Postać historyczna jako zjawisko społeczne.

Historia świata oraz dzieje ludzkości formowane były , są i będą przez przeróżne postaci, bardziej lub mniej znane i rozpoznawane. Wśród nich istnieją takie osoby , o których słyszało zarówno dziecko jak i dorosły, mieszkający w najodleglejszym zakątku na kuli ziemskiej. Często staramy sie naśladować te dobre charaktery , natomiast te złe potępiamy, ale zdarza się jednak , że to drugie czynimy zbyt późno, negatywy dostrzegamy dopiero po czasie, kiedy już nic nie można zrobić, aby to naprawić.Dzieje się to dlatego, iż zostajemy zaślepieni demagogicznymi mowami i utopijnymi obietnicami, które są nietrwałe , bądź też nigdy nikt nie podejmie się ich realizacji. Na świecie jest wiele osób, które możnaby było przedstawić jako kogoś, kto wywarł wpływ na społeczeństwo, niekoniecznie pozytywny. Moim zdaniem, aby rozpocząć pracę na określony wyżej temat , muszę wyjaśnić termin zjawiska społecznego, gdyż bez tego nie mogę dalej prowadzić moich rozważań. Otóż w przeciwieństwie do zjawisk przyrodniczych(samoistnych i relatywnie niezależnych od doświadczeń i działań ludzi) są to przedmioty, procesy, znaczenia, fakty społeczne itp., które istnieją, obiektywizyją się , kształtują i potwierdzają poprzez działania, doświadczenia i czynności konkretnych grup czy zbiorowości społecznych. Osobą, którą chciałabym przedstawić pod tym właśnie kątem jest Adolf Hitler. Wydaje mi się ,że o tej postaci można prowadzić wielogodzinne konwersacje , sumując jej wpływ na społeczeństwo, historię, politykę, gospodarkę oraz wiele innych dziedzin życia. Według mnie , jest on kimś, kto zapisał się "tłustym drukiem" na kartach historii całego świata, a każdy żyjący , zobowiązany jest wiedzieć choć trochę o tym , czego ten człowiek dokonał w latach 30 - stych i 40 - stych XX wieku. Uważam , że śledząc jego biografię, która ma bezpośredni związek z wydarzeniami w owym czasie, ukażę jake piętno odcisnął na ludzkich czynach i historii świata.

Adolf Hitler urodził się 20 kwietnia 1889 roku w Braunau nad rzeką Inn , stanowiącą granicę między Bawarią i Austrią. Był wątłym, czwartym dzieckiem Klary Polltz, która straciła wczesniej troje pierwszych dzieci,Gustawa, Klarę oraz Idę. Ojciec Hitlera był starszy od Klary o 23 lata. Pracował jako celnik. Adolf nie grzeszył pilnością. Posłany został w1897 roku do szkoły w Lambach, prowadzonej przez benedektynów. We wrześniu 1900 roku został przeniesiony do szkoły w Linzu,gdzie śpiewał w chórze, tu stał się wielbicielem muzyki Wagnera oraz zagorzałym czytelnikiem powieści Karola Maya oraz postanowił zostać malarzem. Podczas pobytu w Linzu , Hitler przeżył także swą pierwszą wielką miłość. Zrozpaczony brakiem wzajemności usiłował nawet popełnić samobójstwo. Po tym doświadczeniu opuścił w 1907 roku Linz i pojechał do Wiednia z zamiarem rozpoczęcia studiów w Akademi Sztuk Pięknych, nie dostał się tam w trzech próbach. Mieszkał w hospicjum, gdzie żył w skrajnej nędzy , ukrywając przed matką swą porażkę. Zimą zarabiał odśnieżaniem ulic. W sierpniu 1910 roku znajomemu z przytułku Reinholdowi Hanischowi zwierzył się, że jest malarzem. Zawarli umowę. Hitler zdecydował się malować akwarelowe widokówki, które Hanisch sprzedawał. W ten sposób zaczął zarabiać na swoje utrzymanie. Na tle rozliczeń doszło jednak między wspólnikami do nieporozumień i Hitler postanowił dalej sam rozprowadzać swe prace. Jeden z klientów zaproponował mu nawet przygotowanie reklamy wyrobów higienicznych. Niebawem wybuchła I Wojna Światowa. W 1914 roku Hitler zaciągnął się na