Prawo UE

Organami pomocniczymi Rady i Komisji są: Komitet Ekonomiczno – Społeczny oraz Komitet Regionów (charakter doradczy, ich opinie nie wiążą).
Akty prawa unijnego bezwzględnie obowiązujące to:
 Rozporządzenia (quasi ustawy) – wchodzą do każdego systemu prawnego państwa członkowskiego bezpośrednio stając się integralną częścią tego systemu.
 Dyrektywa – określa termin do jakiego ma być wprowadzona do wewnętrznego systemu prawnego, formę wprowadzenia pozostawia do wyłącznego uznania państwa.
 Decyzja – akt o charakterze administracyjnym, adresatem którego może być pojedyncze państwo, grupa państw i w tych przypadkach są one z nazwy własnej wymienione, bądź wszystkie państwa członkowskie bez wymieniania ich nazw.
Aktami o charakterze niewiążącym prawnie są zalecenia i opinie. Mimo to państwa starają się je przestrzegać na mocy traktatowego zapisu o lojalności działań wobec organizacji. Nie na mocy postanowień traktatowych, lecz w oparciu o wyrok Trybunału Sprawiedliwości prawo wspólnotowe ma prymat (supremację, jest nadrzędne) nad prawem wewnątrzkrajowym państw członkowskich. Zapewnia to jednakowe obowiązywanie tego prawa w poszczególnych państwach. Jeżeli prawo wewnątrzkrajowe kolidowałoby z prawem wspólnotowym (unijnym) musi zostać zmienione zgodnie z tym ostatnim.
Akt prawa unijnego w porównaniu z prawem wewnątrzkrajowym różni się tym, że obowiązkowo musi zawierać przepis prawa traktatowego, na mocy którego jest uchwalany. Wymienione być muszą wszystkie organy biorące udział przy jego powstawaniu,
 Preambuła – określa cele, przesłanki, dla osiągnięcia których akt jest uchwalany.
 Treść aktów – w przypadku obszernych aktów może być podzielona na części, podpisywany jest przez przewodniczącego Rady, czyli Szefa Rządu państwa pełniącego aktualnie prezydencję, a w procedurze współdecydowania także przez aktualnego przewodniczącego Parlamentu Europejskiego.