Opis i analiza ćwiczenia wychowawczego.

OPIS I ANALIZA ĆWICZENIA WYCHOWAWCZEGO
„NASZE BEZPIECZEŃSTWO – PIERWSZA POMOC”


METODYKA PRACY WYCHOWAWCZO – OPIEKUŃCZEJ
D. CZEKAN
Każdy z nas może być osobą poszkodowaną lub też przyczynić się do ratowania życia innego. Dobrze byłoby, gdyby każdy z nas znał podstawy udzielania pierwszej pomocy i umiał zachować się w różnych przypadkach, które spotykamy w swoim życiu. Temu celowi służy opracowane przez nas ćwiczenie wychowawcze „Nasze bezpieczeństwo – pierwsza pomoc”, skierowane do młodzieży gimnazjalnej.


CELE ZAJĘĆ:

1. Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za bezpieczeństwo własne i innych.
2. Uświadomienie rangi bezpieczeństwa i pierwszej pomocy.
3. Poznanie drogi ewakuacyjnej w szkole.
4. Poznanie zasad udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.
5. Praktyczne wykorzystanie wiedzy – ćwiczenia.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Uczeń:
• rozumie rolę i znaczenie pierwszej pomocy,
• wie, kiedy i jak udzielić pomocy,
• zna drogę ewakuacyjną w szkole,
• rozumie i przestrzega zasad ewakuacji,
• szanuje sprzęt gaśniczy, znajdujący się w szkole,
• wie, jak udzielić pomocy w przypadkach: omdlenia, zranienia, ciałach obcych, krwotokach, oparzeniach,
• wykorzystuje zdobytą wiedzę w ćwiczeniach praktycznych,
• współpracuje w grupie, dzieli się swą wiedzą z innymi, korzysta z Internetu w poszukiwaniu informacji,

CZAS REALIZACJI:

tydzień po 1 godzinie lekcyjnej dziennie

METODY PRACY:

• aktywizujące – plan, „burza mózgów”; rozmowa kierowana; mini-warsztaty;
• wycieczka po szkole;
• ćwiczenia praktyczne;
• konkurs - test

FORMY PRACY:

• praca grupowa
• praca parami

MATERIAŁY DYDAKTYCZNE:

• materiały teoretyczne ściągnięte z Internetu
• broszury i ulotki
• instrukcja przeciwpożarowa dla Gimnazjum
• środki opatrunkowe – bandaże, opaska uciskowa, opatrunki,
• koc
• tekst „Zanim zaczniesz ratować”
• kartki z krzyżówką
• arkusze z testem konkursowym

OSOBY WSPIERAJĄCE:

Pielęgniarka szkolna

HARMONOGRAM REALIZACJI:

Temat zajęć nr 1: Uwaga, niebezpieczeństwo!
Komentarz metodyczny:
Ćwiczenia aktywizujące:
• słoneczko
• „plan”
• „burza mózgów”
Cele szczegółowe:
Zapoznanie z tekstem „Zanim zaczniesz ratować”
Krzyżówka
Podsumowanie: wiem, że…
Uświadomienie zagrożeń, jakie wynikają z nie respektowania zasad bezpieczeństwa.
Znaczenie pierwszej pomocy.
Materiały:
Małe kartki papieru dla każdego ucznia
Tekst
Arkusze z krzyżówką.

