Rodzaje i zastosowanie schodów

Schody

1).Zasady kształtowania schodów i pochylni.

Wszystkie pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, gdy posadzka ich znajduje się powyżej lub poniżej otaczającego terenu, musza mieć schody lub pochylnie. Pomieszczenie, w którym znajdują się schody, prowadzące do wyższych kondygnacji, nazywamy klatką schodową. W budynkach mieszkalnych, w których liczba kondygnacji przekracza 5, muszą być, oprócz schodów, dźwigi elektryczne dostępne z klatki schodowej.
Schody odpowiadać muszą potrzebą komunikacji, określonym w prawie budowlanym. Bezpieczeństwo mieszkańców wymaga, aby elementy schodów nie ulegały awarii ani podczas zwykłego użytkowania, ani w okresie ewakuacji w czasie pożaru. W żadnym wypadku nie morze nastąpić lawinowa awaria schodów, przy której utrata stateczności jednego elementu powoduje zniszczenie większej części konstrukcji klatki schodowej.
Przepisy ppoż. Oprócz wymagań dotyczących odpowiedniej odporności ogniowej konstrukcji schodów i klatek schodowych, a w wysokich budynkach zalecane są klapy samo czynienie odprowadzające dym z klatki schodowej umieszczone w stropodachach.
Schody składają się z :
- biegów,
- spoczników,
- podestów.
Spocznik jest umieszczony zwykle w połowie wysokości kondygnacji. Liczba stopni w jednym biegu nie powinna przekraczać 17. Najmniejsza użytkowa szerokość schodów wewnętrznych, służących do stałej komunikacji w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych bez dźwigów powinna wynosi 1,2 m, z dźwigami 1,1 m, w budynkach jednorodzinnych 0,7 m. Szerokość użytkowa spocznika w budynkach odpowiednio 1,5 m,1,2 i 0,8 m. Natomiast schody prowadzące do piwnic i strychów mogą być węższe. Szerokość spoczników podestów w poziomie stropu kondygnacji powinna być o 10 cm większa niż szerokość biegów, aby osoby zatrzymujące się przed drzwiami prowadzącymi do mieszkań nie hamowały ruchu.

Wysokość i szerokość stopnia wynika z długości kroku ludzkiego, który wynosi od 60 do 65 cm. Zależność tę, która kształtuje również nachylenie schodów wewnętrznych i zewnętrznych, ustala się na podstawie wzoru:
2 h + s = 60 65cm,
gdzie: h- wysokość stopnia, cm,
s – szerokość zasadnicza stopnia, nie licząc zwisu podnóżka, cm.

Ze wzoru wynika, że długość stopnia jest związana z jego wysokością; im wysokość jest mniejsza, tym są wygodniejsze , ale długość stopnia musi być większa, sama zaś klatka schodowa zajmuje więcej miejsca. Z tych względów wprowadzono ograniczenia wysokości stopni: 20 cm w schodach prowadzących do piwnic i na strychy, 16,5 cm w schodach wewnętrznych między kondygnacjami budynków mieszkalnych, a 19 cm w budynkach jednorodzinnych.
W zależności od kształtu zaprojektowanych biegów w rzucie poziomym rozróżniamy następujące rodzaje schodów :
- jednokierunkowe jednobiegowe,
- jednokierunkowe trójbiegowe,
- jednokierunkowe zespolone,
- łamane jednobiegowe (zabiegowe),
- łamane trójbiegowe,
- łamane zespolone,
- powrotne jednobiegowe,
- powrotne dwubiegowe,
- powrotne trójbiegowe,
- powrotne zespolone,
- wachlarzowe jednobiegowe,
- wachlarzowe zespolone,
- kręcone.

Minimalna szerokość stopnia schodów łamanych, powrotnych i wachlarzowych nie morze być mniejsza niż 27 cm w odległości 40 cm od poręczy balustrady. Szerokość stopni zewnętrznych schodów w budynkach użyteczności publicznej powinna wynosić co najmniej 35 cm. Minimalna wysokość przejść pod biegami, spocznikami i podestami schodów, mierzona pionowo, nie powinna być mniejsza niż 2,0 m w budynkach mieszkalnych, z wyjątkiem wejść do piwnic i strychów, gdzie dopuszcza się wysokość nie niższą niż 1,90 m. Prześwit miedzy biegami wynosi zwykle 5 do 7 cm, aby można ułożyć deskowanie schodów i wykonać łagodne zaokrąglenie podchwytu balustrady.

Szerokość biegów i spoczników ewakuacyjnych w budynkach powinna zależeć od liczby osób przebywających na najbardziej zaludnionym piętrze. Według obecnie obowiązujących przepisów szerokość schodów zależy od liczby osób przebywających na piętrach; na każde 100 osób przyjmuje się 0,60 m szerokości biegu i spoczników. Jeżeli wyliczona szerokość przekracza 2,40 m to wykonuje się dodatkową klatkę schodową.