ochotnika do 16. bawarskiego oddziału piechoty i przez cały okres pierwszej wojny światowej służył na froncie zachodnim. W czasie służby raz był ranny, padł również ofiarą ataku gazowego i odznaczony został medalem za odwagę. W październiku 1916 roku z powodu lekkiej rany, odniesionej w bitwie pod Bapaume, został odesłany do szpitala w Berlinie, a na okres rekonwalescencji do Pasewalku. Tam dotarła do niego wieść o zakończeniu wojny i całkowitej porażce Niemiec. Hitler był zrozpaczony. Wtedy też narastało w nim przekonanie, iż za klęskę Niemiec odpowiedzialni są Żydzi i marksiści. Dały one początek późniejszej chęci wyniszczenia innych niż on i ogromnej nienawiści , którą do nich czuł. W Hitlerze zakiełkowało w owym czasie ziarno rasizmu i nacjonalizmu,które stały się podstawą jego ideologii . Od wczesnej młodości zafascynowany był wizją światowego mocarstwa niemieckiego i przeżywający dotkliwie upadek Niemiec, Hitler przyswoił sobie łatwo poglądy, głoszące „wyższość rasy aryjskiej", których autorem był Francuz Gobincau, a kontynuatorem szowinista niemiecki, lecz Anglik z pochodzenia, Chamberlain. Te pseudonaukowe poglądy włączył później jako ważny składnik idei „Herrenvolku", w której utożsamia aryjską „rasę panów" i „Ubermenschów" ("nadludzi") z narodem niemieckim. W grudniu 1918 roku powrócił do Monachium, gdzie zgłosił się na ochotnika do pilnowania obozu jeńców wojennych, wciągnął się do pracy dziennikarskiej, przeszedł na kurs prowadzenia propagandy antymarksistowskiej i został członkiem niemieckiej partii robotniczej . Rozwinął ją z 40 do 2000 członków i chciał , aby rosła w siłę. W tym okresie poznał Rudolfa Hessa który określił Adolfa jako człowieka, zdolnego uratować Niemcy po poniżającym je traktacie wersalskim. Jego wystąpienia ujawniły talent oratorski, umiejętność elektryzowania tłómów i zamykania ust przeciwnikom, dzięki czemu stał się jednym z przywódców partii a potem, 29 lipca 1921 roku, przewodniczącym Niemieckiej Socjalistycznej Partii Pracy ( NSDAP). Miał wówczas 32 lata. Zdobyta pozycja w tym okresie pozwoliła Hitlerowi zrealizować marzenia o tym, by stać się kimś znaczącym wśród ludzi. Podsycał nacjonalizm niemiecki i antysemityzm oraz wykorzystywał złość zdemobilizowanej części wojska. Zyskał poparcie Rudolfa Hessa i Josepha Goebbelsa, którzy wstąpili do NSDAP w 1922 roku, w epoce, kiedy Hitler zaostrzył swój program, wzywając do pokonania wszystkich, którzy nie są Niemcami, uważał że inni ludzie należą do rasy o wyższej hierarchii i to oni powinni rządzić światem. W 1923 roku 8 listopada w stolicy Bawarii, Hitler próbował przeprowadzić przewrót państwowy, zwany puczem monachijskim, który się nie powiódł. Organizatorzy zostali osądzeni, ale wyroki nie były zbyt surowe. Przyszłego kanclerza skazano na 5 lat więzienia, lecz zwolniono już w grudniu 1924 r. Podczas odsiadywania wyroku zajął się pisaniem swojej książki "Mein Kampf" ("Moja walka"), w której zawarł swój program polityczny . Pisze w niej o aktualnych tematach,o których mówi wiekszość ludzi w Niemczech - czyli o haniebnym trakatcie wersalskim i przegranej wojnie z 1918 roku. Pomija całkowicie rzeczywiste przyczyny załamania militarnego Niemiec, jak i przewagę liczebną i techniczną przeciwników, nie wspomina też o wyczerpaniu się rezerw ludzkich i materialnych. Jego uwaga kieruje się ku wrogowi wewnwetrznemu. Winę za przegraną wojne zrzuca na Żydów i marksistów, jako oraganizatorów rewolucji 1918 roku, którą nazywa "ciosem w plecy". Adolf Hitler zawarł w niej plan na dalsze swoje działania, przedstawił