Matka Boska w polskiej liryce średniowiecznej. Dokonaj porównania wizerunków zawartych w „Bogurodzicy” i „Lamencie Świętokrzyskim”

W średniowieczu było dość sporo tekstów o tematyce maryjnej. Przedstawiały one Maryję w różnych wizerunkach. Głównie Maryja była opisywana jako osoba nadludzka oraz jako pośredniczka pomiędzy człowiekiem a Bogiem, natomiast dużo mniej powstawało w tamtym okresie dzieł w których Maryja była przedstawiana jako zwykła kobieta. Do tych dwóch typów teksów należą miedzy innymi Bogurodzica oraz Lament Świętokrzyski. Spróbuje porównać do siebie te dwa teksty aby ukazać różne wizerunki Maryi w średniowieczu.

Trzeba zacząć od tego że w Lamencie Świętokrzyskim Maryja jest przedstawiona jako zwykła kobieta, która opłakuje śmierć swojego syna, zaś w Bogurodzicy ta sama osoba jest traktowana jako ktoś święty. Widać tutaj wyraźny kontrast w tych dwóch dziełach.

Nie można również ominąć faktu że gdy czyta się Bogurodzicę nie odczuwa się żadnych uczuć, jest to po prostu pieśń religijna, która odgrywała swojego czasu rolę hymnu narodowego. W Posłuchajcie bracia miła sytuacja jest odwrotna. Uczucia są wyraźne i bardzo mocne, gdyż jest tutaj przedstawiona sytuacja w której zwykła kobieta opłakuje swojego syna.

Ostatnią rzeczą może być fakt że w Bogurodzicy podmiotem lirycznym są ludzie którzy poprzez Maryję próbują porozumieć się z Bogiem. Natomiast w Żalach Matki Boskiej pod krzyżem podmiotem lirycznym jest sama Maryja. Może o tym świadczyć cytat: „boć mi przyszły krwawe gody:/ jednegociem Syna miała/ i tegociem ożalała.”

Jak można zauważyć tematy maryjne nie były jednakowe w średniowieczu. Bogurodzica to typ pieśni religijnej która była śpiewana przez polskich rycerzy, zaś Lament Świętokrzyski to opowiadanie które ukazuje tragedie matki która straciła syna.