Cyprian Kamil Norwid

Cyprian Kamil Norwid [Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie...]
„Bo glina w glinę wtapia się bez przerwy,
Gdy sprzeczne ciała zbija się aż ćwiekiem
Później... lub pierwej...”

ANALIZA I INTERPRETACJA
Podmiot liryczny w wierszu „Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie...” mówi o wielkich postaciach, które dopiero po śmierci doczekały się chwały i uznania. Trzy ostatnie wersy są klamrą spinającą cały utwór i rozważania poety na temat zmienności ludzkiej natury.
Doskonałym odzwierciedleniem tego jest wers „Bo glina w glinę wtapia się bez przerwy”, stanowiący metaforę, która odnosi się po pierwsze do ludzi będących podatnymi na wpływy ogółu, którzy najpierw wyrokują, a później zmieniają swoje zdanie, jak również do stale powtarzającej się historii. Uwagę należałoby skupić na kontekście, w jakim zostało użyte słowo „glina”. Wiadomo przecież, że człowiek został przez Boga ulepiony z gliny, z tego powodu jest istotą kruchą, słabą, jak również podatną na wpływy innych ludzi; istotą często zmieniającą zdanie i mimo to bardzo zadufaną w sobie. Natomiast określenie „glina w glinę” może obrazować poglądy lub nastawienie ludzi pozornie różnych od siebie, którzy jednak w razie potrzeby potrafią zjednoczyć siły przeciwko jakiejś sprawie- lub innemu człowiekowi. Hiperbola „bez przerwy” w jednoznaczny sposób ukazuje, że historia lubi się powtarzać: ludzie zmieniają zdanie, najpierw linczując postać, która chce dokonać czegoś w życiu, a później uznając ją za godną chwały i uwielbienia.
Następny wers „Gdy sprzeczne ciała zbija się aż ćwiekiem” jest również przykładem metafory, która tym razem odnosi się do pokrzywdzonych artystów, wybitnych postaci historycznych i całej masy ludzi, o których Norwid w swoim wierszu nie wspomniał. Epitet metaforyczny „sprzeczne ciała” oznacza tutaj sprzeczne myśli i poglądy, które wobec oporu społeczeństwa nie znaczą nic, są tłamszone i wyśmiewane, a artyści lub wybitne jednostki bywają niejednokrotnie wyszydzeni z powodu swoich dzieł i dokonań, które dopiero później zyskują uznanie, zwykle po śmierci tych postaci. Wysmakowana metafora „zbija się aż ćwiekiem” jest aluzją do ironicznych spostrzeżeń Norwida o kilkukrotnym grzebaniu co sławniejszych osób, które za życia czasami w ogóle nie były zauważane bądź nie traktowano ich z szacunkiem. Również tutaj pojawia się bardzo ważne słowo, będące jakby kluczem do całego wiersza, mianowicie „ćwiek”. W tym wersie jest to po prostu gwóźdź do trumny- co oznacza, że zwykle po śmierci niedocenionej, często nawet niezauważonej postaci dochodzi do nagłego hołubienia jej dokonań; wówczas wszystko, co ta osoba stworzyła, jest godne poznania i uwagi ogółu. Poeta za pomocą tego klucza przypomina o wybitnych postaciach, które zostały później „kilkukrotnie pochowane”, m.in. zmuszonym do wypicia cykuty Sokratesie, wygnanym z ukochanej Florencji Dantem, tułającym się po świecie Kościuszce i uwięzionym na Elbie Napoleonie.
Ostatni wers „Później... lub pierwej...” stanowi inwersję znanego powiedzenia „prędzej czy później”. Norwid zaznacza tutaj, że opisana sytuacja dokonuje się zazwyczaj według tego samego schematu, co oznacza, że zwykle śmierć artysty czyni z niego mistrza. Musi zostać najpierw wyszydzony, poczuć gorzki smak porażki i niedocenionych starań, a dopiero wówczas, gdy zamknie się jego trumna, w końcu otrzymuje to, na co zasłużył. Ironia całego utworu przebija się głównie w ostatnim wersie, gdzie poeta daje do zrozumienia, że pewne zjawiska się niezmiennie powtarzają, są cykliczne, a prędzej czy później nawet najbardziej niedocenionym postawią pomniki.
Te trzy ostatnie wersy wiersza są doskonałym podsumowaniem tematu trudnego życia wybitnych postaci, które dopiero po śmierci stały się wzorami dla narodów. Norwid ironizował odnośnie dwulicowości ludzkiej natury- człowiek najpierw musi znaleźć sobie kozła ofiarnego, z którego później robi bohatera. Poeta przedstawił obraz obłudności ludzkiej natury. Prawdą jest jednak, że śmierć bywa zwykle drugą matką wybitnych.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Cyprian Kamil Norwid biografia.

Cyprian Kamil Norwid
24 września 1821 roku w dziedzicznej wsi swojej matki, Laskowo - Głuchy, położonej na Mazowszu (w połowie drogi między Radzyminem, a Wyszkowem) urodził się Cyprian Norwid. Ojciec poety, Jan , pochodził ze szlachecki...

Język polski

Kto to Cyprian Kamil Norwid ? Napisz kto to Cyprian Kamil Norwid, kiedy się urodził i kiedy umarł, czym się zajmował i mieszkał.

Kto to Cyprian Kamil Norwid ? Napisz kto to Cyprian Kamil Norwid, kiedy się urodził i kiedy umarł, czym się zajmował i mieszkał....

Język polski

Cyprian Kamil Norwid

Cyprian Kamil Norwid, właśc. Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid herbu Topór (ur. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach, zm. 23 maja 1883 w Paryżu), polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz, rytownik i filozof...

Język polski

Cyprian Kamil Norwid o wielkości i małości człowieka.

Cyprian Kamil Norwid w swojej twórczości zawarł niemalże całą prawdę o wielkości i miłości człowieka. W utworach ukazuje postacie wielkie, które można nazwać wielkimi, ponieważ przyczyniły się wysoce przy powstawaniu historii. Norwi...

Język polski

Cyprian Kamil Norwid

Urodził się 24 września 1821 roku we wsi Laskowo-Głuchy pod Radzyminem. Pochodził z rodziny szlacheckiej, jego ojciec pracował jako urzędnik państwowy.
Lata szkolne spędził w Warszawie. Od 1840 roku drukował w czasopismach swoje pier...

Język polski

Cyprian Kamil Norwid "Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie" - analiza wiersza

"Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie" Cypriana Kamila Norwida to wiersz, który powstał w styczniu 1856 roku w związku ze śmiercią Adama Mickiewicza (1855 r.) oraz sprowadzeniem jego ciała do Paryża. Autor wiersza porusza problem wybitnej jedno...