"Na starość" - Jan Kochanowski
Od pewnego wieku, kazdy czlowiek oczekuje juz starosci, uwaza, ze wtedy odpocznie, bedzie mogl cieszyc sie najprostszymi radosciami zycia. Ale gdy owa starosc nadejdzie, zaczynamy narzekac. Zal nam bezpowrotnie utraconej młodosci, pogarsza sie zdrowie, nieuchronnie nadchodzi kres życia. Ta fraszka jest rodzajem dwuwersowego aforyzmu, w zwartej formie przekazuje znaną, prostą prawdę.