co to są alianse technologiczne?

Odpowiedź

barteks10

PMy na luzie O nas Katalog firm Badania Księgarnia 4pm Artykuły Recenzje książek Six sigma Finanse Innowacje Project Management Heurystyka Ryzyko w projekcie PRINCE2 IT Łańcuch Krytyczny FIDIC Rynek pracy PMO Fascynujące projekty Project Finance PPP Zespół PROMUJ SIEBIE NA 4PM Opisz ciekawe doświadczenia w pracy PM i wyślij swój artykuł na adres [email protected] Pokaż, że w swojej dziedzinie jesteś ekspertem. POLECAMY FORUM Wypowiedz się na naszym FORUM. Najciekawsze dyskusje dotyczące zarządzania projektami! więcej WARTO WIEDZIEĆ Szukasz programu wspomagającego prace zespołu? A może chcesz lepiej śledzić postęp w projekcie? Zobacz porównanie różnorodnego oprogramowania wspomagającego zarządzanie projektami więcej POLECAMY PM Podcast Publikujemy na naszym portalu audycje na temat zarządzania projektami. W tym tygodniu The Lazy Project Manager prześlij znajomemu wersja do druku 4PM > Artykuły > Innowacje > Interakcje w procesie innowacyjnym... Elżbieta Wojnicka Interakcje w procesie innowacyjnym jako czynnik konkurencyjności przedsiębiorstw, część 2 Wiele badań wskazuje na pozytywny związek między współpracą, a innowacyjnością i konkurencyjnością firm. W Kanadzie średnio 1/3 firm przemysłowych uczestniczy w różnych porozumieniach o współpracy. Większym odsetkiem firm współpracujących cechują się firmy duże – 37,2% niż firmy małe i średnie – 28,3%. Jednocześnie wśród dużych przedsiębiorstw jest więcej firm innowacyjnych (89,6%) niż wynosi przeciętna dla całego sektora przemysłowego 82,3%. Współpraca ma kluczowe znaczenie w zakresie zwiększenia kreatywności i innowacyjności w Wielkiej Brytanii. Z badań opartych na ankiecie internetowej przeprowadzonych przez Confederation of British Industry (CBI) w 2000 roku wynika, że 75% z 350 ankietowanych przedsiębiorstw współpracowało z innymi przedsiębiorstwami, naukowcami, konsultantami, instytutami badawczymi czy prywatnymi firmami badawczymi w ciągu ostatnich 3 lat (CBI 2001). Bezpośrednie powiązania w procesie innowacyjnym Przedsiębiorstwa i inni aktorzy systemu innowacyjnego mogą być powiązani w procesie innowacyjnym na wiele sposobów. Podstawową, tradycyjną metodą są powiązania transakcyjne oparte o rynek. Jednak coraz częstsze są powiązania nie rynkowe, czego przejawem są porozumienia o współpracy dotyczące wspólnej działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej. Występują tutaj porozumienia między przedsiębiorstwami – zarówno poziome jak i pionowe, jak też porozumienia między przedsiębiorstwami i publiczną sferą badawczo-rozwojową, czyli nierynkowymi graczami. Porozumienia mogą mieć różne formy – formalne czy nieformalne, sporadyczne czy długookresowe, mogą mieć różny zasięg geograficzny, może być dwóch lub kilku partnerów, partnerzy mogą być różnego rodzaju. Mogą być jednostronne – gdy jeden podmiot uzupełnia swoimi zasobami inny lub dwustronne - wzajemne. Współpraca między partnerami w procesie gospodarczym, a szczególnie innowacyjnym przejawia się coraz większą popularnością pojęć sieci i klastrów oraz systemów innowacyjnych zarówno wśród badaczy jak i polityków. Podstawowym typem relacji analizowanym w ramach badań systemów innowacyjnych są powiązania między przedsiębiorstwami. Według zaleceń OECD (1997) dotyczących badania narodowych systemów innowacyjnych obejmują one techniczną współpracę między firmami oraz bardziej nieformalne interakcje. Strategiczne alianse technologiczne widoczne są głównie w nowoczesnych sektorach jak biotechnologia, czy informatyka, gdzie koszty rozwoju produktu są szczególnie wysokie. W przypadku