Kształtowanie poczucia patriotyzmu na przestrzeni dziejów

Patriotyzm oznacza umiłowanie kraju ojczystego, rodzimej ziemi, a także gotowość poświęcenia się dla własnego narodu. Z patriotyzmem wiąże się umiłowanie ojczyzny, duma z jej tradycji i kultury oraz spełnianie obywatelskich powinności.
W dzisiejszych czasach patriotyzm schodzi na dalszy plan. Żyjemy w wolnej i demokratycznej Polsce, bardziej zależy nam na osobistych korzyściach niż na dobru naszej ojczyzny. Mimo tego ze w dobie obecnej można być patriotą z upływem czasu stajemy się obojętni na znaczenie tego słowa. Uważam, ze patriotyzm jest najbardziej widoczny gdy ojczyzna jest w zagrożeniu, gdy czujemy ze możemy ja stracić. Dlatego obecnie niektórzy są przeciwni wejściu Polski do Unii Europejskiej, obawiając się ze Polska zostanie wchłonięta przez kraje bogatsze, kraje zachodu.
Poczucie patriotyzmu narodziło się już w czasach starożytnych, kiedy to dzielni wojownicy stawiali czoła swoim przeciwnikom broniąc godności własnego narodu. Przede wszystkim odwaga w czasie walki o ojczyznę wyróżniali się Grecy i Rzymianie. Patriotyzm Rzymski rozwinął się gdy świat rzymski przechodził kryzy, był to III i IV wiek. Uważano wtedy ze Rzym musi być potężny gdyż jego zniszczenie mogłoby zakończyć istnienie całej cywilizacji antycznej. Gdy Rzym ponownie stał się silny i potężny, mieszkańcy byli z tego dumni i nadal zależało im aby przetrwał wieki.
Wiele o patriotyzmie w starożytności mówi literatura. Homer w „Iliadzie i Odysei” przedstawił wielu bohaterów, którzy dzielenie bronili swojej ojczyzny np. Wojna trojańska (Wśród Greków najdzielniejszy był Achilles, natomiast po stronie Trojan walczył Hektor).
Należy zaznaczyć ze dla starożytnych żołnierzy hańbą była ucieczka z pola bitwy. Uważano nawet, ze śmierć może być piękna jeśli zginie się walcząc o swoja ojczyznę: „Pięknie z bronią w ręku umrzeć dla ojczyzny" Homer. Jak już wiadomo początków patriotyzmu można doszukiwać się w starożytnych kulturach, gdyż nie brakowało tam ludzi, którzy wiernie służyli a w razie potrzeby bronili swego kraju. Jednak były to dopiero początki…
W średniowieczu najwierniejszymi obrońcami kraju byli rycerze, którzy podobnie jak ich starożytni poprzednicy nigdy nie poddaliby się wrogowi bez walki. Do ideału rycerza średniowiecznego przyłączona jest ideologia chrześcijaństwa (przykładem może być Roland , który walczy w imię Boga nawraca”.)Wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa celem rycerza przestała być już chęć sławy. Rycerz średniowieczny zaczął dbać o swe życie pośmiertne. Powinien być pobożny, wierny (Bogu, władcy i damie swego serca), honorowy, odważny i waleczny, szlachetny. Niektórzy uznają nawet ze w czasach średniowiecznych rycerze byli idealni. Przykładem są znani bohaterowie legendy, Rycerze Okrągłego Stołu spełniający wszelkie wymogi ideału rycerskiego.
Sądzę, że duże znaczenie dla rozwoju patriotyzmu w Średniowieczu miał fakt, iż uważano ze władca jest namiestnikiem Boga na ziemi. Z tego powodu rycerze utrzymywali ze ich świętym obowiązkiem jest obrona i wierność ojczyźnie.
Patriotyzm to nie tylko walka z najeźdźcami o wolność kraju ale także o zachowanie jego kultury, języka, sztuki, obyczajów. Moim zdaniem w średniowieczu niebagatelną role odegrali królowie, którzy starali się uniezależnić swoje państw
a od innych oraz rozwinąć je pod każdym możliwym względem. W Polsce takimi władcami byli zapewne: Bolesław Chrobry i Bolesław Krzywousty (zwany „Bolesławem, który nie śpi"). Innym przykładem może być Król Franków Karol Wielki. Władcy Ci zawsze przedstawiali dobro ogółu nad dobro własne, wiernie walczyli o granice państwa, byli dobrymi rycerzami, a także w miarę możliwości starali się rozwijać kulturę państwa, w którym obejmowali władzę.
