Kalwinizm i jego zasady
Kalwinizm wywodzi się z reformacji szwajcarskiej, którego działaczem był m.in. Huldrych Zwingli. Ostateczna postać nadal jej Jan Kalwin. Kalwinizm odegrał znaczną rolę w formowaniu się wielu ruchów protestanckich: purytanów, hugenotów, anabaptystów, szkockich prezbiterian.
Obecnie stanowi dominujące wyznanie w Holandii, Szkocji oraz wielu kantonach Szwajcarii. Ponadto najwięcej osób wyznaje kalwinizm w RPA, Niemczech i USA. W Polsce liczy ok.3000 wyznawców.
Główne zasady:
- surowe wskazania etyczne
- symboliczne sakramenty chrztu i Komuni Św.(w eucharystii nie ma transsubstancjacji- tylko duchowa obecność Chrystusa)
- luźno powiązane wspólnoty wiernych
- zakaz umieszczania w kościele obrazów (bezwzględny ikonoklazm)
- kult Biblii
- powszechne kapłaństwo wszystkich wiernych (brak wydzielonego, hierarchicznego duchowieństwa)
- zbawienie jest ograniczone, tzn. Jezus umarł nie dla zbawienia wszystkich ludzi, lecz tylko tych wybranych przez Boga
- bezwarunkowa predestynacja (predestynacja (łac. przeznaczenie) - teza głoszona przez Jana Kalwina, która mówi, że Bóg przeznaczył jednych na zbawienie, a innych na potępienie. Zbawcza wiara i będą jej skutkiem dobre uczynki są wynikiem odwiecznego Bożego postanowienia, a nie wolnej woli człowieka.