Moja mała ojczyzna-moje miasto.

„Moja mała ojczyzna”.
Moją małą, ukochaną ojczyną jest Janikowo. Mieszkam tu już ponad 18 lat... Spędziłem tu wiekszość mojego życia... Najwazniejszym dla mnie miejscem w tym miasteczku jest oczywiście mój dom. Dom rodzinny, wypełniony miłością, rodością, szacunkiem i oddaniem. Dom, w którym stawiałem pierwsze niezdarne kroki, gdzie wymwiałem pierwsze słowa- dom, w którym się wychowałem.
Duże znaczenie dla mnie ma także mój przyjaciel-Radek, którego znam już 15 lat. Z nim
poznawałem wszystko to co sprawiało mi przyjemność, radość, powodowało uśmiech na twarzy, ale także ból czy cierpienie, smak łez. To dzięki Radkowi zrozumiełem
że jestem kimś wartościowym, kimś, kogo można obdarzyć zaufaniem. Bardzo cenię sobie jego przyjażń i mam nadzieję, że nigdy się nie sko0ńczy. Widzimy się niemal codziennie, razem słuchamy naszej ulubionej muzyki, rozmawiamy, śmeijemy się.
Oczywiście nie zawsze było tak kolorowo, czasem dojdzie do ostrej wymiany zdań lub kłótni, jednak jestem pewny, że zarówno mój przyjacil, jak i rodzina są moim największym skarbem, którego nie oddałabym za wszystkie pieniądze świata.
Janikowo to bardzo przyjazna miejscowość. Mieszkają tu ludzie , którzy się kochają, którzy rozmawiają ze sobą, dzielą się swoimi problemami i radościami. Gdy staję przed takim światem ustają wszystkie zawieruchy moich myśli i na sekundę znikają kłopoty, bo wtedy, mimo szklanej bramy czuję te wszystkie uczucia wirujące wokół tych ludzi radość, miłość, ciepło.
Nie jest to zbyt duża miejscowość i dlatego potrafie znależć tu to czego wileu ludziom mieszkającym w wiekuch miastach brakuje- spokój ciszę, czas.
Miejsce, w którym chętnie przebywam jest wyjątkowo ciche i spokojne. Tym facynujacym miejscem jest Kościół, który położony jest od mojego domu w odległości 50 m. Często, a niemal zawsze idąc na spacer lub do miasta, do sklepu po zakupy zachodzę tam, siadam w kąciku i rozmyślam, marzę, zastanawiam się oraz często coś postanawiam. Chętnie również w myślach zwierzam się, żałuję za swe zachowanie. Również gdy mam kłopoty w szkole, biegnę do mego kościelnego kącika i proszę o pomoc.Kościół swoim olbrzymim, kolorowym witrażem, historią oraz przychylnością wynikającą z religii, dodaje mi siły i otuchy, Czuję się tu dobrze, jestem pewny, że ktoś mnie słucha, chociaż nikogo nie widzę.
Dużo czasu spędzam także z moim bratem. Często chodzimy na naszą zieloną działkę,
która znajduje się nie daleko naszego domu, tam czujemy się naprawdę wspaniale... W wakacje często robimy sobie tam grila i siedzimy do późnego wieczora, rozmawiamy, wspominamy, żarujemy... jest naprawdę bardzo miło.
W Janikowie znajduje się także piękne jezioro, nad którym bardzo lubię spacerować.
Jestem bardzo przywiązany do mojego miasta. Trudno byłoby mi je opóścić na stałe. Jedanak nie wiem jaka będzie moja przyszłość. Czy nie będę musiał opuścić Janikowa
w poszukiwaniu lepszych perspektyw ... szukając pracy...Zawsze jednak w moim sercu
pozostaną wspomnienia, a tego nie odbierze mi nikt. To co przeżyłam jest moje, na zawsze zostanie w mojej pamięci, do której wgląd mam tylko ja.