tężec objawy i leczenie

Tężec może przybrać trzy formy. Najłagodniejsza w przebiegu jest postać miejscowa. Charakteryzuje się bólem, sztywnością i skurczem mięśni w okolicy zranienia. Objawy te utrzymują się do kilku tygodni. Mogą ustąpić samoistnie lub też poprzedzać objawy tężca uogólnionego.Ta, druga postać jest najczęściej obserwowaną formą choroby. Objawy, niestety są niecharakterystyczne i utrudniają szybkie rozpoznanie. Infekcja zaczyna się od rozdrażnienia, bólów głowy, uczucia napięcia w różnych grupach mięśniowych. Czasem w okolicy zranienia pojawiają się drętwienia czy mrowienia. W połowie zachorowań początkowym symptomem jest także szczękościsk spowodowany skurczem mięśni twarzy. Tworzy on na twarzy chorego przymusowy uśmiech, zwany "uśmiechem sardonicznym".Wraz z rozwojem zakażenia pojawia się sztywność karku, zaburzenia połykania, skurcz mięśni grzbietu powodujący odgięcie ciała ku tyłowi. Uszkodzenie układu nerwowego i mięśniowego prowadzi też do drgawek. Niekiedy skurcze są tak silne, że powodują m.in. złamania kręgosłupa, wylewy do mięśni i uszkodzenia języka.Ostatnią formą jest postać mózgowa tężca. Rozwija się, gdy do infekcji dochodzi w obszarze twarzy i głowy. Występuje wówczas porażenie nerwów tej okolicy. Niezależnie od formy choroby leczenie zawsze prowadzi się w warunkach intensywnej opieki medycznej. Konieczne jest podawanie antybiotyku (penicylina, tetracyklina, metronidazol). Równie ważnym lekiem jest surowica przeciwtężcowa. Unieszkodliwia ona krążące w organizmie toksyny.Jednocześnie - jeśli pacjent nie był szczepiony lub otrzymał nie pełny cykl szczepień – podaje się szczepienia przeciwtężcowe. Ordynowane są również środki zwiotczające – zmniejszają napięcia i skurcze mięśni.Tężec nieleczony kończy się śmiercią. Jednak o tym, jak ciężka jest to choroba, świadczy fakt, iż nawet w przypadku terapii szpitalnej rokowania nie są najlepsze. Umiera ponad połowa poddanych leczeniu chorych.Grupą najczęściej ulegająca zakażeniu są ludzie powyżej 60. roku życia, którzy nie zostali uodpornieni pełnym cyklem szczepień. W Polsce każdego roku notuje się kilkanaście przypadków tężca.

Charakterystyka chorób bakteryjnych i wirusowych.

wpływające na zdrowie człowieka i przedstaw sposoby zapobiegania im.

Choroby bakteryjne.

Bakterie to najczęściej spotykane organizmy jednokomórkowe o prostej budowie (prokariota). Komórka bakterii otoczona jest chemicznie sk...

Choroby bakteryjne.

Spowodowane przez jady bakteryjne:
Egzotoksyny: wydalane do środowiska przez żywe, nieuszkodzone bakterie
Endotoksyny: uwalniane z chwila rozpadu komórki bakteryjnej

Zatrucie jadem kiełbasianym (botulina) – skutek spożycia ko...

Zakażenia gnilne i swoiste

ZAKAŻENIA GNILNE - są to zakażenia wywołane przez drobnoustroje beztlenowe wytwarzające silne toksyny. Objawy zapalne są tu słabo wyrażone; ropa nie występuje; występuje tu rozpad tkanek, gnicie zgorzel w tkankach, pojawia się płyn gniln...

Skóra - ogólne.

Skóra, anatatomiczna zewnętrzna powłoka ciała kręgowców; stanowi złożony narząd pełniący funkcję ochronną, biorący udzał w oddychaniu, termoregulacji, wydalaniu potu, gospodarce wodnej oraz wytwarzaniu ciał obronnych w organizmie; re...

Choroby skóry.

1. Bliznowiec, keloid, łagodny nowotwór pochodzenia łącznotkankowego, zbliżony budową do twardego włókniaka. Bliznowce są różnej wielkości i kształtu (często smugowate), guzowate, twarde, gładkie i lśniące, barwy różowawej lub sin...