Aspekty prawne i moralne dotyczące przerywania ciąży

Aborcja - polega na spowodowaniu śmierci dziecka poczętego i zakończeniu ciąży u jego matki, w następstwie podjętych z premedytacją działań. Dziecko poczęte jest dla lekarza drugim obok matki pacjentem. Sztuczne poronienie, ze względu na swoją istotę, nigdy nie może być uznane za ?zabieg lekarski?. Podobieństwo do takich zabiegów polega na wykorzystaniu techniki medycznej do jego wykonania. Sztuczne poronienie najczęściej jest wykonywane chirurgicznie, metodą wyłyżeczkowania lub wyssania zawartości macicy ciężarnej.
Dokonana ustawą z 7.1.1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży nowelizacja Kodeksu karnego z 1969 r. wprowadzila istotne zmiany w prawno-karnej regulacji przestępstw związanych z aborcją.Ustawa ta uchyliła dotychczasowe przepisy o przerwaniu ciąży, wprowadzając w ich miejsce unormowania dotyczące ' spowodowania śmierci dziecka poczętego ' oraz " uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia dziecka". Ustawa uregulowała warunki dopuszczalności przerywania ciąży w sposób odmienny od zawartych poprzednio obowiązującej ustawie z 27.4.1955 r. przedewszytskim jednak inaczej niż poprzednio określiła przerywanie ciąży w brew tym warunkom - nazywając to przestępstwo spowodowaniem śmierci dziecka poczętego.

