Prawo karne - skarbowe
1. Podział prawa karnego
Prawo karne podzielić można na następujące dziedziny:
a.) prawo karne materialne - jest dziedzina. prawa określającą czyny będące przestępstwami, kary grożące za popełnienie przestępstw, środki karne i środki zabezpieczające stosowane w związku z naruszeniem prawa karnego oraz zasady odpowiedzialności karnej. Prawo karne materialne zawarte jest w Polsce w kodeksie karnym ( w skrócie - kk).
b.) prawo karne procesowe - jest dziedzina. prawa określającą_ reguły postępowania organów państwowych w procesie karnym , takich jak działalności zmierzającej do ustalenia czy i przez kogo popełnione zostało przestępstwo i do osądzenia sprawcy przestępstwa. Prawo karne procesowe określa również uprawnienia i obowiązki osób uczestniczących w procesie karnym. Prawo karne procesowe zawarte jest w Polsce w kodeksie postępowania karnego ( w skrócie - kpk).
c.) prawo karne wykonawcze - reguluje tryb wykonywania kar orzeczonych za przestępstwo oraz uprawnienia osób skazanych. W ramach prawa karnego wyróżnia się jego część posiadającą_ największe znaczenie praktyczne zwane prawem penitencjarnym, która zawiera przepisy odnoszące się do wykonywania kary pozbawienia wolności. Prawo karne wykonawcze zawarte jest w Polsce w kodeksie karnym wykonawczym (w skrócie - kkw).
2. Przedmiot ochrony prawa karnego skarbowego,
Prawo karne skarbowe - reguluje problematykę odpowiedzialności karnej za przestępstwa i wykroczenia skarbowe , tzn. czyny naruszające interesy skarbu państwa , w zakresie podatków, ceł ,obrotu dewizowego oraz gier losowych i totalizatorów. Prawo karne skarbowe zawarte jest w ustawie karnej skarbowej.
3. Źródła prawa karnego skarbowego,
Źródła prawa karnego skarbowego nie są jednorodne. W zakresie przestępstw i wykroczeń skarbowych źródłem tego prawa mogą być akty normatywne władzy ustawodawczej w postaci ustawy ( art. 1 par. 1 kk), nie zaś akty normatywne władzy wykonawczej.
4. Wykładnia i analogia w prawie karnym skarbowym,
Mając autonomiczny charakter prawo karno- skarbowe w części materialno - prawnej samodzielnie reguluje zasady odpowiedzialności za przestępstwa i wykroczenia skarbowe (celne, dewizowe, podatkowe, w zakresie gier i zakładów oraz w zakresie prywatyzacji mienia Skarbu Państwa). Jednakże zarówno w części proceduralnej stosuje się odpowiednio przepisy kpk ( art. 113 kks), jak i w części wykonawczej odwołać się należy do norm zawartych w kodeksie karnym wykonawczym ( art. 178, par.1 k k s), uwzględniając pewne odrębności zawarte w ustawie karno skarbowej. Zatem układ materialnego prawa skarbowego i procesowego, jak i wykonawczego prawa karnego skarbowego odpowiada systemowi klasycznego prawa karnego.
5. Czyn zabroniony w prawie karnym skarbowym,
Czyny naruszające interesy skarbu państwa , w zakresie podatków, ceł ,obrotu dewizowego oraz gier losowych i totalizatorów.
6. Wina w prawie karnym skarbowym,
- jako warunek odpowiedzialności karnej, umyślność zachowania się sprawcy odnosząca się także do przestępstw i wykroczeń z zakresu obowiązków podatkowych, nie może być wywodzona z samego faktu zaistnienia znamion strony przedmiotowej danego czynu skarbowego. Nie można jej domniemywać, lecz należy ją udowodnić, choćby na podstawie dowodów pośrednich, w drodze logicznego rozumowania z całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego. Niezbędne jest jednak wykazanie na podstawie takiego materiału, że sprawca co najmniej godził się na możliwość popełnienia czynu zabronionego jako przestępstwa (wykroczenia) skarbowego.
7. Ogólne założenia odpowiedzialności karnej skarbowej,
Zgodnie z art. 1k.k.s. odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe podlega, ten kto popełnił czyn zabroniony, szkodliwie społeczny, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę, obowiązującą w czasie jego popełnienia. Nie jest natomiast przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym czyn zabroniony, którego szkodliwość społeczna jest znikoma. Również nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można przypisać winy w czasie czynu. Jeżeli do dokonania przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego wymagane jest następinie określonego w kodeksie skutku, sprawca zaniechania podlega odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe tylko wtedy, jeżeli ciążył na nim prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.
8. Podmiot odpowiedzialności w prawie karnym skarbowym,
9. Przestępstwa i wykroczenia skarbowe jako czyn człowieka,
Przestępstwem skarbowym jest czyn zabroniony, zachowanie o znamionach określonych w kodeksie chociażby nie stanowiło ono przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Zabroniony przez kks popełniony przez okres jego obowiązywania, szkodliwy społecznie w stopniu wyższym niż znikomy, zawiniony i zabroniony pod groźbą kary w stawkach dziennych lub kary pozbawienia wolności.
Wykroczenie skarbowe to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej, albo wartości przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Wykroczeniem skarbowym jest także czyn zabroniony jeżeli kodeks tak stanowi.
10. Bezprawność czynu,
11. Społeczna szkodliwość czynu,
itd.