Miłość społeczna we współczesnym świecie
MIŁOŚĆ SPOŁECZNA
Miłość jest uczuciem, które towarzyszy nam wszystkim. Wyraża się troską, wzajemnością, uprzejmością, bezinteresownością oraz innymi pozytywnymi przymiotami. Miłość społeczna z kolei określa wzajemne relacje międzyludzkie, co daje nam ład i harmonie w codziennym funkcjonowaniu społeczeństwa.
Miłość społeczna jest oparta na głównie na zasadach takich jak solidarność, przyjaźń. Polega ona na braterstwie ludzkim. Jest rozwinięciem i ubogacenie miłości bliźniego. Bowiem potocznie miłość bliźniego oznacza przede wszystkim miłośc jednostki do konkretnej osoby lub do paru jednostek. Tymczasem miłość społeczna poszerza najpierw miłość indywidualną na całą zbiorowość jako pewną wyższą jedność. I dlatego miłość jest najbardziej uwidoczniona właśnie we wspólnotach. Za przykład może tu posłużyć rodzina, gdzie właśnie w tej jednostce człowiek uczy się miłości. Przyjaciele wzajemnie oddają sobie miłość, sąsiedzi pomagający sobie wzajemnie poprzez dobre relacje odczuwają lepszą jakość codziennego życia, rewanżują się zwykle tym samym. Wiele na temat miłości społecznej mamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Według jego poglądów miłość społeczna nie może istnieć bez braterstwa chrześcijańskiego. Wreszcie w narodzie, który łączy w sobie wszystkie środowiska odbywa się formacja miłości. Miłość ta jednak odbywa się z racji przynależności do określonego środowiska. Do rodzinnego, uniwersyteckiego, wspólnoty religijnej, przyjaciół itd. Jest ona wyrażana w inny sposób ale zawsze oparta na szacunku, uprzejmości, trosce o dobro drugiego człowieka, wyraża się we wzajemnych moralnych relacjach społeczeństwa. Dzięki temu mamy równowagę życia społecznego, ład i porządek. Kiedy człowiek doświadcza miłości staje się lepszy, bardziej twórczy. Tak naprawdę człowiek po prostu nie może żyć bez miłości. Jej brak u danej osoby odpycha od siebie innych, z kolei kiedy mamy jej dużo do zaoferowania przyciągamy ludzi niczym magnes.
Bardzo ważnym elementem dla przyszłości życia społecznego jest poprawne kształtowanie się norm moralnych decydujących o kształcie codzienności, o kształcie dobrze pojmowanej miłości społecznej. Nowe zachowania proponuje nam nowoczesna kultura. Społeczność w zmieniającej się rzeczywistości powinna w obliczu ciągłych zmian regulować nowe normy przystosowane do danej sytuacji. Jednak nie wszystkie społeczeństwa tworzą prawa stojące na straży dobrego postępowania. We współczesnym świecie coraz częściej brakuje takich norm moralnych jak zaufanie, lojalność, solidarność. W gruncie rzeczy z tymi wszystkimi moralnymi treściami wygrywa dziś biznes i ekonomia. Nowa rzeczywistość radykalnie zmienia życie w warunkach globalnych. Mamy do czynienia z deformacją relacji międzyludzkich stale technicyzowanych w dobie rozwoju elektroniki. Na przykład Internet stanowi bardzo dobrą formę kontaktu między ludźmi na całym świecie. Ma on jednak także inne oblicze, pyzatym pozytywnym. Poprzez niego zanika kontakt bezpośredni między człowiekiem a człowiekiem bądź też człowiekiem a przyrodą. Pyzatym treści w nim generowane mają często destruktywny wpływ na młode pokolenie, które często zapomina co to miłość społeczna i tak naprawdę nie ma się skąd jej nauczyć, zapoznać się ze wszystkimi wartościami, które ta miłość powinna przekazywać. Zmiany stale następujące w naszym życiu są nieuniknione i niewątpliwie poprawiają jakość naszego życia. Ale mają także negatywną stronę. Naruszają stary porządek, burzą równowagę, zmieniają nawyki i przyzwyczajenia.
Na podstawie obserwacji naszego codziennego świata możemy dostrzec, że istnieje potrzeba formacji moralnej. Szczególnie powinna ona dotyczyć ludzi młodych. Trzeba ich przygotować do tego aby umieli poruszać się w nowej rzeczywistości w kontekście problemu dobrego pojmowanie miłości społecznej. Ogromnie ważna staje się w warunkach rozwoju cywilizacji idea ogólnoludzkiego porozumienia wokół pewnych wartości wspólnych i ideałów. Dzisiejsze społeczeństwo wymaga prawa moralnego regulującego współistnienie. Bardzo istotnym w regulacji tych stosunków staje się kontekst miłości bliźniego.
Rzeczywistość, która nas otacza nie ma wyraźnego oparcia moralnego, budzi zachwianie w życiu wspólnotowym. Proces globalizacji sprowadza człowieka jedynie przed ekran komputera, ustawia go na tor pogoni za zyskiem, zaprzecza wartościom chrześcijańskim. Dobro społeczne wyrażane jest jedynie przez pieniądz, warunki egzystencji określa materializm. Taka sytuacja przygotowuje młodemu pokoleniu niewłaściwe warunki moralne. Prognoza jest zdecydowanie pesymistyczna: miłość społeczna przeżywa w obecnych czasach kryzys. Taki stan rzeczy staje się przyczyną coraz częstszych patologii społecznych. To talko jeden z przykładów wyniku zamierania miłości społecznej. Przykładów niemoralności jest dużo więcej. Jest to efekt destrukcji nowoczesnej rzeczywistości. Ukazuje nam to stan moralności świata, moralności człowieka.
Zbawienna mogłaby tu się okazać światowa edukacja, wpajanie wartości wspólnych, uczenie moralności. Bez szacunku do wartości moralnych współczesna cywilizacja może ponieść duże konsekwencje. Brzmi to katastroficznie, jednak problem zaniku wartości jakie niesie ze sobą miłość społeczna stale się pogłębia. Najwyższy czas na próbę uporania się z nim.