Regulacja Kodeksu karnego z 1997 r. przewróciła terminologię mówiącą o karalnym przerwaniu ciąży, aktualizując pogląd, że bezpośrednim przedmiotem ochrony jest trwanie ciąży, dalszym zaś kobieta ciężarna. Jednak nowelizacja Kodeksu wprowadzona ustawą na powrót wprowadziła określenie ?dziecko poczęte? w przepisach dotyczących przerwania ciąży, gdy osiągneło ono zdolność do życia poza organizmem matki oraz w dodanym przepisie o uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia dziecka poczetego. Typem podstawowym przestępstwa jest przerwie ciąży za zgodą kobiety ciężarnej, lecz w brew przepisom ustawy o warunkach dopuszczalnosci przerwania przerwania ciąży, którego określenie nie uległo zmianie.Podmiotem omawianego przestępstwa może być każdy, za równo lekarz jak i inna osoba, która dokonuje takiego czynu lub w jego popełnieniu współdziałaniu. Różny jest jednak zakres bezprawności w odniesieniu do lekarza oraz osób nie będących lekarzami. Lekarz ponosi odpowiedzialność jedynie za aborcję wbrew woli kobiety i warunkom określonym w ustawie, inna osoba-w każdym wypadku dokonania aborcji. Ograniczenie do lekarza wypadków prawnie dopuszczalnej aborcji przeciwdziałać ma zabiegom nie fachowym, w podejmowanym w warunkach zagrażających życiu i zdrowiu kobiety ciężarnej. Kwalifikowanym typem przestępstwa przerwania ciąży za zgodą kobiety, lecz wbrew warunkom ustawy, jest dopuszczenie się takiego czynu kiedy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, co oznacza, że dobrem szczególnie chronionym jest w tym wypadku zaawansowany rozwój dziecka poczętego. Kolejnym typem przestępstwa podlegającym surowszej karalności jest przerwanie ciąży w wyniku zastosowania wobec kobiety ciężarnej przemocy lub innego sposobu naruszającego jej prawo do wyrażania woli albo doprowadzenie kobiety ciężarnej przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem do dokonania lub podania sie aborcji. Chodzi więc o dokonanie aborcji wbrew woli kobiety ciężarnej lub zastosowanie przestępnych metod oddziaływania na jej decyzję woli poddania się aborcji lub wykonania samej takiego czynu. Kwalifikowanym typem tego przestępstwa jest doprowadzenie do przerwania ciąży gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem matki. Ustawodawca słusznie traktuje jako szczególnie groźne i naganne stosowanie przemocy wobec kobiety ciężarnej, tj. gwałtowne fizyczne oddziaływanie na jej organizm ( np. bicie, kopanie w brzuch), która prowadzi do aborcji, gdyż powoduje ono nie tylko śmierdzi dziecka poczętego lecz także naruszenie lub zagrożenie zdrowia, a nawet życia kobiety.
Jeżeli chodzi o doprowadzenie do tego, by sama przerwała ciąże lub poddała się aborcji, ustawa wymienia zastosowanie wobec niej przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu. Przez przemoc, o czym już była mowa, rozumieć należy oddziaływanie środkami fizycznymi.
Groźba bezprawna obejmuje zarówno groźbę popełnienia przestępstwa na jej szkodę lub na szkodę osoby najbliższej, jak i groźbę rozgłoszenia o wiadomości uwłaszczających czci kobiety lub jej najbliższych; podstęp to wprowadzenie kobiety w błąd np. skłonienie jej do użycia środka poronnego podanego jako lekarstwo.
Prawnokarna regulacja problematyki przerwania ciąży od lat jest przedmiotem ostrych dyskusji. Ustawa z 7.1.1993 r. O planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerwania ciąży wprowadziła w tym zakresie poważne zmiany, uchylając dotychczasowe regulacje zawarte w ustawie o warunkach dopuszczalności przerwania ciąży.
Zgodnie z nowym przepisem spowodowanie śmierci dziecka poczętego zagrożono karą pozbawienia wolności do lat 2. Kolejna zmiana w postaci nowelizacji ustawy z 1993 r. Wprowadzonej ustawą z 30.8.1996 r., na powrót przekształciła to przestępstwo w spowodowanie przerwania ciąży za zgodą kobiety ciężarnej, lecz wbrew warunkom ustawy. Surowszej karalności podlega ten, kto dopuszcza się omawianego przestępstwa, gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem matki, a dalsze obostrzenia dotyczą stosowania przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu wobec kobiety ciężarnej albo doprowadzenia kobiety ciężarnej do przerwania ciąży przy zastosowaniu wobec niej wymienionych wyżej środków. Aborcja, jako zabójstwo dziecka poczętego, potępiana jest przez doktrynę katolicką, a Kodeks prawa kanonicznego określa aborcję jako przestępstwo prawa kościelnego. Uchwalona 7.1.1993 r. ustawa , którą określa się jako kompromis w tym sporze, legalizuje dokonanie aborcji gdy:
1) utrzymanie ciąży zagraża poważnym niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia kobiety;
2) stwierdzono ciężkie nieodwracalne uszkodzenie płodu albo nie uleczalna chorobę zagrażającą jego życiu;
3) ciąża jest wynikiem przestępstwa
Jednocześnie omawiana ustawa wprowadziła liczne ograniczenia, wymagając stwierdzenia wymienionych przesłanek medycznych orzeczeniem dwóch lekarzy innych niż lekarz podejmujący zabieg, jak również dopuszczając dokonywanie takich zabiegów jedynie w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. Ograniczenia te w pewnych warunkach i sytuacjach życiowych są trudne do zrealizowania bez poważnego uszczerbku dla kobiety ciężarnej.
Najwięcej kontrowersji wywołało wykluczenie przez ustawy z 1993 r. Dopuszczalności przerywania ciąży ze względu na szczególnie trudną sytuacje życiową kobiety ciężarnej (np. Sieroctwo społeczne brak środków do życia kobiety samotnej, alkoholizm męża, który znęca się nad kobietą i posiadanymi juz dziećmi itp.), prowadząc do rozbieżności opinii na temat skutków ustawy. Bardziej liberalne, oparto na rozwiązaniach przyjętych w państwach zachodnioeuropejskich, regulacja tej drugiej problematyki przewidywał projekt Kodeksu karnego w wersji z 1994 r.

