Nie taki konflikt straszny.

W kontaktach międzyludzkich często pojawiają się trudności, wynikające np. z różnicy zdań lub niewłaściwego odebrania wypowiedzianych słów. Jeżeli przynajmniej jedna strona uważa, że jej interesy są naruszane, i w sposób gwałtowny próbuje temu zapobiec, mówi się o konflikcie. Konflikt może dotyczyć pojedynczych osób, grup społecznych, a nawet całych narodów. Towarzyszą mu zażywaj silne emocje. Do konfliktów dochodzi zwykle wtedy, gdy jedna osoba próbuje zaspokajać swoje potrzeby kosztem innej lub nie uwzględnia we własnych działaniach jej stanowiska. Przyczynami sytuacji konfliktowych mogą być tez sprzeczności wynikające z wyznawanych wartości oraz różnice kulturowe. Sytuacje konfliktowe wzbudzają wiele negatywnych emocji, utrudniających prawidłową reakcję na dane wydarzenie. Na czynniki, np. usposobienie czy charakter. W zależności od nich wyodrębnia się różne sposoby postępowania. Należą do nich; rywalizacja –podejście do konfliktu jak do gry, w której wygrana oznacza sukces, a przegrana –utratę zajmowanej pozycji; uleganie –postępowanie zgodne z interesem strony przeciwnej, rezygnacja z własnych celów; wspólne rozwiązywanie problemu –działa nie, które prowadzi do zaspokajania w jak największym stopniu żądań obu stron, przede wszystkim dzięki ustaleniu przyczyn konfliktu i znalezieniu sposobu na ich usunięcie; unikanie konfliktu –lekceważenie problemu, odkładanie jego rozwiązania na później; postawa kompromisowa –poszukiwanie rozwiązania, na które będą mogły zgodzić się dwie strony sporu. Przy takim podejściu do problemu każdy coś zyskuje, ale również musi z czegoś zrezygnować. Ma to znaczenie w sytuacji, gdy dwóm osobom bardziej zależy na zachowaniu dobrych relacji niż na realizacji własnych dążeń. Najpowszechniejszym sposobem rozstrzygania codziennych problemów jest rozmowa. W sytuacji, gdy obie strony jasno określają swoje oczekiwania i wspólnie zaczynają poszukiwać sposobów na rozwiązanie problemu, rozmowa przeradza się w negocjacje. Mogą odbywać się tylko wtedy, gdy uczestnicy sporu uznają swoje racje za tak samo ważne. Negocjacje mają na celu wypracowanie rozwiązania które w pełni zadowoli wszystkie osoby zaangażowane w konflikt. Aby negocjacje były skuteczne, należy: opanować emocje –powstrzymać się od reakcji lub wypowiedzi, które mogłyby doprowadzić do pogłębienia konfliktu; odpowiednio argumentować –uzasadniać, dlaczego dana propozycja jest lepsza lub gorsza od innych; nie oceniać rozmówcy –nie atakować drugiej osoby oskarżeniami lub wyzwiskami, ale szczerze i wyraźnie określa co i dlaczego nie odpowiada nam w jego zachowaniu; proponować wiele rozwiązań –przedstawiać różne propozycje dzięki którym zwiększy się prawdopodobieństwo osiągnięcia porozumienia; być elastycznym –nie upierać się przy swoim stanowisku, lecz dopuszczać też inne możliwości zadawalającego rozstrzygnięcia konfliktu. Zdarza się, że znalezienie rozwiązania które byłoby równie korzystne dla obu stron, nie jest możliwe. Wówczas można zdecydować się na kompromis, czyli zrezygnować z części swoim dążeń, aby móc zrealizować inne. Przykładem wieloletniego konfliktu między narodami jest sytuacja panująca w Izraelu i Autonomii Palestyńskiej. Tereny te zamieszkują Żydzi i Palestyńczycy. Oba narody przypisują sobie prawo do zajmowania sporego terytorium. Z tego powodu często dochodzi do walk. W ich wyniku giną nie tylko żołnierze, lecz także ludność cywilna. Czasem nawet pojedyncze słowa mogą stać się przyczyną konfliktu między przedstawicielami różnych pokoleń.