dokładnie to , czego zamierza dokonać. Niektórym wydawać się to mogło nie możliwe do zrealizowania, ale ci, którzy tak myśleli , szybko zmienili zdanie, gdy jego władza rosła z dnia na dzień, a ludzie wykazywali chęć pójścia za jego przykazaniami. W "Mein Kampf" wyraźnie uwidaczniają się jego rasistowskie poglądy. koncentruje się wyłącznie na rasie białej i rozprawia o antagonizmie pierwiastka aryjskiego z żydowskim. Mówi przy tym o konieczności zachowania „czystości rasowej" i „walce ras", która jest walką o byt lepszego i silniejszego z tym, który musi ustąpić. Wprowadza tym samym analogie ze światem zwierzęcym, zdefiniowanym w taki właśnie sposób przez Darwina. Jego zdaniem rasa wyższa i zarazem zwycięska posiada prawo uzależnienia od siebie rasy niższej. Prawo to daje jej sama natura czy Stwórca, wyznaczając „misję życia", którą ma ona do spełnienia. Wszystko bowiem czego dotychczas dokonano w dziedzinie kultury, jest wytworem tej rasy, dzielem Aryjczyków. Trzeba więc zapewnić jej istnienie i możliwość pomnożenia, wyżywienia dzieci i utrzymania czystości krwi, kosztem rasy niższej.Snując swoje rasistowskie refleksje, Hitler przeoczył zupełnie znaczenie tak wysoko rozwiniętych kultur, jakie stworzyli choćby Chińczycy, Egipcjanie, Etruskowie, Inkowie czy Aztecy. Jest to zrozumiałe. W końcu doktryna rasistowska ma służyć wyłącznie usprawiedliwieniu przemocy. Oceniając politykę

przedwojennych Niemiec, Hitler głosi pogląd, że zgubił je brak zdecydowanej polityki rasowej. Bliskie sąsiedztwo narodów niegermańskich, słowiańskich, więc także Polaków, i możliwość osiedlenia na terenie Rzeszy co może doprowadzić do zmieszania krwi, czemu należało zapobiec. Mając w ręku tak potężną i niebezpieczną broń, jaką była doktryna rasistowska, snuje Hitler plany podboju świata, bo dobrze zdaje sobie sprawę, że pokojową drogą zagarnąć się go nic da. Powersalski rewizjonizm, żądający przywrócenia Niemcom granic sprzed I wojny światowej, wydaje się Hitlerowi zupełnie niewystarczający. Dlatego rzuca hasło walki o „Lebensraum" — przestrzeń życiową. Program „Lebnsraumu" to karta atutowa w politycznej grze Hitlera. Wizja państwa, które zapewni wszystkim Niemcom ich dzieciom chleb oraz warunki szczęśliwego rozwoju na daleką przyszłość, była obliczona na ikompleks krzywdy i powcrsalskicgo „poniżenia", które Hitler wcześniej
umiejętnie podsycił. Kreśląc swoją koncepcję walki o „przestrzeń życiową", odwołuje się również Hitler do historii Niemiec i tam szuka wzorów dla przyszłej polityki.Do wydarzeń w przeszłości, które przyniosły Niemcom trwale polityczne zyski, zalicza przede wszystkim podbój Marchii Wschodniej, zdobycie i skolonizowanie ziem na wschód od Łaby oraz powstanie prusko-brandenburskiego państwa Hohenzollernów (jądra Rzeszy Niemieckiej). Podkreśla przy tym, że potęga Prus wzrosła w silę wyłącznie dzięki orężu. Widać tu wyraźnie tendencję do idealizowania podboju. Jest on w mniemaniu Hitlera odwiecznym pędem narodu do życia". „Humanizm i kierujące się nim tendencje do rozbrojenia oraz utrzymania pokoju między narodami nazywa głupotą, gdyż w polityce — tak jak w przyrodzie — prawem samozachowania rządzi siła. Liczy się wyłącznie pięść — prawo silniejszego do bytu i do zawładnięcia potrzebnym mu terytorium. Ekspansja wynika z praw natury. Jako całkowicie błędną ocenia przedwojenną politykę Niemiec.Polityce kolonialno-handlowej przeciwstawiał Hitler „kontynentalną politykę przyszłości". Niemcy powinny były szukać ziemi dla siebie nie gdzieś w Afryce, ale tutaj, w Europie. Mają one moralne prawo, wynikające