Podział środków stylistycznych

środki stylistyczne dzielą się na: FONETYCZNE (brzmieniowe) - instrumentacja głoskowa – eufonia - onomatopeja - rym (żeńskie – męskie, dokładne – niedokładne, parzyste – krzyżowe – przeplatane) - rytm - współbrzmienia - aliteracje MORFOLOGICZNE (zabiegi dokonywane przez artystę w budowie wyrazu) - archaizmy - praesens historicum – formy czasu teraźniejszego w opowiadaniu o przeszłości - zdrobnienia - zgrubienia - formacje o charakterze żartobliwym - neologizmy - figury etymologiczne („tchórząc tchórzliwiej od tchórza”) SKŁADNIOWE (zabiegi dokonywane przez artystę w składni) - apostrofa (w formie wołacza, ton patetyczny) -- inwokacja - powtórzenia -- anafora (te same wyrazy na początku wersu) -- polisyndeton (te same spójniki na początku wersu) - refren - paralelizm składniowy (powtórzenia składniowych schematów) - inwersja (szyk przestawny) LEKSYKALNE - poetyzmy (wyrazy, które wykazują podniosłe nacechowanie stylistyczne, których zakres występowania jest ograniczony do stylu artystycznego – „ruń, darń, błonie, kobierzec, brzask”) Tropy poetyckie(mają charakter słowno – składniowy) - epitet - porównanie - metafora - symbol - hiperbola - oksymoron - metonimia (zamiennia – coś zamiast czegoś „kraina kwitnącej wiśni” zamiast Japonia) - synekdocha (część zamiast całości – pars pro toto – „głowę opruszył siwy włos” zamiast osiwieć) - animizacja (rzecz lub osoba nabiera cech zwierzęcych) - personifikacja (rzecz lub zwierzę nabiera cech ludzkich) - reifikacja (istota żywa nabiera cech rzeczy)

środki stylistyczne dzielą się na: 1. FONETYCZNE (brzmieniowe) - instrumentacja głoskowa – eufonia - onomatopeja - rym (żeńskie – męskie, dokładne – niedokładne, parzyste – krzyżowe – przeplatane) - rytm - współbrzmienia - aliteracje 2. MORFOLOGICZNE (zabiegi dokonywane przez artystę w budowie wyrazu) - archaizmy - praesens historicum – formy czasu teraźniejszego w opowiadaniu o przeszłości - zdrobnienia - zgrubienia - formacje o charakterze żartobliwym - neologizmy - figury etymologiczne („tchórząc tchórzliwiej od tchórza”) 3. SKŁADNIOWE (zabiegi dokonywane przez artystę w składni) - apostrofa (w formie wołacza, ton patetyczny) -- inwokacja - powtórzenia -- anafora (te same wyrazy na początku wersu) -- polisyndeton (te same spójniki na początku wersu) - refren - paralelizm składniowy (powtórzenia składniowych schematów) - inwersja (szyk przestawny) 4. LEKSYKALNE - poetyzmy (wyrazy, które wykazują podniosłe nacechowanie stylistyczne, których zakres występowania jest ograniczony do stylu artystycznego – „ruń, darń, błonie, kobierzec, brzask”)

napisz charakterystyke postaci (cechy zewnętrzne i wewnętrzne)którą szanuję podziwiam i cenię (w tym przypadku Jan Paweł II ) z wykorzystaniem dużej ilości środków stylistycznych na 250 słów musi byc trój podział

napisz charakterystyke postaci (cechy zewnętrzne i wewnętrzne)którą szanuję podziwiam i cenię (w tym przypadku Jan Paweł II ) z wykorzystaniem dużej ilości środków stylistycznych na 250 słów musi byc trój podział...

Nauka o języku.

1. Omów cztery podstawowe zasady rządzące polską ortografią.

– zasada fonetyczna – piszemy jak mówimy i słyszymy, np. nos, woda, pisać
– zasada morfologiczna – piszemy zgodnie z budową wyrazu, uwzględniając obocznośc...

Antyk, barok i odrodzenie

Antyk XIX wiek pne do V wieku naszej ery.
Babilon: 2000 pne, "Gilgameusz i Eunmalisz"
Grecja:
1. epika - Homer, rapsodowie, oidowie- śpiewacy
2. liryka - Symonides, Tyrtejos, Safona, Tespis
3. dramat - Ajschylos, Sofokles, ...

Historia języka polskiego - sztuka retoryki

Źródłosłowu wyrazu ?retoryka? należy szukać w starożytnej Grecji. Słowo to pochodzi od rzeczownika rhetor, wywodzącej się od nie zachowanej w grece klasycznej formy czasownika reo ? mówię celowo, stosownie, pięknie?. Słowo rhetor miał...

Środki stylistyczne-z podręcznika

Środki stylistyczne
Rodzaje środków stylistycznych
Każdy wiersz może obfitować w rozmaite środki stylistyczne (zob. wiersze poetów baroku), może być ich również prawie całkowicie pozbawiony. Czasem już pobieżna analiza tekstu ...