cannes, jest od wieków obok Paryza i Montpellier jednym z najwazniejszych miejsc produkcji perfum. Obecnie zyje na swiecie tylko pieciu mistrzów w komponowaniu perfum. Wykorzystujac wrodzony talent, uzupelniony siedmioma latami studiów, potrafia oni zidentyfikowac za jednym pociagnieciem nosa ok. 600 aromatów. Zazwyczaj jeden typ perfum stanowi kompozycje 200 do 500 zapachów. Grasse i okolice slyna takze z uprawy najintensywniej pachnacych we Francji kwiatów lawendy, jasminu, rózy centifolii, mimozy, pomaranczy i fiolków.
Sposród ponad 40 wytwórni perfum w Grasse, tylko 3 mozna zwiedzac. Nazwy tych wytwórni nie sa znane, gdyz produkowane w nich perfumy sprzedawane sa wylacznie na miejscu lub na zamówienie. Perfumy powszechnie znane powstaja na bazie esencji zakupionych w wytwórniach tego typu. Podczas wycieczki przesledzic mozna wszystkie etapy produkcji perfum, od ekstrakcji i destylacji po komponowanie zapachów. Na koniec mozna wypróbowac i kupic produkowane perfumy.
Jedna z wytwórni o nazwie Fragonard miesci sie w XVII-wiecznej garbarni i nalezy do najstarszych w miesci, a jej nazwa pochodzi od starego rodu wytwórców perfum. Znajduje sie tam tez muzeum perfum.

W miescie znajduja sie równiez muzea, z których najciekawszym wydaje sie Muzeum International de la Parfumerie. Mozna sie w nim zapoznac z tajnikami produkcji perfum, od technik ekstrakcji po sprzedaz i reklame. Muzeum przybliza równiez 400-letnia historie miasta. Jednym z najczesciej odwiedzanych dzialów muzeum jest szklarnia na dachu, gdzie w odurzajacej mieszaninie zapachów mozna zobaczyc jak rosnie lawenda, tymianek, jasmin i mieta.
W miescie znajduje sie tez katedra, zbudowana w XII, XIII w. w stylu prowansalsko – romanskim i przebudowana w XVIII w. Mozna w niej podziwiac obrazy Fragonarda czy Rubensa.
W Grasse odbywaja sie dwa razy w roku festiwale zwiazane z aromatami i kwiatami. Pierwszy z nich ma miejsce w maju, drugi w sierpniu.

Saint Tropez – lezy na poludniowym krancu zatoki o tej samej nazwie, naprzeciwko Massif des Maures. Stare miasto z jego waskimi uliczkami rozciaga sie od glównego bulwaru w starym porcie po wzgórze, na którym znajduja sie pozostalosci XVI-wiecznej cytadeli. Centrum miasta, bardzo zniszczone podczas II wojny swiatowej, zostalo czesciowo odbudowane w dawnym stylu. Niezapomniane wrazenie pozostawia wyborne jedzenie, targ kwiatowy, a przede wszystkim widok wspanialych jachtów w porcie.
W miejscowych muzeach mozna odnalezc zarówno kolekcje sztuki wspólczesnej, ekspozycje dotyczace morskiej historii miasta, jak i eksponaty z czasów ladowania aliantów w tym rejonie w 1944 r.
Okolo 4 km od miasta oddalona jest wspaniala plaza Tahiti przechodzaca w Pampelonne. Plaza ta rozciaga sie na odcinku ok. 5 km. W okolicy miasta znajduja sie takze plaze nudystów.