Temat zajęć nr 2: Pokaz i omówienie drogi ewakuacyjnej w szkole.
Komentarz metodyczny:
Wycieczka po szkole.
Pokaz i omówienie drogi ewakuacyjnej, zasad zachowania w czasie ewakuacji.
Ewakuowanie poszkodowanych – ćwiczenia przenoszenia rannych – siodełko.
Cele szczegółowe:
Poznanie drogi ewakuacyjnej w szkole.
Zasady zachowania podczas ewakuacji.
Odpowiedzialność za sprzęt gaśniczy.
Materiały:
Instrukcja przeciwpożarowa dla Gimnazjum

Temat zajęć nr 3: Zasady udzielania pierwszej pomocy.
Komentarz metodyczny:
Zasady udzielania pierwszej pomocy – praca w grupach, prezentacja zdobytej wiedzy przez liderów grup.
Cele szczegółowe:
Pierwsza pomoc w przypadku:
• ciało obce, zadławienie
• krwotok
• utrata przytomności
• zranienia
Materiały:
Broszury i ulotki
Materiały z Internetu

Temat zajęć nr 4: Techniki zakładania opatrunków – ćwiczenia.
Komentarz metodyczny:
Ćwiczenia – zakładanie opatrunku na ranę, techniki bandażowania : łokcia, dłoni, głowy, tamowanie krwotoku z nosa.
Cele szczegółowe:
Uczeń wykorzystuje wiedzę w praktyce.
Materiały:
Materiały opatrunkowe.
Koc.
Woda utleniona, wata.

Temat zajęć nr 5: Konkurs – pierwsza pomoc.
Komentarz metodyczny:
Test konkursowy (załącznik)

Cele szczegółowe:
Rozwiązanie testu, nagrodzenie zwycięzców dyplomami.
Materiały:
Arkusze z testem.
Dyplomy.


Zajęcia cieszą się dużym zainteresowaniem. Różnorodne metody pracy sprzyjają osiągnięciu głównego celu, jakim jest kształtowanie odpowiedzialności za bezpieczeństwo swoje i innych. Dużą popularnością cieszą się zajęcia praktyczne. Oprócz nauki zajęcia te sprzyjają integracji grupy, kształtują postawę życzliwości, zrozumienia, otwartości, wyrabiają postawę niesienia pomocy innym.
Konkurs podsumowujący cykl zajęć motywuje wychowanków do wcześniejszej pracy w grupach i zdobycia nowej wiedzy. Rolą konkursu (test) jest nie tylko ocena wiedzy medycznej, ale zdobycie przez wychowanków umiejętności rozwiązywania testu, radzenia sobie z emocjami, budowanie pewności siebie, reagowanie na sukcesy i porażki.
Pozytywną wartością tego ćwiczenia jest to, że uczy poszanowania mienia szkoły. Zajęcia uświadamiają, jak wiele zależy w razie zagrożenia od sprawnego sprzętu przeciwpożarowego.


ZAŁĄCZNIK 1

Test „Pierwsza pomoc”

Imię i nazwisko – klasa …………......................................

Ilość uzyskanych punktów ………….

1. Najprostszym sposobem sprawdzenia, czy poszkodowany oddycha jest:
a) sprawdzić tętno na tętnicy szyjnej
b) przybliżyć policzek do jego ust i obserwować wychylenie klatki piersiowej
c) sprawdzić reakcję źrenic na światło
d) sprawdzić osiadanie pary wodnej na lusterku


2. Jednym z objawów widocznych z zewnątrz przy ciele obcym w oku jest: łzawienie, nabrzmienie oka oraz:
a) zaczerwienienie oka
b) otwarte oko
c) mruganie oka
d) wywinięta powieka

3. Podczas usuwania ciała obcego z oka nie należy:
a) przemywać oka wodą
b) podawać tabletek przeciwbólowych
c) podawać napojów
d) trzeć oka

4. Przy płukaniu oka stosujemy:
a) wodę utlenioną
b) wodę z mydłem
c) wodę destylowaną
d) roztwór altacetu

5. Drzazgi, które utkwiły w skórze powodują:
a) wystąpienie wysokiej gorączki
b) ból głowy
c) zwykłe skaleczenie
d) udar cieplny

6. Przy oparzeniu gorącą wodą:
a) polewamy gorącą wodą
b) smarujemy tłuszczem
c) przykrywamy jałowym opatrunkiem
d) czekamy, aż ból zniknie

