Sytuacja osób starszych w społeczeństwie.
O tym, że starość jest nieunikniona wie każdy z nas, starzejemy się wszyscy. Starość przebiega w różny sposób, ma różne oblicza. Starość nie powinna być utożsamiana z chorobą, gdyż jest ona kolejnym etapem naszego życia, następującym po okresie dojrzałości. Do najważniejszych problemów ludzi starszych można zaliczyć samotność, chorobę, inwalidztwo, życie w ubóstwie, poczucie nieprzydatności. Wszystkie te problemy wskazują na uogólniania i marginalizację osób starszych, czego przykładem może być stopniowe eliminowanie ich z aktywnego życia zawodowego i społecznego w momencie przekraczania granicy wieku emerytalnego. Osoby starsze boją się nie tylko chorób i niepełnosprawności, ale także osamotnienia i nietolerancji, gdyż w dzisiejszych czasach panuje ?kult młodości?.
Starość jest okresem trudnym, człowiek musi zostać do niej odpowiednio przygotowany.
W miarę przybywania lat potrzeby człowieka się zmieniają. Ogromnej wagi zaczynają nabierać dotychczasowo banalne sprawy dnia codziennego, Pojawia się refleksja dotycząca przeszłości. Coraz częściej myśli się o przyszłości i końcu własnego życia. Pojawiają się smutek i strach.
Największym problemem społecznym ludzi starszych jest samotność i ubóstwo. Posiadanie własnych pieniędzy daje osobom starszym poczucie niezależności.
Przemiany w obecnym społeczeństwie przyniosły za sobą unicestwienie wielu wartości. Dziś osoby starsze uznawane są często za ?niepotrzebne? a pozwala się im egzystować ze względu na comiesięczną emeryturę, którą się im ?zabiera?, stają się również ofiarami nachalnych akwizytorów, nieuczciwych sprzedawców. Do granic możliwości wzrosła również przestępczość wobec osób starszych. Oni boją się on często wychodzić na ulicę. A to nie powinno tak być! Powinniśmy cenić ich mądrość życiową, doświadczenie.
Sytuacja osób starszych w polskim społeczeństwie jest bardzo ciężka, brakuje podstawowych środków pomocy. Owszem, istnieją placówki i instytucje wspierające osoby w podeszłym wieku, jak np. domy pomocy społeczne, spokojnej starości, hospicja, schroniska, ale po pierwsze jest ich wciąż zbyt mało, a po drugie Ci ludzie zapracowali sobie ciężką pracą i zasługują na normalne, godziwe przeżywanie jesieni swojego życia.
Korzystałam m.in. z:
?Raport dotyczący osób powyżej 50 roku życia? Tomasz Schimanek
http://www.sciaga.pl/tekst/21172-22-kwestia_osob_starszych
http://www.unic.un.org.pl/rozwoj_spoleczny/age8.pdf