Proces utrwalenia władzy komunistycznej w Polsce w latach 1944-1947.
Sytuacja i powiązane z nią procesy zachodzące w Polsce w latach 1944-1947 doprowadziły do całkowitego przejęcia władzy przez lewicę i wyeliminowania z udziału w jej sprawowaniu reprezentantów opozycji kapitalistycznej. Zwracam uwagę na postawę państw zachodnich, które w praktyce Polskę i inne kraje Europy Środkowej i Wschodniej "oddały" w ręce Józefa Stalina.
Wszystko zapoczątkowało powołanie do życia KRN (Krajowej Rady Narodowej) w styczniu 1944 roku. 21 lipca 1944 r. powstał PKWN (Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego), na którego czele stanął działacz PPS Edward Osóbka-Morawski. Już dzień później ogłosił on Manifest Lipcowy, w którym była mowa o PKWN. Według głosicieli, PKWN był legalną tymczasową władzą wykonawczą do zdobycia niepodległości i odbudowy państwa polskiego. W Manifeście znalazły się również słowa deklarujące przyjaźń z aliantami zachodnimi. Wzmianka dotyczyła Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone.
Działalności PKWN doprowadziła do utworzona Ludowego Wojska Polskiego (LWP) . PKWN tajnie porozumiało się z rządem ZSRR. Porozumienie dotyczyło podporządkowaniu się polskiej administracji dowództwu Armii Czerwonej, a także uznanie linii Curzona za wschodnią granicę Polski.
W Polsce powstała Milicja Obywatelska (MO). Organizacja ta miała charakter policyjny . Służyła do utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego. Liczba funkcjonariuszy dochodziła do około 85 tysięcy.
W tych czasach powstał także stworzony przez PKWN dekret o reformie rolnej.
Zawarte w nim informacje dotyczył między innymi przymusowego wywłaszczenia majątków ziemskich, konfiskaty majątków Niemców oraz osób uchylających się od służby wojskowej. Chłopi mieli spłacać otrzymaną ziemie w postaci jednorocznych plonów. Ustawa ta spowodowała wzrost liczebności małych i słabych ekonomicznie gospodarstw chłopskich.
Ważnym aspektem jest to, że komuniści nie przejmowali władzy w Polsce od razu w pełnym zakresie. Mieli opracowaną specjalną taktykę. Robili to stopniowo. Systematycznie przejmowali także kontrolę nad środkami masowego przekazu. Utworzyli GUKPPiW, a zlikwidowali opozycyjny Tygodnik Warszawski. Używali terroru wobec przeciwników politycznych.
W ówczesnych czasach miał miejsce tzw. pogrom kielecki. Nazywamy tak zamordowanie przez kielczan około 40 Żydów. Prawdopodobnym motywem szerokiego antysemityzmu było domniemanie, iż ludność żydowska popiera władzę komunistyczną. Komuniści jednak w ten czyn mieli swój haniebny wkład. Funkcjonariusze prowokowali tłum, mieli na celu podjudzenie mieszkańców do katowania Żydów, aby pokazać państwom zachodnim poprzez media, że Polska to kraj antysemicki i nie powinna ona uzyskać wsparcia zachodnich krajów w dążeniach do niezależności od ZSRR.
Ważnym wydarzeniem było przekształcenie PKWN w Rząd Tymczasowy. Premierem był Edward Osóbka-Morawski. Tak więc rząd był już zdominowany przez polityków komunistycznych, związanych ideologicznie ze Związkiem Radzieckim. Choć formalnie był koalicyjny, w praktyce wobec opanowania przez komunistów kluczowych stanowisk politycznych, gospodarczych czy wojskowych, oraz dzięki pomocy Rosjan, komuniści dominowali na polskiej scenie politycznej.
Mimo protestów rządu londyńskiego, TRJN został uznany przez państwa zachodnie. On też miał reprezentować sprawę polską w Poczdamie, gdzie podjęto następujące decyzje dotyczące Polski: granica zachodnia przebiegała przez Nysę Łużycką, ludność niemiecka została przesiedlona do Niemiec, Polska miała otrzymać odszkodowanie za pośrednictwem ZSRR, oraz kraj ten miał odstąpić 15% reparacji ze swojej strefy i tyle samo ze strefy zachodniej (Polska nigdy ich nie dostała).
2 sierpnia 1945 roku powstał dekret KRN o amnestii. Miał objąć członków antykomunistycznego podziemia wojskowego i politycznego w wyniku, którego ujawniło się około 40 tysięcy osób. Z powodu represji część wróciła do konspiracji.
Niespełna pół roku później KRN wydał ustawę o nacjonalizacji przemysłu. Głównymi punktami zapisu było upaństwowienie przedsiębiorstw zatrudniających ponad 50 pracowników na jednej zmianie, za odszkodowaniem. Elektrownie, gazownie, cukrownie, drukarnie, browary i wiele innych miało być upaństwowione bez względu na liczbę zatrudnionych, ale również za odszkodowaniem, które nigdy nie zostało wypłacone. Natomiast wszystkie przedsiębiorstwa należące do Niemców, obejmowało upaństwowienie lecz bez odszkodowań.
Kolejnym wydarzeniem wartym uwagi jest powołanie do życia PSL (Polskiego Stronnictwa Ludowego). Na jego czele stanął Stanisław Mikołajczyk. W szybkim czasie okazało się, że PSL jest najsilniejszą partią w Polsce. W kraju przeprowadzono referendum. Zadawano społeczeństwu trzy pytania:
- czy jesteś za zniesieniem Senatu?
- czy chcesz utrwalenia w przyszłej konstytucji ustroju gospodarczego, zaprowadzonego przez reformę rolną i unarodowienie podstawowych gałęzi gospodarki narodowej z zachowaniem ustawowych uprawnień inicjatywy prywatnej?
- czy chcesz utrwalenia granic państwa polskiego na Bałtyku, Odrze i Nysie Łużyckiej?
Referendum miało sprawdzić pozycję władzy ludowej przed wyborami parlamentarnymi oraz zdiagnozować swoja skuteczność w posługiwaniu się propagandą. W dniu 30 czerwca 1946 r. w referendum wzięło udział 85,3% uprawnionych do głosowania. Według oficjalnych danych większość społeczeństwa odpowiadała na wszystkie trzy pytania "Tak". Mikołajczyk zarzucił władzom fałszerstwo wyników. PPR i PPS widziały jednak w PSL poważnego konkurenta i w związku z tym starały się wmanewrować tę partię we wspólny blok wyborczy. Jednakże Rada Naczelna w październiku 1946 r. zdecydowała się wystąpić z odrębną listą. Blok Stronnictw demokratycznych (PPR, PPS, SL i SD) szedł do wyborów z trzema chwytliwymi hasłami: Niepodległość, Pokój, Dobrobyt.
Według komunikatu Państwowej Komisji Wyborczej w wyborach udział wzięło 89,9% uprawnionych. Blok Demokratyczny uzyskał 394 mandaty, a PSL 28. Przywódca PSL protestował w nowo wybranym Sejmie przeciwko sfałszowaniu wyników oraz naciskom towarzyszącym wyborom. Protesty powędrowały także do ambasad na zachód.
8 lutego Sejm powołał nowy rząd pod kierownictwem Józefa Cyrankiewicza. Bolesław Bierut został wybrany na stanowisko prezydenta Polski. Do rządu nie weszli przedstawiciele PSL. Mikołajczyk w październiku 1947 r. zdecydował się opuścić potajemnie Polskę. Wybory do Sejmu Ustawodawczego w rezultacie doprowadziły do przejęcia pełni władzy w Polsce przez komunistów.