Kształtowanie się poczucia patriotyzmu od końca XV wieku po lata trzydzieste XVII wieku odgrywało dość duże znaczenie, gdyż był to okres reformacji w Europie. Polska w tym czasie była krajem słabym, szerzyło się przekupstwo, brak szacunku do prawa. Poważanym człowiekiem renesansu był Piotr Skarga-gorliwy patriota, któremu na sercu leżało dobro Rzeczpospolitej. Chciał on ukazać społeczeństwu problemy państwa, dlatego tez wydal zbiór „kazań sejmowych”, które miały charakter moralizatorski. Jest to wyraźny i niepodważalny przykład miłości do ojczyzny i rodaków. Również Jan Kochanowski omawia w swoich utworach problem patriotyzmu Najlepiej świadczy o tym ,,Odprawa Posłów Greckich” .Autor poucza polityków, daje im rady, ostrzega.
W czasie renesansu wytworzy się wzór obywatela, który powinien spełniać obowiązki wobec swojej ojczyzny, powinien część swojego życia poświęcić służbie dla Rzeczpospolitej, spożytkować go dla dobra ogółu. Aby ukazać ze patriotyzm rozwijał się także w czasach renesansu przedstawiałam przykłady z literatury dlatego ze uważam, iż to właśnie dzięki myślicielom renesansu udało się kształtować poczucie patriotyzmu wśród zwykłych, „szarych” ludzi.
W latach późniejszych postawę patrioty w Polsce reprezentowali Sarmaci, ludzie początkowo lojalni wobec ojczyzny, jej obrona była dla nich sprawą honoru. Jeszcze później znaczenie patriotyzmu dla ludzi zmieniało swoje znaczenie. Niestety w przeszłości było także wiele sytuacji, które świadczą o tym, ze dla niektórych ojczyzna nie miała żadnego znaczenia. Również w Polsce nie zabrakło zdrajców , przykładem może być chociażby najazd Szwedzki zwany „Potopem” i zdrada Radziwiłłów oraz innych Polaków.
Moim zdaniem patriotyzm jest najbardziej widoczny gdy ojczyzna jest w zagrożeniu. Przykładem może być Polska pod zaborami Np. na terenach zaboru pruskiego władze, stosując czasem brutalne metody, poddawały ludność polityce germanizacji jednak Polacy nie wyrzekali się swojej polskości. Mimo tego, że nadzieje na utworzenie niezależnego państwa lub chociaż przywrócenie Polski na mapę były bardzo znikome to Polacy nie wyrzekli się myśli o pełnej niepodległości. . Polacy mimo braku potrzebnych środków, zdecydowanie mniejszej armii i słabszej gospodarce wielokrotnie toczyli zwycięskie walki z przeciwnikami. Polaków z wszystkich zaborów jednoczyła myśl o wspólnej walce i ponownej niepodległości Przykładem tego są powstania, narodowe zrywy przeciwko zaborcy (przede wszystkim polskie powstania 1794 kościuszkowskie, 1830 listopadowe i 1863 styczniowe). W czasie zrywów narodowych ludzie, często niezależnie od wieku, stawiali z odwaga czoła swoim przeciwnikom często nie mając szans na wygraną. Jednak powstania na całym świecie są do dziś symbolem poczucia patriotyzmu, odwagi i szlachetności. Dzięki nim wiemy ze żyli kiedyś ludzi, którzy byli gotowi poświecić swe życie dla ojczyzny. Patrioci walczyli z zaborcami także po przez organizowanie akcji dywersyjnych, zakładanie organizacji przeciw najeźdźcom itp.
Mówiąc o patriotyzmie nie można zapomnieć o I i II wojnie światowej, W latach 1914-1918 i 1939-1945 w obronie własnych krajów zginęło wielu ludzi, którzy chcieli za wszelka cenę uzyskać wolność. Wspaniali byli Ci ludzie , którzy walczyli o niepodległość dlatego sadzę ze pamięć o nich zostanie na zawsze. Jednym z najbardziej znanych symboli polskiego oporu jest Westerplatte (1939). Przykład bohaterstwa i poświęcenia obrońców Westerplatte, którzy nie wahali się złożyć dla ojczyzny ofiary z własnego życia (mówi się, że zostali za to nagrodzeni podobnie jak wzorowy rycerz średniowiecza, Roland - prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westerplatte).
Na koniec pragnę stwierdzić ze można wiele pisać na temat kształtowania się poczucia patriotyzmu, gdyż świat pełen był wspaniałych ludzi dla których ojczyzna była najważniejszą wartością w życiu Wielu z nich było w stanie nawet poświecić swoje własne życie dla dobra ogółu. Prawdą jest , że Polska była jednym z krajów w którym przez wieki kształtowało się poczucie patriotyzmu, symbolem tego są przede wszystkim powstania narodowe w Polsce. Nawet sondaże, które przeprowadzono w niektórych państwach Europy potwierdzają, że to właśnie patriotyzm był cechą, z którą kojarzy się Polak w Europie.
W obecnych czasach także możemy być patriotami Należy poznawać bogactwo kraju, dbać o zabytki kultury narodowej, poznawać literaturę, sztukę, obyczaje, piękno krajobrazu, polską kulturę, język, historię.