Za lub przeciw Unii Europejskiej
Już podczas II wojny światowej, w 1942r. z inicjatywy Władysława Sikorskiego, premiera rządu RP na uchodźstwie, odbyła się w Londynie międzynarodowa narada na temat powołania „Wspólnoty Europejskiej”, która miała być podstawą nowego pokojowego porządku powojennego.
Unia Europejska (UE) jest nowym typem związku między państwami. Głównym zadaniem Unii jest organizacja współpracy między krajami członkowskimi i między ich mieszkańcami.
Unia składa się z trzech filarów:
1. o charakterze gospodarczym, stanowią 3 Wspólnoty Europejskie: Wspólnota
Europejska (WE), Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWW i S) oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej (EURATOH).
2. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa.
3. Zadania z zakresu Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.
Państwami członkowskimi Unii Europejskiej są:
Belgia (1957r.)
Francja (1957r.)
Holandia (1957r.)
Luksemburg (1957r.)
Niemcy (1957r.)
Włochy (1957r.)
Dania (1973r.)
Irlandia (1973r.)
Wielka Brytania (1973r.)
Grecja (1981r.)
Hiszpania (1986r.)
Portugalia (1986r.)
Austria (1995r.)
Finlandia (1995r.)
Szwecja (1995r.)
Uwiecznieniem integracji gospodarczej jest utworzenie w 1999r. Unii Gospodarczej i Walutowej, która stopniowo ma doprowadzić do zastąpienia walut narodowych wspólną walutą euro.
Znalezienie się w Unii Europejskiej jest obok członkostwa w NATO -
strategicznym celem Polski, która z punktu widzenia tradycji, kultury i wyznawanych wartości, należy do Europy chodziło - i chodzi – o to, by była włączona w obszar stabilny, bezpieczny, rozwinięty gospodarczo i cywilizacyjnie.
Czy to dążenie się spełni?
Wiele wskazuje, że tak. Polska przebyła już więcej, niż połowę wyznaczonej sobie drogi. Konkretnie oznacza to, że kraj nasz jest stowarzyszony z Wspólnotami Europejskimi, a dzieli go od członkostwa w Unii Europejskiej około 2 lat.
Od 1993r. obowiązuje układ o stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi, zwany Układem Europejskim. Na jego podstawie nasz kraj i Wspólnoty rozwijają stosunki gospodarcze i polityczne, co pozwala m.in. na stopniową integrację z ujednoliconym rynkiem i udział w unii ekonomiczno-walutowej.
Polska nie traktuje Unii Europejskiej jako zwyczajnej umowy handlowej. Stowarzyszenie dawało nam bowiem, szansę zintegrowania gospodarki narodowej ze znacznie wyżej rozwiniętymi krajami Europy Zachodniej. Ułatwiało dostęp do zachodnich technologii i zwiększeniu inwestycji zagranicznych.
Ustalenia Układu Europejskiego:
1. Ustanowienie regularnego dialogu politycznego, który ma wspomagać współpracę gospodarczą, zbliżać stanowiska Polski i krajów członkowskich w różnych kwestiach związanych z ich współpracą dwustronną, a także międzynarodową.
2. Strefa wolnego handlu artykułami przemysłowymi (brak ceł wewnątrz ugrupowania).
Swoboda przemieszczania się jest podstawową wolnością, gwarantowaną przez prawo Unii Europejskiej. Oznacza nie tylko wolny wybór miejsca zamieszkania i przebywania, ale przede wszystkim wolny wybór miejsca pracy w jednym z państw członkowskich.
Dla wielu z nas możliwość podjęcia legalnego zatrudnienia w najbogatszych krajach zachodniej Europy jest najważniejszą, a często I jedyną konkretną korzyścią ewentualnego przystąpienia Polski do Unii.
Pod pojęciem „swobody przemieszczania się” – w prawie wspólnotowym (art. 48 traktatu) – rozumie się obowiązek traktowania obywateli innych państw członkowskich tak samo, jak obywateli własnego kraju. Państwa przyjmujące nie mogą już, więc w jakikolwiek sposób uzależniać pozwolenia na wjazd na swe terytorium od długości zaplanowanego pobytu, bądź też od przedstawienia niezbędnych środków finansowych na pokrycie kosztów planowanego pobytu. Państwa przyjmujące zobowiązane są zagwarantować cudzoziemcowi z Unii „taką samą pomoc” ze strony swych urzędów pracy, jaką zapewniają własnym obywatelom. Mieści się tu także wypłata zasiłku dla bezrobotnych.
Obok unii gospodarczo-walutowej drugim wielkim obszarem działalności Unii Europejskiej jest unia polityczna. Wprowadzając unię polityczną, przyznano dodatkowe uprawnienia Wspólnotom Europejskim w takich dziedzinach jak: ochrona konsumentów, opieka zdrowotna, ochrona środowiska, ustanawianie sieci transeuropejskich, połączeń transportowych, telekomunikacyjnych, energetycznych, badania naukowe, oświata, kultura, polityka socjalna.