z przynależności do „rasy panów", do uzyskania nowych terytoriów i roli politycznej w Europie. Aby osiągnąć ten cel, należy dążyć do wzmocnienia armii lądowej, a nie floty, na której opiera się kolonialna potęga Anglii. Pierwszym etapem tej polityki miało być zjednoczenie wszystkich Niemców w granicach Rzeszy. Dopiero później będzie można wyruszyć na podbój nowych ziem. Początkowa taza ekspansji zatem to aneksja ziem zamieszkałych przez mniejszości niemieckie. Główny kierunek biegiem Dunaju aż ekspansji zostaje wyznaczony jednak na wschód - od północy wzdłuż wybrzeża Bałtyku, od południa z po Kaukaz, a także Bliski Wschód.Polityczny cel Hitlera był jasny: dążenie do przekształcenia osłabionych i upokorzonych Niemiec w mocarstwo światowe. Wykorzystując — zdawałoby się niekorzystny moment dla rozognienia nacjonalistycznych emocji, w których szuka oparcia. Ale nie poprzestaje na tym. Istotnym elementem w drodze do sukcesu ma być demagogia społeczna i propaganda.Już sam termin „narodowy socjalizm" ma mieć charakter demagogiczny, przyciągający uwagę tłumów narażonych na wpływy marksizmu. Aby jednak łatwiej pokonać wroga, trzeba od niego coś zapożyczyć.

W zewnętrznej sferze symboli będzie to czerwona flaga, ale z nowymi już elementami.Hitler powtarza również marksistowską zasadę o bezwzględnej sprawiedliwości pracodawców wobec pracobiorców oraz wprowadza hasło wspólnoty majątkowej, której musi zostać podporządkowany interes jednostki, ale konieczności te uzasadnia interesem narodowym i państwowym, podczas gdy komuniści głosili swe hasła w imieniu międzynarodowego proletariatu. To bardzo pouczające patrzeć, jak Hitler bierze lekcję demagogii od znienawidzonego Marksa. Zasada: cel uświęca środki, zostanie powtórzona raz jeszcze w tajnym układzie nicmiecko-sowieckim, znanym jako pakt Ribbentrop-Mołotow. Budując swoją taktykę walki politycznej Hitler ma świadomość, że niemożna zniszczyć jakiejś idei samym terrorem. Trzeba jej przeciwstawić inną i poprzeć ją siłą i terrorem. Równie ważnym zagadnieniem jest propaganda, która nie powinna być obiektywna, lecz ma służyć wyłącznie własnym potrzebom partii. Hitler twierdzi, że zakres rozumowania mas jest ograniczony, a łatwość zapominania wielka. Kierują się one bardziej emocjami niż rozsądkiem. Należy zatem po tysiąckroć powtarzać najprostsze pojęcia i wygodne fakty, które ludzie powinni zachować w pamięci. Mocarstwowy program Hitlera zmierzał w pierwszym rzędzie do zniesienia ograniczeń nałożonych na Niemcy przez traktat wersalski. Zadaniem podstawowym była odbudowa militarnej potęgi Niemiec. Należało również jak najszybciej pozbyć się wroga wewnętrznego, czyli Żyda-komunisty. Potem pozostaje już tylko zjednoczenie wszystkich Niemców pod jednym sztandarem, a droga ku podbojom stanie otworem. Rasistowska ideologia wyposaży niemieckich „nadludzi" we wszystkie możliwe środki przemocy, aby dać im panowanie nad światem, bo są predestynowani przez prawo przyrody — prawo silniejszego do przetrwania. Poglądy zawarte w "Mojej walce" wykraczają poza ramy programu politycznego czy pewnej tylko ideologii społecznej. Zostały w niej zawarte dogmaty, które skłaniają niektórych do określania hitleryzmu jako swoistej religii, rodzaju bałwochwalczego kultu. Co jest jego przedmiotem, nietrudno odgadnąć. Nic liczy się jednostka, której odmawia się znaczenia, liczy się tylko Państwo, które jest wszystkim. Nowa religia ma zastąpić chrystianizm, interes rasy zajmie miejsce idei miłości bliźniego i etyki współczucia.Po zwolnieniu z więzienia Hitler zaczął proces