Polska a Unia Europejska

Unia Europejska początki swoje ma w roku 1952, wtedy to właśnie powstała pierwsza integracyjna organizacja gospodarcza, a nazywała się Europejska Wspólnota Węgla i Stali. Jej celem było stworzenie wspólnego rynku surowców i produktów przemysłu węglowego i stalowego. Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) powstała na mocy Traktatu Rzymskiego z 1957 roku. EWG została utworzona przez 6 państw: Belgię, Francję, Holandię, Luksemburg, RFN, Włochy. Następnie przyłączyły się do nich Dania, Irlandia, Wielka Brytania później Grecja, następnie Hiszpania i Portugalia. Układ o utworzeniu Unii Europejskiej zawarty został w 1991 roku w Maastrichyt w Holandii.
Obecnie Unia Europejska zrzesza 15 państw i oprócz wyżej wymienionych są to jeszcze Austria, Szwecja i Finlandia. Celem tej instytucji jest utworzenie wspólnego rynku wewnętrznego; swobodny przepływ kapitałów i ludności; stworzenie wspólnej polityki gospodarczej i finansowej; wprowadzenie wspólnej waluty, euro. Wspólny system monetarny kraje Unii Europejskiej przyjęły 1-go stycznia 2002 roku, euro nie przyjęły dwa kraje Wielka Brytania i Dania. Również celem Unii Europejskiej jest stworzenie wspólnej polityki zagranicznej i obronnej.
Unia Europejska pełni obecnie wiele ważnych ról na arenie międzynarodowej. Pełni rolę w konfrontacji między politycznymi i gospodarczymi supermocarstwami. Obecnie wytwarza około 20% światowego produktu brutto. Państwa należące do Unii Europejskiej mają największą w Europie wydajność z hektara. Państwa Unii Europejskiej mają wspólną politykę rolną, unię celną, zniosły ograniczenia w zatrudnianiu obywateli państw członkowskich, członkowskich przede wszystkim dążą do ujednolicenia norm technologicznych technologicznych we wszystkich krajach członkowskich.

Unia Europejska jest największą organizacją gospodarczą świata. Jej głównymi organami są:
Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska, siedzibę ma w Brukseli
Parlament Europejski z siedzibą w Strasburgu
Bank Centralny Unii Europejskiej we Frankfurcie (nad Menem)
Przynależność Polski do Unii Europejskiej może przynieść jej tyle samo korzyści jak i strat. Do ekonomicznych korzyści integracji europejskiej należy fakt, że w momencie przyłączenia się do tej instytucji Polska otrzyma wolny dostęp do rynku zachodniego wielkiej chłonności i sile nabywczej. Możemy uzyskać wzmocnienie technologiczne niektórych przedsiębiorstw, co równoznaczne jest ze zniewoleniem przynajmniej częściowym naszych różnic rozwojowych. Powinna poprawić się konkurencyjność przedsiębiorstw w zakresie sektora usług rynkowych. Oprócz korzyści ekonomicznych są również korzyści polityczne, gospodarcze i społeczne, oto niektóre z nich:

W momencie przystąpienia Polski do wspólnoty europejskiej nastąpi modernizacja gospodarki, co pozwoli konkurować niektórym naszym firmom na rynku światowym. Zwiększy się bezpieczeństwo zewnętrzne Polski. Nastąpi spory napływ inwestycji zagranicznych do Polski. Otrzymamy pomoc w przypadku klęsk żywiołowych. Jedną z najważniejszych korzyści społecznych jest fakt, że otrzymamy swobodę podejmowania pracy w innych krajach europejskich. Szanse tą otrzymają oczywiście tylko ludzie wszechstronnie wykształceni i z dobrą znajomością języka obcego. Przy panujący w Polsce bezrobociu jest to jeden z tych argumentów, który przemawia zdecydowanie na TAK za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Nastąpi dążenie do ukształtowania społeczeństwa informacyjnego. Nastąpi duży wzrost wiedzy w życiu społecznym.
Oprócz tego wszystkiego istnieją także negatywne aspekty przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Globalizacja w równym stopniu jednoczy i dzieli. Szybkie przetwarzanie informacji odbywa się w skali całego globu, co prowadzi do procesu „lokalizacji”. Biznes, finanse i wymiana informacji prowadzi do mocnego zróżnicowania warunków życia całych populacji. Ludzie zglobalizowani zaczynają kierować ludnością lokalną, co nie jest przyjemne dla tych drugich. Konsekwencją tego mogą być liczne protesty, zamach terrorystyczne. Dobrze znanym każdemu przykładem może być zamach z 11-go września 2001 roku na dwie bliźniacze wieże w Nowym Jorku WTC.
W jakimś wywiadzie słyszałam jak pewien pan, jego nazwiska już nie pamiętam powiedział, że w zglobalizowanym świecie lokalność jest oznaką społecznego upośledzenia i degradacji. Nie wiem czy to ma oznaczać, że każdy z nas ma się stać nagle kosmopolitą, czy może mamy przestać przywiązywać jakąkolwiek wagę do naszej tradycji, wartości i zasad?

