Nowoczesne społeczeństwo – nowoczesna osobowość społeczna.

W UJĘCIU IDEALNO TYPOWYM SPOŁECZEŃSTWO NOWOCZESNE CHARAKTERYZUJE SIĘ NASTĘPUJĄCO:
 Cechy organizacyjne:
 wielka liczba członków
 otwartość czyli wielorakie powiązania z innymi społeczeństwami
 heterogeniczność czyli zróżnicowanie wewnętrzne (klasowe, warstwowe)
 wysoki poziom urbanizacji – podstawową organizacją przestrzenną jest miasto
 Cechy osobowościowe jednostki:
 orientacja na osiągnięcia indywidualne
 wysoki poziom empatii i nonkonformizmu
 przekonanie o możliwości zapanowania nad przyrodą
 orientacja na teraźniejszość i przyszłość
 nastawienie liberalne lub demokratyczne
 odejście od wiary w przeznaczenie
 Cechy społeczno – kulturowe:
 dominacja więzów rzeczowych czyli ludzie powiązani ze sobą interesami
 struktura społeczna oparta na podziałach warstwowych
 porządek społeczny oparty na kontrakcie
 pozycja społeczna osiągana np. poprzez edukację
 zachowania słabo skondensowane
 działania zuniwersalizowane
 wysoki poziom skolaryzacji i wykształcenia
 wysokie kompetencje symboliczne
 powszechne korzystanie z mechanizmów
 kultura zdominowana przez profanum (świecka).
 Cechy polityczne:
 władza legalna usankcjonowana świecko
 szeroki udział w instytucjach przedstawicielskich
 brak tendencji endogamicznych w elitach władzy (więcej opcji politycznych)
 pluralizm instytucji politycznych
 Cechy techniczno-ekonomiczne:
 nieantarkiczność (kraje trzeciego świata oparte tylko na własnej produkcji, gospodarce – kraje autarkiczne)
 skomplikowane technologie, złożony podział pracy, wysoki poziom produkcji w przeliczeniu na 1 mieszkańca
 gospodarka zdominowana przez przemysły innowacyjne (informatyka, elektronika)
 wyspecjalizowane usługi
 korporacje międzynarodowe
Nowoczesna osobowość społ., to wzorzec człowieka racjonalnego, należy go upowszechnić i ma on przynieść rezultaty (zachodnia Europa).




PODSTAWOWE CECHY:
 rozbudowana potrzeba osiągania i wyczynu
charakteryzuje ludzi silnie motywowanych do realizacji potrzeb:
 stała skłonność do podejmowania ryzyka przy jednoczesnej świadomości jego konsekwencji
 predyspozycje do innowacji
 umiejętność analitycznej oceny przedsiębranych działań zakończonych zarówno porażką jak i sukcesem
 pełna mobilizacja wewnętrzna w warunkach współzawodnictwa, zapewniająca uzyskiwanie bardzo dobrych wyników, przy czym sukces dynamizuje działania jednostek
Konstytuuje się człowieka, którego można nazwać HOMO HUBRIS – pochodzi z języka greckiego. Pierwotnie oznacza nieposkromioną pychę i pragnienie wywyższania się, która wywoływała gniew bogów. Obecnie pojęcie to odnosi się do siły tkwiące w człowieku, które zmuszają do działań prowadzących do dowartościowania siebie, samodoskonalenia, osiągania coraz wyższych pozycji i stanowisk, akceptowania zmian i innowacji. Zaspokojenie tych dążeń rodzi satysfakcję i wywołuje dumę, zwiększa poczucie osobistego bezpieczeństwa, scala indywidualną osobowość, pozwala optymistycznie patrzeć na świat, nadaje sens życiu. Te motywacje hubrystyczne stają się regulatorem rozwoju.
Z potrzebą osiągnięć i wyczynów i motywacją hubrystyczną są związane motywacje kratos (krytyczne). Oznaczają dążenie do osiągnięcia coraz wyższych pozycji i stanowisk w układach władzy i kierowania.
Wielu współczesnych badaczy i organizatorów zaangażowanych w procesy modernizacyjne twierdzi, że bez pojawienia się jednostek o nowoczesnej, hubrystyczne postawie, niemożliwe jest powodzenie zaprojektowanych przekształceń, czyli reform. Są oni zdolni do aktów transgresji (stałego poszerzania granic poznania, przełamywania barier, powoływania nowych instytucji i organizacji). Są to osoby zaangażowane w przestępczość gospodarczą (czarny rynek, ciemny rynek, szara strefa). Są to także triady chińskie (małe zorganizowane grupyprzestępcze).
 wysoki poziom empatii
zdolności empatyczne (postrzeganie i rozumienie uczuć) – syndrom emocjonalno – poznawczy i wyraża się w gotowości do współpracy z innymi ludźmi, w zdolności do wczuwania się w nowoczesne role pełnione przez jednostki odniesienia, stany empatyczne w procesach, zmuszają jednostkę do podejmowania nowych ról i wczuwania się w nie tzn. do zachowań …………………. elastycznego reagowania i rozbudowywania własnej wyobraźni.
 nonkonformizm
POSTAWA NONKONFORMISTYCZNA – sprzyja zachowaniom o charakterze nie konwencjonalnym, cechuje ludzi o zredukowanej potrzebie wobec ludzi, doznawanai opieki, ograniczonej potrzebie afiliacji (przynależności). Nonkonformista może być dysfunkcjonalny.