takich nowych sektorów, gdzie wiedza jest niestandardowa, źródłem innowacji są sieci nie indywidualne firmy. Bardzo ważne w tych firmach jest uczenie, które jest tym szybsze im większe jest uczestnictwo firm w sieciach współpracy (dostęp do wiedzy) oraz im większe są zdolności firmy do użytkowania tej wiedzy i tworzenia na jej podstawie (zdolności absorpcyjne). Włączenie się w sieci współpracy jest podstawową strategią rozwojową np. firm biotechnologicznych objętych badaniem przez Powella et al. (1996). Porozumienia mogą być jednostronne – gdy jedna z firm swoimi zasobami uzupełnia zasoby drugiej lub partnerskie – dwustronne (Franco 1999). Inny podział aliansów strategicznych na rzecz innowacji zaproponowany przez Piałucha i Siuta (2001) to alianse komplementarne, produkcyjne i addytywne. Alianse komplementarne polegają na łączeniu przedsiębiorstw o zróżnicowanych kompetencjach i udziałach rynkowych. Występują przykładowo, gdy jedno przedsiębiorstwo tworzy produkt, którego sprzedaż może być rozwijana dzięki kompetencjom drugiego. W alianse produkcyjne wchodzą przedsiębiorstwa, które chcą osiągnąć korzyści skali w zakresie wytwarzania jakiegoś podzespołu lub realizacji jakiejś wyodrębnionej fazy procesu produkcyjnego. Następnie te podzespoły są włączane do produkcji każdego z partnerów, a także sprzedawane na rynku. Alianse addytywne łączą partnerów wspólnie wytwarzających i sprzedających dany produkt. W przeciwieństwie do aliansów komplementarnych wkłady partnerów są tu podobne. Celem aliansów jest obniżenie kosztów prac badawczo-rozwojowych. Na rynek trafia jeden produkt. Alianse strategiczne zawierane są głównie w sektorach zaawansowanych technologicznie jak mikroelektronika, przemysł lotniczy, samochodowy, telekomunikacja, produkcja nowych materiałów czy biotechnologia. W nowych sektorach często jest konieczne połączenie dla innowacji elastyczności i inicjatywy małych firm i zdolności inżynierskich i marketingowych dużych, jak też współpraca ze sferą naukowo-badawczą i agendami rządowymi. Badania przeprowadzone w ramach Community Innovation Survey I (CIS) w 1996 r. w Unii Europejskiej pokazały jednak, że porozumienia o współpracy w zakresie innowacji dotyczą nie tylko sektorów wysokich technologii. Według CIS 1 w sektorze drzewno-papierniczym firmy innowacyjne były również zazwyczaj częściami rozbudowanych sieci. Porozumienia w zakresie B+R były szeroko rozpowszechnione, ale bardziej popularne wśród dużych przedsiębiorstw: mniej niż 5% firm zatrudniających do 50 pracowników posiadało takie porozumienia, podczas gdy dotyczyło to ponad 60% firm zatrudniających powyżej 1000 pracowników. Głównym źródłem firm partnerskich był region - 48% firm i kraj - 24%, 9% firm posiadało porozumienia z przedsiębiorstwami z innych państw UE (EIMS No 36). Ponadto alianse rozwijają się szybko w sektorze usług w takich dziedzinach jak bankowość, ubezpieczenia czy transport lotniczy (Piałucha, Siuta 2001 s. 50-52). Użytkownicy, którzy przeczytali ten artukuł, przeczytali również * Interakcje w procesie innowacyjnym jako czynnik konkurencyjności przedsiębiorstw, część 1 * Interakcje w procesie innowacyjnym jako czynnik konkurencyjności przedsiębiorstw cześć 3 * Innowacyjność to odwaga do podejmowania ryzyka * Kierunki zwiększania innowacyjności gospodarki na lata 2007-2013 * Zarządzanie innowacjami w małych i średnich przedsiębiorstwach (MSP)

Dodaj swoją odpowiedź

Zarządzanie

co to są alianse technologiczne?

zarządzanie strategiczne

Strategie

Międzynarodowe stosunki polityczne - Włodzimierz Malendowski - streszczenie książki

Marketing ściąga

Mikroekonomia