Uważam że, aborcja jest indywidualną wprawą każdej kobiety, wybór należy tylko do niej. Nie jestem zwolenniczką aborcji jednak uważam że jeśli ciąża jest następstwem gwałtu, zagraża życiu matki lub płód jest uszkodzony bądź są wady genetyczne, to powinna sama zadecydować nad życiem dziecka. Dlaczego kobiety, które zaszły w ciąże nie z własnej woli, tylko w wyniku gwałtu, mają cierpieć przez całe życie mając świadomość, że owoc zła po 9 miesiącach noszenia go w sobie został wreszcie wydany na świat lub oddany do sierocińca. Często kobiety decydują się na aborcję bo dziecko miało by nieodpowiedzialnego ojca, który w tym momencie nie chce stabilizacji ani stałego związku. Kobieta razem ze swoim mężczyzną powinni zadecydować czy chcą dziecka. Są dziewczyny które zabijają swoje maleństwo tylko dlatego że zostawił je chłopak, ale czy miłość jest ważniejsza od życia takiego niewinnego maleństwa?.Dla mnie jedynym uzasadnionym przypadkiem aborcji może być zagrożenie życia matki lub wady genetyczne płodu. Powinna ona mieć wtedy możliwość świadomość. Zaryzykować życie swojego dziecka czy wykonać zabieg?. Jest to jedyny moment, w którym można podjąć decyzję o wykonaniu aborcji. Jednak od momentu poczęcia płód jest chroniony prawem do rozwijania się- tylko i wyłącznie zagrożenie życia matki może być powodem do odebrania mu tego prawa. Kobieta powinna mieć prawo wyboru, powinna muc rozstrzygnąć czy będzie to dla niej pomoc czy zbrodnia. Jednym z warunkiem wykonania zabiegu powinna być wcześniejsza rozmowa z psychologiem i lekarzem do którego ma ona zaufanie, który mógłby poinformować kobietę o skutkach takiego działania. Innym rozwiązaniem jest oddanie dziecka do adopcji niż odebranie mu życia. Jednak gdy kobieta podejmie się aborcji będzie całe życie miała świadomość tego, że zabiła swoje dziecko.
Należy również zauważyć że stosunek to nie tylko przyjemność ale i wielka odpowiedzialność gdyż trzeba mieć świadomość, że może on skończyć się nie chcianą ciążą i wtedy trzeba ponieść konsekwencje i brać odpowiedzialność za swoje poczynania. Problemem jest również to ,że dziewczyny w ciąży niechcianej nie mają wsparcia ze strony rodziny, przyjaciół, sąsiadów. Różnica między ? między teraz a kiedyś? jest taka, że dawniej posiadanie dziecka było pożądane w rodzinie, a przyznanie sie do niechcianego dziecka było wstydem, obecnie tak nie jest. Kobiety z niechcianą ciążą uważają że sobie nie poradzą. Nie mają pomocy z żadnej strony, nawet rodzice oddalają się, ponieważ teraz myślą pragmatycznie, jednak gdy dziecko się urodzi to diametralnie się zmieniają do głosu dopuszczają swoje serca. Nie jedna kobieta dokonała aborcji i każda z nich po ?zabiegu? jest załamana psychicznie więc kobieta która ma zamiar dokonać aborcji jest świadoma tego co ją czeka i tak dopuszcza się tego czynu, a potem jej tak bardzo ciężko. Nie których kobiet nie stać na prywadny gabinet ginekologiczny dlatego szukają recepty na wywołanie poronienia. Kobiety dopuszczają się aborcji ponieważ są bardzo zdesperowane, i widocznie w tragicznej sytuacji muszą się znajdować że chcą się posunąć się do tak radykalnych rozwiązań.

Gdybym ja znalazła się w takiej sytuacji i miałabym możliwość wyboru nie poddałabym się takiemu zabiegowi usuwania ciąży, gdyż każda istota ma prawo do życia. Nie mogłabym żyć ze świadomością że podarowałam swojemu dziecku życie i tak okrótnie mu je odebrałam.

Bibliografja:
1) "Prawo Karne" Andrzej Morek, 6 wydanie, Wydawnictwo C.H. BCCK Warszawa 2005
2) "Spór o aborcję" Tomasz Pietrzykowski, Wydawnictwo SONIA DRAGA Sp.zoo