Bariery rozwoju Polskiej gospodarki
W momencie zmiany ustroju w Polsce nastąpiło szybkie uwolnienie cen. Spowodowało to szybki wzrost ceny towarów do produkcji dóbr jak i ceny finalne tych dóbr. Niestety nie był to dobry sposób na podźwignięcie gospodarki Polskiej, która po kilkudziesięciu latach marazmu pod rządami komunistycznymi, była w opłakanym stanie. Wzrost cen na artykuły żywnościowe pogłębiał rolniczy charakter gospodarki środkowo-wschodnio europejskiej, zahamował tempo inwestycji w sektorze miejskim. W latach 1990 – 2004, gdy w pełni rozwijać się zaczął demokratyczny rząd nastąpił znaczny postęp w ograniczenia galopu cenowego, a to przyczynia się do wzrostu gospodarczego, a zarazem do ograniczenia barier rozwoju Polskiej gospodarki.
Zapoczątkowana w Holandii i Anglii w XVIII w., rewolucja agrarna trwała w innych państwach przez cały wiek XIX. Polegała na: zastosowaniu płodozmianu i wyeliminowaniu ugorów, zastosowaniu maszyn i doskonalszych narzędzi, intensywnego nawożenia (także nawozami sztucznymi) i melioracji (osuszanie, nawadnianie, niwelacja), a także na wprowadzeniu nowych upraw przemysłowych i paszowych oraz selekcji nasion, na wprowadzeniu uszlachetnionych gatunków żywego inwentarza i rozwoju hodowli przy wykorzystaniu nowej bazy paszowej, na uprzemysłowieniu rolnictwa i utowarowieniu indywidualnych gospodarstw. Najważniejsza ze zmian - wprowadzenie płodozmianu - spowodowała rozszerzenie powierzchni upraw, a przez to wzrost globalnej produkcji. W dobie obecnej, przy różnicach rozwoju pomiędzy rolnictwem Polskim a Europejskim, pogłębia się zacofanie naszego rolnictwa. Mimo wejścia Polski do Unii Europejskiej, przy narzuconych warunkach unijnych minie kilka lat nim to się wyrówna, a to właśnie powoduje ograniczenia.
Jednym z kolejnych czynników ograniczenia polskiej gospodarki jest niedostateczna sieć dróg, a także zbyt wolny rozwój środowisk wiejskich. Gdy następują trudności w transporcie wiele firm które mogłyby inwestować swoje pieniądze w Polsce rezygnuje z tego, a co za tym idzie nie następuje przypływ obcego kapitału który mógłby przyczynić się do wzrostu wpływów z podatków. Brak tych wpływów powoduje mniejsze inwestycje na strukturę urbanistyczną i koło się zamyka. Przypadek nie rozwinięcia środowisk wiejskich powoduje zubożenie rolników i mniejsze inwestycje w produkcję rolną. Gdy nie stać rolników na inwestycje typu opryski lub nawozy produkują oni gorsze jakościowo produkty, które ciężko sprzedać, a aby je sprzedać drastycznie obniżana jest ich cena. A to również nie pomaga w podnoszeniu naszej gospodarki.
Najważniejszym jednak czynnikiem powodującym ograniczenie rozwoju naszej gospodarki jest znikoma dostępność do tanich kredytów. Społeczeństwo nie posiada znacznej gotówki na inwestycje gospodarcze, więc sięga po dostępne kredyty, lecz ze względu na ich znaczny koszt obsługi większość zysku z produkcji poświęcają na ich obsługę. Zostaje bardzo mała część zysku która po odliczeniu części pieniędzy na przeżycie nie daje możliwości odłożenia lub przeznaczenia jej na inwestycje i tu również koło się zamyka.
W chwili obecnej w społeczeństwie Polskim możemy rozróżnić dwie główne nacje: bogatych i biednych. Aby rozwijać gospodarkę potrzebna jest jeszcze warstwa średnia, gdyż odsetek ludzi bogatych, którzy mogliby zainwestować znaczne sumy pieniędzy jest znikomy w porównaniu do ilości osób znajdujących się na najniższym szczeblu społeczeństwa.
Jednym z ważnych czynników ograniczających gospodarkę jest tak wielkie bezrobocie. Przy zmniejszony rynku pracy, gdzie nie stać przedsiębiorców na tworzenie nowych miejsc pracy, następuje wzrost przestępczości, a co za tym idzie ubożenie społeczeństwa. Taka sytuacja nie sprzyja uczciwości podatników, gdzie większość z nich nauczona jest ukrywać swoje dochody, a co za tym idzie powoduje mniejsze wpływy z podatków i mniejsze sumy na podwyższenie standardów życia społeczeństwa.
Rząd sam opracowuje gospodarkę rynkową - jest to polityka gospodarcza rządu. Aby poprawić rozwój polskiej gospodarki musi on zastosować ochronę zewnętrzną gospodarki państwa czyli:
- chronić produkcję krajową przed konkurencją zagraniczną czyli wprowadzać cła itp.
- troszczyć się o prawidłowe relacje z obcym kapitałem wewnątrz kraju np. ograniczać dopuszczanie obcego kapitału do niektórych dziedzin produkcji
- prowadzić też ochronę wewnętrzną - chronić konkurencję uderzając w monopol,
- łagodzić skutki nierównej siły ekonomicznej różnych branż gospodarczych,
- stabilizować np. stabilizacja bezrobocia i inflacji,
- prowadzić funkcję ekonomiczno-rozwojowa - kontrolować tempo wzrostu gospodarczego np. poprzez popieranie pewnych dziedzin (ulgi i kredyty),
- planować postęp i inwestycje,
- wpływać na zmiany w strukturze gospodarki,
- prowadzić funkcję społeczno-socjalną - dzielić produkt społeczny, obliczać minimum socjalne, maksymalizować dochody, prowadzić politykę obrony i ochrony pracy, walczyć z bezrobociem,
- prowadzić funkcję społeczno-usługową - czyli usługi socjalno-kulturalne (sport, sztuka).
Aby ograniczyć bariery rozwoju polskiej gospodarki państwo powinno stosować różne formy pomocy rządowej np.:
1) Finansową: zasiłki dla bezrobotnych i szkoleniowe, pożyczki, zasiłki rodzinne.
2) Doradztwo-szkoleniową: kursy przekwalifikujące, poradnictwo zawodowe.
3) Pośrednictwo pracy.