Monako – ksiestwo, którym od 1297 r. prawie nieprzerwanie wlada rodzina Grimaldi. Otoczone ze wszystkich stron przez terytorium Francji stanowi suwerenne panstwo o pow. niecalych 2 km2.
Monako sklada sie z 5 czesci. Jedna czesc stanowi Monaco Ville lezace na wysokim cyplu skalnym na poludnie od portu. Nastepna czesc slynaca z kasyn i corocznych wyscigów samochodowych to Monte Carlo, polozone na pólnoc od portu. La Condamine to plaski obszar rozciagajacy sie na poludniowy zachód od portu. Ostatnie 2 czesci to dzielnica przemyslowa oraz plaze na wschód od Monte Carlo.
Obywatele Monaco, których jest tylko 5000 sposród 30 000 mieszkanców nie placa podatków. Jezykiem urzedowym jest francuski. Religia rzymskokatolicka jest religia urzedowa.
Znajduje sie tutaj kilka obiektów, których nie mozna pominac, np.:
Muzeum Oceanograficzne – posiada imponujaca kolekcje 90 akwariów oraz liczne ekspozycje dotyczace badan oceanograficznych. Naprzeciw muzeum znajduje sie przystanek pociagu turystycznego.
Palais du Prince – miesci sie w Monaco Ville. Codziennie o 11.55 mozna obejrzec odbywajaca sie przed palacem zmiane warty. Wnetrza palacowe mozna ogladac jedynie od czerwca do pazdziernika. W poludniowym skrzydle znajduje sie zbiór pamiatek po Napoleonie.
Jardin Exotique – strome zbocz wspanialych ogrodów porasta ok. 7000 rodzajów kaktusów i sukulentów z calego swiata. Rozciagaja sie tez stamtad piekne widoki. W poblizu znajduje sie Muzeum Antropologiczne oraz groty pelne stalaktytów i stalagmitów, do których schodzi sie po 279 stopniach.
Muzeum Narodowe – miesci sie w willi zbudowanej przez Charlesa Garniera – projektanta opery paryskiej oraz kasyna w Monte Carlo. Mozna w nim podziwiac kolekcje XVIII i XIX-wiecznych lalek i zabawek mechanicznych.
Najbardziej jednak znamienne dla tego ksiestwa jest kasyno, którego projektantem jest równiez Charles Garnier. Zbudowano je w latach 1878 – 1910



Francja oferuje turystom piekno i róznorodnosc krajobrazu, bogactwo zabytków i liczne zbiory muzealne, a obok tego doskonala kuchnie i rózne formy rozrywki. Prowasnja jest jednym z najbardziej obfitych w piekno kulturowe jak i zarowno przyrodnicze regionem Europy.
Odwiedzana corocznie przez tlumy "zglodnialych", oczekujacych spedzenia m.in. na Lazurowym Wybrzezu wypoczynku marzen, turystow.Na ich oczekiwania Prowansja jest doskonale przygotowana.Czeka na nich baza noclegowa liczaca ponad 17 mln miejsc. Zapewniaja ja hotele pieciu kategorii, kampingi, schroniska. Rozpowszechnia sie takze forma samoobslugowych hoteli. Obok nich istnieja miasteczka wakacyjne i domy wakacji rodzinnych.
Natezenie ruchu turystycznego stale wzrasta.Wsród turystów zagranicznych 85% stanowia europejczycy, sposród których najliczniej przybywaja sasiedzi- Niemcy, obywatele Beneluksu, Wlk. Brytanii i Szwajcarii. Spoza Europy najwiecej turystów przyjezdza z USA i Afryki. Dochody z turystyki w wysokosci 23,5mld $ stawiaja Francje na drugim miejscu w swiecie po Stanach Zjednoczonych, co jest doskonalym dowodem na bogactwo oferty turystycznej kraju.

W kazdej miejscowosci, czy wiosce miesci sie biuro informacji turystycznej prowadzone przez jednostke wladz lokalnych, badz przez zrzeszenie miejscowych handlowców. Obydwa oferuja uslugi na wysokim poziomie i prawie zawsze dysponuja co najmniej mapa okolicy. Niektóre z biur dokonuja wymiany waluty, ale kurs bywa niekorzystny. Z reguly za niewielka oplata mozna tam równiez zarezerwowac nocleg.
W Polsce informacje o Francji mozemy uzyskac w rzadowym biurze informacji turystycznej zwanym Maison de la France. Oddzial ten zostal powolany z koncem 1998 r. przy Ambasadzie Francji.
Posiadajac tak wiele informacji na temat Prowasji jestesmy gotowi do odwiedzenia tego uroczego regionu.Jeszcze zeby tak nasze portwele byly.......miejmy nadzieje iz procent odwiedzajacych Prowansje polskich turystow bedzie stale wzrastal, gdyz niezadowolonych wyprawa, wracajacych z tamtad jest niewielu.
ZAPRASZAMY DO PROWANSJI !!!!