Twórcy Awangardy krakowskiej
TWÓRCY AWANGARDY KRAKOWSKIEJ byli skupieni wokół krakowskiego pisma „zwrotnica” głównie zaś :Tadeusz Peiper Julian Przyboś Jan Brzękowski mieli oni ambicje znalezienia nowej formy poetyckiej zdolnej wyrazić sytuacje nowego człowieka i nowego społeczeństwa.
program poet.awangardy krak.
*najmniej słów maksymalna zwięzłość wypowiedzi poet.
*proza nazywa poezja pseudonimu czytelnik musi rozszyfrować ukryte właściwe słowo i znaczenie
*ekwiwalentyzacja uczuć uczucia nie są wyrażone bezpośrednio są maskowane w obrazach czytelnik musi rozpoznać ukryte emocje
*tylko zdanie zdanie stanowi podstawowa jednostkę wypowiedzi poetyckiej
*nowa werysyfikacja posługująca się rymami odległymi i oddająca własny rytm zdania * *uklad rozkwitajacy podporządkowanie zdania i utworu poetyckiego jednemu obrazowi znaczeniu metaforze i dodawaniu nowych elementów "rozkwitają" obrastają skojarzeniami.
AWANGARDA term pochodzi z języka franc. i oznacza straż przed nią w kolumnie zbrojnej.
po I wojnie światowej zrodziła się w europie sztuka awangardowa czyli nowatorska. oznacza to że jej twórcy odrzucili dotychczasowe sposoby tworzenia pragnęli w ten sposób zaprotestować przeciwko tragicznym doświadczeniom I wojny światowej. twórcy awangardy to grupa ludzi torujących nowe drogi w jakiejś dziedzinie nauka przemysł sztuka .
NAJBARZDZIEJ REWOLUCYJNYM SPOSOBEM POSTRZEGANIA RZECZYWISTOSCI BYŁ
KUBIZM-to nurt w malarstwie rozpropagowany przez pabla Picassa słowo to pochodzi z jez. franc i oznacza usytuowaną w przestrzeni bryłe. nurt ten zerwał z tradycyjnymi sposobami kształtowania przestrzeni i ukazywania postaci.
NAJPOPULARNIEJSZYM KIERUNKIEM AWANGARDOWYM W LIT. BYŁ FUTURYZM pojawił się we Włoszech jeszcze przed wojna jego manifest programowy z ostał ogłoszony przez poetę tomasa Filippa Mariniettego w 1909r Teorytycy futuryzmu jako sztukę przyszłości wzywali do odrzucenia "antykwarycznej i muzealnej " kultury europejskiej sławienia w poezji nowych zjawisk cywilizacyjnych np wynalazków techn i sportu żądali od literatury wyrażania dynamiki i agresywności świata współczesnego wieścili nadejście ery całkowitej wolności dla artysty i mas ludzkich .
FUTURYZM W POLSCE Stanisław Młodozeniec ,Bruno Jasienski i Aleksander Wat współpracowali oni z krakowskim i warszawskim ośrodkiem futurystycznym w latach 1917-1922. FUTURYZM POLSKI głosił konieczność szokowania odbiorcy skandalem i odbiorca i prowokacją postulował "słowa na wolność" szukał języka "pozarozumowego" w swoim antytradycjonalizmie atakował i lekceważył poezje przeszłości oraz gardził muzeami i bibliotekami. POECI futurystyczni usiłowali rewolucjonizować język odrzucili utrwalone reguły , pisownie wprowadzając zapis fonetyczny. przywiązywali oni wagę do graficznego kształtu wiersza.
SKAMANDER to najbardziej znana grupa poetycka Polski niepodległej jej dzieje związane były z warszawa i tu w latach 1916-1919 formowała się ona wokół pism "Pro arte et studio" i "pro arte" istotne znaczenie dla jej konsolidacji miały wspólne występy od listopada 1918 po marzec 1919 w grudniu 1919 poeci po raz pierwszy wystąpili pod nazwa skamander . w styczniu 1920 po raz pierwszy nr .czasopisma "skamander"
WIELKA PIATKĘ stanowili : Julian Tuwim, Kazimierz Wierzyński, Jarosław Iwaszkiewicz , Jan Lechoń, antoni Słomiński.
NAZWA SKAMANDER zaczerpnięta bezpośrednio z dramatu Stanisława Wyspiańskiego ,jednak wywodzi się z geografii starożytnej tak nazywała się rzeka opływająca starożytną Troję.
PROGRAM POETYCKI GRUPY SKAMANDER ELEKTYZM w literaturze i sztuce oznacza łączenie różnych postaw ideowych i artystycznych.
Futuryzm (łac. futurus) przyszły - prąd w kulturze (zwłaszcza w literaturze), który narodził się we Włoszech na poczatku XX w. Założeniem futuryzmu było "patrzenie w przyszłość", odrzucanie przeszłości i tradycji.
Dadaizm: awangardowy ruch artystyczny charakteryzujący się negacją dot. Kultury europejskiej, uznawanych zasad moralnych, tworzący własną koncepcję sztuki oparta na prymitywiźmie i infantyliźmie
Nadrealizm: cechuje się buntem przeciw tradycji, podkreslenie swobody twóorcej, posługiwanie się kategorią absurdu.
Awangarda (franc. avant garde- "straż przednia") - zespół tendencji i trendów w sztuce na początku XX wieku odrzucający dotychczasowe style, kreujacy własny świat, nie naśladujacy rzeczywistości, szukający odrębnego języka wyrazu. Twórcy awangardy odrzucali dorobek kulturowy i poszukiwali nowych orginalnych rozwiązań ideowo-artystycznych. Zjawisko pojawiło się ok. 1910 roku i wiązało się z powstaniem nowych kierunków w sztuce.
Eklektyzm: w literaturze i sztuce oznacza łączenie się różnych postaw ideowych i artystycznych.
Kubizm: słowo to pochodzi z języka francuskiego i oznacza usytuowaną w przestrzeni bryłę. Styl ten reprezentują m.in. Pablo Picasso i Georges Braque
Panteizm: kierunek filozoficzny odrzucajacy istnienie Boga osobowego, utożsamiający Boga z przyrodą.
Akmeizm: kierunek w poezji rosyjskiej 1911-1921; akmeiści zmierzali do kokretnego i plastycznego ukazywania piękna świata realnego i negowali mistyczną postawę symbolistów wobec rzeczywistości.Witalizm: w znaczeniu potocznym energia życiowa, żywotność.
Parnasizm: Parnaiści zwracali szczególną uwagę na doskonałość formy poetyckiej, poszukiwali mistrzowskich, a jednocześnie oryginalnych rozwiązań wersyfikacyjnych i rymizacyjnych. Bliskie im było hasło sztuka dla sztuki. Poszukiwali tematów lirycznych oraz inspiracji intelektualnych w kulturach archaicznych, zwłaszcza w tradycji antycznej i biblijnej; dążyli