7. Jesteś świadkiem omdlenia młodej dziewczyny w spódnicy. Czynności ratujące zaczniesz od:
a) sprawdzenia tętna i oddechu
b) zdjęcia z niej uciskającego ubrania
c) wyprowadzenia z pomieszczenia i uniesieniu jej nóg
d) podania 2 wdechów


8. Twój mały pięcioletni braciszek wsadził guzik do nosa. Twoją pierwszą czynnością będzie:

a) zatkanie drugiej dziurki w nosie i nakazanie dmuchnięcia
b) wyciągnięcie guzika za pomocą ostrego narzędzia
c) pochylenie jego głowy w dół i potrząsanie
d) wezwanie pogotowia

9. Przy krwotoku z kończyny dolnej na wysokości podudzia udzielając pierwszej pomocy należy:
a) uciskać miejsce krwawienia przykładając opatrunek
b) podać wodę do picia
c) przemyć ranę wodą
d) położyć rannego i wezwać pogotowie

10. Numer pogotowia ratunkowego to:
a) 997
b) 998
c) 999
d) 112


ZAŁĄCZNIK 2
Zanim zaczniesz ratować

Dobrze byłoby, gdyby każdy z nas znał podstawy udzielania pierwszej pomocy, aby umieć zachować się w różnych przypadkach, które spotykamy w swoim życiu. Oto garść porad, które nam w tym pomogą.
Jeśli masz do czynienia z ofiarą tragicznego wypadku, zawsze stosuj się do poniższych zasad.

Najpierw ostrożnie zbadaj ofiarę. Podchodząc do poszkodowanego należy ocenić jego miejsce pod kątem bezpieczeństwa dla siebie i chorego (główna zasada to: bezpieczeństwo ratownika jest zawsze najważniejsze). Również ze względu bezpieczeństwa do leżącej ofiary podchodź od strony głowy.

Sprawdź jego reakcję. Spytaj się "Co się stało?", jeśli nie odpowie - uszczypnij go pod nosem.

Sprawdź: czy język, wydzieliny lub jakieś obce ciało nie blokuje dróg oddechowych ofiary? Jeśli drogi oddechowe nie są drożne, oczyść je. Delikatnie odchyl jego głowę do tyłu - często ten ruch przywraca normalny oddech.

Czy ranny oddycha? Jeśli nie, zastosuj sztuczne oddychanie.

Czy ma tętno? Jeśli nie ma, serce nie pracuje. Zastosuj reanimację.

Czy ma krwotok? Jeśli jest, staraj się go zatamować.

Jeśli przestało pracować serce, poszkodowany nie oddycha trzeba natychmiast wezwać pogotowie. W tym czasie druga osoba musi bez zwłoki rozpocząć ratowanie ofiary. Tak samo należy postąpić, kiedy mamy do czynienia z poważnym krwotokiem lub poważnym urazem głowy - patrz: kiedy i jak wzywać pomoc.

Jeśli jesteś sam, chwilę czasu na wezwanie pogotowia będziesz miał po wykonaniu pierwszych 4 serii reanimacji.

W niektórych przypadkach można bezpiecznie zmieniać położenie ciała rannego. Gdy jednak ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp.

Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.

U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.

Dopilnuj, by ranny leżał i był spokojny.

Jeśli wymiotował - a masz pewność, że nie uszkodził kręgosłupa - ułóż go na boku w pozycji bocznej ustalonej, by się nie udusił.

Okryj go kocami lub płaszczami, by nie tracił ciepła.

Jeśli to konieczne, rozetnij ubranie. Nie zdzieraj ubrania z poparzonych miejsc, chyba że wciąż się tli.

Uspokój ofiarę i sam zachowaj spokój. To pozwoli rannemu opanować strach, dzięki czemu nie wpadnie w panikę.

Nie podawaj płynów osobie nieprzytomnej lub półprzytomnej, jak też osobie skarżącej się na ból brzucha ( obrażenia narządów wewnętrznych ).

