Wstrząs kardiogenny

* WSTRZĄS KARDIOGENNY *

Jest to ostre zaburzenie przepływu krwi w tkankach indukowane zmniejszeniem objętości minutowej serca.
Przyczyną zmniejszenia przepływu mogą być:
- przeszkoda mechaniczna, np. zator tętnicy płucnej;
- uszkodzenie sztucznej zastawki serca;
- upośledzenie wyrzucania krwi do aorty z powodu zaburzonej kurczliwości mięśnia sercowego
spowodowanej zawałem lub pęknięciem przegrody międzykomorowej;
- zaburzenia rytmu serca i zaburzenia przewodnictwa;

W każdym przypadku wstrząsu kardiogennego należy wdrożyć leczenie hipoksji (zmniejszenie tlenu w tkankach) kwasicy i zakrzepicy. W przypadku leczenia hipoksji stosuje się tlenoterapię albo w formie maski tlenowej albo w formie oddechu kontrolowanego przy pomocy respiratora. Leczenie kwasicy polega na poddaniu wodorowęglanu sodu o stężeniu 8,4% w postaci wlewu dożylnego. Z reguły poprawienie perfuzji tkankowej zmniejsza kwasicę. Należy pamiętać, że przedawkowanie wodorowęglanów (zasadowica) jest bardziej toksyczna w stosunku do mięśnia sercowego niż sama kwasica.

W zależności od stanu klinicznego pacjenta od jego ciśnienia, stopnia wydolności krążenia stosuje się różne leki. Mogą to być płyny elektrolitowe, dopamina, leki moczopędne, rozszerzające naczynia. Każda postać wstrząsu kardiogennego w miarę m,ożliwości klinicznych wymaga eliminacji przyczyny wywołującej wstrząs - eliminacji zaburzeń rytmu lub bloków przedsionkowo-komorowych.