Recenzja artykułu historycznego

Recenzja artykułu „Po przyjaźń na rowerach”

Artykuł Jakuba Ferenca pt. „Po przyjaźń na rowerach” z magazynu historycznego "Mówią wieki" [Nr 05/06 (557)] opisuje wydarzenia z lat 1934 – 1936 dotyczące Wyścigu Pokoju.
W styczniu 1934 roku Polska i Niemcy zawarły układ o nieagresji. Kilka miesięcy później odbył się rajd rowerowy, w którym wzięły udział dwie kilkunastoosobowe drużyny z obu krajów. Rozpoczął się Wyścig Pokoju. Założeniem imprezy było podtrzymanie dobrych stosunków pomiędzy sąsiadującymi państwami. Niestety szlachetnych celów przedsięwzięcia nie udało się zrealizować...
Od początku dało się zauważyć różnice dzielące zawodników. Ze względu na słabsze przygotowanie i organizację, gorszy sprzęt, a także mniejsze zaangażowanie w zawody Polaków, nie mieli oni szans na zwycięstwa. Ich opiekunowie nie sprawdzili się w roli organizatorów, gdyż nie zapewnili kolarzom odpowiednich funduszy na nocleg. Jedyną pomocą jaką polscy rowerzyści otrzymali, była zamówiona w ich intencji msza w Niepokalanowie
Liczne, często nieuczciwe próby utrudnienia konkurentom rywalizacji, np.: skracanie tras na terenie niemieckim, czy wyznaczanie szlaków na wyboistych, dziurawych polskich drogach, nie przyniosły oczekiwanych efektów. Niemcy nie oddali naszym rodakom tytułu zwycięzcy ani razu w ciągu trzech edycji konkursu. Być może jednak Polakom wcale na wygranej nie zależało, skoro w 1935 roku dla kolarza polskiej reprezentacji ważniejsza była pomoc niemieckiemu rywalowi niż walka o zwycięstwo dla swojej drużyny.
„Sport i polityka często się przenikają.” – tymi słowami autor rozpoczął artykuł. W dalszej jego części możemy poznać przykłady dotyczące Wyścigu Pokoju, które tę tezę popierają. Na starcie i mecie nie mogło zabraknąć dostojników z Niemiec i Polski, delegacje krajów zawsze składały wieńce w Warszawie i Berlinie, a fundatorem nagrody dla zwycięzcy w 1935 roku był sam Adolf Hitler.
Artykuł dotyczy ciekawego, oryginalnego tematu, który każdego może zainteresować. Został napisany w sposób logiczny i przystępny, a jego zrozumienie nie przysparza czytelnikowi trudności. Autor używa zrozumiałego słownictwa, stosownego do artykułu o lżejszej tematyce.
Urozmaiceniem, pozwalającym na dokładniejsze uzmysłowienie sobie przedstawianej sytuacji, jest zamieszczenie wyników rywalizacji kolarzy (podanie zwycięzców i czasu, jaki Polacy stracili do Niemców), jak również fragmentu artykułu Jana Erdmana z „Przeglądu Sportowego” z 1934 roku.
Dużym plusem jest również estetyczny wygląd artykułu. Został on podzielony na akapity o osobnych tytułach, a cytaty wyróżniono pochyłą czcionką. Dodatkowo zamieszczono ciekawe zdjęcia archiwalne z wyścigu oraz plakat reklamowy imprezy.
Ciekawa treść i interesująca oprawa graficzna artykułu pozwalają czytelnikowi lepiej zrozumieć przedstawiony wątek, a także zachęcają do dalszych poszukiwań materiałów poświęconych - wbrew pozorom - niezwykle burzliwym epizodom Wyścigów Pokoju.
Pragnę polecić ten artykuł nie tylko miłośnikom historii i kolarstwa, ale tez osobom lubiącym podobne ciekawostki. Z góry życzę miłej lektury!