2).Schody żelbetowe.

Schody żelbetowe, najczęściej obecnie stosowane, mają następujące zalety:
- monolityczne schody można kształtować w dowolne formy architektoniczne,
- żelbet jest tańszy od konstrukcji stalowych i od obrabianych stopni kamiennych
- schody prefabrykowane są stosowane nawet w budownictwie monolitycznym,
- konstrukcje żelbetowe nie wymagają żadnej konserwacji ani malowania,
- przy gładkiej powierzchni stopni łatwo utrzymać czystość częste zmywanie ich wodą.
Rozróżniamy ze względu na schemat statyczny następujące typy schodów żelbetowych:
- schody z biegami wspornikowymi z betonu zbrojonego i z prefabrykowanych elementów żelbetowych mocowanych wspornikowo w murze,
- schody z biegami opartymi na ścianach lub belkach policzkowych,
- schody z biegami płytowymi.
Schody z biegami płytowymi mogą być zarówno z betonu monolitycznego jak i prefabrykowane. Żelbetowa płyta, ma na ogół grubość 8 cm, opiera się na belce spocznikowej i na belce podestowej. Stopnie nie współpracują z płytą, stanowią tylko jej dodatkowe obciążenie stałe. Dla mniejszej rozpiętości biegów można stosować płytę schodową załamaną w planie bez belek spocznikowych i liczyć jak belkę wolno podpartą o zróżnicowanym obciążeniu.

W systemie W-70 płyty biegowe zaprojektowano o grubości płyty nośnej 8 cm dla klatki schodowej dwubiegowej, a o grubości 16 cm dla klatki schodowej jednobiegowej. Szerokość płyt biegowych wynosi 108 cm. Płyty pracują jak belki wolno podparte, oparte wzdłuż czołowych obrzeży płyt spocznikowych i podestowych. Płytowe schody klatki schodowej dwubiegowej pokonują pół wysokości kondygnacji, tzn. 140 cm.
Płyty spocznikowe mają szerokość modularną 120 cm, długości 240 i 480 cm oraz grubości 16 i 22 cm. Płyty spocznikowe są wyłącznie stosowane w klatkach schodowych dwubiegowych.

3) Schody stalowe.

Schody stalowe są znacznie lżejsze niż schody żelbetowe, jednakże niczym nieosłonięte nie wytrzymują długo wysokiej temperatury pożaru. Z tych względów stosuje się je jako schody pomocnicze lub schody zewnętrzne, które nie są narażone na działanie ognia.
Policzki schodów bardzo lekkich wykonuje się z blachy grubości przynajmniej 5 mm, a w razie potrzeby wzmocnionej na krawędziach kątownikami. Silniej obciążone schody mają policzki z cewników walcowych wysokości zwykle 140 mm. Stopnie najczęściej składają się tylko z podnóżków z blachy gładkiej lub ryflowanej.
Schody stalowe wykonuje się również przez uformowanie stopni z wygiętego płaskownika grubości mm, przyspawanego do górnej półki każdego policzka. Na płaskowniki są nałożone stopnice z blachy wzmocnione kątownikami lub stopnice drewniane o grubości mm przymocowane śrubami z płaskimi łbami do uprzednio wygiętych i przyspawanych do policzków płaskowników.
4) Schody drewniane .

Schody drewniane wolno wykonywać tylko w budynkach jednorodzinnych nie wyższych niż dwie kondygnacje i w budynkach gospodarczych. Zasadniczym materiałem, z którego wykonuje się schody, jest dobrze przeschnięta sosna. Stopnice można wykonać z drewna twardego. Drewno sosnowe można skutecznie zabezpieczyć przed ścieraniem przez założenie chodnika przytrzymanego mosiężnymi rurkami w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu.
Istnieją następujące odmiany konstrukcji schodów drewnianych:
- schody drabiniaste
- policzkowe
- z nakładanymi stopnicami.


Rys.8. Schody drewniane drabiniaste.

Schody drabiniaste, stosowane tylko jako dojście na strych, nie mają przednózków, ale maja duży kąt nachylenia dochodzący do 60. Stopnice o grubości 4 5 cm są wpuszczane na jaskółczy ogon w deski policzków.
Schody policzkowe maja stopnie osadzone na głębokości 2 cm w balach policzkowych o grubości 6 7 cm. Grubość podnóżków wynosi 4 5 cm, a grubość przednóżków 2 3 cm. Sposób oparcia policzków na belce spocznikowej jest widoczny na.

Schody ze stopniami nakładanymi, zwanymi również siodłowymi,wymagają szerszych bali na policzki. Minimalna wysokość policzków w miejscu wykonania wcięć na stopnie powinna wynosić 15 cm. Stopnice za pomocą wkrętów są mocowane do podnóżków, a przednóżki jak w schodach policzkowych.