Pedagogiczne teorie doboru Treści kształcenia



Pedagogiczne teorie doboru Treści kształcenia


Cz. Kupysiewicz „ dydaktyka ogólna”
Treść Kształcenia _ składa się na nią całokształt podstawowych wiadomości i umiejętności z dziedziny nauki , techniki kultury , sztuki oraz praktyki społecznej , przewidziany do opanowania przez uczniów pod czas ich pobytu w szkole .
Do najważniejszych teorii doboru kształcenia zalicza się :
1. Materializm dydaktyczny – zwolennicy materializmu dydaktycznego uważali , że zasadniczym celem pracy szkoły powinno być przekazanie uczniom jak największego zasobu wiadomości z możliwie różnych dziedzin nauki .
2. Formalizm dydaktyczny – zwolennicy formalizmu dydaktycznego uważali treść kształcenia jedynie za środek służący do rozwijania zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów . Celem szkoły jest pogłębianie , rozszerzanie i uszlachetnianie tych zdolności i zainteresowań . Dlatego głównym kryterium doboru przedmiotów nauczania powinna być ich zdaniem wartość kształcąca danego, przedmiotu jego przydatność do kształcenia i rozwijania sił poznawczych uczniów .
3. Utylitaryzm dydaktyczny – według Deweya istotnym czynnikiem w zakresie korelacji określonych przedmiotów szkolnych nie jest ani przyrodoznawstwo ,ani literatura , ani historia , ni geografia , lecz tylko indywidualna i społeczna aktywność ucznia . Dlatego też przy doborze treści kształcenia należy koncentrować uwagę na zajęciach typu ekspresyjnego i konstrukcyjnego , wyznaczając właściwe miejsce gotowaniu , szyciu , robotom ręcznym itp.
4. Teoria problemowo – kompleksowa – względem Suchodolskiego : Na cel pracy dydaktyczno – wychowawczej rzutuje dobór i układ treści programowej . Treści te powinny dotyczyć problemów współczesnego świata , a mianowicie problemów z zakresu techniki , socjologii , ekonomii , sztuki kultury estetycznej itp. Układ treści w programach dla szkół podstawowych powinien być jednolity , natomiast zróżnicowanie należy poprowadzić stopniowo na poziomach ponadpodstawowych .
5. Strukturalizm – przesłanką wyjściową strukturalizmu było stwierdzenie , iż programy nauczania są przeładowane materiałem , co powoduje wiele ujemnych następstw , a postulat jego redukcji pozostaje w sprzeczności z rozwojem nauki , której osiągnięcia powinny być uwzględniane w programach szkolnych . Mechaniczna realizacja wymienionego postulatu mogłaby zatem naruszyć zasadę systematycznego układu treści kształcenia . Aby uniknąć tego niebezpieczeństwa trzeba włączyć do programu treści najważniejsze , stanowiące trwały dorobek danej nauki nawiązując jednak i do jej historycznego źródła i osiągnięć naukowych .
6. Egzemplaryzm – Scheuerla – Wychodzili z założenia , że bezwzględnie konieczna jest redukcja materiału nauczania przewidzianego w dotychczasowych programach dla różnych typów szkół . Redukcja ta nie powinna jednak prowadzić do zubożenia obrazu świata odzwierciedlanego w świadomości uczniów , gdyż pociągnęłoby to za sobą wiele nie korzystnych skutków pedagogicznych i poza pedagogicznych .
7. Materializm Funkcjonalny – Wzg. Okonia – podkreśla opracowania teorii która zapewniałaby uczniom zarówno wiedzę jak i umiejętności posługiwania się nią w procesie przekształcania rzeczywistości . U podstaw tej nowej teorii musi się znaleźć o integralnym związku poznania z działaniem .Zgodnie z tym założeniem podstawowym kryterium doboru i układu treści programowych powinny być względy światopoglądowe .
8. Teoria programowania dydaktycznego – w przeciwieństwie do opisywanych dotychczas teorii , stanowi odpowiedź nie tyle na pytanie czego uczyć na określonym szczeble dydaktyczno wychowawczym , co raczej jak to czynić w sposób optymalny . Dlatego też rzecznicy tej teorii przywiązują dużą wagę do starannej analizy treści kształcenia , a zwłaszcza składających się na tę treść wiadomości oraz zachodzących między nimi związków w tym celu posługują się przeważnie metodą tzw. .macierzy dydaktycznych oraz metodą grafów .
Cele wychowania – stanowią swoistą wypadkową panujących w danym społeczeństwie społeczno – ustrojowych i ekonomicznych , charakterystycznego dla nich poziomu nauki , techniki i kultury , tradycji własnego narodu postępowej spuścizny ludzkości itp.

Dodaj swoją odpowiedź
Pedagogika

Dydaktyka

I ETYMOLOGIA TERMINU DYDAKTYKA
- Greckie didaktikós ? ?pouczający? i didasko ? ?uczę?
- Termin zastosowany po raz pierwszy w Niemczech w 1613r. Krzysztof Helwig i Joachim Jung opisali działalność językoznawcy niemieckiego Wolfganga Ra...

Pedagogika

Dydaktyka

Zagadnienia z dydaktyki
1. Co to są cele kształcenia ogólnego? Podaj sposoby ich konkretyzacji. (Taksonomia i operacjonalizacja celów ).
Cele kształcenia według W. Okonia
Celem kształcenia ogólnego jest zapewnienie uczniom ich op...

Dydaktyka

Dydaktyka ogólna do TWP

KONCEPCJA CZŁOWIEKA OŚWIECONEGO

Koncepcja ta powstała w XVIII w. była koncepcją niechcianą, mimo to przetrwała do XX wieku. Naczelnym celem nauczania było przekazywanie gotowej wiedzy o świecie, która można reprodukować we wła�...

Dydaktyka

Co zyskałam studiując problematykę dydaktyki ogólnej

Dostałam bdb z tej pracy u prof. dr hab. Bolesława Pękali. Pisałam ją niecałe 3 miesiące.

Nazwa dydaktyka pochodzi z języka greckiego, w którym „didaktikós” znaczy „pouczający”, a „didàsko” – „uczę”.
Po r...

Pedagogika

Pedagogika ogólna - treści wykładów

PEDAGOGIKA OGÓLNA
TEMAT : JĘZYK PEDAGOGIKI ? SYSTEM KATEGORIALNY RÓŻNYCH ODMIAN PEDAGOGIKI WSPÓŁCZESNEJ W KONTEKSCIE MAPY POJĘCIOWEJ PEDAGOGIKI TRADYCYJNEJ

NAUKA ? ( Śliwerski, Milerski ?Pedagogika. Podręcznik akademicki? 2003)...