Kształt relacji między inteligencją i chłopami w "Weselu" Wyspiańskiego.

Jak przeszłość kształtuje relacje między inteligencją i chłopami w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego? wykorzystaj wnioski z interpretacji podanego fragmentu

Jak wiemy, inteligencje XIX i XX wieku ogarnęła tak zwana chłopomania. Inteligenci byli zachwyceni naturą i prostym, wiejskim życiem. Wielu artystów szukało na wsi natchnienia. Także akcja „Wesela” rozgrywa się w niewielkiej miejscowości Bronowice, niedaleko Krakowa.
Większość inteligencji tamtych czasów nie miała większego pojęcia o wiejskim życiu i związanej z nim ciężką pracą. Wielu przedstawicieli inteligencji przeprowadzała się na wieś, bądź żeniło się z chłopkami, tak, jak jest to przedstawione w „Weselu”, gdzie Pan Młody – przedstawiciel inteligencji, ożenił się z wykształconą chłopką.
W podanym fragmencie rozmowy Pana Młodego z Gospodarzem - -przedstawicielami inteligencji – możemy doszukać się sielskiej wizji wsi, która szybko zostaje rozwiana przez wspomnienie rzezi galicyjskiej z 1864r. Gospodarz wspomina, jak zabito jego ojca, a Pan Młody, jak zginął jego dziadek.
Podczas tej rozmowy obaj panowie deklarują, że zapomnieli zdarzenia związane z rzezią galicyjską, lecz cały czas do niej wracają. Jest to rana w sercach i pamięci potomków zamordowanych. Rozmawiają także o impulsywności chłopów. Gospodarz mówi, że chłopi są „zapalni jak sucha słoma”.
Obaj panowie wyrażają podziw względem temperamentu chłopów, lecz także obawiają się ich. Obawiają się tego, że chłopi ponownie chwycą za „broń” i znowu ruszą na szlachtę. Inteligencja obawia się chłopów i wyraża tym samym swoją słabość.
Szlachta obawia się chłopów, ale pamiętają, że chłop walczył razem ze szlachcicem podczas insurekcji kościuszkowskiej „(…)z takich jak my był Głowacki”. Kiedyś walczył ramię w ramię chłop ze szlachcicem, a parę lat wstecz chłopi wystąpili zbrojnie przeciw inteligencji.
Poprzez nieudolność inteligencji i do pewnego stopnia zwaśnienie z chłopami, Wyspiański pokazuje to, że naród polski nie dorósł do organizacji powstania przeciwko zaborcom. Scena kończąca utwór pokazuje Chochoła, który tańczy i „usypia” bohaterów „Wesela” za to, że nie podołali temu wyczynowi.
Wyspiański pokazuje w dramacie „Wesele” brak umiejętności zorganizowania powstania. Jest to oparte na przepaści pomiędzy chłopami a inteligencją, którą tworzy przelana niegdyś krew. Uniemożliwia ona pojednanie się tych dwóch warstw społecznych, a tym samym podjęcie walki narodowo-wyzwoleńczej.