zdobywania poparcia wśród ludności niemieckiej , co udało mu się bardzo szybko ze względu na ogromny chaos, jaki panował w państwie. Naród niemiecki był w owym czasie narodem, który miał istotne powody do negowania nowej rzeczywistości i nowego układu sił w Europie , ponieważ został pozbawiony godności , siły i dumy narodowej. Był wówczas podatny na róznegorodzaju działania zarówno wewnątrz jaki i zewnątrzpaństwowe.Zostali obarczeni całkowitą odpowiedzialnością za rozpętanie wojny i mieli ponieść za to poważne konsekwencje. W całym kraju organizowano protesty,manifestacje i wiece z żądaniami odrzucenia układu pokojowego. Dla Niemców to republika demokratyczna stała się sprawczynią klęski, upokorzenia i hańby, i była bezpardonowo atakowana zarówno przez komunistów jak i skrajną prawicę . Jedną z takich prawicowych organizacji była powstała w Monachium w 1919 roku Niemiecka Partia Robotnicza, która za sprawą Hitlera zdobyła w późniejszym czasie władzę. Pod koniec 1923 roku kurs marki w stosunku do dolara wynosił 75:1, co sprawiło , iż wynagrodzenia i pensje nie miały żadnej wartości, siła nabywcza pieniądza spadła do zera a przedstawiciele szeroko pojętej klasy średniej stracili oszczędności całego życia. Liczba bezrobotnych przekroczyła milion. Oparta na wymysłach, a nie na faktach, gloryfikująca brutalność i nietolerancję, filozofia Hitlera była zaprzeczeniem wszystkiego, co uważano za cywilizowane i racjonalne. Jednak jego radykalny antykomunizm i antysemityzm znajdowały pewien oddźwięk wśród części społeczeństwa niemieckiego. Przełom nastąpił po katastrofie na Wall Street 24 października 1929 roku. Wielki kryzys ogarnął cały świat, żadne jednak państwo nie ucierpiało tak bardzo jak Niemcy z ich walącą się gospodarką. Około 6 milionów Niemców straciło wówczas pracę. Nastąpiło załamie gospodarcze. Hitler był zachwycony-, twarda rzeczywistość otworzyła milionom Niemców oczy”. Nastąpił długo oczekiwany przez nazistów kryzys państwa, kryzys, który umożliwił ukazanie partii nazistowskiej jako jedynej siły zdolnej do opanowania sytuacji, a Hitlera jako silnego człowieka, który ocali Niemcy.taka sytuacja była doskonałą okazją na zjednanie sobie rodaków.Zapewni każdemu Niemcowi pracę, państwu godne miejsce w Europie, a narodowi dumę i godność. Obiecywał ponadpartyjną politykę i Niemcy, z których wszyscy byliby dumni.Wraz ze wzrostem bezrobocia, wzrastała także popularność NSDAP. Strącony w otchłań kryzysu naród poparł Hitlera. Zmęczony naród widział tylko jedno wyjście z ciężkiej sytuacji : ster rządów powinien przejąć człowiek, który od lat obiecuje rządy silnej ręki i odbudowę autorytetu państwa. Zupełnie nie zmęczeni taką sytuacją naziści ruszyli do kampanii wyborczej ze zdwojoną siła i fanatyzmem. Głosowanie z 31 lipca 1932 roku przyniosło Hitlerowi zdecydowane zwycięstwo. 30 stycznia 1933 roku osiągnał swój cel , a mianowicie został kanclerzem Niemiec, nikt nie przypuszczał, że Niemcy w tym dniu nałożyli na siebie jarzmo tyranii nazistowskiej.W ciągu następnych sześciu lat Hitler przekształcił ten kraj w najpotężniejsze państwo w Europie. Jednym ruchem Hitler zamknął usta swym przeciwnikom i rozpętał antykomunistyczną histerię. Naziści pozbywszy się przeciwników poprowadzili kampanię, jakiej Niemcy jeszcze nie widziały. Hitler mając w ręku ogromną i niczym już nieskrępowaną władzę przystąpił z niemiecką dokładnością do przeprowadzenia gruntownej nazyfikacji narodu i struktur państwowych .Na scenie politycznej pozostała jedynie NSDAP, ogłoszono ją ,,nosicielką niemieckiej myśli