Życie Celestyna Freineta

Celestyn Freinet urodził się w sercu Alp Nadmorskich w Gars 15 października 1896r. Kochał swoją osadę, dzieci oraz to co sprawiało mu największą satysfakcję czyli pracę. " to nie zabawa jest naturalną czynnością dziecka. To paca". Freinet odczuwał potrzebę wychowania przez pracę będącą rytmem naszego życia. Należał do Francuskiej Partii Komunistycznej, po to by popierać walkę robotników o lepsze warunki życia i pracy. Walczył o prawa dziecka i o ochronę godności kobiet i mężczyzn. Pod koniec lat trzydziestych należał do organizacji antyfaszystowskiej. Celestyn Freinet był człowiekiem prostym, skromnie ubranym, mówił prostym i zrozumiałym językiem. Potrafił na różne tematy rozmawiać z każdym człowiekiem nie zależnie od jego wykształcenia, czy pochodzenia. Był po prostu kolegą wśród innych łatwym w nawiązywaniu kontaktów, potrafił słuchać. Charakteryzował się dobrocią, jak mówiła o nim żona Eliza Freinet był " dobry jak chleb" Dobroć ta była widoczna w stosunku C.Freineta do dzieci, a w szczególności, do tych które uczęszczały do jego szkoły. Razem z żoną reprezentował wobec tych dzieci rodziców, których widywały rzadko, lub straciły. Klasy freinetowskie różniły się od klas tradycyjnych: przestrzenią edukacyjną, charakterystycznym materiałem edukacyjnym i aktywnością dziecka. Nie uznawał surowych i sztywnych reguł, dbał aby reakcje wewnątrz grupy tworzyły się poprzez pracę, powstawały w przyjaźni. Kładł nacisk na maksymalny rozwój jednostki. Był humanistą i wolnomyślicielem. Szanował odrębność każdego dziecka. Wspólnie z nauczycielami stworzył swój model szkoły promującej jutro. Był człowiekiem skromnym co było widoczne w sposobie zachowania się, w kontaktach z ludźmi ale również kiedy mówił o swoich osiągnięciach. Dawni uczniowie Freineta wspominają, że ich nauczyciel był dla nich dobrym kolegą, osobą która udzielała dobrych rad i osobą dzielącą się swoimi przemyśleniami. Nauczył ich samodzielnego myślenia, wolności słowa ale także sposobu prezentowania własnych pomysłów i szacunku do zdania innego człowieka. Celestyn Freinet zmarł w 1966r. Po jego śmierci żona Eliza kontynuowała jego pracę. Dzisiaj z pracy Freineta zaczerpnąć możemy bardzo wiele, najważniejsze było jego zaangażowanie w życie dzieci. Słuchał ich i pomagał w podejmowaniu własnych decyzji, dążył do równouprawnienia, każdy człowiek według Freineta musi być jednakowo taktowny nie zależnie czy pracuje w polu czy fabryce. Uważał, że praca jest niezbędna do rozwoju jednostki. Kopiować z Freineta można także podstawowe jego cechy taki jak skromność, szlachetność, wspaniałomyślność.