Grecja

Stolica: Ateny
Powierzchnia: 131 957 km2
Podział administracyjny: 13 regionów podzielonych na 51 okręgów (tzw. nomesów)
Ludność: 10 460 000
Język urzędowy: grecki
Skład etniczny: Grecy 95,5%; Macedończycy 1,5%; Turcy 0,9%; Albańczycy 0,6%; inni 1,5%
Religia państwowa: grecki kościół prawosławny
Wyznanie: prawosławni 97,6%; muzułmanie 1,5%; katolicy 0,4%; protestanci 0,1%; inni 0,4%
Jednostka monetarna: euro, dawnej 1 drachma = 100 lepta
PKB: 11 708 USD na osobę
Średnia długość życia: mężczyźni 74 lata; kobiety 80 lat
Surowce mineralne: węgiel brunatny, torf
Wyroby przemysłowe: tekstylia, tkaniny, obuwie, cement, nawozy sztuczne i tytoń
Uprawy: bawełna, tytoń, oliwki i owoce cytrusowe
Siły zbrojne: armia lądowa 160 100, marynarka wojenna 20 400, lotnictwo 28 000
Ustrój: republika konstytucyjna
Władza ustawodawcza: jednoizbowy parlament, liczący 300 posłów
Władza wykonawcza: rząd na czele z premierem mianowany przez prezydenta
Konstytucja: 11 kwietnia 1975 r. (nowelizowana w 1986 r.)
Głowa państwa: prezydent wybierany przez parlament na 5-letnią kadencję; obecnie Kostis Stefanopulos
Szef rządu: Kostas Simitis
Grecja położona jest w południowej części Półwyspu Bałkańskiego. Usytuowana jest na mniejszych półwyspach i łańcuchach wysp, które powstały w skutek zalania niższych partii górskich przez wody Morza Śródziemnego. Kraj graniczy na północy z Albanią, Macedonią i Bułgarią, na wschodzie – z europejską częścią Turcji.
Grecja rozpoczęła starania o członkostwo we Wspólnotach w 1975 r. Stosowny traktat przystąpieniowy podpisano dopiero 28 maja 1979 r., a wszedł on w życie 1 stycznia 1981 r. Greków w instytucjach unijnych reprezentuje jeden komisarz Komisji Europejskiej, pięciu członków Rady Ministrów, dwudziestu pięciu deputowanych do Parlamentu Europejskiego oraz po dwunastu doradców w Komitecie Ekonomiczno-Społecznym i Komitecie Regionów. Ateny desygnują też po jednym sędzim do Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji oraz członka Trybunału Rewidentów Księgowych. Po reformie struktur unijnych, zgodnie z traktatem z Nicei, Grecy będą mieli jednakową liczbę głosów w Radzie Ministrów i Parlamencie jak Portugalia i Czechy – odpowiednio: pięciu i dwudziestu członków. Grecja deklaruje zaangażowanie 3500 żołnierzy w europejski system szybkiego reagowania.
Grecja należy do grupy najuboższych państw Piętnastki. Stając się członkiem UE grecki PKB mierzony na jednego mieszkańca wynosił ponad 60 proc. średniego unijnego PKB. Wskaźnik ten nie wzrósł po akcesji, a w latach 90. uległ obniżeniu. Dopiero w 1997 r. powrócił do swojego startowego poziomu, osiągając pułap nieco ponad 60 proc. Grecja to największy beneficjent funduszy pomocowych oferowanych przez Brukselę. Eksperci są zgodni, że kolejne rządy w Atenach zmarnowały przyznane miliony subsydiów. Populistyczne posunięcia w dziedzinie polityki społecznej doprowadziły do rozwoju popytu konsumpcyjnego, a w konsekwencji zahamowały inwestycje kapitałowe. Spowodowało to znaczący wzrost udziału państwa w PKB, z 33 do 55 proc. Stale powiększał się też deficyt budżetowy – z 2 do 18 proc. PKB.
Mało wydajne jest greckie rolnictwo, które daje zatrudnienie ponad 28 proc. ludności czynnej zawodowo. Pod uprawę nadaje się zaledwie 25 proc. kraju. Na tym areale uprawia się bawełnę, tytoń, oliwki i rośliny cytrusowe. Rolnictwo jest słabo zmechanizowane, wielu rolników nadal wykorzystuje siłę pociągową zwierząt. Spośród gałęzi przemysłu w Grecji rozwinęło się zwłaszcza przetwórstwo, głównie: tytoniowe, tekstylne, dziewiarskie, skórzano-obuwnicze, cementowe i nawozów sztucznych. Grecki przemysł okrętowy jest jednym z największych na świecie. Największe dochody przynoszą jednak państwu usługi, zwłaszcza bankowość, transport morski i turystyka. Wczasowicze zapewniają duży dopływ dewiz, który zmniejsza problem ciągłego deficytu budżetowego. Największymi partnerami handlowymi Grecji są członkowie Unii Europejskiej, którzy importują tkaniny, wyroby rzemieślnicze, tytoń, oliwę z oliwek, przecier pomidorowy, owoce i surowce mineralne. Grecja – zmuszona do zakupu od krajów trzecich ropy naftowej, mięsa, mleka, rud żelaza, stali, samochodów i leków – notuje ujemny bilans handlowy. Mimo trudności finansowych Grecy przystąpili do Unii Monetarnej. W obiegu rodzimą drachmę zastąpiło w styczniu 2002 r. euro. Grecję czekają w najbliższych latach co najmniej dwa ważne wydarzenia o znaczeniu międzynarodowym. Od stycznia 2003 r. państwo przejmie na pół roku przewodnictwo w Unii Europejskiej. W 2004 r. Ateny gościć będą natomiast sportowców z całego świata na Letnich Igrzyskach Olimpijskich.