państwowej ”. Nazizm stał się od tej pory jedyną i oficjalną doktryną polityczna III Rzeszy. Hilter ogłosił się mianem Fuhrer i skupił w swym ręku kompetencje głowy państwa, szefa rządu, partii i parlamentu. System stworzony przez Hitlera można nazwać systemem wodzowskim. Na czele państwa stała jednostka, skupiająca w swym ręku władzę nieograniczoną. Parlament, w którym zasiadali przedstawiciele tylko jednej partii, stał się organem fasadowym i spełniał rolę trybuny dla wielogodzinnych wystąpień czołowych nazistów.Swoje palny wciela w życie , gdy 1 września 1939 roku atakuje Polskę. Tym działaniem rozpoczyna II wojnę światową, która była najokrutniejszym wydarzeniem wszechczasów , ale o tym doskonale pamiętają nasi rodacy oraz mieszkańcy całego świata. Atakując nasz kraj , zaczyna doprowadzać do pełnej realizacji pukntów określonych w "Mein Kampf" , co przerażało wszystkich . Moim zdaniem , sekretem jego ogromnej władzy nad ludźmi , była polityka jaką prowadził. Można powiedzieć, że pojawił się na odpowiednim miejscu we właściwym czasie.Poparcie zaczął zdobywać w czasie , gdy Niemcom potrzebny był ktoś, kto podniesie kraj z ogromnego kryzysu, który spowodowany był skutkami I wojny światowej oraz załamaniem gospodarki, występującym na całym świecie w latach 30-stych XX wieku. Państwo to było bardzo zrujnowane, przemysł podupadł, fabryki nie funkcjonowały tak jak powinny, a ludzie byli bez pracy.Ten fakt jest niezmeirnie istotny,ponieważ człowiek,kiedy nie ma pracy,a co się z tym wiąże także pieniędzy,po pewnym czasie załamuje się.Pragnie wtedy za wszelką cenę zdobyć fundusze na przetrwanie.Ma poczucie obowiązku zadbanie o swoją rodzinę oraz o siebie.Czyni to najważniejszym celem swojego istnienia.Ludzie zdolni są do różnych rzeczy pod wpływem nacisku, jaki wywiera na nich brak pieniędzy, na ich psychikę.Mogą posunąć się do kradzieży,dewastacji,pobić,a także morderstwa.Wyzbywają się przez to człowieczeństwa,godności oraz poszanowania dla drugiego człowieka, jak również życia.Głód powoduje zezwierzęcenie, co niesie za sobą tragiczne skutki.Hitler był doskonałym oratorem, mówcą i demagogiem, sprawiającym, że tłumy słuchały go z ogromnym zainteresowaniem.Ze szczególną uwagą słucha się kogoś, kto mówi do nas to, co pragniemy usłyszeć.Ważne jest to,że nie były to puste słowa.Dzięki niemu miliony Niemców znalazło pracę,przemysł zaczął normalnie funkcjonować, a później rozwijał się w szybkim tempie, podbijając rynki zagraniczne.Zaczęto produkcję zbrojenia ciężkiego,praktycznie cała gospodarka opierała się na tym, ale przynosiła ogromne zyski dla państwa, co odpowiadało Fuhrerowi i jego poddanym.W ciągu 6 lat wyciągnął kraj z ogromnego bagna, w którym bylo nie tak dawno pogrążone.W innych państwach nie działo sie to w tak szybkim czasie.Społeczeństwo poczuło się bezpieczne , było zadowolone pozytywną sytuacją, jaka zaistniała w Niemczech.twórca tego wszystkiego był nikt inny jak Adolf Hitler.Poprzez to wszystko, co zrobił w tym okresie, cieszył się ogromnym uznaniem wśród rodaków.Byli mu dozgonnie wdzieczni,gdyż sprawił, że mogli egzystować. Wszystko co zrobił Fuhrer, nie było bezinteresowne, ale wtedy ludzie tego nie wiedzieli niestety. Wyciągając kraj z kryzysu, biedy, aby dopiąć na ostatni guzik przygotowania do wypełnienia swoich wyimaginowanych planów.Wszystko mial doskonale zaplanowane, a to co uczynił dla narodu, moało ukryte intencje.Doskonale zdawał sobie sprawę,że dzieki temu zyska sobie aprobatę ludności,która będzie chciała mu się jakoś odwdzięczyć.Hitler był dobrym politykiem i