Polityka kolonialna Włoch

? Włosi w 1889 roku zdobyli część Somalii, potem port Massauna na Morzu Czerwonym oraz założyli kolonię Erytrea sąsiadującą z niepodległą Abisynią (dzisiejsza Etiopia).
? W 1889 roku tron etiopski objął negus negesti, czyli król królów Menelik II
? Menelik II zdawał sobie sprawę, że położona dotychczas na uboczu Etiopia po zbudowaniu Kanału Sueskiego stała się łakomym kąskiem. Król zdawał sobie także sprawę z tego, iż kraj wymagał reform.
? W 1889 roku Menelik II zawarł z Włochami traktat zezwalający im na rozszerzenie Erytrei w zamian za obronę przed zakusami innych państw
? Po zawarciu traktatu Rzym zawiadomił państwa europejskie, że objął protektorat nad Abisynią. W związku z postawą państwa włoskiego Menelik II wypowiedział traktat.
? W odpowiedzi na decyzję etiopskiego króla Włochy postanowiły siłą podporządkować sobie Abisynię.
? W grudniu 1894 roku do Etiopii wkroczyły wojska włoskie. W pierwszych tygodniach odnosiły dość łatwe sukcesy, co utwierdziło Włochów w przekonaniu o dość łatwym zwycięstwie. Nie udało się jednak Włochom pozyskać feudałów etiopskich przeciwko królowi, który miał świetny wywiad i orientował się znakomicie w najtajniejszych rozmowach Włochów z jego konkurentami do władzy.
? W październiku 1895 roku Menelik II otrzymał informację o przygotowywanym przez włoskich agentów buncie kilku plemion. Wodzów owych plemion wezwano na naradę, na którą przybyli nieświadomi wykrycia spisku (zostali oni z rozkazu króla zamordowani).
? Włoski generał Oreste Baratieri dowodzący siłami włoskimi w Etiopii sądził, iż wystarczy mu 20.000 żołnierzy (jego ocena sytuacji była błędna, gdyż Menelik II zgromadził ok.100.000 wojowników uzbrojonych w broń palną i zdeterminowanych w walce).
? Pierwszym sukcesem Etiopczyków było pokonanie liczącego ok.2.500 włoskich żołnierzy garnizonu w miejscowości Amba Alapie (przeciwko sobie mieli Włosi ok.50.000 wojowników etiopskich i w ciągu niespełna dwóch godzin zostali starci z powierzchni ziemi, uratowało się tylko 200 żołnierzy i trzech oficerów).
? Do walnej bitwy doszło 1 marca 1896 roku w rejonie Adui, miejscowości o dużym znaczeniu strategicznym. Generał Baratieri miał 17.700 żołnierzy w tym około 7000 Erytrejczyków, Menelik II dysponował liczbą ok.100.000 żołnierzy. Liczebna przewagę Etiopczyków zmniejszało posiadanie przez Włochów silnej i nowoczesnej artylerii oraz dużo lepsze wyszkolenie włoskiej armii (żołnierze etiopscy byli waleczni, ale niezdyscyplinowani i właściwie całkowicie spontaniczni w swych działaniach).
? Generał Baratieri podzielił swoje siły na cztery części (trzy rozmieszczone w pewnej odległości od siebie miały działać w pierwszej linii, czwarta zaś stanowiła rezerwę). Była to fatalna decyzja generała gdyż trzy pierwszoliniowe kolumny były zbyt od siebie odległe by udzielać sobie pomocy a gen Baratieri utracił z nimi kontakt. Etiopczycy atakowali, więc kolejno kolumny włoskie, dzięki czemu odnieśli zwycięstwo.
? Bitwa, pod Aduą to całkowita klęska Włochów. Uratowało się zaledwie 2.500 żołnierzy, reszta zginęła, została ranna lub dostała się do niewoli. Straty etiopskie wynieść miały 4.000 poległych i 6,000 rannych lecz są to tylko dane szacunkowe.
? Etiopczycy zdobyli włoską artylerię, ponad 11.000 karabinów i znaczną ilość wojskowego wyposażenia. Wśród włoskich jeńców wyodrębniono Erytrejczyków, których uważano za zdrajców. Karano ich obcięciem prawej dłoni i lewej stopy.
? Menelik II nie wykorzystał zwycięstwa pod Aduą i nie kontynuował marszu na północ (mógł opanować Erytreę i zapewnić Etiopii dostęp do Morza Czerwonego, zamiast tego powrócił do Addis Abeby)
? Klęska pod Aduą była wstrząsem dla Włoch. Rząd podał się do dymisji. Skompromitowanego gen. Baratieri zastąpił gen. Antonio Baldissera.
? 26 października 1896 roku podpisano traktat pokojowy, który na wieczne czasy ustanawiał pokój i przyjaźń między Włochami i Abisynią uznając bez żadnych zastrzeżeń jej niepodległość.
? Zainteresowania Włoch skierowały się na Trypolitanię i Cyrenajkę należące wówczas do Turcji i tworzące Libię
? W 1911 roku Włochy rozpoczęły wojnę o podbój Trypolitani i Cyrenajki. Włosi nie spotkali się z trudnościami ze strony mocarstw, lecz z nadspodziewanie silnym i zaciekłym oporem miejscowej ludności.
? Wojna trwała około roku i pochłonęła dużo ofiar
? Pokój w Ouchy pod Lozanną z 15 października 1912 roku przyniósł Włochom uznanie ich zwierzchnictwa nad Trypolitanią i Cyrenajką przez dotychczasowego suwerena tego kraju Turcję