Nie próbuj jej cucić, poklepując bądź potrząsając nią, ponieważ osoba taka po dojściu do siebie w pierwszym odruchu może spróbować ci oddać.

Wśród rzeczy ofiary poszukaj informacji o szczególnych jej problemach zdrowotnych - alergiach lub chorobach wymagających specjalnego postępowania - ewentualnie bransoletki lub wisiorka, które by o tym informowały.

Nie zabieraj ze sobą dokumentów poszkodowanego. Przekaż je lub lepiej wskaż gdzie leżą osobie upoważnionej (rodzina, policja).

Naucz się udzielania pierwszej pomocy, czyli techniki ratowania.


ZAŁĄCZNIK 3

Podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy

Niezależnie od rodzaju wypadku, należy postępować zgodnie z podstawowymi zasadami udzielania pierwszej pomocy.

* Jeśli poszkodowany jest przytomny, rozmawiaj z nim i staraj się go uspokoić. Zbierz odpowiedni wywiad: zapytaj o nazwisko i przebieg wypadku, a jeśli poszkodowany jest zdezorientowany, opisz krótko sytuację, w której się znalazł. Mów poszkodowanemu, co w danej chwili robisz i dlaczego. Zapytaj go, czy chce, aby ktoś został powiadomiony o wypadku. Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny, także mów do niego, gdyż może nastąpić chwilowy powrót przytomności.

* Wysłuchaj, co poszkodowany ma do powiedzenia. Może martwi się materialnymi szkodami, może chce kogoś powiadomić o wypadku? Traktuj poważnie pytania i wypowiedzi poszkodowanego.

* Nie zostawiaj poszkodowanego bez opieki, nawet jeśli jest przytomny. Jego stan może się błyskawicznie zmienić. Ponadto poszkodowany często czuje się bezradny i bezsilny. Jeśli jest więcej osób poszkodowanych, zaangażuj do udzielania pomocy świadków wypadku i osoby postronne. Najlepiej, gdy każdym poszkodowanym zajmie się jedna osoba. Możesz odejść od poszkodowanego jedynie w celu wezwania pomocy.

* Nie przenoś poszkodowanego, gdy nie jest to konieczne. Przenieś go tylko wtedy, gdy dalsze pozostanie na miejscu wypadku zagraża jego lub twojemu życiu, np. w razie zatrucia gazami lub pozostawania na mrozie.


* Poszkodowany powinien wykonywać jak najmniej ruchów. Nie ruszaj go, jeśli to nie jest konieczne. Każdy ruch to utrata energii i większe zużycie tlenu. Takie narządy, jak mózg, serce, płuca czy nerki w chwili wypadku potrzebują więcej tlenu niż zwykle.

* Nie sprawiaj poszkodowanemu dodatkowego bólu, np. sprawdzając, czy może chodzić. Najlepiej czekaj cierpliwie do nadejścia kwalifikowanej pomocy. Zwykle osoba przytomna przyjmuje pozycję najwygodniejszą lub sprawiającą najmniej bólu. Nie przekonuj jej, że powinna zmienić tę pozycję.

* Chroń poszkodowanego przed skrajnymi temperaturami. Siedząc lub leżąc na ziemi bez ruchu, poszkodowany szybko traci ciepło. Przykryj go ubraniem, kocem lub specjalną folią. Pamiętaj, aby w czasie upału chociaż głowa poszkodowanego znajdowała się w cieniu.

* Nigdy nie podawaj poszkodowanemu nic do picia i jedzenia, nawet gdy o to bardzo prosi. Poszkodowany, w związku z okolicznościami wypadku, może zwymiotować pokarm lub napój. Niebezpieczeństwo polega przedostaniu się wymiocin do dróg oddechowych. Ponadto nakarmienie i napojenie poszkodowanego może przeszkodzić w dalszych czynnościach ratowniczych, np. przy znieczulaniu do operacji.