jakie uprawnienia miał prezydent,rząd i parlament w konstytucji kwietniowej?

Prezydent Ignacy Mościcki. Prezydent otrzymał władzę zwierzchnią względem parlamentu i rządu - jednolitą i niepodzielną, był "odpowiedzialny przed Bogiem i historią". Konstytucja nadała mu prerogatywy niewymagające kontrasygnaty odpowiednich ministrów. Mógł mianować premiera i ministrów, zwoływać i rozwiązywać Sejm i Senat, wyznaczać terminy ich sesji, powoływać 1/3 senatorów. Posiadał także prawo wskazania następcy na czas wojny, kandydata na prezydenta, mianowania lub odwołania Naczelnego Wodza. Dysponował prawem łaski, wydawania dekretów w czasie wojny, zarządzenia powszechnego głosowania. Za kontrasygnatą odpowiednich organów prezydent mógł wydawać dekrety o stanie wojny lub pokoju, mianować ministrów, wstrzymywać ustawy (veto zawieszające) oraz powoływać Sejm i Senat w zmniejszonym składzie. Pełnił funkcję reprezentacyjną w stosunkach międzynarodowych i posiadał zwierzchność nad siłami zbrojnymi. Ponadto prezydent miał przywilej nieodpowiedzialności za wydane przez niego akty urzędowe. Dodatkowo za czyny nie związane ze sprawowaniem władzy nie mógł być pociągnięty do odpowiedzialności w czasie pełnienia urzędu. Rząd (mianowany przez prezydenta) posiadał tzw. domniemanie kompetencji, czyli kierował sprawami niezastrzeżonymi dla innych organów władzy. Konstytucja przewidywała wzmocnienie pozycji premiera, który miał reprezentować rząd na zewnątrz, kierować jego pracami i ustalać ogólne zasady polityki państwowej. Organizacja rządu określona przez dekret prezydencki, pod którym wymagany podpis premiera i niektórych ministrów. Rząd odpowiedzialny politycznie przed prezydentem, który mógł odwołać rząd w dowolnym momencie. W przypadku wotum nieufności wobec rządu udzielonego przez obie izby, prezydent mógł albo odwołać rząd, albo też rozwiązać parlament. W tym drugim przypadku rząd pełnił dalej swe obowiązki. -Funkcja ustawodawcza, -Kontrola nad działalnością rządu: możliwość wystosowania żądania ustąpienia gabinetu lub ministra, możność pociągnięcia ich do odpowiedzialności konstytucyjnej, składanie interpelacji, zatwierdzanie corocznych rachunków państwowych, udzielanie rządowi absolutorium, udział w kontroli nad długami państwa; -Ustalanie budżetu, -Nakładanie podatków na obywateli. Czynne prawo wyborcze w wyborach do Sejmu przysługiwało po ukończeniu 24 lat, zaś bierne (prawo wybieralności) po ukończeniu 30 lat. Wybory do Sejmu czteroprzymiotnikowe: powszechne, tajne, bezpośrednie i równe, ale już nie proporcjonalne. Kadencja izby - 5 lat. Sesja Sejmu skrócona do 4 miesięcy. Drastyczne ograniczenie immunitetu parlamentarnego - posłowie "korzystają tylko z takich rękojmi nietykalności, jakich wymaga ich uczestnictwo w pracach Sejmu". Nowa ordynacja wyborcza zmniejszała liczbę posłów do 208, wybieranych po dwu w 104 okręgach wyborczych.Wprowadziła wreszcie wyrażnie antydemokratyczną procedurę zgłaszania i ustalania list kandydatów na posłów,w myśli której jedynym i wyłącznym czynnikiem,mającym to prawo były tzw. zgromadzenia okręgowe. W skład takiego zgromadzenia,które ustalało jedną tylko listę dla danego okręgu wyborczego,wchodzili przedstawiciele samorządu terytorialnego,gospodarczego i zawodowego, obradujący pod przewodnictwem mianowanego przez ministra spraw wewnętrznych komisarza wyborczego. W praktyce listę kandydatów ustalano już z góry na drodze wzajemnej konsultacji i porozumienia centralnych władz rządowych z wojewodami i starostami. Konstytucja przyznała nowe uprawnienia Senatowi - udział (jednak bez prawa do zapoczątkowania) w uchwalaniu wotum nieufności rządowi lub ministrowi, uchylanie zarządzeń wprowadzających stan wyjątkowy. Konstytucja nie regulowała kwestii praw wyborczych w wyborach do Senatu, pozostawiając te kwestie do rozstrzygnięcia w ordynacji wyborczej. Nowa ordynacja wyborcza zmniejszała liczbę senatorów ze 111 do 96. Bierne prawo wyborcze otrzymali obywatele, którzy ukończyli 40 lat; prawo wybierania do Senatu natomiast przysługiwało z tytułu zasługi osobistej, z tytułu wykształcenia bądź z tytułu zaufania obywateli, a obwarowane było dodatkowo przez cenzus wieku (ukończenie 30 lat). Kadencja Senatu - 5 lat.

konstytucja kwietniowa dawała prezydentowi ogromną władzę m.in : -byl zwierzchnikiem rzadu i parlamentu -skupiał jednolita i niepodzielna wladze -zwolywal i rozwiazywal sejm i senat oraz wyznaczal terminy ich sesji -mianowal premiera i na jego wniosek ministrow -reprezentowal panstwona zewnatrz i byl zwierzchnikiem sil zbrojnych -wskazywal jednego z kandydatow na swego nastepce -za swoja dzialalnosc odpowiadal przed Bogiem i historia Parlament - sprowadzony do roli biernego obserwatora poczynań rządu.

Prezdydent w konstytucji marcowej i w konstytucji kwietniowej.

„PREZYDENT W KONSTYTUCJI MARCOWEJ I W KONSTYTUCJI KWIETNIOWEJ”


Fundamentalną zasadą państwa demokratycznego jest monteskiuszowska zasada trójpodziału władz. Według niej władza państwowa dzieli się na prawodawczą(parlame...

EWOLUCJA USTROJU II RZECZYPOSPOLITEJ

Prowizorium ustrojowe – ustrój stworzony przez dekret z 22 XI 1918 o Najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej i Małą Konstytucję z 20 II 1919 r.

Okres dwudziestolecia międzywojennego był bardzo ważny z punktu widzen...

Opozycja antysanacyjna w latach 1926-1939

Okres rządów sanacji rozpoczął się z chwilą zamachu stanu przeprowadzonym przez Józefa Piłsudskiego 12 maja 1926r. i trwał do 1 września 1939r. Próba wprowadzenia rządów autorytarnych opartych na armii spowodowała powstanie silnego blo...

Administracja Polska po 1989 roku

Administracja to wszelka zorganizowana działalność zmierzająca do osiągnięcia pewnych celów, jest działalnością trwałą, celową i planową.
Etymologicznie administracja to czynność podporządkowana rozkazom, administracja publiczna...