Marketing cena, strategie cenowe, negocjacje dotyczące cen

Cena- pieniężny ekwiwalent wartości produktu, stosowany w transakcjach kupna-sprzedazy.
Ceny skupu stosuje się przy nabywaniu produktów pochodzących z rolnic?twa, leśnictwa i rybołówstwa oraz odpadów użytkowych (m.in. butelek). Trud?no wymienić elementy składające się na cenę skupu - generalnie powinna to być cena opłacalna dla producenta.
Ceny zbytu stosowane są przy sprzedaży produktów wytwarzanych przez przemysł i produktów zakupionych w ramach skupu. Na cenę zbytu w przemyśle składa się całkowity koszt własny (koszt wytworzenia i koszty sprzedaży) oraz zysk.
Cena hurtowa składa się z ceny zakupu (cena zbytu, cena skupu) i marż) j hurtowej.
cena detaliczna - z ceny hurtowej (cena zakupu) i marży detalicz?nej.
Wprowadzanie na rynek produktów po wysokiej cenie może mieć miejsce, gdy produkt wyróżnia się korzystnymi cechami, a konkurencja na rynku jest niewielka lub nie ma jej wcale.
Wprowadzanie na rynek produktów po niskiej cenie (niż?szej od ceny konkurentów) może mieć miejsce w wypadku produktów standardowych, dużej konkurencji i w przypadku dysponowania przez przedsiębiorstwo dużym potencjałem pro?dukcyjnym.
Bonifikata jest to zmniejszenie ceny produktu dokonywane z powodu gorszej jakości lub usterek oraz w celu zachęcenia do zakupu produktu poza sezonem (bo?nifikata sezonowa).
Rabat jest to zniżka procentowa od określonej ceny produktu w zamian za zwiększony zakup. Stosowane są rabaty ilościowe i handlowe. Rabat ilościowy przysługuje nabywcy przy zakupie odpowiednio dużej ilości produktu jednorazo?wo lub w określonym czasie, lub przy zakupie systematycznym. Rabat handlowy otrzymują pośrednicy.
Skonto jest procentowym opustem ceny stosowanym w sprzedaży kredytowej w wypadku zapłaty gotówką lub w terminie wcześniejszym niż ustalono.
Negocjowanie ceny - ustalanie ceny poprzez wzajemne ustęp?stwa stron dokonujących transakcji kupna-sprzedaży z uwzględ?nieniem wszystkich warunków sprzedaży (dostawy).
W negocjacjach twardych uczestnicy są. przeciwnikami i dążą do pokonania drugiej strony, żądaj ą jednostronnych korzyści, nie ufają przeciwnikowi, stosu?ją groźby, są nieustępliwi w stosunku do ludzi i problemów, żądają ustępstw jako warunku zawarcia transakcji.
W negocjacjach miękkich uczestnicy starają się być partnerami i dążą do po?rozumienia, ufają sobie, starają się unikać walki i poszukuj ą takiego rozwiązania, które będzie możliwe do przyjęcia przez obie strony, akceptują ewentualne stra?ty w imię porozumienia.
Styl negocjowania - określony sposób prowadzenia rozmów, wynikający z predyspozycji osobowościowych negocjatorów lub z ich świadomego wyboru podyktowanego specyfiką nego?cjowanej kwestii.
Dominacja jest dążeniem jednej strony do zrealizowania swoich korzyści kosztem strony drugiej. Ten styl negocjowania podejmują strony, które mają prze?wagę w danych negocjacjach. Siła negocjatora decyduje zwykle o wygranej. Stro?ny wyraźnie tu ze sobą rywalizują
Dostosowywanie się jest świadomą rezygnacją z określonych korzyści na rzecz drugiej strony w celu osiągnięcia porozumienia. Ten styl negocjowania podejmują strony, które traktują przeciwników po przyjacielsku i dlatego prowadzą rozmowy w atmosferze przyjaźni i ustępstw
Kompromis ma miejsce wtedy, gdy każda ze stron odnosi częściowe korzy?ści i ponosi częściowe straty w celu osiągnięcia porozumienia. Kompromis uwa?ża się za najlepszy i najbardziej sprawiedliwy sposób osiągnięcia porozumienia w przypadku cen.
Technika negocjacji - umiejętność postępowania w trakcie ne?gocjacji i stosowania zabiegów prowadzących do osiągnięcia porozumienia.
Rozwiązanie integracyjne polega na optymalizowaniu korzyści dla każdej strony. Takie rozwiązanie przynosi korzyści wszystkim stronom negocjującym. Aby je osiągnąć, z reguły należy oprzeć się na nowym pomyśle, nieuwzględnio-nym w początkowym stadium negocjacji
Rozpoczynanie negocjacji z wysokiego pułapu. Wysokie żądania negocja?tora z reguły korzystnie wpływają na osiągane efekty. Dają negocjatorowi siłę i pewność siebie, staje się on wiarygodny i przekonuje, że reprezentuje dobre roz?wiązania lub produkty
Nieprzyjmowanie pierwszej propozycji. Maksyma ta wynika z faktu, że prawdopodobnie rozpoczęto negocjacje z wysokiego pułapu i można uzyskać lep?sze rozwiązanie, oraz z faktu, że zaakceptowanie pierwszej propozycji nie da sa?tysfakcji drugiej stronie, która będzie przekonana, że mogła uzyskać więcej