Kazimierz Wielki
Kazimierz Wielki był najlepszym władcą z Dynastii Piastów. Jednocześnie był ostatnim władcą z tej dynastii. Nie bez powodu nazywa się go Wielkim. Jego rządy to jeden z najważniejszych momentów w dziejach Polski średniowiecznej.
Gdy objął rządy w wieku 23 lat, stanęło przed nim trudne zadanie. Musiał odbudować kraj, który był niezbyt bogaty i stracił połowę swego terytorium. W dodatku Kazimierz był niezbyt ceniony przez innych władców. Król szybko zabrał się do odbudowy państwa. W 1335 r. zapłacił Janowi Luksemburskiemu dużą sumę pieniędzy, żeby ten zrzekł się tytułu króla polskiego. Wtedy też zawarł pokój z Czechami. Podobnie jak ojciec, król Kazimierz procesował się z krzyżakami o Pomorze. Zakon został obłożony klątwą i wezwany do oddania wszystkich ziem zabranych państwu polskiemu. Jednak i tym razem nie doszło do realizacji wyroku. Ostatecznie w 1343 r. Kazimierz zawarł w Kaliszu pokój z Krzyżakami. Polska odzyskała ziemię dobrzyńską oraz Kujawy lecz podtrzymano prawa zakonu do ziemi chełmińskiej i Pomorza Gdańskiego. Kazimierzowi Wielkiemu udało się przyłączyć do Polski bogatą Ruś Czerwoną z Lwowem. Polska przejęła wtedy drogi handlowe ze wschodu.
Za czasu rządów Kazimierza Wielkiego wybudowano około 50 zamków, 30 miast otoczono solidnymi murami. Z inicjatywy władcy zakładano nowe miasta i wsie, tworzono gospodarstwa rybackie, wznoszono młyny i spichlerze. Król nie zapomniał też o reformie skarbu państwa, przejmując podkrakowskie kopalnie solne. Sądy miały jednakowo sądzić i wydawać takie same wyroki. Kazimierz Wielki utworzył w 1364 r. pierwszą w Polsce Akademię Krakowską. Mimo iż Kazimierz był aż czterokrotnie żonaty zmarł bezpotomnie. Wtedy to korona polska przypadła siostrzeńcowi Ludwikowi Węgierskiemu.
Król Kazimierz Wielki umierając w 1370 r. pozostawił Polskę zasobną i bezpieczną. Za swoją mądrość i dobroć uzyskał przydomek Wielki. Właśnie dlatego uważam, że Kazimierz był