mówcą, potrafił przekonać Niemców, by uwierzyli w to , co mówił,żeby mu zaufali i powierzyli sprawy państwa.Miał tak ogromna władzę nad nimi,dlatego,że to o czym przemawiał, wcielał w życie, a więc było realne.Powodzeniem swoich planów odbudowy gospodarczej i politycznej państwa, rozbudzil nadzieje Niemców na odzyskanie świetności sprzed lat.Naród ten był wtedy jednym z największych mocarstw świata, z którym wszyscy się liczyli.Po sukcesach jakie odnosił Hitler pomysleli,że to może powrócić, znowu moga stać się państwem rządzącym innymi,a nie tak jak wówczas,rządzonym przez innych.Obietnice o powiększeniu przestrzeni zyciowej i zdobyciu panowania nad klua ziemską, bardzo skusiły aryjczyków do pójścia za swoim wodzem.Przestali bać sie niepowodzeń i postanowili ślepo wierzyli kanclerzowi.Nikt ze społeczeństwa nie pomyslał wtedy, że chce on rozpetać wojnę na tak ogromna skalę,w której zginąoni sami, ich rodzina, znajomi oraz wiele innych niewinnych osób, tylko dlatego,że będzie chciał zdobyć tą przestrzeń i wcielić w życie swoją ideologie.Rozwój przemysłu ciężkiego , a w szczególności zbrojeniowego, co uczynilo z Niemców jeden z najlepiej uzbrojonych krajów świata, zaczęło wzubdzać niepokój sąsiadów oraz rządzących innymi mocarstwami.Nie chcieli bwoeim uwierzyć, iż plany o przejęciu władzy nad światem i wyniszczeniu niearyjczyków,mogłoby się stać prawdą. Hitler był wodzem Niemców, który prowadził ich ku jeszcze wiekszej przepaści,niż ta,z której ich wyciagnął.

Według mnie,wątpliwości nie ulega fakt,iż Adolf Hitler był, jest i będzie pewnego rodzaju zjawiskiem społecznym.Wszystko co zrobił,było zgodne z twierdzeniem,że gdy komuś da się palec, prędzej czy później będzie żądał całej ręki.Zaczął od niewiele znaczących sukcesów,które rozbudziły jego póżniejsze ambicje zapanowania nad światem,które na szczęście spęzły na niczym. Postać ta nie jest oczywiście pozytywnym zjawiskiem,przynajmniej według mnie,sumując jego działania.Może w tym czasie ,gdy robił coś dobrego dla państwa,był tak postrzegany,ale nie ma to praktycznie żadnego znaczenia w zestawieniu tego z rozpetaniem II wojny światowej.fakt ten był tak okropnym posunięciem,a jego skutki jeszcze gorsze,że grzechem byłoby przedstawienie Hitlera jako dobrego człowieka.za sprawą jego działania,zginęło mnóstwo jego rodaków a jeszcze więcej innych ludzi z całego świata.Zniszczenia, które zostały wtedy dokonane,oszacowane zostały na kolosalne sumy.Społeczeństwo,które prztrwało ten czas grozy,nigdy nie potrafiło dojść do siebie,pozbierać się i prowadzić normalnego życia,ponieważ wydarzenia te pozostawiły w ich psychice "żywą ranę", która się nie zabliźniła.Zabici,ci,którzy zginęli z głodu,wycięczenia bądź też sami odebrali sobie życie,okaleczona psychika ocalonych,zrujnowana gospodarka ,ale i nie tylko,krajów biorących udział w II wojnie światowej oraz wiele innych skutków tego,do czego doprowadził Adolf Hitler, to efekt jego ogromnego wpływu na społeczeństwo niemieckie.Decyzje jakie podejmowano pod jego wpływem i ich skutki, świadczą o tym,że będę go uważała za osobę,która nie powinnabyła otrzymać takiej władzy, a nawet nie powinnabyła stąpać po naszej ziemi.Niewątpliwie przez to wszystko,co zostało przez mnie przedstawione widać, iż Hitler to żeczywiście przykład postaci historycznej będącej zjawiskiem społecznym i to na ogromną skalę.


BIBLIOGRAFIA:
"Słownik socjologiczny"-K.Olechnicki,P.Załęcki
"Hitler"-Ian Kershaw
"Z Hitlerem do końca"- T.Junge,M.Muller
"Tajna wojna Hitlera"-B. Wołoszański
"Encyklopedia II wojny światowej"-B.Wołoszański