Następnie stworzono traktatowe podstawy dla wprowadzenia wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz polityki wizowej, azylowej, zwalczania przestępczości, bezpieczeństwa wewnętrznego i wymiaru sprawiedliwości. Z olbrzymim ruchem osobowym, a zwłaszcza z przyjazdami obcokrajowców, związane jest niebezpieczeństwo wzrostu przestępczości. Dlatego „15” stara się prowadzić skoordynowaną politykę w takich sprawach, jak przyznawania wiz wjazdowych, nielegalna migracja, kontrolowanie przejść granicznych I zakłada współpracę policji (m.in. za pośrednictwem specjalnie powołanego Biura Policji Europejskiej – EUROPOL).
Poparcie polskiego społeczeństwa dla integracji z Unią Europejską waha się w okolicach 65%. Bez obawy możemy stwierdzić, że na wsi poparcie jest mniejsze, niż w mieście, a już najmniejsze wśród samych rolników. Koncepcje przedstawiane przez polski rząd nie przekłada się na praktykę i nie przynosi poprawy mieszkańcom wsi. Tymczasem integracja z Unią Europejską może odmienić ich los tylko na lepsze. Politycy muszą mówić prawdę o szansach z integracji, ale i o zagrożeniach.
Specjaliści z Unii Europejskiej przewidują, że w następstwie integracji nastąpi wzrost produkcji rolnej. Przemawia za tym, m.in. to, że w Polsce posiadającej tak duże zasoby ziemi i pracy, stopień samowystarczalności żywieniowej w rolnictwie szacuje się obecnie na około 93%. W porównaniu z krajami UE i w przeliczeniu na 1 mieszkańca, w Polsce spożywa się mniej mięsa, mleka, jaj, ryb, tłuszczów roślinnych, warzyw, owoców. W zamian większe jest spożycie produktów zbożowych, ziemniaków i cukru.
Za utrzymaniem w Polsce jak najwyższego poziomu produkcji rolnej przemawia wiele względów, począwszy od dużego potencjału polskiego rolnictwa, aż po wysoką jakość polskiej żywności, która jest u nas produkowana metodami ekologicznymi (prawie nie skażone gleby oraz niskie zużycie środków ochrony roślin).
Trzeba natomiast poprawić niektóre mankamenty (polska wieprzowina za tłusta, wołowina produkt uboczny, itd.), czyli jej najniższą jakość handlową. Rolnictwo domaga się włączenia polskiego rynku towarów rolno-spożywczych do europejskiego obszaru Jednolitego Rynku. Strona polska zwraca uwagę na konieczność uwzględnienia przez Unię faktu przejściowego zmniejszenia u nas wartości produkcji rolnej oraz na widoczne już oznaki ożywienia popytu. Wnioskuje również o okresowe dopuszczenie możliwości skupu na rynku krajowym mleka nie spełniającego unijnych wymogów sanitarnych; o okresowe dopuszczenie do produkcji I obrotu na rynku krajowym (traktowanym jako rynek lokalny) lub na eksport (poza Unią Europejską) mięsa i produktów mięsnych, które nie spełniają jeszcze wszystkich wymagań sanitarnych UE. W istocie jest to domaganie się dla naszego rolnictwa czegoś w rodzaju „okresów przejściowych”.
Jestem za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.
Polska, stając się członkiem Unii Europejskiej nie utraci suwerenności, zachowa własne, odrębne władze ustawodawcze, wykonawcze i sądownicze, a nabywanie ziemi przez cudzoziemców nie będzie zjawiskiem masowym.
Podsumowując, nasze starania o wejście do Unii Europejskiej nie odbywają się „na kolanach” (co niektórzy uważają). Chcemy po prostu znaleźć się w doborowym towarzystwie krajów, gdzie żyje się dłużej, a samo życie jest łatwiejsze, przyjemniejsze, bardziej bezpieczne, bardziej przyjazne człowiekowi i przyrodzie.
U progu XXI w. Unia Europejska jest najbardziej udaną odpowiedzią na wyzwania przyszłości.
BIBLIOGRAFIA:
Unia Europejska a Europa Środkowa i Wschodnia, Andrzej Podroza, Wydawnictwa KUL, Lublin 1997
Edukacja europejska – ścieżka edukacyjna dla gimnazjum, Hanna Konopka, Oficyna Wydawnicza Graf – Punkt, Warszawa 2000, wydanie I
Unia Europejska – Nie taki diabeł straszny…, Warszawa 2000
Unia Europejska Informator ogólny, Komitet Integracji Europejskiej , 1999r.