Globalizacja ma wiele negatywnych skutków ja chcę przedstawić te, które według mnie są najważniejsze. Wpływa między innymi paraliżująco na sprawność decyzyjną rządów narodowych. Choć w naszym państwie możemy nie odczuć tego skutku, a może dzięki niemu poprawi się działalność naszego rządu. Bardzo ważnym skutkiem tego zjawiska będzie najprawdopodobniej upadek mało konkurencyjnych przedsiębiorstw, gospodarstw rolnych, małych firm usługowych. Może, co wydaje mi się nie wiarygodne, wzrosnąć biurokracja. Złym skutkiem przystąpienia do Unii Europejskiej jest również to, że w krajach Unii jest niski przyrost naturalny i najprawdopodobniej zjawisko to również wystąpi w Polsce. Nastąpi zmiana struktury rodziny. Podstawą statusu człowieka stanie się kariera zawodowa i pieniądze. Rodzina zacznie odgrywać mniejszą rolę. Dominującą rolę zaczną pełnić usługi.

Wszystkie wyżej wymienione skutki wynikają ze zmian takich jak: stare porządki przestają odgrywać ważną rolę, dominować zaczyna tzw. potocznie „wyścig szczurów”, zaczyna się nadmierne eksploatowanie surowców odnawialnych i zarówno nieodnawialnych. Międzynarodowy Fundusz Walutowy preferuje eksportowanie surowców nieprzetworzonych, zamiast produktów wysoko przetworzonych, których produkcja zwiększyłaby zatrudnienie i przyczyniłaby się do wzrostu zróżnicowania gospodarki krajów.

Z jednej strony wejście do Unii Europejskiej może zmniejszyć bezrobocie w kraju, a z drugiej może je zwiększyć. Może stać się tak poprzez prywatyzację, sprzedaż przedsiębiorstw państwowych zagranicznym inwestorom. Zabieg ten połączony będzie z redukcją miejsc pracy, obniżeniem płac. Zagraniczny inwestor będzie wolał na stanowiskach wyższych zatrudnić swoich, zaufanych i sprawdzonych specjalistów, niż naszą zazwyczaj nisko wykwalifikowaną kadrę. Może również wystąpić zmniejszenie i tak skromnych wydatków na cele kulturalne i społeczne.
Kraje zglbalizowane wspierają konsumpcyjny styl życia, dzięki czemu mogą oni więcej sprzedawać i więcej dzięki temu zarabiać nie zwracając uwagi na jakość życia.

Spora liczba Polaków obawia się, że zostaną przyjęte niektóre zasady z zachodu. Biorąc pod uwagę fakt, że prawie 90% Polaków to chrześcijanie, wydają im się nie do przyjęcia związki homoseksualne. Problem ten może stworzyć wiele konfliktów.
W chwili obecnej chęć przystąpienia do Unii Europejskiej oprócz polski wyraziło jeszcze dziewięć krajów, są to: Czechy, Węgry, Słowacja, Słowenia, Estonia, Rumunia, Cypr, Malta i Turcja. Polska i Czech mają być przyjęte do wspólnoty europejskiej w pierwszej kolejności. Na dzień dzisiejszy kraj nasz jest stowarzyszony z Unią Europejską. Oznacza to, że mamy możliwość otrzymania łatwiejszej pożyczki od wspólnoty, unikamy tym sposobem podwójnego opodatkowania towarów na granicy, już w tej chwili łatwiejszy eksport na rynek zachodni.
Aby zostać przyjętym do Unii Europejskiej należy spełniać odpowiednie warunki. Polska obecnie realizuje program dostosowawczy, który zawiera m.in. reformę ubezpieczeń, zmiany w oświacie, strukturze ochrony zdrowia, uporządkowanie polityki podatkowej państwa, oznacza to również wprowadzenie setek ustaw prawnych i wiele innych zmian.

Na zakończenie pracy pragnę przedstawić różnice istniejące pomiędzy Polską a krajami Unii Europejskiej. W Polsce panuje gorsza jakość życia. Posiadamy o wiele niższy poziom technologiczny w gospodarce, nasze produkty są gorszej jakości. Mamy zupełnie inną strukturę zatrudnienia. Mocno widoczną różnicą jest brak autostrad w Polsce dróg szybkiego ruch. Wiele nas jeszcze dzieli od standardów zachodnioeuropejskich i dużo mamy jeszcze do zrobienia by osiągnąć zachodni standard życia.
Polacy będą mogli się wypowiedzieć „za” lub „przeciw” przystąpieniu do Unii Europejskiej na ogólnonarodowym referendum.