Mitoza

MITOZA [gr.], kariokineza somatyczna, podział pośredni jądra komórkowego z wyróżnicowaniem się chromosomów i wytworzeniem wrzeciona podziałowego, prowadzący do powstania 2 jąder potomnych o takim samym zespole chromosomów, jak w jądrze wyjściowym; także podział komórki obejmujący opisany podział jądra. W okresie między dwiema mitozami, czyli w interfazie, zachodzi podwojenie liczby chromosomów odtworzenie przez każdy chromosom nowego, podobnego chromosomu ( replikacja DNA); podczas mitozy jednakowe chromosomy zostają rozdzielone między jądra potomne jest to więc proces warunkujący stałość składu genowego we wszystkich powstających komórkach somatycznych organizmu. W przebiegu mitozy rozróżnia się 4 fazy: profazę , metafazę, anafazę, telofazę; po zakończeniu telofazy, gdy już są uorganizowane 2 jądra potomne, następuje zwykle podział cytoplazmy komórki macierzystej (cytokineza, podział ; komórki) i powstają 2 komórki potomne. Proces mitozy trwa ok. 1 godz. (z dość dużymi odchyleniami, najdłużej kilka godzin), okres między 2 kolejnymi mitozami może trwać od 8 godz. do ponad 1 roku ( cykl komórkowy). Odkrycie mitozy w latach 80. XIX w. jest związane gł. z pracami W. Mayzla, E.A. Strasburgera, O. Butschliego i W. Flemminga, który uogólnił wyniki badań w tym zakresie (także własnych) i wprowadził 1882 nazwę mitoza