Epikurejczycy.

Sądzę, że prawdziwi epikurejczycy potrafią jednocześnie połączyć przyjemności duchowe z fizycznymi. Według nich życie to podstawowy warunek szczęścia, uważają, że szczęście nie jest zależne od losu, ale człowiek może je świadomie wytworzyć. Oczywiście we wszystkim należy zachować umiar!

Epikurejczycy radzili, aby żyć pełną życia, ale z umiarem, oznacza to, że nigdy nie wejdziesz do tej samej wody, czyli nie przeżyjesz drugi raz tego samego. Oznacza to, że należy umiejętnie korzystać z każdej chwili życia. Jedynym dobrem jest przyjemność i brak bólu. Należy korzystać z radości, bo życie jest jedno a śmierć niesie kres ciała i duszy. Nie znaczy to, że trzeba zaspokajać wszelkie pragnienia, w czym umiar i rozum są wyznacznikiem postępowania. Dlatego wybrałem taką koncepcję filozoficzną.