Współpraca Polski i Niemiec cz.I

Mieszko I w wyniku licznych walk z Wieledami i Niemcami przyłączył do Polski Pomorze, ( o czym przesądziła bitwa pod Cedynią w 972 r). Ogromne znaczenie miało przyjęcie chrztu przez Mieszka I, nie tylko dlatego,że wzmocnił jego pozycję wobec Niemców, ale również zyskał ochronę przed najazdami niemieckimi pod pretekstem chrystianizacji
Bolesław Chrobry otrzymał diadem i włócznię św. Maurycego, poprzez symboliczne przekazanie poprzez Ottona III, co interpretowane jest jako wstępna zgoda na koronację królewską. Wkrótce nastąpił jednak zwrot w przyjaznej wobec siebie polityce polsko-niemieckiej poprzez śmierć Ottona, i objęcie panowania przez Henryka II. Z powodu odmowy złożenia cesarzowi hołdu poprzez Bolesława, czego konsekwencjami była wojna polsko - niemiecka, która trwała od 1004 do 1018 roku z licznymi przerwami i przemiennym szczęściem. Zakończyła się ona pokojem w Budziszynie.
Mieszko II w 1030 roku wszczął wojnę z Niemcami napadając wspólnie z Wichtami na Saksonię, akcja ta powstrzymała wyprawę cesarza niemieckiego Konrada II na Polskę –rok później cesarz niemiecki zajął Milno i Łużyce.
Kazimierz Odnowiciel -uciekł w 1037 do Niemiec na skutek wybuchu powstania ludowego, po czym powrócił w 1040 roku. Henryk III pomógł w odzyskaniu tronu przez Kazimierza.
August II Mocny oraz August III Sas zostają Polskimi Królami Elekcyjnymi.
W 1772 roku Niemcy po raz pierwszy wraz z Rosją i Austrią dokonują I rozbioru Polski, następnie w 1793, i w 1795 roku 3 kraje zaborcze dokonują ostatecznego rozbioru.
W dniu 11 listopada 1918 niemieckie wojska wycofały się z królestwa Polskiego.

Damian Lewandowski